คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : MFB III : ก็น่ารักดี..
MARK
“จินยองอ่า..”แบมแบมเอาหัวกลมๆถูแขนของจินยองก่อนจะช้อนตามอง แต่กลับได้ใบหน้านิ่งกลับมาแทน .. แบมแบมได้แต่ทำหน้าเจือนๆ ยิ่งจินยองนิ่งก็ยิ่งเบะปาก
จินยองงอนอ่า!
“ไงมีอะไรจะบอกป่ะ?”จินยองหันไปถามอีกที แบมแบมเองได้แต่มองก่อนจะทำเสียงง้องแง้งตอบอีกคน
“จะบอกอยู่นี้ไง..”
“หรอ?”เสียงของจินยองกะแทกกลับมาทันที คนตัวเล็กยู่ ปากก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นกระซิบที่หูของจินยองที่เตรียมพร้อมจะฟัง
“อย่าไปบอกใครนะ ..พอดีเขาไปดีดน้ำมันพรายพี่มาร์คมา!!!”แบมแบมตะโกนใส่หูของจินยองเสียงดัง ขาเรียวรีบวิ่งออกมาก่อนจะหัวเราะ จินยองไปแต่ลูบใบหูตัวเองเบาๆ
เจ็บหูที่แบมตะโกนใส่..
แต่อยากทราบเกาหลีมีน้ำมันพรายด้วยหรอ?
“อ๊ะ!”จินยองจับปลายจมูกตัวเองทันทีที่กระแทกเข้ากับอกกว้างของคนตัวสูงที่เดินผ่านมา จินยองเงยหน้ามอง เรือนผมสีเทาจมูกโด่งๆดวงตาเล็กอยู่ภายใต้กรอบแว่นสีดำกำลังจ้องมองเขาถ้าจำไม่ผิดนะ..
นี้มันประธานนักเรียนเปล่าว่ะ!??
“เป็นอะไรรึเปล่า?”เสียงทุ้มเอ่ยถามก่อนจะจับปลายคางอีกคนขึ้นดู ใบหน้าเล็กขึ้นสีระเรื่อก่อนจะส่ายเบาๆมือหน้าลูบหัวถุยๆก่อนจะยิ้มแล้วเดินออกไป.. คงจริงอย่างที่ข่าวลือเขาว่า
ประธานนักเรียนโคตรเจ้าชู้!
แค่ยิ้มให้ปาร์ค จินยองคนนี้ ก็ละลายแล้ว!
“ฮันหน่อว.. เห็นนะครับคุณจินยอง”เสียงของยูคยอมที่ดังขึ้น จินยองหันไปมองก่อนจะแลบลิ้นให้เพื่อนสนิทอย่างยูคยอมที่เพิ่งเดินขึ้นตึกมา ยูคยอมมองก่อนจะหัวเราะเบาๆ
“ไปไหนกันมาเพิ่งมา”เสียงของแบมแบมงอแงดังมาแต่ใกล้ทันทีที่เขาสองคนเดินเข้ามาภายในห้อง จินยองมองก่อนจะกลั้นเสียงในลำคอ
... นังแบม
ตลอดการเรียนทั้งวันแบมแบมพยายามอย่างมากตั้งใจเรียนตั้งใจจด และมี่สำคัญไม่พยายามหลับ จินยองที่ตั้งใจกว่าเขาเรียนเก่งกว่าคนตัวเล็กยังหลับเลย แต่ยูคยอม ..หลับเสมอตั้งเสมอเกรดได้ยังไงก็ยังงั้น แบบบ้านรวยก็คงไม่ต้องห่วงอะไร ..
“แบมตั้งใจเรียนจัง”ยูคมองก่อนจะยิ้มมือหนาบีบที่แก้มกลมของอีกคน แบมแบมมองก่อนจะยิ้มตาม
คอยดู๊! พี่มาร์คแบมจะสอบให้ผ่านเลย!
