คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Thief five - แบมแบม vs เจบี
BAMBAM vs JB
จินฮวานนั่งอยู่หน้าคอมเพราะพี่ชายเขาบอกว่าเพื่อนที่บินไปทำข่าวของแบมแบมจะส่งรูปมาให้ แต่นี้รอมาชาติครึ่งหล่ะ .. แม่งไม่ส่งมาปีหน้าเลยว่ะฟร้าคเอ้ย! จินฮวานถอนหายใจเสียงออดดังที่หน้าประตูจินฮวานมองก่อนจะเดินออกไป
“มาหาใครครับ?”เสียงหวานเอ่ยถามออกไป
“คือผมเพิ่งย้ายมาใหม่น่ะครับเลยแวะมาทำความรู้จักครับกู จุนฮเว..”ร่างสูงใหญ่ที่ยืนหลังหันอยู่รีบหันกลับมาก่อนจะรีบแนะนำตัวทันที รอยยิ้มกว้างถูกส่งไปให้
แต่ทว่า ..
“เห้ย พูดให้มันสุภาพหน่อยดิว่ะ”คนตัวเล็กเท้าเอวทันทีก่อนจะแว้ดใส่แล้วมองใบหน้าคมพร้อมกับเบะปากใส่
ต่อยไอ้เตี้ยตรงหน้าได้ไหม? ถ้าไม่ติดว่าน่ารักนี้มันโดน ..
“กูนั่นนามสกุลกูครับคุณมึง ตลกมากไหม?”
“อ้าวหรอ.. งั้นขอโทษด้วย สวัสดีฉันคิม จินฮวาน อ้ะ..จุนฮเว จริงๆฉันมีพี่ชายอีกคนน่ะ”อีกคนหน้าเจื่นลงไปเล็กน้อยก่อนจะรีบแนะนำตัวทันที
“ไม่เป็นไรครับเอาเป็นว่าสวัสดีครับ”อีกคนโบกมือเป็นเชิงไม่เป็นไรก่อนจะหันหลังเดินจากไปทันที จินฮวานมองแผ่นหลังใหญ่ก่อนจะส่ายหน้าแล้วรีบปิดประตูบ้านแทบจะทันที
กูนี้ถึงกับงงเลยครับ ใครว่ะชื่อจุนฮเวนามสกุลกู
แม่งผู้ร้ายเปล่าว่ะ บรึ๋ย ..กลัว
.
จินวูส่งไลน์ให้เพื่อนส่งรูปใส่เมลล์เขาก่อนจะมองคนที่นั่งจิบกาแฟเงียบ ใบหน้าหวานมองก่อนจะวางมือลงบนต้นขาแกร่ง ทำให้อีกคนต้องหันมองจนได้ ..
“เจบียังเงียบๆเหมือนเดิมเลยเนอะ”เสียงหวานบอกก่อนจะมองอีกคนที่มองเขาแล้วยกกาแฟขึ้นดื่ม ท่าทางนิ่งๆทำให้จินอูยิ้มออกมา แจบอมหันมองอีกคนก่อนจะพูดเรียบๆออกมา
“เราไม่เหมือนจินอูที่ ..เข้าหาคนเก่ง”
“ปากร้ายเหมือนเดิมด้วยนะ แต่เราคิดถึงนะ เป็นยังไงบ้าง?”จินอูเลิกคิ้วมองก่อนจะยักไหล่ แล้วพูดตอบอีกคนไป แจบอมมองอีกคนก่อนจะถอนหายใจยาว
“ก็เป็นแฟนเก่าไง.. ?”
“…”
“มาทักเราทำไม มีอะไรรึเปล่า? พรุ่งนี้เราต้องมาสนามบินตั้งแต่เช้ามืดขอตัว”แจบอมลุกขึ้นยืนเตรียมหันหลังจะเดินจากไปแต่มือเล็กดึงมือเขาเอาไว้ แจบอมมองอีกคนด้วยสายตานิ่งๆ
“กลับมาคบกันเถอะเจบี..”
