คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Afternoon . 1
ร่างคนเด็กตัวโตอย่างคิม ยูคยอมนั่งอยู่ภายในห้องเรียนอย่างเบื่อหน่ายถ้าไม่ติดว่าจะโดนทัณฑ์บนอีกใบเป็นใบที่สิบเขาจะไม่แหกขี้ตาตื่นมาในตอนหกโมงเพื่อมาโรงเรียนเพราะมันทั้งง่วงและน่าเบื่อ สอนอะไรก็ไม่รู้เรื่องแค่เขามาสอบให้มันผ่านนี้ก็บุญแล้วน่ะ ยังจะบังคับให้มานั่งเรียนนึกว่ามานั่งฟังครูบ่นมากว่าเรียนหนึ่งชั่วโมงสอนห้านาทีที่เหลือบ่น
ก็ไม่รู้สินะ..
“สวัสดีนะทุกคนวันนี้ครูมาช้านิดนึง ติดประชุมน่ะ”เสียงทุ้มแหบดังขึ้นที่หน้าห้อง ยูคยอมกลอกตาไปมาอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะเบือนหน้าออกไปออกนอนหน้าต่างแทน
“นี้! ทำไมไม่สนใจ ห้ะ!!?”ยูคยอมมอง ชอล์กที่ปามาโดนหัวเขาก่อนจะตกลงที่โดนคนตัวสูงหันมองคนที่เท้าเอวยืนอยู่หน้าห้อง ผมสีแดงสั้นที่เข้ากับใบหน้าสวยกับแว่นสายตาขอบสีดำอันโต เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกง สแลกสีดำ
ไม่บอกนึกว่าผู้หญิง..
“เป็นครูใหม่รึไง?”
“ใหม่บ้าใหม่บออะไร? สอนมาจะสามเดือนอยู่แล้วหนังสือหนังหาไม่เคยเรียนรึไง! ”ยูคยอมลุกขึ้นยืนก่อนจะสะพายกระเป๋าขึ้นแล้วเดินไปหาคนตัวเล็กที่ยืนอยู่
“เสียงดีแบบนี้ ..เจอกันตอนเที่ยง”
“คิม ยูคยอม!”
“อะไรหรอครับ? ..มาร์ค ต้วน J”เสียงทุ้มถามขึ้นก่อนจะเดินออกไปก้าวได้ไม่กี่ก้าว มือบางจับเข้าที่มือหนา และเหมือนว่าจะยัดกระดาษใส่มือเขา ยูคยอมสะบัดมือบางออก ก่อนจะกำกระดาษในมือไว้แล้วเดินออกไป ยูคยอมไม่สนใจอะไรอยู่แล้วใครจะกล้าว่าเขาหล่ะ? มือหนาแกะกระดาษที่พับอยู่ออก ก่อนจะไล่สายตาอ่าน
‘ เจอกันตอนเที่ยงเด็กน่าฟัด J ’
บางทีการมาโรงเรียนทุกวันอาจจะไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิดนะ..
ร่างผอมเบียดตัวเข้าหาร่างสูงอย่างจงใจ ขาเรียวเกี่ยวที่เอวหนาก่อนจะทิ้งตัวที่ตักแกร่ง แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบคออีกคน ริมฝีปากสีหวานกดจูบที่ริมฝีปากเรียวเขี้ยวซี่เล็กกัดเข้าที่กัดริมฝีปากอีกคน มือหนาจับเข้าที่สะโพกบางก่อนจะบีบจนเป็นรอยแดง ร่างของคนทั้งคู่นั่งอยู่ในห้องพักครูที่ไม่มีใครเลยนอกจากพวกเขาสองคน..
“ครูที่ไหนเขา ..เริ่มก่อน?”
