คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [ รััก ] 100%
ผมนั่งกินกาแฟอยู่ร้านกาแฟนเล็กๆ ในวันที่ฝนตกปรอยๆ บรรยากาศดีมากเลยครับโรแมนติกจัง>< แต่ติดที่ว่านั่งคนเดียวนะสิเอาเถอะคิดสะว่าเหมือนในนิยายแล้วกัน ฮ่าๆ ภายในร้านตกแต่งได้สวยมากคับ ผมชอบนั่งตรงหน้าต่างอะมันทำให้รู้สึกดี
“เทา...นั้นเทาใช่มั๊ย”เสียงของผู้ชายดังมาแต่ไกลผมลองหันหลังไปมองแต่ก็ไม่เจอคนที่คุ้นตาเลยหันกลับมาจิบกาแฟต่อ
“หวง จื่อเทาจำฉันไม่ได้หรอฉันหย่ง อี้ไง”อยู่ๆก็มีผู้ชายตัวสูงผมทำหน้าหล่อเดินมาทุบโต๊ะที่ผมนั่งอยู่ทำเอาสะตกใจหมด...เดี๋ยวนะเมื่อกี้หมอนั้นบอกหย่ง อี้หรอ...ฮะ!หย่งอี้ที่เชยๆใส่แว่นไม่มีอะไรดีไหงหล่อมากขนาดนี้เนี้ย
“เอ่อ...หย่งอี้ที่เมื่อก่อนใส่แว่นผิวออกดำๆหน้าตาดูไม่ได้ใช่ป่ะ อุ๊บ!”เผลอพูดความรู้สึกส่วนตัวออกไปจนได้
“แหม...พูดสะหมดความหล่อเลยนะแต่ไม่เป็นไรหรอกก็ไม่แปลกที่จะจำเราไม่ได้”อยู่ๆหย่ง อี้ก็เลื่อนเก้าอี้ออกแล้วนั่งลงที่โต๊ะที่ผมนั่งอยู่พอมันนั่งเสร็จก็เงียบไปเลยครับสายตาหลบลงเล็กน้อยสองมือประสานกันแน่นเหมือนมีความกังวลหย่งอี้นั่งไขว้ห้างแล้วดูดีแฮะ...แต่ทำไมถึงมาทักเราละหรือแค่อยากจะมาคุยกันในฐานะเพื่อนหรือมีเรื่องที่อยากจะบอกให้เราฟังกันนะ
“หย่ง อี้!เป็นอะไรหรือเปล่า?”ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเอนตัวไปข้างหน้าใช้มือข้างขวาของผมแตะไปที่มือของหย่ง อี้ที่กำลังประสานกันแน่น
“อะ...อืมไม่มีไรแค่ทุกข์ใจเศร้านิดหน่อย”ชัดเลยอกหักชัวร์
“อยากเล่าให้เราฟังมั๊ย? ถึงเราสองคนจะไม่ได้สนิทกันมากนะแต่เราก็ปรึกษาได้ นายก็เพื่อนคนนึงที่เคยเดียวมัธยมเดียวกันแถมยังเป็นเพื่อนในห้องอีกเราจำนายได้นายก็สำคัญกับเรานะ”ผมบีบมือของหย่ง อี้แน่นสักพักก็นั่งลงที่เดิมแล้วหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาจิบ
“เทานายรู้รึเปล่าว่าเรา...ชอบนาย”
.
.
.
.
.
.
“ฮะ!!!! แค่กๆ”โอ้ยน้ำกาแฟแถมพุ่ง(เพิ่งตกใจหรอ)
“ใจเย็นๆ แต่มันนานมาแล้วนะ...เรากะว่าจะบอกนายตอนจบม.6แต่ไม่เจอนายก็เลยปล่อยไปแล้วก็ตัดใจไป พอเห็นนายมานั่งอยู่ข้างหน้าแล้ว...เหมือความรู้สึกเดิมๆกลับมาเลยนะ”ฮะ!อย่าบอกนะว่าจะกลับมาชอบตรูอีกอะไม่เอานะมันเลือกยากนะหย่ง อี้เราไม่นอกจายยยยยยไอสูงเลยนะไม่เอาน้องเทาไม่อยากเลือก ขาดหย่ง อี้ก็เหงา ขาดไอสูงก็ขาดใจฮึกกกกหล่อเลือกได้
“นะ...นี้หย่ง อี้แค่จะมาเราเรื่องเก่าๆนายคงไม่ได้มาแค่เรื่องเราสินะ ฮะๆฮ่าๆเข้าเรื่องเถอะ”ไปหมดแล้วสติกูนี้กูเป็นอารายยยยยยยอยู่ไม่สุขแล้ววว
“อืมก็เข้าเรื่องแล้วกันเรื่องมันเริ่มจาก...”