เหมือนว่าหัวใจของเจบีหยุดเต้น แต่กลับมีใบหน้าหวานๆของใครซ้อนขึ้นมาในหัว แจบอมเพ่งมองอีกคนอีกครั้ง ..ในหัวเขามีแต่แบมแบม..
“ไปเลิกนิสัยมีใครหลานคนมาก่อน จะคบด้วย ถ้าทำไม่ได้ก็อย่าเอาใจคนอื่นไปทำร้ายเล่น”แจบอมแกะมืออีกคนออกก่อนจะพูดด้วยเพียงน้ำเสียงเรียบๆเหมือนเคยต่อให้เหมือนก่อนเขารักมากเท่าไหร่ แต่ตอนนี้มันกลับไม่เหมือนเคยเพราะเด็กคนนั้นคนเดียว ..
แจบอมวางเงินไว้ที่โต๊ะก่อนจะรีบก้าวขายาวๆออกมาทันทีแต่อีกคนยังคงเดินตามมาไม่ห่างกัน มือเล็กคว้ามือหนาอีกคนก่อนจะพูดเสียงดังเหมือนกับต้องการให้ตัวเขาหยุด ..
“เจบี อย่าเพิ่ง!”
“อะไร ...”
“อื้อ.. แฮ่ก! เรารักเจบีนะ กลับมาเหมือนเดิมเถอะนะ”ริมฝีปากนิ่มทาบทับลงมาก่อนจะค่อยๆผละออกไป แจบอมดันคนตัวเล็กออกก่อนจะลูบแก้มใสเบาๆ
ผมนี้ถอนหายใจยาวเลยครับ
“จินอู มันเป็นไปไม่ได้นะครับ”แจบอมลูบหัวกลมเบาๆก่อนจะเดินจากออกไปเป็นจินอูเองที่กำมือแน่น ..
“พี่ครับเห็นพี่แล้วผมอยากหยอด..”
“ห้ะ?”
“หยอดให้กาก”
“อยากให้ถีบ -_-”
“พี่แจ็คสัน!”เสียงหวานร้องลั่นทันที ตอนนี้เขาก็ยืนอยู่บนสนามบิน มือหนากดโทรศัพท์ก่อนจะมองไปทางอื่นมือเล็กดึงโทรศัพท์เครื่องหรูก่อนจะใส่กระเป๋า
“hey ..that’s my phone”
“ที่นี้เขาห้ามเล่นกนันนะฝากไว้กับผมน่ะแหละ”แจ็คสันถอนหายใจก่อนจะเดินเลี่ยงเพื่อไปยืมโทรศัพท์ทีมงานแต่ว่า ..
“พี่แจ็คสันเก่งภาษาอังกฤษนี้ต้องอยู่ใกล้แบมนะ แบมไม่เก่งภาษาเลย..”
แล้วจะได้ติดต่อมาร์คไหมหนอ?
.
แจบอมนับถอยหลังเวลาเลยก็ว่าได้ เขาต้องบินไปเพื่อถ่ายรูปแบมแบม หวังว่าแบมแบมคงไม่ได้ป่วนที่นู้นหรอกใช่ไหม?
หรา ..
แจบอมถอนหายใจ ข่าวมากมายแทบจะทำให้ชื่อเสีงของแบมแบมป่นปี้ไปหมดเลยเถอะ อะไรเนี่ยให้ไปอยู่กับแจ็คสัน นี้ดันพากันแย่อีก เดียวเขาจะตีคนตัวเล็กให้ก้นลาย ดูจากในภาพก็รู้แบมแบมจงใจใครเขาจิกกล้องกันขนาดนี้ห้ะ! ไอ้ตัวแสบ..
Rrr..
นั่นไงเจ้ากรรมนายเวรกูเลย .. คุณชายปาร์ค
‘ เจบีไหนมึงบอกจะดูแลน้องกูดีๆไง!!!!! ’ แจบอมรีบเอาโทรศัพท์ออกจากหูทันที เพราะเสียงทุ้มแหลมของเพื่อนตัวดีมันตะโกนผ่านลำโพงมา
พ่อมึงสอนให้แดกลำโพงหรือไงกันนะ?
