คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ✿รักนี้ [2/5]
แก้วที่2
"ชานมไข่มุกมาแล้วครับ"ผมรีบวิ่งทันทีที่มีเสียงแตรรถเรียก
"ครับๆมาแล้ว"ผมเปิดประตูให้ด้วยสภาพเปรอะเปื้อนไปด้วยสีน้ำ
"นี้ครับชานมไข่มุก6แก้วมาส่งถึงที่"ผมยื่นมือไปรับพร้อมกับเงินสดที่หยิบออกมา
"อ่าแล้วค่าส่งละครับ"ผมมองหน้าเขาด้วยสายตางงงวย
"ไม่คิดหรอกครับพิเศษสำหรับคนพิเศษ"อรั๊ยยยไอบร้าายิ้มอะไรเนี้ยเทาจะเป็นลมม
"คะ...ครับไว้จะมาอุดหนุนใหม่ขอบคุณที่มาบริการถึงที่"ผมก้มหัวโค้งให้แล้วเขาก็ก้มหัวตอบแล้วขับมอไซค์จากไป ผมรีบเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้มและชานมไข่มุกอีก6แก้ว
"เทาอ่า...นี้นายยิ้มอะไรคนเดียวเนี้ย"พี่จงแดทักผมขึ้นและลอยยิ้มก็หดลงทันที
"ก็....ก็ไม่มีอะไรหรอกแฮะๆ"ผมก้มหน้าแก้เขินเล็กๆ
"แต่หน้านายมันฟ้องหมดแล้วนะเขินจนหน้าแดงมากเลยอะ"และคนต่อมาที่ทักผมคือซูโฮฮยอง
"ก็แบบ...มันเขินอ่าออมม่าจะให้ผมทำยังไงละ"ผมแอบบิดตัวนิดๆยิ่งพูดยิ่งเขินครับ
"คนที่มาส่งชานมไข่มุกให้นายนะเขาพิเศษมากขนาดนั้นเลยหรอ?"ผมไม่ตอบแต่พยักหน้างึกๆแทน
"แล้วคนที่มาส่งเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายละ?"จะให้ตอบยังไงดีถ้าตอบว่าเป็นผู้ชายพี่ซูโฮคงไม่ยอมแน่และต้องไปบอกพี่เลย์พี่เลย์ก็ไม่ยอมอีกแล้วพี่เลย์ต้องไปบอกพี่ลู่แน่ๆคราวนนี้ซวยของจริง!! ก็ทั้ง3คนนะถึงจะได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชายแต่ห่วงผมยิ่งกว่าแม่ซะอีก ผมไม่ตอบแต่ก้มหน้าอีกครั้ง
"จะเป็นหญิงหรือชายก็ไม่สำคัญหรอกนะซูโฮ"พี่จงแดพูด
"สำคัญสิ!!"ซูโฮตะโกนลั่น
นั้นไงพี่จงแดอย่าไปพูดให้ออมม่าโมโหสิเค้ากลัวนะ
"ยังไงจะเป็นหญิงหรือชายก็ไม่ต่างกันนะ!!"จงแดตะโกนกลับ
ใครก็ได้ช่วยตูที และแล้วสวรรค์ก็ทรงโปรดส่งโอเซฮุนมาช่วย
"เทาไม่เอาชานมไข่มุกไปแช่ก่อนละถ้ายังไม่มีคนกินเดี๋ยวก็ละลายหมดหรอก"เยี่ยมๆเซฮุนน้องรักมาช่วยพี่ชายแค่ห่างกันปีเดียวได้ทันน้ำตาจะไหล
"อ่า...งั้นผมไปก่อนนะ"ผมโบกมือลาทั้งสองคนก่อนจะเดินไปหาเซฮุนแล้วหยิบชานมไข่มุกสองแก้วให้ไปเผื่อพี่ลู่หมอนี้ก็รับอย่างดีเนื้อตัวมีแต่สีเต็มไปหมดพอๆกับผมเลยแฮะๆ
ผมเดินตรงไปยังห้องซ้อมดนตรีของพี่เลย์กับพี่ยอล
"พี่ครับผมเอาชานมไข่มุกมาฝาก"ผมยื่นถุงชานมไข่มุกไปให้ทั้งสองคน
"อ่าดีเลยกำลังคอแห้งพอดีเอามาเลยๆ"พี่เลย์ยื่นมือมารับ
"เหนื่อยมั๊ยพี่?"ผมถามด้วยรอยยิ้ม
"ก็ไม่เหนื่อยนะว่าแต่เทาไปทำอะไรมาเนื้อตัวมีแต่สีเลอะไปหมด"
"พอดีอาจารย์สั่งงานศิลนะผมกับเซฮุนช่วยกันทำแต่ระหว่างที่ทำก็ทะเลาะกันอะเลยเป็นแบบนี้แหละ"ผมเล่าให้ทั้งพี่เลย์ฟังอย่างละเอียด