“จินยองไปกินข้าวเหอะนะ ไส้จะขาด”แบมแบมสะกิดแขนเล็กๆของจินยอง จนเจ้าตัวต้องพยักหน้า ก่อนจะลากแบมแบมออกมาด้วยด้านหลังมียูคยอมเดินตามอย่างยิ้มๆ ..
“ดูนั่นสิ มีคนจะสรภาพรักกับพี่มาร์คอ่ะแกกลางโรงอาหารเลย ..”แบมแบมหยุดนิ่งฟังสองสาวที่ยืนนินทาก่อนจะออกแรงลากจินยองให้ไปดู
“รุ่นพี่ ..”แบมแบมมาถึงวงกลมที่เขามุงกันตามข่าวที่ฟังมาก่อนจะรีบเขย่งขามองร่างเล็กของหญิงสาวถ้าจำไม่ผิดนี้มันดาวของโรงเรียนเขาเลย!
แบมยอมแพ้ง่ะเขาสวยกว่า..
“อะไร? พี่จะไปกินข้าวถ้าไม่มีอะไร..”
“พี่ค่ะ นี้จดหมายกรุณาอ่านด้วยนะค่ะ”หญิงสาวก้มมองพื้นก่อนจะยื่นซองจดหมายไปยังสุดแขน มาร์คมองก่อนจะตุกยิ้ม มือหนารับจดหมายมาถือก่อนจะเดินตรงมาทางแบมแบมที่ยืน ..
คนที่มุงอยู่ค่อยๆแหวกทางให้มาร์ค หญิงสาวที่มอบจดหมายให้ยืนเบะปากอย่างน่าสงสาร มาร์คเอามือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกงก่อนจะยื่นซองจดหมายให้แบมแบม มือเล็กก็รับมันมาถืออย่างงงๆเช่นกัน ..
“เอาไปอ่านแล้วมาบอกด้วยว่าข้างในมีอะไร”แบมแบมมองก่อนจะอ้าปากเหวอ มาร์คยิ้มมุมปากก่อนจะเดินจากไปหญิงสาวที่ยื่นซองจดหมายได้แต่ทรุดตัวนั่งร้องไห้ แต่เขาน่ะสิ
งงให้เขาทำไม ..
“แบม..”เสียงของจินยองเอ่ยเรียกเขา ทำเอาแบมแบมสะดุ้งออกจากภวังค์ทันที สายตานับหลาบคู่กำลังจ้องมองมาที่เขาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ..
“เอ่อ ..”แบมแบมมองไปรอบๆทำได้เพียงส่งยิ้มแห้งๆ จินยองกอดอกก่อนจะมองเพื่อนตัวเล็กนิ่ง
“พี่มาร์คเขาเอาจดหมายให้ทำไม? จะเล่าให้ฟังป่ะ?”จินยองถามก่อนจะเท้าสะเอว ยูคยอมไล่คนที่มามุงให้ออกไปก่อนจะเนียนมายืนข้างๆจินยอง แล้วกอดอกมองอีกคนบ้าง
“แบบไม่มีอะไรหรอก พ่อเขากับพ่อพี่มาร์ครู้จักกันเฉยๆเอง”แบมแบมบอกก่อนจะกระพริบตาหวานส่งให้ยูคยอมยิ้มก่อนจะดึงแขนแกร่งของยูคยอมมาซบแล้วช้อนตามองปริบๆ
“เขาเชื่อแบมนะ”
“ใช่เนอะยูคไม่มีอะไรหรอก”แบมแบมบอกก่อนจะยิ้มกว้าง หัวกลมถูอกบนอกแกร่งของยูคยอมเบาๆทำเอายูคยอมยิ้มจนตาปิดก่อนจะลูบหัวอีกคนเบาๆ จินยองได้แต่มองก่อนจะทำหน้าเอื้อมๆใส่คนทั้งคู่
เนียนมากไหมถามใจดู..
เดียวก็ได้รู้กันว่าจริงมากน้อยแค่ไหน !
.