“น้องมึงมีคิวบินก่อนกู กูกำลังจะบินตามไปนี้ไง เออของน้องมึงอ่ะกูย้ายกลับหอมึงหมดแล้วนะ”เจบีบอกอย่างเซ็งๆมือก็หมุนพวงมาลัยรถไป
ถ้าเขาเป็นอะไรจะฟ้องไอ้คุณชายปาร์คให้หมดตัว .. รวยดีนัก
‘ ไอ้เจบีมึงกลับวันไหน? ’
“หลังน้องมึงสี่วัน กูมีธุระทำไม?”เจบีกรอกเสียงใส่โทรศัพท์อย่างหนายๆ เขาเบื่องเสียงของเพื่อนตัวเองจังเลย ..
‘ มึงเอาน้องกูกลับไปดูแลแก้ข่าวด้วย อย่าให้กูปรี๊ดนะมึงไอ้ hereeeeeee!! ’
เสียงมึงนี้ HD มากนะสัส ..
แจบอมโยนโทรศัพท์เครื่องหรู ไว้กับเบาะด้านข้างก่อนจะค่อยๆจอดรถ แจบอมถอนหายใจก่อนจะหยิบโทรศัพท์ใส่กระเป๋า แล้วเดินลงจากรถ แค่นี้ก็ต้องเดินไปไกลอยู่แล้วยังต้องมาแก้ปัญหาให้แบมแบมอีก
ไอ ว้อน ทู ดาย ..
แจบอมใช้เวลากับการนอนไปบนเครื่องมากกว่า เจบีมองโทรศัพท์ตัวเองก่อนจะกดปิดลง รถที่มาจอดรอพร้อมกับทีมงาน เจบีขึ้นไปนั่งก่อนจะถอนหายใจ ก่อนจะตีแบมแบมขอคุยกับแจ็คสันซักทีเถอะ ..
“พี่แจ็ค!”ทันทีที่รถจอดเสียงแหลมของแบมแบมก็ดังเข้ามาในรถ เจบีรีบเปิดประตูทันที ร่างผอมบางเจ้าของเสียงก็วิ่งผ่านหน้าเขาไป แจ็คสันเดินมาหยุดตรงหน้าเขาก่อนจะถอนหายใจ
“ผมแค่อยากได้โทรศัพท์คืน ..”
เจบีมองแบมแบมทีนั่งเงียบไม่ยอมตอบว่าเอาโทรศัพท์ของแจ็คสันไปซ่อนไปไว้ไหน เจบีได้แต่ถอนหายใจยาวๆ แจ็คสันเดินปัดของจนล้มก่อนจะเดินออกไป เจบีหันกลับมามองอีกคนที่ยังนั่งพองลมอยู่
“อยากได้มากนักหรือไงแจ็คสันอ่ะ?”
“ยุ่ง!”
“เอาของไปคืนเขาเดี๋ยวนี้แล้วคุยกับเนียร์มันยัง?”
“ยุ่ง!”
“แบมแบมครับ”เจบีพูดด้วยเสียงต่ำลงแต่เจ้าตัวยังคงนิ่งอยู่ เจบีง้างมือขึ้นเหมือนจะตีอีกคนแบมแบมหลับตาปี๋ทันที มือเล็กสองข้างยกประกบพนมมือทันที ..
“แง้ อย่าตีแบมนะแบมกลัวแล้ว”
“ใครบอกพี่จะตีเรา?”
“อ้าว ..”แบมแบมมองอีกคนที่เอื้อมหลังไปด้านหลังเผื่อคว้ากระเป๋าตัวเอง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์แล้วโยนใส่ตักเล็กแบมแบมเอียงคอมองก่อนจะกระพริบตาปริบ
“โทรหาไอ้เนียร์เดี๋ยวนี้”
“จ้า!!”
แบมแบมนั่งกอดอกทันทีหลังจากที่ได้คุยกับจินยองจริงๆตัวเขาเองก็ไม่ได้อะไรอ่ะนะ จริงๆแบบไม่ได้อะไรเลย ไม่ได้อะไรเลยน่ะสิ !!