"สงสัยต้องไปจัดการเซฮุนหน่อยแล้วมาทำอะไรเป็นเด็กไปได้"เพราะแบบนี้แหละครับผมถึงได้รักพี่เลย์พี่แกปกป้องผมตลอดมีใครมาแตะนิดแตะหน่อยก็จะสั่งสอนให้ได้ทำเอาผมคิดว่าตัวเองเนี้ยเป็นไข่มุกในหอยที่มีค่ามากเลยละ
"ไม่ต้องหรอกพี่เลย์พวกเราสองคนแค่ทะเลาะกันเล่นๆนะ"ผมหัวเราะเบาๆ
"เทานายดูเปลี่ยนไปนะกำลังมีความรักอะเปล่า"อึก...ผมต้องหยุดชะงักทันทีกับคำที่ออกมาจากปากพี่ยอล อ่อลืมบอกไปว่าวันนี้ชานยอลฮยองก็มาด้วยมาซ้อมแล้วเดี๋ยวก็กลับหอตัวเองแหละ
"บ...บ้าความรักอะไรผมไม่มีหรอก"โอ้ยวันนี้มันเป็นอะไรกันนะทำไมถึงได้ยินแต่เรื่องนี้มาเข้าหู
"เทา..."พี่เลย์หันมาทางผมด้วยสายตาดุ
"เอ่อถ้าไม่อะไรแล้วผมไป...ก่อนนะคร้าบบบ!!!"ผมรีบเปิดประตูแล้ววิ่งขึ้นห้องตัวเองทันทีหอพักนี้มีขนาดเล็กแต่สำหรับพวกเรา6คนแล้วยังใหญ่ไปด้วยซ้ำเพราะที่นี้มันพิเศษก็โรงเรียนที่เราเรียนอยู่นะมันเป็นโรงเรียนของพ่อพี่ลู่ที่ดูแลอยู่พี่แกก็เลยจัดเต็มครับ
(เรียกว่าบ้านเถอะ)
"เฮ้อออออ"เกือบไป~ผมยืนพิงประตูพร้อมถอนหายใจก่อนจะเดินไปที่เตียงแล้วนั่งลง ห้องนี้เป็นห้องของผมกับโอเซฮุนส่วนพี่เลย์ก็นอนกับพี่ลู่แล้วก็ออมม่านอนกับพี่จงแดห้องของพวกเราสบายๆครับผมชอบวาดรูปถ่ายรูปเป็นงานอดิเรกเราเรียกชื่อหอว่าหอMครับผมก็ไม่รู้ว่าใครตั้งให้แต่เขาใช้อะไรเป็นที่ตั้งก็ไม่รู้แน่อย่าสนใจเลยครับในเมื่อมีหอMก็ต้องมีKแหละครับหอนั้นพวกเขาอยู่กันแค่5คนเองเห็นจะมีเด็กใหม่เข้ามาด้วยตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว
"คิดถึงจัง...ทำไมนะ ทำไมเวลาอยู่ใกล้เขาถึงหัวใจเต้นกันนะ มันใช้รักหรอ? ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน"ผมบีบสันดั้งตัวเองแล้วถอนหายใจเบาๆ
RRRRRRRR
อยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นผมรีบเอามือล่วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบมือถือขึ้นมาผมกดรับ
"ครับมินซอกฮยอง"
"เทาพรุ้งนี้จะมีเด็กใหม่เข้าหอเคนะ"
"เอ่อแล้ว?"
"ก็อยากจะชวนมาจัดปาร์ตี้ต้อนรับนะ"
"ครับเลยอยากให้ผมไปช่วยใช่มั๊ยละ"
"ใช่ๆแล้วพรุ้งนี้เรามีเรียนกี่มองโมงละ"
"ก็...บ่ายๆแล้วเลิกเย็นเลยครับคาบเช้าไม่มีอะไรมากจะโดดก็ได้"
"อ่า~มันไม่ดีนะ...แต่แวะมาช่วยพี่จัดก็ดีนะเออ!!"
"ฮ่าๆ นึกว่าจะห้ามกันพี่นี้จริงๆเลยนะ"
"แล้ว....เอ่อ"
"ครับ?? อ่อพี่จงแดใช่มั๊ย?"
"อืมๆ"
"สบายดีแหละพ่อพระเหมือนเดิมแต่พี่สองคนไม่ควรทะเลาะกันบ่อยนะมันจะลำบากผมถึงผมจะเป็นพ่อสื่อแต่มันก็เหนื่อยนะ"
"ขอโทษน้าแต่ช่วยๆกันหน่อยเดะ อ่าแค่นี้นะงานเข้าอะบายๆ"
ผมกดวางสายทิ้งก่อนจะทิ้งตัวลงนอนทันทีที่รู้สึกง่วงขึ้นมาเลยแฮะไปอาบน้ำก่อนดีกว่าข้าวไม่ต้องกินมันละไม่หิวเว้ย
TBC...
Talk
ตอนนี้อพคไม่ค่อยมีบทเท่าไหร่ค่ะ
ไรท์เพิ่งรู้ตัวเองว่า
ไม่สมควรแต่งฟิคดราม่า
เอาแบบใสๆน่ารักดีกว่าเนอะ
tag #ฟิคเล่นตัว
ความคิดเห็น