C U T BIO
ยูคยอมเดินออกมาจากห้องพักครูอย่างอารมณ์ดี กระเป๋านักเรียนยังคงสะพายติดหลังไว้อยู่ ยูคยอมมองนาฬิกา ก่อนจะเดินล้วงกระเป๋ากางเกงยังไม่เลิกเรียนแต่ว่า เขาเบื่อแหละกลับบ้านดีกว่า.. ยูคยอมเลือกที่จะเดินออกไปจากโรงเรียนง่ายๆ ยูคยอมเดินไปยังที่จอดรถก่อนจะขับรถไปยังหอพักขอตัวเอง
ได้อึ้บครู ..ไม่ต้องเรียนโรงเรียนนี้แม่งแจ่มว่ะ
แต่ว่ามีทำไมว่ะโรงเรียนแม่งมีให้เด็กโดดอ่อว่ะ5555555555
ร่างหนาที่นอนบนเตียงรอยเล็กกับแผลแห้งยาวเป็นแทบแล้ว คนที่นอนอยู่บนเตียงถอนหายใจเมื่อคืนนับว่าเด็ดสุดๆ แจ็คสันได้แต่ถอนหายใจเสียดายทำไมอีกคนไม่อยู่ต่อ แบบนางเอกในละครที่พอเสียตัวแล้วนอนร้องห่มร้องไห้บนเตียงแบบนี้ กว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปตีห้า นี้พอเสร็จแล้วก็ไป
อยากจะร้องไห้น้ำตารดหรรมจริงๆ ..
เห็นกูเป็นตัวอะไร ..
ตาคมเหลือบมองบนหัวเตียงก่อนจะขำออกมา เออๆดีแบบนี้ไม่ต้องเสียเวลาแบบหนังอินเดียต้องวิ่งข้ามน้ำข้ามทะเลเพื่อตามหา ทิ้งจดหมายไว้ง่ายๆแบบนี้ก็ดีแล้ว
‘ ถ้าอยากเจออีกมารับด้วย เป็นครูอยู่ที่โรงเรียนที่ดังที่สุดในประเทศหาไม่เจอ ก็กระโดจากห้องสูทตัวเองตายซะเถอะนะ แบร่ XP แล้วอีกอย่างเมื่อคืนชอบนะ อยากได้อีก J .. ’
โอ้โห ..คนนี้แหละแจ็คสัน หวังโครตอยากได้!
แจ็คสันเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำก่อนจะเดินออกมาแต่งตัว แจ็คสันมองตัวเองในกระจก ก่อนจะยืนมุมปาก คนอะไรว่ะโคตรหล่อเลย ..แจ็คสันรีบเดินออกจากห้องไป คนมีการมีงานเขาก็ต้องไปทำกันอ่ะนะ รถสปอร์ทคันหรูแล่นอยู่บนท้องถนน ขับผ่านใครก็ต้องมองรถที่มีไม่กี่คันบนโลก
เข้าใจว่ารวยต้องอิจฉา ก็ไม่เข้าใจพระเอกนิยายทำไมมันต้องรวยทุกคน
แต่พ่อสอนเสมออ่ะครับถ้าไม่มีเงิน ก็ไม่มีหญิงอ่ะครับ เลือกเอาว่าจะจนดีป่ะครับ5555555555555555555555
แม่งวิถีของคนรวยชัดๆ..
แจ็คสันฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี มือหนาเคาะพวงมาลัยไปด้วย ก่อนจะรีบขับไปยังโรงเรียนชื่อดังของประเทศ ทันทีที่รถวนเข้ามาสายตาหลายคู่ก็จ้องมองมาที่เขาหมด ก็ไม่แปลกเขาเป็นทั้งนายแบบ บ้างครั้งก็เป็นนักกีฬาฟันดาบบ้าง เมื่อก่อนถนัดฟันดาบเดียวนี้รู้สึกอยากฟันอย่างเดียว
แม่งกามจริงๆเลยกู..