ตอนนี้ฝนก็หยุดตกแล้วผมกับหย่ง อี้ก็แยกทางกันไปแต่ได้เบอร์ติดต่อมาแทน ผมได้ฟังเรื่องที่หย่ง อี้เล่าให้ฟังก็รู้สึกเจ็บปวดและดูเหมือนกันกำลังจะเกิดขึ้นกับตัวผม หย่ง อี้ร้องไห้ออกมาโดยไม่สนใจคนรอบข้าง ที่ผ่านมานายคงต้องการที่ระบายสินะ ความรักที่หลอกลวงหรอ? ไม่มั่นคงกับความรักแบบนี้หรอ? ความรักก็แค่เกมส์ที่เอาไว้เล่นสนุกๆหรอ? แล้วที่ผ่านมาผมกับไอสูงคืออะไรกันแน่? สิ่งสำคัญที่ผมได้รู้คือผมต้องเชื่อใจไอสูงเข้าไว้...แต่เชื่อใจมากไปก็ไม่ดี ถ้าไอสูงรู้ว่าเราคิดแบบนี้มันจะทำยังไงนะแต่อีกสิ่งนึงที่ๆได้รู้คือหย่ง อี้เป็นเกย์
“ฮาโหล”ตอนนี้ผมกำลังโทรคุยกับไอสูงอยู่ครับ เมื่อวานนะเล่าเรื่องให้พี่ท็อปฟังจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนดีนะที่มีเรียนบ่ายไม่งั้นได้โวยวายบ้านแตกแน่ๆ
(ครับว่าไง? แค่กๆ)แหมพูดซะเพราะเชียวนะไอสูง-__-
“เป็นไรมากป่ะไอด้วยนิ”
(อืมก็ไอแต่...ไอ ไอ ไอชิเตะรุนะ)หืมมมมมมุกเสี่ยวจริงพ่อคุณณณณไอเงิงไอสูงไอเสี่ยวนี้ไม่ได้เขินเลยนะครับ(นางไม่เขินแต่บิดแล้วค่ะ:ไรท์)
“…”
(อ่าวเงียบ...เขินอะดิ)โอ้ยยยยไอบ้าอยากจะเอาไอโฟนที่ถืออยู่โยนใส่หัวมันจริงๆมันทำกูเขินได้แม่ม>///<
“เขินไร? ไม่ได้เขินเลยเหอะ!”ก็แค่นั่งกัดผ้าแล้วรู้สึกอยากบิดเท่านั้นเอง
(หรอครับหึๆ เอาไดป่ะ?)ถามอะไรของมันไดๆไรวะไม่รู้เรื่อง
“ไดไรของมึงวะ?”
(ไดได...ไดสึคิ ชอบนะชอบไอเขียวของสูงมักมากเลย ฮิ้ววววววว)เล่นมุกอีกละแล้วเสียงโฮแซวนี้มันอยู่กับใครเนี่ย!!และมุกเสี่ยวๆต่อหน้าคนอื่นเนี่ยนะ?!
“พอเลยๆ เล่นอะไรก็ไม่รู้เหอะ! แล้วนี่ทำอะไรอยู่?”
(อยู่กับเพื่อนอะ...เออตอนนี้ไอเขียวมึงอยู่บ้านใช่ป่ะ? เตรียมตัวด้วยนะเดี๋ยววันนี้จะพาไปเที่ยว)ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที
“ที่ไหนอะ?”
