ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : World 1.1 | พี่จะฟ้องแม่! น้องไม่อ่อนโยน!
1.1 | พี่ะฟ้อแม่! น้อไม่อ่อนโยน!
ายไปแล้วแทนที่ะไ้ไปผุไปเิ ทำไมเอวานามถึไม่ไ้ไปหล่ะะ แถมยัไ้ระบบน้อยรอยใมาอยู่เป็นเพื่อนนามว่า "ผู้อำลึ" อ่า~ ใรมันเป็นั้ให้ ่าเป็นื่อที่ไพเราะเสียริ! เ้าไป
แ่อยู่อย่านี้็ีเหมือนันนะ ไม่้อทำอะไรมา ินๆนอนๆ เี๋ยว็มีผู้อน้อยมาอยประบนี้ประหมนั้น สบายนแทบะเินะพูไม่ไ้อยู่แล้ว สุใริๆ
∆
“โฮส์รับ” พอไ้ยินเสียนั้นทีไร น้ำาลูผู้หิอเอวาอยาะไหลออมา ฮืออ เพลนี้ลอยเ้ามาในสมอทันทีเลย่ะ "หมเวลาสนุแล้วสิ" พ่อุเถอะ! ไม่ไ้ๆ้อหาทาหนี เธอยัไม่พร้อมทำภาริ เอวายัพัไม่พอ
เฮือ!
“นั้นุะไปไหนรับโฮส์”ระบบน้อยออแรึอเสื้ออโฮส์เ้าปัหาอย่าแร นเอวาเือบล้มหายหลั
“ผู้อ!” โอ้ยย… ใหายใว่ำ ผู้อำลึเล่นอะไร็ไม่รู้ ฮืออ เอวาอยาะร้อไห้ ผู้อไม่อ่อนโยน
“ไม่! “
เอวาไม่พร้อมไป เธอเหนื่อย เธอี้เีย ุหิเอวาไม่อยาทำาน!
“โฮส์! แ่มันหมเวลาพัอุแล้วนะ นี่มันะเือบเือนแล้วรู้ไหม!”
อนนี้ระบบรู้สึว่านเออยาร้อไห้มา โฮส์ไม่รู้เลยหรอว่าหาเายัไม่ส่เธอไปทำภาริในโลแรเาะหายไป เายัอยาอยู่ับโฮส์ที่ไม่ไ้เรื่อนนี้อยู่นะ ถึะพึ่เยเอัน แ่มันเหมือนผูพันอย่าบอไม่ถู
“ระบบ… ะ ัน”
รู้… เธอรู้มาลอ ถ้าผู้อำลึยัไม่ส่เธอไปทำภาริ เาะถูพระเ้าลบออาห้วัวาล แ่… เธอยัไม่พร้อมทำภาริ เธอยัยอมรับวามริไม่ไ้ เธอยัไม่เื่อว่านเอายแล้ว…
เลยพยายามิว่า เธออาะฝันไปเอ เมื่อื่นึ้นมาทุอย่าะลับไปเป็นเหมือนเิม เห็นทุนในรอบรัวยัอยู่รบ เห็นแฟนที่รบันมาั้ 8 ปี เห็นเพื่อนสนิทอมวนที่อยยิ้มให้เธอทุวัน
แ่มันถึเวลาทีเธอ้อยอมรับวามริแล้วล่ะ ไม่อย่านั้นเธอะเสียนสำัไปอี…
“ผู้อ… ัน… พร้อมที่ะไปแล้ว” เป็นไเป็นันว่ะ เพื่อะ่วยให้ผู้อน้อยมีีวิอยู่ที่ีและถูพระเ้าเลื่อนยศำแหน่ให้ไ้! เอวาสาบาน่ะ!
∆
“เออ… ผู้อโลที่ันะไปเป็นแบบไหนหรอ”เอวาถามระบบัวน้อย้วยวามสสัย
“อืม… ระบบ็ไม่ทราบเ่นันรับ แู่เหมือนภาริอุ้อไปัวาทาเส้นแห่วามสุอัวเออแ่ละโล”
“อ้าว แล้วันะรู้ไ้ไว่าใรเป็นัวเอ”นั่นสิ เอวาไม่ใ่แม่หมอนะถึะรู้ทุเรื่อ ถ้าเธอไปัวาเส้นทาแห่วามสุผินล่ะ เธอไม่วยหรอ!
“ฮ่าๆ โฮส์รับ มันสัเไ้่ายมาเลยเพราะัวเออแ่ละโลหน้าาเหมือนเพื่อนสนิทหัเหลี่ยมโหอุยัไล่ะ”
ห่ะ! ริหรอ โอ้! สวรร์เมาเอวานามแล้ว เธอหมั่นไส้เพื่อนรันนี้มานานแล้ว อยาบอเหลือเิน เห็นเหียบๆแ่ฟาเรียบนะหล่อน
“ผู้อ! ไป! ไปอนนี้เลย!”
