ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    | FIC GOT7 | MY F A N BOY ♡ [MARKBAM] - END

    ลำดับตอนที่ #3 : MFB II : กอด

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 58





           

    ฉุดเขาไม่อยู่จริงๆเลยคนคนนี้ ..



    แบมของม๊ากลับมาแล้วหรอลูก? ตอนแรกม๊าจะให้ตามาร์คไปรับแต่เจ้าตัวก็ดันมาหลับได้ซะนิคุณแม่คนสวยที่มานั่งรอหน้าบ้าน ส่งยิ้มให้กับแบมแบมที่เพิ่งเดินเปิดประตูบ้านเข้ามา ใบหน้าหวานยิ้มกว้างก่อนจะวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าบ้าน

     

    มาร์ค ม๊าทำกับข้าวเสร็จแล้วตื่นสิลูกเสียงสูงดังขึ้นแต่ คนตัวสูงกลับนอนเหยียดขาไปตามความยาวของโซฟาหนังสือแปลเล่มเล็กถูกวางบนอกแกร่งพร้อมกับลมหายใจที่เข้าออกสม่ำเสมอ

     

    “น้องแบมปลุกมาร์คให้ม๊าด้วยนะเสียงสูงดังขึ้นพร้อมกับขำน้อยๆ ทำเอาคนตัวเล็กหน้าแดง คุณแม่คนสวยยิ้มก่อนจะเดินเข้าห้องครัวไป..

     

    แบมจะปล้ำพี่มาร์คแล้วนะ!

     

    เอ้ย 

     

    ปลุกนะ แฮะๆ ..

     

    พี่มาร์ค.. ม๊าบอกให้ไปกินข้าวคนตัวเล็กยืนค้ำตัวอีกขึ้นก่อนจะเขย่าไหล่หนาเบาๆ แต่อีกคนไม่มีที่ท่าว่าจะตื่นเลยแม้แต่น้อย มือเล็กเขย่าคนตัวสูงอีกครั้งเบาๆ

     

    “…” ไม่มีเสียงตอบรับกลับมานอกจากเสียงลมหายใจเข้าออกของมาร์คต้วน ..

     

    พี่มาร์ค

     

    “…”

     

    ถ้าพี่มาร์คจะตื่นยากขนาดนี้ แบมจะไม่ปลุกแล้วนะ 

     

    พี่มาร์คถ้าไม่ตื่นแบมจะ ..คนตัวเล็กยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะบ่นออกมา ใบหน้าหวานเบะปากแต่ยังไม่ทันได้พูดจบประโยคมือหนาก็ดึงอีกคน ก่อนจะกระชากเข้าหาตัวเอง ..

     

     

    ตุ้บ!

     

    คนมันง่วงนะ..เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทั้งๆที่ตาทั้งสองข้างยังปิดอยู่ ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อ ก็ตอนนี้ตัวของเขาทั้งตัวนอนทับพี่มาร์ค 

     


    พี่มาร์คไม่กินข้าวหรอ?”แบมแบมหันหนีก่อนจะถามขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มาร์คถอนหายใจก่อนจะลืมตามอง

     

    ตื่นแล้ว”เสียงของมาร์คที่ตอบกลับมา แบมแบมรีบหันมองก่อนจะพบใบหน้าเรียบนิ่งทำเอาเขาเองก็นึกกลัว กลัวว่ามาร์คจะลุกมาบีบคอเขาเอาน่ะ ..

     

    “’งั้นผมลุกนะไม่มีเสียงตอบรับแต่ว่ามือหนาก็ยังคงจับเอวเขาไว้แน่น หัวกลมเอียงมองอีกคนอย่างสงสัย

     

    พี่มาร์คจับแบมไว้แล้วก็ไม่พูด..

     

    คิดอะไรเปล่าเนี่ย??