(อยากไปที่ไหนเดี๋ยวพาไป...คืนนี้มีแค่เราสองคนอยู่แล้ว)ได้ทีเอาใหญ่วันนี้เป็นอะไรของมันเนี้ย
“ที่ไหนก็ได้หมดอะ....แต่ต้องจบลงที่บ้านนะ หึ!”ฮ่าๆอึ้งไปดิผมยืนขำเหมือนคนบ้า
(คร้าบบบบบที่รักเดี๋ยวจัดให้หลังสี่ทุ่มนะเอาให้หนักแล้วถือว่าที่รักอนุญาติแล้วฮ่าๆ)ไอเสียงภูมิใจของมันนี้ชั่งกวนจริงๆกูประชดเว้ย!
“อืม...”
(มีเรื่องอยากเล่าให้ฟังละสิ)ผมถึงกับชะงักที่มันรู้
“อืมใช่...ก็มีเพื่อนคนนึงที่เคยเรียนอยู่สมัยม.ปลายมันมาเล่าเรื่องชีวิตรักของมันให้ฟังก็คือมันคบกับผู้ชายคนนึงคบกันได้สักสองอาทิตย์มันก็รู้ความจริงว่าแฟนมันนะหลอกมาโดยตลอดว่ารักมัน...มันร้องไห้ทั้งน้ำตาเลยตอนที่เล่าให้ฟัง มันเลยยังไม่ตัดใจและทนคบจนครบหนึ่งเดือนตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมามันรู้หมดว่าแฟนมันทำอะไรกับผู้หญิงคนไหนบ้าง หลังจากนั้นแฟนมันก็ว่าขอเลิกพร้อมกับบอกว่า ‘ขอโทษว่ะทุกอย่างก็แค่เกมส์ที่กูสร้างขึ้นมา’ทั้งๆที่มันรู้อยู่แล้วแต่ก็ยังรั้งเอาไว้อีก... ”ทำไมกันทั้งๆที่มันไม่ใช่เรื่องของผมแท้ๆแต่ผมกลับรู้ว่ามันจะเกิดขึ้นกับผมได้ตลอดเวลาหัวใจรู้สึกสั่นไปหมดบีบแน่นมากๆนี้ผมเป็นอะไร...แล้วทำไมต้องร้องไห้ด้วยทำไมมันเจ็บที่อกข้างซ้ายแบบนี้รู้สึกร้อนไปหมดหายใจก็ไม่ออก...แล้วทำไมต้องกลั้นน้ำตาด้วย เจ็บ เจ็บมันเจ็บจริงๆนะ ผมรู้อยู่แล้วความรักระหว่างผู้ชายมันไม่มั่นคงตั้งแต่แรก
(...เทาอย่าร้องไห้)
บ้าจริง! ทำไมกันทำไมผู้ชายคนนี้เขาถึงได้อยู่ทุกอย่างที่ผมกำลังเป็นอยู่เลยละตัวก็ไม่ได้อยู่ติดกันเสียงร้องไห้สักแอ๊ะก็ยังไม่มีทำไมถึงได้รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ทุ่มเทมากขนาดนี้นะ แต่ความรักแบบนี้มันเชื่อได้จริงๆหรอ ?ถ้ารักเล่นๆแล้วทำให้ผมต้องเจ็บผมไม่เอาด้วยหรอกแต่ผม...ปล่อยไอสูงมันไปไม่ได้...
