คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Thief five - ยองแจอะโพสโทฟี่เอส .
จินยองนอนบนเตียงกว้างของตัวเองภายในคอนโด พรุ่งนี้มีงานตอนเช้าต้องออกต่างจังหวัดแบบงานเตรียมหมดแล้วทุกอย่างเอาใส่ในรถแล้ว แต่เขาเหมือนลืมอะไรไปซักอย่าง เหมือนฝากอะไรทิ้งไว้
แค่นั้น รึเปล่า ..?
Rrr..
เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูดังขึ้นจินยองถอนหายใจก่อนจะฟุบหน้าลงกลับเตียงแล้วมันยังคงดังเรื่อย ดับไปแล้วก็ดังขึ้นมาอีก เข้าใจว่าต้องการเวลาส่วนตัวกันป่ะว่ะ? จินยองถอนหายใจก่อนจะเหยียบโทรศัพท์มาแนบหูทันที
‘โทรมาอีกแล้วจะรับดีไหม ที่พูดวันนั้นเธอน่าจะเข้าใจ เพราะความเจ้าชู้ของเธอฉันรับมันไม่ค่อยได้ เธอยังทำซ้ำยังไม่ไปไหนจนใจฉันนี้เริ่มรับไม่ไหว
ยอมแพ้ให้เธอ ..กลับเข้ามาในหัวใจฉันใหม่ ’
“เหี้ยอะไรเนี่ย?”จินยองสถบออกมายังไม่ทันได้ยกดูว่าเบอร์อะไรที่โทรเข้าเสียงปลายสายก็ดังขึ้นมาก่อน
‘ เหี้ย – พ่อ – งง อะไร แปบยังร้องไม่จบ ..นับครั้งไม่ได้ที่เธอทำใจฉันเจ็บช้ำ แต่ใจกลับไม่จำยอมเจ็บอยู่ ซ้ำ ซ้ำ! ’
“ใครว่ะ? เมายาคุมไง?”จินยองเหวี่ยงใส่เต็มที่ ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่มือที่จับโทรศัพท์แนบหูอยู่ ยกออกเบอรืที่โชว์ตรงหน้าจอ ทำให้เขาอึ้งยิ่งกว่า
ชเว แตงกวาเมียที่น่าถีบที่สุดในโลกล้านภาลัย ใครเอามันไปที ..
สาบานว่านี้เมมแค่ชื่อนะ
‘ เออ.. กูเมียเก่ามึงไงไอ้จูเนียร์ กูโคตรคิดผิดเลยที่จะง้อมึง ไม่เอาแล้วเลิก ! ’
ผมถึงกับอึ้งไปเลยครับ ..
จินยองมองสายที่ตัดไปแล้ว จินยองยิ้มก่อนจะลงจากเตียง แล้วคว้ากุญแจรถ วิ่งออกจากห้องไปทันที รองเท้าก่อนใส่แค่หูหนีบอย่างช้างดาวเสื้อก็ชุดนอน แต่เขาจะไปลากตัวคนที่ร้องเพลงเมื้อกี้มาร้องให้จบ
พอจะรู้แล้วว่าลืมอะไรไป พี่ลืมเมียจย้า
.
ยองแจแทบจะกริ๊ดแล้วปาซัมซุงฮีโร่ไปกระแทกพนัง ดีนะที่เมื่อกี้หยิบน้องฮีโร่มาโทรไม่งั้นน้องโฟนโฟนของเขาต้องพังแน่ๆ อุส่าห์โทรไปง้อจินยองเองสิ่งที่ได้กลับมา
โดนด่าว่าเมายาคุม ..
ไม่รู้ว่าจะด่าไปเผื่ออะไรเลย
ยองแจถอนหายใจก่อนจะคว่ำหน้าลงกับเตียงแต่ความง่วงบวกกับเหนื่อยที่ต้องร้องเพลงง้อจินยองไปตั้ง 0.42วินาที ขอหลับหน่อยก็แล้วกัน เหนื่อยมากไม่อยากจะเซดพอดีไม่ใช่เจ้าของเพลง แบบไม่ใช่พี่ลิปตาป่ะ มันก็ต้องใช้เสียงพอสมควรปร้า
“ยองแจๆ..”
“งื้อ ..ป๊าแจจะนอน”ยองแจปัดมือที่เกาะแกะอยู่ที่เอวเขา แต่เหมือนจะถูกผลิกให้นอนหงายแล้วแต่เขายังคงหลับตาไม่ยอมตื่น ไม่เอาหรอก..