พี่จูเนียร์คนใจร้าย!
เจบีมองคนตัวเล็กที่ทำท่าทางเหมือนโดนขัดใจ แบมแบมมองอีกคนก่อนจะเดินถอนหายใจแล้วสะบัดก้นใส่แจบอม อีกคนได้แต่เลิกคิ้วมอง แบมแบมไม่เอาหรอกทำแบบที่จินยองบอกไม่มีทาง !
‘ แบมแบม! ข่าวอะไรของแกห้ะ!!! นี้พี่เลี้ยงแบมไม่ดีหรอบอกพี่สิ ทำไมไอ้เจบีมันปล่อยแบบนี้จนกว่าจะกลับเกาหลีถ้าพี่รู้ว่าดื้อกับไอ้เจบีน่ะตาย! เออไปอยู่กับมัน24ช.ม.นะพี่ถ้าหามันเราต้องอยู่เข้าใจ? ’
‘ ไม่อ่ะแบมไม่เข้าใจตั้งแต่พี่เนียร์ให้แบมไปอยู่กับเจบีอ่ะ คือแบบอยู่กับแจ็คสันปลอดภัยกว่า ... ’
‘ แต่เจบีไว้ใจได้แบมแบมไม่เถียงพี่ ’
‘ เหอะ.. ไว้ใจได้มาก ’
‘ แบมแบม !! ’
‘ ไม่สนใจหรอก! แบร่! ’
แล้วเรื่องอะไรที่เขาจะต้องทำตามหล่ะจริงไหม?
ทางด้านแจบอมที่มาเก็บของที่ห้อง เขาถอนหายใจก่อนจะล้มตัวนอนที่เตียงเดี๋ยวเขาต้องไปตามเก็บภาพแบมแบมกับแจ็คสันเป็นการทางเชิงอิสระ แต่ก็วาบหวิวอยู่ไม่เบา เพราะทุกคนอยากได้ภาพเน้นความเป็นตัวเองมากกว่ามาจัดท่าทางอะไรให้มากกว่า
ก็อกๆ
“คุณแจบอมครับทีมงานพร้อมแล้วนะครับ”
“อ่าครับแปบนะครับ”แจบอมหยิบกล้องออกไปก่อนจะเจอแบมแบมใส่ชุดคลุมอาบน้ำเดินเกาะแจ็คสันผ่านหน้าตา ..เดี๋ยวได้รู้เลยแบมแบม..
แจบอมมองวิวข้างทางก่อนจะสั่งช่างไฟให้เซทแสงให้เรียบร้อยก่อนจะขอทางร้าน โต๊ะกาแฟตัวเล็กกับเก้าอี้หนึ่งตัวแจ็คสันถอดเสื้อคลุมออกเหลือเพียงกางเกงขายาวสีดำรัดรูบกับทรงผมที่เซ็ตตั้ง ส่วนแบมแบมถูกจับใส่ชุดสี้สีเทาตัวบางแขนยาวและปิดต้นขานิดๆหน่อยๆ
“ผมต้องการให้คุณแจ็คสันนั่งตรงเก้า มองวิวรอบๆนะครับ แล้วแบมแบมเราไปนั่งบนโต๊ะพยายามจิกกล้องนะ”
“จิกตบหรอ?”แบมแบมรีบสวนให้แจบอมทันที แจบอมเลิกคิ้วก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้แบมแบมจนอีกคนต้องยื่นมือมาบัง
“กล้าก็ลองสิ .. J”
“เอ่อ.. ผมว่าเราถ่ายไหมครับ?”แจ็คสันมองก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ แจบอมมองแบมแบมที่สะก้นเดินขึ้นไปนั่งบนโต๊ะขาเรียวไขว้ห่าง ข้อศอกเล็กวางที่เข่ามือเล็กแตะลงที่ริมฝีปากร่าง ตากลมโตจิกกล้อง เสื้อที่เทาที่ดูย้วยไปมาทำให้อีกคนดูเซ็กซี่ไม่หยอก
“คุณแจ็คสันยืนครับ โอบเลย ครับ หน้ามองหน่อยครับ”