“…”
(คิดอยู่ใช่มั๊ย...ว่ากูจะทิ้งมึงไป คิดอยู่ใช่มั๊ย...ว่ากูแค่เล่นๆกับมึง...ถึงกูจะเจ้าชู้จีบสาวไปทั่วแต่กูก็รู้ว่าใครสำคัญ กูไม่ได้เลวถึงขนาดทิ้งคนที่กูรักมาก รักสัสๆ รักมากที่สุดด้วยเหตุผลอย่างอื่นลงหรอกว่ะ กูรักมึงมากนะเทา ถึงขนาดวางแผนอนาคตไว้เลยนะ ถ้ากูไม่รักมึงกูจะอยู่กับมึงตามใจมึงตลอดหรอวะ? กูมันโง่มากเลยรู้เปล่าตั้งแต่คบมึงมา...โง่เพราะรักมึง โง่จนไม่มีเวลาไปคิดเกมส์เหี้ยๆแบบนั้นเลยว่ะ ในหัวสมองกูตอนนี้...คือทำให้มึงมีความสุขมากๆแล้วอยู่กับกูได้ตลอดไป)
“แต่...ยังไงมันก็ไม่มั่นคง”
(ถ้าเหตุผลแต่นั้นทำให้มึงกับกูต้องเลิกกัน...กูจะไม่ยอมเลยว่ะ กูจะไม่ปล่อยมึงไปไหนด้วยต่อให้ต้องขังมึงไว้ในห้องเหมือนละครที่นางเอกโดนกูก็จะทำ ต่อให้กูต้องโดนจับกูก็ยอมว่ะเทา กูยอมทุกอย่างขอแค่ให้มึงอยู่กับกูให้นานที่สุดมึงทำได้มั๊ยวะ? อยู่กับกูให้นานๆเลยได้มั๊ย)ผมมันโง่เอง โง่ที่ไม่เชื่อใจคนอย่างมันทั้งๆที่มันจริงจังขนาดนี้แท้ๆแต่ผมกลับได้แต่ยืนกำหมัดแล้วร้องไห้ออกมารัก...รักมันมาก รักไอสูงมาก
“พูดอีกได้มั๊ย...อยากได้ยินมันอีก...ฮึกฮึฮือ”
(รักว่ะ...รักมึงว่ะเทารักมากด้วยไม่นอกใจด้วยยยยยย)
50%
“พูดอีกสิคำนี้ฟังกี่ทีมันก็ไม่ชินเลยว่ะไม่รู้ทำไมฮึกฮึฮือ...”อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนมีคนสวมกอดจากด้านหลังของผม กลิ่นน้ำหอมที่แสนคุ้นเคยสัมผัสอุ่นๆสวมกอดจากด้านหลังมาตั้งแต่เมื่อไหร่กันไม่รู้ตัวเลย...
“รักนะ...ได้ยินจากปากเลยดีกว่าเนอะเขียว”ไอสูงมันพูดด้วยเสียงอ่อนโยนลมหายใจเบาๆส่งถี่ลงมันยังข้างๆหูของผม
“อืม”ผมเผลอครางออกมาเสียงเบา ก็ดูเสียงมันดิเสียงแบบน้มันจะใช้ก็ต่อเมื่ออยู่บนเตียงเท่านั้นแหละอ๊ากกกกกเขิน
“หูแดงแล้วฮ่าๆ เขินอะดิ”ยอมรับว่ากูเขินก็ได้ไอบ้า!ก็ดูมึงดิทำกับกูสะขนาดนี้ชะนีหน้าไหนไม่เขินชั่งมันแต่กูเขิน ไม่ไหวๆอยากทรุดลงไปนั่งกับพื้นแก้เขิน-///-
“ถ้ามึงไปทำแบบนี่กับคนอื่นก...กูจะฆ่ามึงอ๊ะ!”เดี๋ยวมือมึงทำไมมึนไปอยู่ในเสื้อกูแล้วไอนี้มันไวจริงจัดสักทีตีมือมันไปเสียงดังป้าบ
“มือไวจริงๆนะมึงไอสูงนี้กูกำลังซึ้งเลยมึงเสือกมาหื่นอะไรตอนนี้ไอบ้า!!”ผมพยายามผลักมันออกไปแต่มันก็กอดแน่นกว่าเดิมด้วยซ้ำ
“ขอโทษครับ! ขอกอดแบบนี้ก่อนนะครับขอกอดให้ชื่นใจก่อนนะครับคุณนายอู๋สุดที่รัก”คุณนายอู๋อีกละ!เห็นมันเรียกแบบนี้ทีไรผมรู้สึกเหมือนคุณนายจริงๆเลยนะฮ่าๆ เพราะผมชอบใช่เงินของไอสูงไปซื้อของแถมยังใช้ให้มันไปถืออีกแต่มันก็ยอมตลอดแหละครั้งนี้ยอมให้มันกอดก็ได้ว่ะ