     

    ..เสียหายนะ

     

    เบาไป..เสียงทุ้มดังขึ้นเบาๆก่อนจะปล่อยให้เขาเป็นอิสระ คนตัวสูงจับให้เขานั่งแล้วลุกขึ้นเดินไปกินข้าว ปล่อยให้แบมแบมเกาหัวแบบงงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น มาร์คเหลือบตามองคนที่นั่งบนโซฟาอย่ายิ้มๆ

     

    ?

     

    อะไรของเขา

     

    แบมกินข้าวได้แล้วจ้ะเสียงของคุณแม่คนสวยดังขึ้น แบมแบมรีบวิ่งไปที่โต๊ะอาหารก่อนจะนั่งลงข้างๆมาร์คที่นั่งกินข้าวไปบ้างแล้ว ทำไมเขาเองได้นั่งข้างมาร์คก็เพราะคุณแม่นั้นจับนั้นเอง ..

     

    ทำไมเมื่อกี้ไม่พาน้องมากินพร้อมกันหล่ะมาร์คคุณแม่คนสวยเอ่ยขึ้นทำเอามาร์คที่ก้มกินข้าวอยู่ต้องเงยหน้ามอง แต่ยังไม่ทันพูดเสียงของแม่ดังขึ้นมาอีกที
     


    ก็เห็นนอนกอดกันกลมเลย ..

     

    ขอกดไลค์ให้ม๊าซักล้านที !!

     

    ผมอิ่มแล้ว..คนตัวสูงที่กินข้าวเงียบๆบอกก่อนจะลุกออกไป คุณแม่คนสวยมองตามยิ้มๆจานข้าวที่หมดแล้วถูกยกออกไป ส่วนคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆก็นั่งหน้าแดง จนคนเป็นแม่ต้องหัวเราะ

     

    แบมรีบกินข้าวนะ วันนี้แม่หาติวเตอร์ให้แล้วนะ”แบมแบมพยักหน้าก่อนจะรีบกินข้าวแล้วขึ้นมาอาบน้ำ ตามที่คุณแม่คนสวยบอกใบหน้าหวานยิ้มก่อนจะนั่งรอไปเรื่อยๆจนกระทั่งประตูเปิด

     

    เฮ้ออ.. สอนคนแบบนี้จะเข้าหัวไหม?เสียงทุ้มบอกก่อนจะเดินมาหาแบมแบมที่นั่งอยู่บนเตียงที่มีโต๊ะสีชมพูตัวเล็กวางอยู่

     

    พี่มาร์ค? ติวเตอร์?”ดวงตากลมโตเบิกกว้างก่อนจะชี้อีกคน มาร์คปัดมืออีกคน ก่อนจะนั่งเบียดอีกคน

     

    ม๊าบอกให้มา ถ้าเทอมนี้สอบไม่ผ่านโดนแน่..อีกคนเน้นเสียงทำเอาคนตัวเล็กขนลุกสู่

     

    ก็เรื่องสอบกับเรื่องเรียนมันไม่เหมือนกันนะ


    ทำไมไม่มีใครเข้าใจแบมเลยอ่ะ 

     
     

    ไหนเอาชีทมามือหนาหยิบชีทที่อีกคนวางไว้บนโต๊ะขึ้นอ่านก่อนจะทำความเข้าใจเกือบสิบนาที ก่อนจะหันมองอีกคนที่จ้องเขาตาแป๋ว มือหนาวางชีทลงกับโต๊ะ แบมแบมรีบมองตามทันที

     
     

    อันนี้เป็นชีทอธิบายเกี่ยวกับด้านพันธุ์กรรมโครโมโซม สายดีเอ็นเอไม่เข้าใจตรงไหน?ใบหน้าหวานมองก่อนจะส่ายหัว แล้วจ้องมาร์ค จนเขาต้องถามขึ้น 

     

    ไม่เข้าใจตรงไหนหล่ะ?