“แบมแบมเดี๋ยวยกแก้วกาแฟ แบบนั้นแหละ”
“เซ็ตฉากกับเสื้อ สถานที่ใหม่ด้วยครับ..”ตลอดทั้งวันเจบีวุ่นกับงานดูรูบเช็คภาพ ..ไหล่ของเขาถูกสะกิดจนเขาต้องหันไปมองทันที
“ถ่ายรูปทุกเซ็ตครบยังครับผมต้องกลับเกาหลีเดี๋ยวนี้เลยครับ”เสียงทุกของแจ็คสันบอกพร้อมสีหน้าเป็นกังวล แจบอมมองอีกคนคิ้วสองข้างขมวดเข้าหากัน
“งั้นผมจะหานายแบบคนอื่นมาแบบแล้วหักค่าตัวคุณทิ้งนะครับ”
“ผมยอม”แจ็คสันบอกก่อนจะยักไหล่ให้ แจ็คสันแค่ยากจะกลับไปหามาร์คมากกว่าเขาไม่สนใจหรอก
“ช่วยทนอีกวันได้ไหมครับ ..”แจ็คสันถอนหายใจก่อนจะมองหน้าแจบอมนิ่ง สองวันที่เขาอยู่ที่นี้แล้วติดต่อมาร์คไม่ได้เลยซักนิด ..
“ผมเหลือถ่ายอะไรครับเปลี่ยนโลเคชั่นได้ไหมผมขอหล่ะคุณเจบี ผมมีธุระด่วนจริงๆผมขอเถอะครับ”
“โอเคงั้นเรามาถ่ายกันให้เสร็จเถอะครับ”
แจ็คสันที่เพิ่งถ่ายแบบเสร็จตั้งแต่ที่เขามาทำงานเขาเองก็ไม่ได้เปิดเครื่องนานเลยแถมยังโดนเด็กแบมแบมจิ๋กโทรศัพท์ไปอีก ให้มันได้แบบนี้สิ .. แจ็คสันรีบกดจองตั๋วเครื่องปิดก่อนจะมองข้อความไลน์ที่เด้งเตือนขึ้นมา1ข้อความ แจ็คสันเบิกตากว้างทันที
“พี่แจ็คสันครับบบบ แบมมาแล้วอ่านอะไรน่ะ?”
“เปล่า ปล่อยพี่น่าจะกอดทำไม?”แบมแบมเกาะแขนอีกคนแน่นเสียงแชะๆอยู่ไม่ไกลเพราะนี้มันก็เย็นมากจนเสียงรอบตัวมันก็เงียบ
“พี่จะกลับเกาหลีหรอครับ?”แบมบมถามขึ้น แจ็คสันมองโทรศัพท์ก่อนจะถอนหายใจ ก่อนจะหันมาตอบแบมแบม แทบจะไม่ต้องคิดอะไรเลย..
“อืม เมียรอยู่น่ะ”
“พี่มีเมียแล้ว ..?”แบมแบมรีบถามก่อนจะเบิกตากว้าง มือเล็กที่เคยเกาะแขนแกร่งเอาไว้ค่อยๆปล่อยออกอย่างช้าๆ ราวกับหัวใจติ่งดวงน้อยๆถูกกระชากออก ..
“ใช่ครับ”แจ็คสันบอกก่อนจะยิ้มจนตาหยี
“แล้วผมอ่ะพี่?”
“อ้าว พี่จะรู้หรอ ..?”แจ็คสันบอกก่อนจะหัวเราะน้อยๆ แต่ต่างกับแบมแบมที่เหมือนใจสลายทันทีอะไรกันแผนที่เขาวางไว้ ..พังหมดแล้ว
แผนจะจับแจ็คสันเป็นสามีหมดแล้ว ;_;
แบมแบมกับห้องมาพบว่ากระเป๋าแจ็คสันหายไปแล้วเพราะว่าเขามีถ่ายแบบคนเดียวตอนดึก จะเดินไปหาเรื่องเจบีก็ไม่ได้เพราะเจบีเป็นตากล้องยังไม่กลับมาที่โรงแรมเลย แจ็คสันคงกลับแล้ว เขาจะทำยังไงเนี่ย หรือต้องกลับเกาหลีด้วยห้ะ!