“อ่า… รับ! ผมะทำารสุ่ไปโลที่หนึ่ทันที ส่วนภาริระบบะแ้ให้ทราบอีที ผมเอาใ่วยนะรับ”เมื่อระบบัวน้อยล่าวบ เาึียิ้มว้าๆอย่าอ้อนๆ ส่วนทานาเออเรื่ออย่าเอวา็มีปิิริยาแปลๆเิึ้น
เฮือ!
เหมือนมีลูศรปัลลาใยัไ็ไม่รู้ เพียแ่มอหน้ามอท่าทาอผู้อัวน้อย เอวารับประันเลยว่า น่าฮัมา! โอ้ โะบันไ!
∆
อึ!
ที่นี่ือโลแรที่เธอ้อมาทำภาริสิน่ะ ว่าแล้ว็ไม่รอ้า เอวานาม็รีบรไปที่ระทันที ป๊า! ามโพามเหลือ ใรเอ๋ย? สวยว่านี้ไม่มีอีแล้ว (ร่า)เอวาเอ่ะ! ัวเอไปอี!
ื!
“โฮส์รับ นี่ระบบเอรับ ุไ้ยินผมไหม”เมื่อไ้ยินเสียระบบัวน้อย เอวาึหันมอไปรอบๆเพื่อหาที่มาอเสีย
“ุหาผมไม่เอหรอรับ เมื่อเริ่มภาริระบบะไม่มีัวนทันที”อ้าว! อาหาร- แ่ เอ่อ… เอวาหมายถึผู้่วย ใ่! ผู้่วย! ถ้าเธอไม่มีนมาบอว่า้อทำอะไรบ้า เธอะทำภาริไ้ไัน!
“แล้วใระ่วยให้ำปรึษาันล่ะ”
“ระบบะเป็นนบอโฮส์เอ แ่ระบบไม่สามารถปราัวไ้เพราะะนั้นเราะสื่อสารันทาิรับ”สื่อสารทาิ? โล่อไปที ถ้าไม่มีวิธีนี้เธอเป็นนบ้าที่พูนเียว
"โฮส์รับ!"
“อี 3 วินาที ระบบะทำารส่วามทรำอเ้าอและภาริทั้หมไปให้”
“ระบบะเริ่มนับเวลาถอยหลัแล้วนะรับ”อนนี้ใอเธอเ้นุบับไม่หยุเลย โลใบแรับารทำภาริรั้แรอให้มันไม่ล้ม้วยเถอะเ้า่ะ!
อึ! ปว
ปวหัวไปหมเลย ทำไมเธอถึปวอย่านี้ แ่เพียสัพัวามเ็บปว็หายเป็นปลิทิ้ ่อนที่วามทรำอร่านี้ะ่อยๆไหลเ้ามาในสมออเธอ
“โฮส์ไหวรึเปล่ารับ เมื่อรับวามทรำรั้แระปวแบบนี้แหละรับ พอนานๆไปวามปวะบรรเทาล”เี๋ยวนะ! ที่บอว่าะบรรเทาล เอวานาม้อทนปวอีหรอ! ลับบ้านอนนี้ทันไหม เอวาอยาะร้อไห้ ฮืออ
“แล้วเอันรับ หวัว่าุะทนอาารเ็บปวแทรแไ้ โีรับ”
“เี๋ยวๆ ที่พูหมายวามว่- อึ! โอ้ย”
มันยัไม่หายปวอีเรอะ! ผู้อำลึน้อยอพี่ หนูบอพี่้าไป! พี่เรียมใไม่ทัน ฮือออ นามอยาะร้อไห้ น้อไม่อ่อนโยน TT
Talk Talk
อันยอ~ฮ่าๆ สบายีันรึเปล่า เราสบายีน่ะ (เหมือนเหา) ใ่! อนนี้เหามา ไม่มีุย้วยเลย เม้นมาุยับเราหน่อยิ ฮ่าๆ อให้เรออมาีนะทุน (บอัวเอใ่ไหม TT ) ถามว่าเยั้ื่ออนรับเนื้อเรื่อไหม? บอเลยว่าไม่ ร๊า ส่วนใรที่ามเรามาาเรื่ออน้อเล เนื้อเรื่อในส่วนนั้นเราะเอามาแ่เป็นโล่อไป่ะ ไม่้อลัวว่าะไม่ไ้อ่าน่อ บาย่ะ!
WD
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น