ต่อให้มีเรื่องสำคัญแค่ไหน ถ้ากูจะนอน ก็คือนอนอ่ะ
.. เพราะงั้นแจ ไม่ ตื่น!
“จะตื่นไหมไม่ตื่นปล้ำแม่ง”ประโยคเรียบๆทำให้ยองแจลืมตากว้างทันที ..คนที่เขาโทรไปง้อมาคร่อมตัวเขาอยู่ พอก้มมองตัวเองเสื้อผ้าก็หายไปหมดอีกคนก็เช่นกัน
“ไอ้เนียร์!”
“เรียกผัวหรอจ้ะ ..”
จ้ะพ่อง ไม่ได้คันหู..
ยองแจจ้องอีกคนที่ยิ้มจนตาหยี ยองแจยกขาขึ้นกะจะถีบคนบนตัวให้ลงจากตัวเขาแต่จินยองไวกว่าคว้าขาเขาไปพาดบ่าอีก โอโห้ท่านี้ไม่ไหวแล้วป่ะ ..
“เนียร์บอกว่าไม่เอาปล่อยดิว่ะ..”
“ก็ไม่เอาปล่อยอยู่แล้ว จะเอาเมีย”จินยองบอกก่อนจะก้มลงจนจมูกโด่งไล้กับแก้มกลมเบาๆ ยองแจเบือนหน้าหนี
ผมนี้ถึงกับยอมมุขมันเลยครับคุณ ..
จินยองใช้มือข้างที่ว่างลูบต้นขาเนียนเบาๆก่อนจะไปหยุดที่ช่องทางสีหวานอีกคนถึงกับถลึงตาใส่ทันที จินยองยักคิ้วให้ก่อนจะดันดันนิ้วเข้าไป ยองแจเอาขาที่พาดบ่าอีกคนดันไหล่อีกคนไว้ทันที
“บอกไม่เอาไงเนียร์ เห้ย โกรธอยู่ป่ะว่ะ เอาออก อื้อ เนียร์!”ยองแจจิกลงกับผ้าปูทันทีเพราะนิ้วที่อยู่ในตัวเขาถูกดึงเอาไปก่อนจะแทนที่ด้วยแกนกายแข็งของอีกคน
“ก็จะง้ออยู่นี้ไง”จินยองบอกก่อนจะดันตัวขึ้นขาที่ยันไหล่ตกลงมาเกี่ยวเอวสอบไว้ จินยองมองอีกคนที่กัดปากตัวเองแก้มสองข้างขึ้นสีแดงระเรื่อ ..ริมฝีปากเรียวกดจูบลงที่ปากอิ่ม แกนกายยังคงกระแทกกระทั้น แต่ปากทั้งสองคงยังไม่ผละออกจากกัน จินยองสอดมือทั้งสองข้างเข้ากับมือของอีกคน
ยองแจเหลือบมองอีกคน อีกคนยังคงบดจูบเข้ามาเรื่อยๆ น้ำตาค่อยไหลออกจากหางตาจินยองกำลังจะเสร็จอยู่แล้วจินยองผละจูบออกมือหนาที่เคยสอดประสานจับลงที่เอวเล็กก่อนจะกระแทกเข้ามาจนสุด ..
“อ๊า ..ยองแจ”เสียงหวานที่ปนทุ้มครางต่ำยองแจเองก็ปลดปล่อยออกมาไม่ต่าง ยองแจลดขาที่หนีบเอวอีกคนไว้ออก เขากำลังหายใจไม่ออก เขากำลังร้องไห้อย่างหนัก
ยองแจมองอีกคนที่ถอดแกนกายออกไปแล้วก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆ แขนแข็งแรงรั้งเอวเขาไปกอดไว้ ยองแจเลือกที่จะนอนหันข้างปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาเรื่อยๆ
จินยองเห็นเขาเป็นตัวอะไร ..
จินยองรู้ว่าคนในอ้อมกอดกำลังร้องไห้ ..เขารู้ดีว่าทำอะไรอยู่เขารู้ตัวเสมอ เขาก็แค่ง้อไม่เป็นแต่ไม่รู้ว่าจะง้อยังไง เขาแค่ไม่อยากเสียยองแจไปเท่านั้น เขาไม่อยากเสียคนในอ้อมกอดนี้ไป
เขารู้แค่นั้น ..