“น้องแบมครับเรื่องคิวงานพรุ่งนี้เหมือนเดิมนะครับแล้วเราจะจะบินกลับเลยครับ เพราะพี่ชายคุณแบมแบมสั่งให้กลับเลยน่ะครับ”เสียงของคนในทีมงานดังเข้ามาภายในห้องแบมแบม ถอนหายใจยาวทันทีกูจะไม่อะไรเลยนะแต่แบบ..
พี่เนียร์อีกแล้ว อีกแล้ว !!
“อ่าครับ ขอบคุณนะครับพี่”
แบมแบมเลือกที่จะตะโกนกลับไปแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ แบมแบมทิ้งตัวลงกับเตียงกว้าง รีบๆนอนดีกว่าเผื่อพี่เนียร์โทรมาเขาจะได้ไม่ต้องหลับสาย แล้วอีกอย่างเขาไม่อยากคุยกับแจบอมมนุษย์ขี้เอา! แบมแบมค่อยหลับตาลงด้วยคงวามเหนื่อยอ่อนไป เสียงเปิดประตูแผ่วเบาแจบอมมองอีกคนที่นอนหลับสนิทก่อนจะเดินเข้ามาภายในตัวห้อง
“ดื้อนักนะแบม เดี๋ยวได้เจอดัดนิสัย”แจบอมบอกก่อนจะส่ายหัวแต่มือหนาจับผ้าห่มคลุมตัวอีกคนดีๆ ก่อนจะเดินไปปิดไฟแล้วล็อคให้อีกคนเงียบๆ ..
แจบอมไม่ได้ห่วงแบมแบมนะแค่จูเนียร์ฝากมา..
เช้าวันใหม่แบมแบมรีบตื่นก่อนจะอาบน้ำเพราะเสียงโทรศัพท์ภายในห้องดังขึ้นเขามีภายแบบเป็นเมดเลยตอนตื่นเช้า แบมแบมไม่เข้าใจเหมือนกันว่าไอ้ถ่ายแบบโป๊เนี่ยทำไมแต่ละชุดให้เขาใส่เนี่ยมันก็มิดชิดพอตัวอยู่นะ
ไม่เข้าใจจริงๆแหละ ..
“ชุดอันนี้ของนายแบบหรอครับผมว่าคว้านลึกไปนะครับ”เสียงของแจบอมดังอยู่ไม่ใกล้แบมแบมรีบแอบยืนฟังทันที
“แต่ว่าคอนเซปเมดนะครับ..”
ก็พอรู้แล้วทำไมชุดมันไม่โป๊เลย ..
“ผมบอกว่ามัน ..”
“แบมจะใส่เจบีอย่ายุ่งหน่า”แบมแบมเดินไปด้านหลังอีกคนก่อนจะกอดอกบอก แจบอมมองก่อนจะเลือกเดินไปทางกล้องแทนแบมยิ้มก่อนจะรับชุดจากทีมงานมาถือไว้แบมเหลือบมองด้านใน ใครบอกว่าคอนเซปเมดเนี่ยนี้เหมือนใส่ผ้าเตี่ยวเลยให้ตายเถอะ ..
“พร้อมนะครับไฟ ส่วนแบมเดินเข็นรถเข็นนะตาก็จิกกล้องเรื่อยๆ ดีมาก นั่งกับโต๊ะหน่อย”
“ยั่วกล้องบ้างใช้สายตา ดีมากครับ”
“แล้วไม่มียั่วตากล้องหรอคึ..”เสียงหวานบอกหลังจากเลิกกองเจบีที่เช็คภาพอยู่ต้องหันมอง ริมฝีปากเล็กแตะลงที่แก้มหนาเบาๆก่อนจะยิ้มแล้วเดินจากไปแจบอมมองก่อนจะถอนหายใจ
เด็กขี้ยั่วเอ้ย ..