แจ็คสันจอดรถก่อนจะยืนพิงเอาไว้ ผมสีแดงอันเป็นเอกลักษณ์เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มน่ารัก แจ็คสันรับของมาจากมืออีกคน ริมฝีปากสีสวยกดลงที่แก้มกร้านก่อนจะเดินไปขึ้นรถ แจ็คสันยิ้มก่อนจะขึ้นรถตามไป ทันทีที่ขึ้นรถแจ็คสันละอยากกระชากอีกคนขึ้นมาจูบหนักๆ ก็อีกคนเล่นปลดกระดุมที่อกออกสองเม็ด
“บ้านอยู่ที่ไหนครับ?”เสียงทุ้มเอ่ยถาม มาร์คมองก่อนจะกดยิ้มมุมปากมาให้
“ถามทำไมจะพาไปหรอ? อยู่อเมริกาพาไปสิ”แจ็คสันยิ้มก่อนจะรั้งอีกคนมานั่งตัก ก่อนจะขับรถออกไป แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบคอ ยั่วแบบนี้เดียวพาทัวร์เกาะกลางถนนแม่ง555555555555
“คอนโดอยู่ไหนจะพาไปเก็บของ”เสียงทุ้มบอก คนตัวเล็กมองอีกคนที่จ้องถนน นิ้วเรียวเกี่ยวคอเสื้อยืดอีกคนให้กว้างขึ้น ริมฝีปากกดจูบเบาๆ
“ไปเก็บทำไม?”เสียงแหบเอ่ยถามบอกยังคงกดจูบที่อกแกร่งเบา
“หวงอยากให้อยู่ด้วย ไม่มาอยู่ด้วยจะลามโซ่ไว้ในห้อง”เสียงบอก มาร์คยิ้มจนเขี้ยวโผล่ก่อนจะหัวเราะ
“โรคจิต”
“เมื่อคืนว่าโรคจิตไหม?”อีกคนไม่ตอบแต่ก้มหน้ามากัดที่ริมฝีปากล่างเขาเบาๆก่อนจะไปกระซิบที่หูเบาๆ
“อยู่คอนโดเดียวกันนั้นแหละแต่เขาอยู่ชั้นล่าง”
“แค่นั้น..”แจ็คสันรีบขับไปยังคอนโดของตัวเองทันที ถ้ารู้ว่าอยู่คอนโดเดียวกันมาตั้งนาน.. รู้งี้ปีนเข้าห้องไปปล้ำแม่งหล่ะคนอะไรขี้ยั่วจริงๆ
“ไม่ต้องรีบเก็บของหรอก”เสียงแหบบอกทันทีที่รถจอดสนิทที่ลานจอดรถของห้องสูท แจ็คสันเข้าเกียร์รถก่อนจะมองอีกคน นิ้วเรียวยกขึ้นกัดก่อนจะยื่นมา เขี่ยที่แผ่นอกเขาเบาๆ
“.. อยากทำอย่างอื่นมากกว่า”เสียงแห้บกระซิบเบาๆก่อนจะขยับตัวไปเปิดประตูลงแจ็คสันยิ้มก่อนจะเดินตามอีกคนที่วิ่งเข้าลิฟท์ไปแล้ว
ยั่วแบบนี้ น่าโดนจริงๆ
เอาให้เดินไม่เป็นสักวันสองวัน แบบเอากันข้ามวันข้ามคืน
พูดแล้วก็ตั้งเลยกู ..
แจ็คสันเดินเข้าลิฟท์มาคนตัวเล็กก้มลงมองเป้ากางเกงของเขาก็ หัวเราะออกมา เออ.. กูผิดเองที่จังไรมากไปหน่อยคิดนิดคิดหน่อยแม่งก็ขึ้นแหละแถมไอ้ห้องสูทเขามันก็ดันอยู่ซะสูงด้วยชั้นสี่สิบกว่าๆ.. มือบางกดปิดลิฟท์ก่อนจะเดินมาทางเขามือเล็กจับเข้าที่กลางเป้ากางเกงอีกคนก่อนจะบีบเบาๆ
“คิดอะไรอยู่แข็งเลยอ่ะ”เสียงหวานถามขึ้นแจ็คสันสูดปากทันทียิ่งมือเล็กทั้งบีบทั้งเคล้น ..
ติ๊ง!
เสียงประตูลิฟท์ดังขึ้นทำเอาคนทั้งคู่ต้องแยกจากกันคนต่างเดินเบียดเข้ามา มาร์ครีบหันตัวผิงอกอีกคน แจ็คสันมองคนที่เบียดเข้ามาก่อนจะมองคนตัวเล็กที่มาเบียดมา แถมจงใจให้ส่วนนั้นเบียดลงกับของเขาใบหน้าหวานเงยหน้าให้ก่อนจะยิ้มหวานให้เขาอีก
เดียวปล้ำกลางลิฟท์แม่ง..