“ไม่ร้องนะครับคนดี”เสียงทุ้มบอกเบาๆก่อนจะขบลงที่ไหล่เนียนเบาๆ ยองแจพลิกตัวก่อนจะซุกลงที่อกแกร่ง จินยองรู้สึกถึงหยดน้ำที่ไหลออกมาเปื้อนตรงอกเขา จินยองจับให้อีกคนนอนทับบนตัว ยองแจจ้องมองอีกคน
“เนียร์เห็นแจเป็นตัวอะไร ..นอกจากจะให้ความหวังยังให้น้ำเข้ามาในตัวอีก จะทิ้งก็ทิ้งอย่ามาเช็ดๆแล้วทิ้ง”ยองแจบอกด้วยเสียงอู้อี้ แต่จินยองกลับได้ยินมันทุกคำ
จินยองเกือบจะซึ้งหล่ะ..
“พูดไม่เก่งว่ะ..”จินยองพูดเบาๆจนอีกคนต้องเงยหน้าที่ซุกอยู่ขึ้นมอง
“…”
“เอาเป็นว่าชอบแรดแถวนี้หล่ะกัน”จินยองบอกก่อนจะพลิกให้อีกคนกลับมาอยู่ด้านล่างก่อนจะยักคิ้วให้ จมูกโด่งกดลงที่คอเรียวก็จะกดจูบสร้างรอยสีชมพูจางๆ ..
ผมนี้ถึงกับยอมจูเนียร์ ‘ ทั้งคืน ’ เลยครับท่าน..
ยองแจค่อยๆกระพริบเพราะแดดที่ส่องเข้ามากระทบตายองแจขยับตัวให้ตัวเองนอนหงายกว่าจินยองจะให้เขานอนก็เกือบจะหกโมงอยู่แล้ว ยองแจหันไปมองด้านข้างอีกคนยังคงหลับตาพริ้ม มือยังคงวางลงบนเอวเขา ไหนๆก็ไหนหล่ะขอทำเป็นในหนังได้เปล่า ...
ซุกจ้า เอาให้เต็มที่!!!
ยองแจเอาหน้าฝังลงที่อกอีกคนดูภายนอกอย่างจินยองไม่น่ามีซิกแพคเลยด้วยซ้ำนี้มีตั้งหกแพ็คว่าแล้วก็ขอดมหน่อยเนอะ .. ยองแจกดจมูกดมก่อนจะผละแล้วจ้องหน้าอีกคนที่หลับอยู่ ปากเรียวปิดสนิทยองแจเลื่อนหน้าเขาไปใกล้ก่อนจะกดจมูกลงที่แก้มใส ก่อนจะไล่ลงมาถึงริมฝีปากอีกคน
โรแมนติกอร้า..
“ขโมยจูบคนอื่นได้ไง หืม?”เสียงหวานติดทุ้มดังขึ้นทันทีที่ยองแจผละออกมา ยองแจเบิกตากว้างก่อนจะถอยออกมาแต่เอวเขาดันถูกอีกคนรัดไว้ซะแน่น ..
“แกล้งหลับไง?”
“ตื่นตั้งแต่มีคนมาจุ๊บๆใส่ที่อกเนี่ย”จินยองบอกก่อนจะกดจมูกลงที่แก้มใสบ้างยองแจมองอีกคนก่อนจะเบะปากแก้มกมขึ้นสีระเรื่อ จินยองมองอีกคน ยองแจมองก่อนจะเป็นฝ่ายหลบตาซะเอง
“นี้.. ยองแจ”
“จ๋า ..?”ยองแจขานรับก่อนจะหันมามอง จินยองยื่นหน้ามาใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดแก้มริมฝีปากหนาขยับบอกอีกครั้งราวกับไม่ต้องการฟังคำตอบ
“จูบหน่อย”
ไม่ต้องขอก็ได้นี้เต็มจลัยส์ ..
ยองแจกอดเอวอีกคนทันที ก่อนจะจูบตอบรับกับอีกคน จินยองผละจูบก่อนจะหอมแก้มนิ่มแล้ววกกลับมาจูบอีกคนอีกครั้งแล้วก็อีกครั้ง แล้วก็อีกครั้ง..
แฮปปี้ป่ะหล่ะตัวธอว์
“ยองแจ ตื่นได้แล้วลูก ...เห้ย!!!”