“ก็ได้ครับคุณชายอู๋ครั้งนี้คุณนายอู๋ภรรยาคุณชายอู๋จะยอมให้กอดนานๆและตลอดไปเลยก็ได้ถ้าไม่มีคนมาขัดอะนะฮ่าๆ”พูดจบมันก็พยักหน้าเหมือนหมาเชื่องๆฮ่าๆขำ แล้วก็เกยคางมาที่ไหล่ของผมทันทีเราสองคนเอ่อ...ยืนเอนไปเอนมามันทำเหมือนผมกำลังท้องอยู่อะ
“ฮะแฮ่ม!ขอโทษที่มาขัดจังหวะคนกำลังสวีทหวานกันนะครับแต่ไอคุณคริสครับพวกกูรอมึงที่หน้าประตูห้องเมียมึงนานแล้วนะครับกูเป็นแขกนะครับไอคุณคริสไอห่า”คนที่เดินเข้ามาเปิดประเด็นอย่างหน้าตาเฉยคือพี่เลย์?ไหนบอกจะอยู่ค่าองคนอะ ถามว่าโผล่มาอย่างนี้ตกใจมั๊ยครับ...ตกใจสิครับ!แต่ไปไหนไม่ได้มันกอดไว้อยู่โธ่ไอสูงกูอายไอห่า
“อ่าวมึงก็มีมือก็เปิดเข้ามาเองได้นิเออ!”ก็ยังไม่ปล่อยจากการกอบกุม
“พวกมึงเข้ามาได้โว้ยยเมียไอคริสอนุญาตแล้ว!!!”อยู่ๆไอพี่เลย์ก็ตะโกนออกไปแล้วทำท่ากวักมือเรียกคนอื่นคนแรกมาด้วยเอิ่ม...รุ่นพี่มินซอกคนที่สองตามด้วยพี่ลู่ฮานคนแมนแดนซังนัมจาคนที่สามตามด้วยรุ่นพี่คยองซุเมียไอดำในอนาคตค...คนสุดท้าย
“รุ่นพี่ชานยอล!”ผมถึงกับยิ้มดีใจรีบผลักไอสูงออกตอนที่มันเผลอวิ่งเข้าไปหารุ่นพี่ชานยอลโดยเร็วแล้วเข้าไปทักทาย
“อืมว่าไง?ไม่ได้เจอกันนานเลย”รุ่นพี่ขยี้หัวผมเบาๆแล้วหัวเราะออกมา
“ครับเหมือนกัน...พี่ดูดีขึ้นป่ะเนี้ยโห่ววววหล่อขึ้นอีกเมื่อก่อนเชยไปนิดเดี๋ยวนี้หล่อขึ้นเยอะเลยมีแฟนแล้วอะดิ.”เห้ยยยหูแดงเว้ยหูแดงชัดๆ
“ไอเขียวมึงมานี้เลยสามีมึงยืนอยู่ตรงนี้”ไอสูงเดินมาลากผมกับไปอยู่กับมันไอห่านี้ขัดจัวหวะกูววววววไม่ยอมมมมมม
“ม่ายยยยกูจะคุยกับพี่ยอลปล่อยเลยกู”เห้ยยยอุ้มในท่าเจ้าสาวเลยเรอะ
“หูยยยดูไอคริสทำดิทุกคนมันอุ้มในท่าเจ้าสาวเลยเว้ยหายากถ่ายไว้ๆ”ว้ายยยพี่ลู่แซวอะนุ่งเทาเขิน /><\ ไม่ไหวหน้าจะระเบิด ทุกคนนี่รีบหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายกันหมด
“พวกมึงจะถ่ายทำไมว่ะเดี๋ยวก็ได้เห็นอีกเยอะ”มันหันมามองด้วยหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์สุดๆ
“นี้เดี๋ยวเถอะมากไปละ ว่าแต่มาที่นี่มีอะไรรีบๆ บอกมาเลย”ผมพูดพร้อมกับตีแขนมันไปหนึ่งที
“กูอยากชวนมึงไปเที่ยวทะเลกัน ไปกันนะไอเขียว”
“อืมไปก็ได้แต่ต้องมีเพื่อนอะนะฮาๆ นี่ๆไอสูงวางกูลงบนโซฟาทีสิ”ผมชี้สั่งมันทันทีมันก็พยักหน้าเออออทำตามแบบไม่ขัดผมรีบหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกงออกมันแล้วกดเข้าไปที่ไลน์กลุ่ม
“เออว่าแต่ไปวันไหนละ?”ผมละสายตาจากจอมือถือแล้วหันไปมองคนข้างหลัง
“ไปวันนี้เลยอะพวกเราเตรียมของกันแล้ว”เสียงของรุ่นพี่คยองซูพูดขึ้นผมก็ได้แต่พยักหน้าแล้วใช้นิ้วพิมพ์แป้นพิมพ์ขนาดย่อส่วนลงไป
วัยรุ่นไลน์(6)
พวกมึงๆ ไปเที่ยวทะเลกันเตรียมเสื้อผ้าด่วน
มาภายใน20นาที เปลี่ยนยกเลิกการติดต่อ...