“แบมเอาไงกลับเอง?”จินยองถามขึ้นหลังจากที่หมดคาบเรียนของวันแล้ว แบมแบมพยักหน้าก่อนจะรีบวิ่งลิ่วออกจากห้องไปทันที จินยองมองอีกคนก่อนจะส่ายหัวเบาๆ
“นี้!”เสียงทุ้มดังขึ้นทำเอาแบมแบมที่เพิ่งวิ่งมาถึงหน้าประตูโรงเรียนแทบจะเบรกตัวเองไว้แทบไม่ทัน แบมแบมมองใบหน้าคมกับเรือนผมสีแดงที่สะท้อนกับแสงแดดยามเย็น ที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะดึงมือเขาไปแล้วดึงเอากระเป๋าของเขาเองไปถือ แล้วจับแขนเขาให้เดินไปพร้อมๆกัน ..
โอ๊ย ..พี่มาร์คลุคเจ้าชายแบบนี้
จะไม่ทน!
“ม๊าบอกให้มารับกลับพร้อมกันทุกวัน วันหลังถ้าเลิกแล้วมารอแถวหน้าโรงเรียนรู้ป่ะ?”
“เข้าใจครับ”แบมแบมตอบแต่ใบหน้ายังคงก้มอยู่ อีกคนได้แต่มองแล้วยิ้มมุมปาก
คนตัวเล็กก็น่ารักดี ..
ทันทีที่กลับมาถึงบ้าน มาร์คก็ขอตัวขึ้นไปนอนด้านบน คนเป็นแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรก่อนจะรีบดึงมือเล็กมายังห้องครัวทันที แบมแบมเลิกคิ้วมองคุณแม่อย่างงงๆก่อนจะถามออกมา
“ม๊า มีอะไรหรอฮะ?”คุณแม่ยิ้มก่อนจะยื่นรูปภาพโพลาลอยมาให้อีกคนแบมแบมได้แต่อ้าปากค้าง ก็ในรูปมันดันเป็นรูปที่เขาจับมือกับพี่มาร์คตอนเดินกลับบ้าน ..
เขิน..
“ม๊ามีเรื่องจะบอกอีกอย่างมันสำคัญมากเลย”
?
“คือพรุ่งนี้เป็นวันครบรอบระหว่างม๊ากับคุณป๊าคือม๊าจะไปฮันนีมูน..”แบมแบมพยักหน้าฟังอย่างเข้าใจก็แค่คุณแม่จะไปฮันนีมูนกับคุณพ่อของพี่มาร์ค..
เดียวนะ!
ฮันนีมูน!
ได้อยู่กับพี่มาร์ค ..สองต่อสอง แถมอาทิตย์หน้าโรงเรียนหยุดเกือบทั้งอาทิตย์
...
“ม๊าฝากแบมได้ไหมจ้ะ? คือว่าม๊าจะไปเซอร์ไพร์คุณป๊าที่ทำงานแล้วไปเลย ..”แบมแบมมองคุณแม่คนสวยที่กุมมือเขาด้านหลังมีกระเป๋าใบโตสองใบ เขาจึงพยักรับช้าๆ หญิงสาวดึงคนตัวเล็กเข้าไปกอด ก่อนจะหอมแก้มนิ่มแล้วเดินออกจากบ้านไป
“แม่ครับ! แม่ครับ!”เสียงของมารืคดังมาจากด้านบน แบมแบมมองเสียงตึงตังก่อนจะเห็นมาร์คแทบถลาลงมา
“พี่มาร์คมีอะไรรึเปล่าครับ?”
“แม่ไปไหน?”มาร์คถามขึ้น แบมแบมได้แต่ก้มมองพื้นแล้วตอบออกมาเสียงอ่อย..