“ป๊า!!!”
ยองแจที่สวมเสื้อเรียบร้อยแล้ว นั่งนิ่งเหลือบมองคนเป็นพ่อที่นั่งจ้องมองเขาทั้งคู่ จินยองที่นั่งข้างเขาคอยบีบมือให้เบาๆ ยองแจมองคนเป็นพ่อก่อนจะ ..
ปัง!!
“ป๊าจะกดดันอะไรหนักหนาห้ะ!”ยองแจตบลงที่โต๊ะรับแขก ก่อนจะเท้าสะเอวทำเอาที่คนนั่งข้างๆถึงกับผงะไปเลย ยองแจ มองคนเป็นพ่อที่นิ่งเงียบแล้วก็เหวอไปก่อนจะพูดต่อ ..
“…”
“เออรู้ว่าผิดเนี่ยมา จั๊กกะดื้บจั๊กกะเดื้ยะกับเนียร์เนี่ย แต่จะกดดันทำไมห้ะ!”
ผมนี้อึ้งไปเลยอ่ะครับ
“...”จินยองเงยหน้ามองอีกคนก่อนจะมองหน้าพ่อของคนตัวบาง คนเป็นพ่อเลิกคิ้วก่อนจะชี้นิ้วเข้าหาตัวเองแล้วเริ่มถามขึ้น ยองแจมองก่อนจะถอนหายใจ
“คือนี้ป๊าผิด?”
“ก็ไม่ได้บอกว่าผิดแต่แบบ คือแจเข้าใจแจหน่อยดิป๊าก็แบบกะพี่เนียร์ ป๊าก็รู้อ่ะยอมๆไปก็ได้”
“ผมรับผิดชอบน้องเขาก็ได้ครับ”จินยองบอกก่อนจะโอบไหล่บางแล้วเขย่าคนในอ้อมกอดให้ใจเย็นลงบ้าง ยองแจมองอีกคนที่จ้องพ่อเขานิ่งคนเป็นพ่อพยักหน้าโบกมือก่อนจะลุกออกไป จะให้ทำไงได้
ลูกก็มีคนเดียว มันก็รักคนเดียวหล่ะนะ ..
ยองแจกลับเขามาภายในห้องก่อนจะแผ่ตัวกับเตียงที่เรียบร้อย เตียงที่เลอะถูกแม่บ้านเก็บไปแล้ว ยองแจนอนแผ่ก่อนจะหลับตา จินยองเดินมาจับให้อีกคนนอนดีๆ ยองแจมองอีกคนก่อนจะเบะปากแขนเล็กจับเขาที่เขาอีกคนก่อนจะออกแรงดึง จินยองยิ้มก่อนจะนั่งลงข้างๆ
“นอนดินั่งทำไม มาให้กอดด้วย”
“สั่งจังนะคุณนายปาร์ค ..”จินยองยิ้มก่อนจะล้มตัวนอน แล้วรั้งเอวบางมากอดเอาไว้ จมูกโด่งสูดดมพวกแก้มกลมอย่างพอใจ ยองแจมองอีกคนก่อนจะเป็นคนพลิกตัวหนีอีกคนแทน
“บ้า..”
“รู้ยัง..?”
“อะไรหรอ?”เสียงใสถามขึ้นทั้งๆที่ ยังหันหลังให้อยู่ จินยองกระชับอ้อมกอดให้แน่น ก่อนจะฝังจมูกลงบนไหล่เล็กแล้วสูดดมกลิ่มหอมๆของคนตัวบาง
“ยองแจอะโพสโทฟี่เอส”จินยองบอกก่อนจะหลับตาลง ยองแจเหลือบมองอีกคนที่นอนกอดคือก่อนจะยิ้มออกมือเล็กกุมมืออีกคนที่กอดเอวเขาไว้
“มาบอกว่าเขาเป็นของตัวเองถ้าทิ้งไปนะจะตีให้ตาย..”
.
“พี่ครับแบมต้องนั่งข้างพี่แจ็คสันหรอครับ?”เสียงหวานเอ่ยถามขึ้น สองสาวผู้จัดการพยักหน้าแบมแบมมองก่อนจะจะหย่อนตัวนั่งลง อีกคนเหมือนจะหลับสนิทมาก
แบมแบมขอพื้นที่สกรีมแปบตอนนี้เขานั่งอยู่ข้างแจ็คสัน แล้วแบบกลิ่นตัวหอมมากแกร .. แบบหน้านี้เนียนใสมากอ่ะ คือเหมือนเจบีบอกจะบินตามมาอะไรนี้แหละตอนมาส่งเขาแต่ลืมไปแล้วหล่ะ ..