“รอด้วยครับๆ”เสียงที่ดังขึ้นจากนอกลิฟท์ทำให้แจ็คสันต้องหันมอง แค่นี้กูก็เบียดจะตายห่าแล้วครับ มือบางเลื่อนไปแตะส่วนอ่อนไหวผ่านเนื้อกางเกง ส่วนมืออีกข้างแตะลงที่แก้มเบาๆ แจ็คสันถอนหายใจยาวพลางควบคุมลมหายใจ..
“อึก.. มาร์คครับไม่เล่นแบบนี้นะครับ”แจ็คสันก้มลงกระซิบเบาๆมาร์คยอมปล่อยมือก่อนจะหัวเราะเบาๆ แจ็คสันถอนหายใจทันที ตัวเลขชั้นหยุดที่สามสิบคนเริ่มถยอยออกไปแล้ว มาร์คเลือกยืนข้างๆก่อนจะกุมมืออีกคนไว้ ตัวเลขหยุดที่ชั้นสี่สิบเจ็ด มือหนารีบเดินไปฝั่งห้องของตัวเองก่อนจะไขประตู มือหนารวบเอวอีกคนทันทีที่เปิดประตูได้ ขาเล็กเกี่ยวเอวสอบเอาไว้ก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟา
“อื้อ.. แจ็คสันยังไม่ปิดประตูเลยนะ”แจ็คสันผละจูบก่อนจะมองไปยังประตูที่เปิดอ้า แจ็คสันถอนหายใจก่อนจะลุกไปปิด แล้วเดินกลับมานั่งมาร์คมาก่อนจะเลื่อนตัวไปนั่งที่ตักแกร่ง
“ห้องอยู่ชั้นไหน?”
“อยู่อีกสิบชั้นลงไปเอง ทำไมทำหน้าบึ้ง?”แจ็คสันมองอีกคนก่อนจะรั้งเอวบางให้กอดแนบขึ้นกว่าเดิมก่อนจะปลดกระดุมอีกคนออก มือเล็กก็ดึงเสื้อยืดอีกคนจนขาด
“ไปขายห้องนั้นทิ้งแล้วมาอยู่ด้วยกันเถอะนะ นี้พูดจริง”ริมฝีปากหนาแตะลงที่คอขาวก่อนจะกดจูบเบาๆ มาร์คยิ้มจนเขี้ยวโผล่ก่อนจะขบที่ใบหูของอีกคน
“เลี้ยงเขาไหวหรอ?”เสียงแหบถามทั้งๆที่มือบางยังรูดซิบกางเกงอีกคนลง มือหนากระชากกางเกงสแลคเนื้อดีของอีกคนออกทันที รอยแดงจางๆบนผิวยิ่งอยากทำให้แจ็คสันกดอีกคนลงบนโซฟา..
“เลี้ยงตลอดชีวิตเลยคนดี”แจ็คสันจบจูบลงที่กลีบปากสีสดเบาๆ มาร์คยิ้มก่อนจะมองตัวเองที่เปลือยเปล่าต่อหน้าอีกคนแล้ว
“ให้เขาเป็นเมียเลยนะตรงนี้ต้องเป็นของเขา”แจ็คสันมองอีกคนที่ลุกขึ้นแล้วถอดกางเกงเขาออก พร้อมกับชั้นในก่อนจะคุกเข่าตรงหน้า แตะลงที่แกนกายหนาแจ็คสันรั้งตัวอีกคนขึ้นมานั่งเหมือนเดิม
“ตรงนี้ต่างหากหล่ะ”แจ็คสันเอามืออีกคนวางตรงอกแกร่งตำแหน่งหัวใจก่อนจะทาบมือกับมือเล็ก มาร์คยิ้มก่อนจะเกี่ยวเอวสอบไว้
“แต่ตอนนี้เขาอยากได้ตรงนั้น..”แจ็คสันมองอีกคนที่ตั้งใจเบียดส่วนนั้น
“ได้เลยครับเมีย J”
- - - - - - - - - - - - - -
ฟิคยังสามารถซื้อได้ตลอด
และยังมีบอทฟิคที่น่ารักนะจ้ะ
ที่สำคัญ เราไม่ดราม่าคู่จิ้นโน๊ะ
ที่สำคัญอย่าแบนเรื่องนี้เราขอเลย แบบเข้าใจหน่อยนะๆ
#ฟิคมาร์คขี้ยั่ว
ความคิดเห็น