     

    “ก็แบบทุกตรงเลย..เสียงหวานบอก ทำเอามาร์คถอนหายใจก่อนจะทำหน้าเอือมๆส่งมาให้

     

    นี้มันต้องเรียนพื้นฐานกันตั้งแต่มอต้นแล้วนะ

     

    ก็แบมเรียนไม่เก่งนิ”แบมแบมรีบเถียงขึ้นทันที ทำให้อีกคนจ้องเขานิ่ง จนเขากลัวจริงๆหล่ะ..

     

    ก็ไม่ได้มีไอคิว200เหมือนพี่มาร์คนิ.. 

     

    เฮ้อออ .. ตั้งใจฟังนะมาร์คบอกก่อนจะสอนเขาตั้งแต่ต้นก่อนจะเริ่มเขียนบางอย่าง อย่างเช่นสรุปเนื้อหาง่ายๆ แล้วก็มีแบบฝึกหัดบางส่วนใบหน้าหวานมองอีกคนก่อนจะยิ้มออกมา

      

    จริงๆพี่มาร์คเป็นคนดีมากเลยเขาถึงชอบไง ..

     

    แล้วก็คนอื่นๆด้วยน่ะ..

     

     

    นี้!”

     

    หือ?คนตัวเล็กสะดุ้งก่อนจะมองโจทย์บนกระดาษ ที่มาร์คยื่นมาให้ก่อนจะนั่งมองอีกคน แบมแบมรับกระดาษมาอ่านก่อนจะขมวดคิ้วมองอย่างงๆ

     

    ทำให้เสร็จเอาให้ถูกด้วยไม่งั้นไม่ต้องนอนเสียงทุ้มบอกก่อนจะนั่งข้างๆแล้วอ่านหนังสือแปลที่อ่านค้างไว้ แต่ยังอ่านได้ไม่ถึงบรรทัด เสียงหวานของแบมแบมก็ดังขึ้น..

     

    พี่มาร์คแบมทำข้อนี้ไม่เป็น

     

    ข้อนี้ด้วย

     

    นี้ด้วย

     

    เฮ้อ.. ” มาร์คได้แต่ถอนหายใจก่อนจะวางหนังสือลงบนตักแล้ว สอนแบบละเอียดแทบจะทุกตัวอักษรให้แบมแบมเข้าใจกว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปเกือบตีหนึ่ง ..

     

    นี้ตื่นขึ้นมาก่อนคนตัวสูงมองอีกคนหลังจากทำชีทเสร็จก็ฟุบหลับไปทันที มาร์คถอนหายใจก่อนจะดึงตัวอีกคนให้นั่งแต่อีกคนดันหงายหลังลงไปนอนบนเตียง มาร์คหัวเราะในลำคอก่อนจะมองเมจิกสีดำที่อยู่บนโต๊ะ ..

     

    .

     

     

    เฮ้ย! พี่มาร์ค!”เสียงหวานที่ดังขึ้นก่อนจะปรากฏคนตัวเล็กที่ยังอยู่ในชุดนอน คนตัวสูงที่นั่งกินข้าวในตอนเช้าปรายตามองก่อนจะยิ้มมุมปากแล้วตีหน้านิ่งเหมือนเคย

     

    “ว้ายตาเถร! ตามาร์คแกล้งน้องทำไม?เสียงของคุณแม่คนสวยเอ่ยเอ็ดมาร์คทันที ไหล่หนายักไหล่ให้ก่อนจะกินข้าวต่อไป ใบหน้าหวานมองอีกคนก่อนจะเบ้ปาก

     
    แบมเดียวม๊าเช็ดหน้าให้นะคนเป็นแม่หายไปก่อนจะไปหยิบอุปกรณ์สำหรับเช็ดหน้าก่อนจะค่อยเช็ดเมจิกที่วาดบนหน้าเป็นหนวดแมวสองข้าง

     

    แบมกินข้าวแล้วขึ้นไปอาบน้ำนะเดียวไปโรงเรียนไม่ทัน

     

    ครับม๊าแบมแบมขานรับหลังจากเช็ดหน้าเสร็จ คนตัวเล็กวิ่งขึ้นไปอาบน้ำก่อนจะเดินลงมา คนตัวสูงยืนทำหน้าเซ็งๆก่อนจะมองมาร์คนิ่ง คิ้วขวมด จนแบมแบมต้องเอียงหัวมอง

     

    มาร์คไปส่งน้องให้ถึงห้องรู้ไหม?