“ไปฮันนีมูนกับคุณป๊า”
“อืม”มาร์คขานรับก่อนจะเดินไปหยิบหนังสือแปลเล่นเล็กจากในตู้มานั่งอ่านข้างล่างแทน แบมแบมเกาหัวอย่างงงๆก่อนจะเดินเดินเข้าไปห้องครัวเพื่อทำอาหารง่ายๆแทนอย่างเช่นข้าวผัดกิมจิ ให้อีกคนได้ทาน
“พี่มาร์คกินข้าวฮะ”เสียงใสดังขึ้นก่อนจะปรากฏให้เห็นร่างของแบมแบม มาร์คมองอีกคนนิ่งก่อนจะอ่านหนังสือต่อไป..
“พี่มาร์คไปกินข้าวก่อนนะแล้วค่อยมาอ่านหนังสือ”แบมแบมบอกก่อนจะออกแรงดึงแขนแกร่งของอีกคน แต่เหมือนว่ายิ่งออกแรงอีกคนก็ไม่ได้ขยับเลย ..
“กินอย่างอื่นไม่ได้หรอ?”เสียงทุ้มเอ่ยถามกลับ แบมแบมที่มัวแต่นึกตามก็ถูกดึงจนล้มไปเซทับอกแกร่งซะแล้ว ..
พี่มาร์ค!
“ทำไมพี่มาร์คหื่นไม่ซึนแล้วอ่ะ?”เสียงใสบ่นอุบอิบ มาร์คได้แต่ยิ้มกอดจะกอดเอวบางไว้ แบมแบมยันตัวลุกขึ้นนั่งบนเอวอีกคนท่ามันก็เลยส่อ ..
คุณพระ!
“พี่มาร์คปล่อยมือที่เอวแบมเลย”เสียงหวานเอ่ยดุแต่แก้มทั้งสองข้างกลับแดงจัด มาร์คยิ้มก่อนจะลุกขึ้นนั่งแล้วกอดเอวอีกคนไว้ทำให้ใบหน้าห่างกันไม่ถึงคืบ
“เหมือนจะได้ยินบอกว่าพี่ซึนหรอ?”
“เปล่าซะหน่อย .. ”เสียงหวานเอ่ยตอบ จมูกโด่งของอีกคนเฉียดแก้มใสไปมาจนอีกคนหน้าแดง แบมแบมสูดลมหายใจลึกๆก่อนจะ..
ฟอด!
.
.
“อยากหอมแบมก็หอมเลยมัวแต่ถูจมูกอยู่ได้ แบร่!”แบมแบมจับหน้าของแบมไว้ก่อนจะหอมแก้มอีกคนดังฟอด ก่อนจะวิ่งไปทางห้องห้องครัว ทิ้งให้มาร์คนั่งยิ้มมองตาม
ก็น่ารักดี ..
“พี่มาร์คมากินข้าวได้แล้วหน่า!”เสียงใสดังขึ้นอีกครั้ง เขาเลือกที่จะปิดหนังสือก่อนจะเดินเข้าห้องครัวข้าวผัดกิมจิถูกตักใส่จานวางไว้อย่างสวยงาม
“มานี้ก่อน”มาร์คที่นั่งลงบนเก้าอี้แล้วเรียกอีกคนที่อยู่มองเขาอยู่ คนตัวเล็กมองชั่งใจก่อนจะเดินเข้ามาใกล้อีกคน โดยไม่สังเกตเห็นรอยยิ้มมุมปากของอีกคน
?
“ก้มหน่อย”แบมแบมเลิกคิ้วแบบงงๆ ก่อนจะเกาหัวแล้วก้มทำตามที่มาร์คบอกอย่างไม่คิดอะไร..
ก็แบบแบมเป็นคนพาซื่อพี่มาร์คสั่งอะไรก็ทำ
ฟอด!
!!!
“มีคนบอกว่าอยากหอมก็หอมเลย ผิดป่ะ?”
ไม่ผิดแต่หัวใจมันจิวายนะพี่มาร์ค
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
กำลังรีไรท์จ้าอดทนนะรีดจ๋า
สามารถพูดคุยกันได้ที่ทวิตนะไรท์เองก็เหงา ...
คือบอทฟิคหายหมดเลย
ไปทวงฟิคได้นะ
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน
#ฟิคมฟบ
ความคิดเห็น