เซฮุน:รับทราบครับคุณพ่อ
จงแด:รับทราบครับหัวหน้า
จนอิน:รับทราบครับลูกพี่
แบค:รับทราบครับเพื่อน
ซูโฮ:รับทราบครับ...
เอ๊ะเดี๋ยวนะทำไมไอซูโฮมันไม่มีลงท้ายชั่งมันก่อนต้องไปเตรียมเสื้อผ้าละผมเดินตรงไปยังที่อยู่ด้านหน้าโซฟาแล้วเปิดประตูคาไว้
“อีกยี่สิบนาทีจะมีคนมารอเปิดประตูด้วยนะ”และผมก็ปิดประตูลง
20นาทีผ่านไป
ติ๊งต่อง~~
รุ่นพี่ชานยอลเป็นคนเปิดประตูและพวกเพื่อนๆของผมก็เข้ามากันเสียงดัง มากันครบพร้อมหน้าพร้อมตาไม่ต้องบอกก็รู้ใจว่าหมายถึงอะไรถ้าเดินเข้ามาแล้วหึ!ก็ต้องก้มลงกราบสามที...ไม่ใช่!!จะบ้าเรอะไม่ใช่พระนะเว้ยก็ต้องนั่งลงที่โซฟาสีขาวนุ่มแบบไม่ได้นัดหมายพวกมันเหมือนมีอะไรติดคออยู่
“พวกมึงไม่ต้องถาม! กูรู้ว่าจะถามอะไร...จะถามว่าต้องใช้เงินเท่าไหร่สินะ”พวกมันทั้งห้าคนพยักหน้ารับพร้อมกัน “หึไม่ต้องห่วง...งานนี้พวกพี่ปี2เขาเลี้ยงเป็นการส่วนตัวนะ”พวกมันดีใจกันใหญ่แต่หน้าของพวกพี่ปีสองนี้สิดูไม่มีความสุขเอาเสียเลยฮ่าๆเจอคนเด็ดๆแบบเราเข้าไปก็คงเข้าใจละนะว่าไอสูงไม่ได้คบกับเราสบายๆอย่างที่คิด“เอาเป็นว่าไปกันเถอะแต่กูก็ไม่ได้บังคับให้พวกพี่เขาออกให้นะพวกมึง ถ้ามึงไม่ทำตัวดีๆกับเจ้าขอแล้วเขาไม่เลี้ยงมึงขึ้นมามึงคงต้องนอนหน้าโรงแรมแล้วนะ ฮ่าๆ”คนอย่างผมไม่มีลำเอียงครับอยากสร้างฮาเร็มรักให้กับเพื่อนตัวเอง
T A L K
มุกเสี่ยวจริงไรจริงถ้ามันไม่ฮาก็เอาเป็นว่า
ไรเตอร์เสริมเข้าไปแล้วกันนะ ถถถถถถ
บอกตามตรงคำว่ารักนี้จะเยอะไปไหน
น้ำเน่าใช่มะ? งั้นฝากคอมเม้นด้วยนะ
เดี๋ยวมาต่อเร็วๆนี้ ยังไม่ได้แห้คำผิดนะไม่มีเวลา
ความคิดเห็น