     

    ทำไมผมต้องไปส่งด้วยแค่เดินไปโรงเรียนด้วยก็พอแล้วมั้งมาร์คบอกก่อนจะถอนหายใจยาวแล้วส่ายหัวไปมาจนแบมแบมก้มหน้าลงกับพื้นนิ่ง

     

    เอ่อ ..ไม่เป็นไรหรอกเดียวแบมเดินออกไปก่อนพี่มาร์คค่อยตามไปหล่ะกันเสียงหวานเอ่ยบอกอย่างน้อยใจ ..

     

     อะไรพี่มาร์คจะรังเกียจเขาขนาดนั้น?

     

     เฮ้อ มานี้!”มือหนาดึงแขนอีกคนไว้ก่อนจะกุมมืออีกคนแล้วเดินออกไปนอกบ้าน แบมแบมมองมือของเขาที่ถูกมาร์คกุมไว้แบมแบมมองก่อนจะยิ้มกว้างแผ่นหลังของอีกคนแบมแบมยิ้มก่อนจะรีบเดินไปข้างๆมาร์คทันที

     

    ไปโรงเรียนกันดีๆนะจ้ะเสียงของคุณแม่ไล่ตามหลังมา แบมแบมยังคงมองมือหนายังคงจับมือเขาไว้ไม่ได้ปล่อยหรือสะบัดออก แต่ภาพมาร์คถอนหายใจมันซ้อนจนเขาเองต้องถามออกไป 

     

    ถ้าพี่มาร์คไม่อยากจับ..

      

    เงียบไปเถอะน่า

     

    ก็เห็นทำเหมือนไม่อยากจับมือแบม

     

    แบมผิดอะไร?

     

    .

     

    ไปห้องตัวเองคงถูกนะเสียงทุ้มบอกก่อนจะปล่อยมืออีกคนทันทีที่ถึงโรงเรียนแบมแบมพยักรับเบาๆ มาร์คเดินจากไปแล้ว แบมแบมมองแผ่นหลังกว้างของอีกคนที่ลับไปแล้วก่อนจะยิ้มออกมา

     

    แบม!”

     

    จินยองอ่า ~”แบมแบมเอ่ยเรียกคนเป็นเพื่อนก่อนคนตัวเล็กจะวิ่งเข้าไปกอดแต่ยังไม่ทันถึงตัว แขนเล็กของจินยองดันหัวกลมของอีกคนไว้ ทำเอาแบมแบมยู่ปาก 

     

    แบมตอบมาเลยเมื้อกี้เห็นมีจับมือกับพี่มาร์คเป็นไปได้ไง?

     

    เมาเปล๊า

     

    ชะ ชิบหายแล้ว!!

     

    ถ้าจินยองรู้ ..

     

    โลกก็รู้อ่ะครับ !

     

    กูมีหลักฐานนะ..รูปจากโทรศัพท์ของจินยองโชว์หราต่อหน้าเขา ทำเอาแบมแบมเองต้องอ้าปากค้าง

     

    มีอะไรจะบอกป่ะแบม?

     

    งานเข้าแล้วไง

     

     

    ฉุดเขาไม่อยู่จริงๆเลยคนนี้อ่ะ !




     

    - - - - - - - - - - - - 


    รีไรท์กันไม่เสร็จซักทีมีปัญหาหลายเรื่องมาก
    ปี1ก็ต้องเข้าฟิคก็อยากแต่ง5555555555
    งานก็ต้องทำด้วยอีก
    มาแก้เรื่อยๆนะขออภัยในความไม่สะดวกจริงๆ





    #ฟิคมฟบ
     

    O W E N TM.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×