ก็แจ็คสันอยู่ตรงหน้าอ่ะ .. กูไม่รู้กูไม่สน
จะเอารู้แค่นี้55555555555555555555555555555555555555 ..จากประวัติแจ็คสันแล้วเมียก็ไม่มี เป็นนักกีฬาชื่อดัง แถมเป็นนายแบบพ่วงด้วยมันก็ชัด แล้วป่ะถ้าจะมีเมีย..
ก็ต้องแบมแบมคนนี้ไง J
“ผมโคตรชอบพี่เลยอ่ะ ถ้าตื่นมาเรามาทำความรู้จักกันนะคนหล่อ”ริม ฝีปากสีชมพูอ่อนกดจูบที่ข้างแก้มกร้านก่อนจะมองนั่งที่เดิม โดยไม่เห็นว่ามีใคร กำลังกดชัตเตอร์ถ่ายรูปเก็บไว้ ..
“รับน้ำไหมค่ะ?”
“ขอน้ำส้มครับ พอมีช็อกโกแลตเย็นไหมครับ? พอดีแฟนผมชอบ”คนตัวเล็กบอกก่อนจะปรายตาไปด้านข้างเป็นนัยๆ ..อีกคนก็นอนหลับไม่รู้อิโหน่อิเหน่เลย..
“มีค่ะ แต่ว่าคุณแจ็คสันแฟนคุณแบมแบมหรอค่ะ?”แอร์โฮสเตสถามขึ้นทำเอาคนตัวเล็กมองค้อนทันที
“เอาเวลาไปหาของให้ผมกับแฟนผมดีกว่านะครับ เดียวโดนเด้งไม่รู้ตัว”คนตัวเล็กยิ้มหวานให้พนักงานสาวรีบเดินออกไปทันที แบมแบมยักไหล่ก่อนจะเอนตัวไปซบอีกคน ..
“ตอนนี้ไม่ใช่เดียวพอไปทำงานด้วยกัน พี่ก็ต้องเป็นแฟนผมเองเนอะ..”
งานมโนต้องมา
จริงป่ะ J ?
แจบอมมองอีกคนที่ขึ้นเครื่องไปแล้ว นี้เขาพาอีกคนมาส่งเดียวจะกลับของย้ายแบมแบมกลับไปอยู่กับจินยองแล้ว ไม่งั้นเขาต้องหลงอีกคนไปมากกว่านี้ดดยที่ไม่รู้ใจตัวเองแหงๆ..
รู้แต่ว่าชอบร่างกายของอีกคนแน่นอน..
นั่นวกเข้าเรื่องนี้อีกแล้ว แจบอมสะบัดหัวก่อนจะเดินออกจากสนามบินอีกเดียวเขาต้องบินตามอีกคนไป ก็เขาเป็นคนถ่ายเองแต่ว่าเขาก็มีงานต้องทำที่นี้ก่อน แจบอมถอนหายใจยาว
รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเข้าคุกไงงั้น..
“เจบี!!”แจบอมหันไปมองก่อนจะเบิกตากว่าคนที่เขาคิดว่าจะไม่มีวันกลับมาอีก คนที่เคยเอาใจเขาไปทั้งหมดแล้ว มาอยู่ที่นี้ได้ไงว่ะ ..
“จินอู..”
“คิดถึงอ่ะ พอมีเวลาให้เขาไหม?”เสียงหวานบอกก่อนจะยิ้มหวานให้ แจบอมมองมือเล็กที่ดึงมือเขาไปกุมไว้ แจบอมเลื่อนสายตามองใบหน้าหวาน ก่อนจะตอบไปแบบไม่ต้องคิด
.
.
“ได้สิ”
แบมแบมนี้ก็ปล่อยไปก่อนเนอะ..
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ใครที่จะแบน ...
ทักเมนชั่นมาเลยจ้ะไม่ว่ากัน
ยังต้องการบอทอยู่นะจ้ะะะ
บอทว่างขาดคนจับจองบอทเจบี จูเนียร์จินอู จินฮวาน จุนฮเวจ้า
มาแค่นี้ก่อนเรียกกระแสแปรบ
ความคิดเห็น