“พี่เนียร์มารับแบมด้วยห้ามบ่นห้ามว่าแบมนะ ..”แบมแบมรีบต่อสายถึงจินยองทันทีที่ของของเขาถูกส่งกลับโดยทีมงานส่วนตัวเขาเองเลยต้องกลับตามไปด้วย ..
‘ รู้แล้วหน้าพี่ไปก่อนเวลาอยู่แล้ว ’ ปลายสายบอกง่าย ก็จินยองเองไม่ได้จะดุน้องตั้งแต่เลี้ยงมาแค่ดุซะที่ไหนหล่ะ ..
“พูดง่ายแบบนี้น่ารักหน่อยดิพี่เนียร์ เออแล้วเรื่องพี่สะใภ้อ่ะเป็นไงบ้าง?”
‘ ก็ไม่แย่นิ เห็นช่วงนี้เขาไปทำงานเอง เราก้ไปเป็นพรีเว้นตืเตอรืให้คุรลุงเขาหน่อยหล่ะกัน เออเดี่ยวพี่ไปส่งยองแจก่อนเดี่ยวไปรับเรานะ ’
“แหมทีแบบนี้ยอมง่ายหลง ติดเมียหว่า”
‘ แบมแบม! ’ แบมแบมแลบลิ้นใส่ดทรศัทพ์ก่อนจะตัดสาย ไว้เจอกันนะเจบี
ร่างผอมบางนั่งไขว้ห้างภายในห้องชิวๆเพราะได้กลับมาเกาหลีก่อนซึ่งเวลาที่นี้ก็เพิ่งจะเช้าอยู่แถมไม่มีตาแก่เจบีด้วย ..มือบางหยิบไอแพดก่อนจะเปิดรูปข่าวขึ้นดูปากเล็กยกยิ้ม ผมสีน้ำตาลเข้มที่ด้านหน้ามีสีชมพูเล็กน้อย มือบางสไลด์รูปก่อนจะยิ้มในจะรูปที่เขาถ่ายกับแจ็คสันอีก..
รูปคนสองคนนอนกอดก่ายบนเตียง ใบหน้าของแจ็คสันหลับพริ้มแล้วมีเขานอนซบตรงอกก็นะ ...
มันเป็นงานน่ะ ..คอนเซปไง J
“มีเมียก็มีเมียดิจับทำผัวก็หมดเรื่องป่ะ555555555555”เสียงหวานบอกก่อนจะยักไหล่ จินยองที่นอนบนเหยียดขาโซฟาส่ายหน้าเบาๆด้วยความระอา ก็ไม่รู้ว่ายังไงดี..
“แรดจริงน้องใคร?”
“เงียบไปเลย พี่เนียร์!”คนตาโตหันไปบอกเสียงดังทำเอาคนที่นอนบนโซฟาหัวเราะในลำคอก่อนจะอ่านหนังสือในมือต่อ เดี๋ยวน้องเขาก็รู้ ..ว่าเผด็จการจริงๆเป็นยังไง คนตัวเล็กยิ้มกับตัวเองก่อนจะเดินเขาห้องนอนของตัวเอง
แจ็คสันก็ต้องคู่แบมแบมดิ จริงป่ะ?
แบมแบมยิ้มกว้างกับตัวเอง ต่างจากจินยองมองน้องชายตัวเองก่อนจะยกยิ้มกว้างเดี๋ยวก็รู้ว่าเจบีกับแบมแบมนี้ใครมันจะแน่กว่ากัน แล้วอย่าคิดว่าเขาไม่รู้หล่ะว่าน้องเขากับเจบีถึงขั้นไหนกันแล้ว
ก็เขาไม่ได้กินหญ้านิ เรื่องจบเจบีอาจจะต้องเคลียร์ยาวหน่อย
จริงไหมJ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เม้นกับติดแท็กหน่อยเนอะ ช่วยกันโฆษณาฟิคหน่อย
555555555555555555555555555555555555555
เดียวมาอัพนะ คือมีมหาลัยหล่ะเราจะอัพให้บ่อยๆ
ไม่งอแงนะ จุ๊บๆ
ความคิดเห็น