คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ข้อที่ศูนย์:แฟนปวดท้องต้องตามใจ
ข้อที่ศูนย์:แฟนปวดท้องต้องตามใจ
ยามเช้าแสงสว่างจากพระอาทิตย์ส่องมายังคนที่นอนหลับอยู่คนร่างบางครางออกมาเสียงเบาลืมตาขึ้นช้าๆขยี้ตางัวเงียพอลืมตาได้ก็ลุกขึ้นจากเตียงนอนทันทีร่างบางมองคนผมน้ำตาลที่ยังนอนหลับสนิทอยู่แล้วยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนที่จะห่มผ้าให้คนตรงหน้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำทันที
ห้านาทีผ่านไปร่างบางเดินมายังเตียงนอนอีกรอบแล้วนั่งลงบนเตียงอย่างเบาที่สุดแล้วนอนลงช้าๆด้วยท่านอนตะแคงร่างบางเขย่าตัวคนที่นอนอยู่ข้างๆให้นอนหันมาทางเขาคนข้างๆครางออกมาด้วยเสียงที่ไม่ค่อยพอใจแต่ก็ยอมหันตัวมานอนตะแคงตามแรงที่เขย่าทั้งสองคนนอนหันเข้าหากันหน้าห่างกันไม่มากนะแถบจะจูบกันแล้วด้วยซ้ำแต่ติดที่ว่าคนผมน้ำตาลกำลังหลับอยู่ไม่รู้เรื่อง...ปกติร่างบางจะไม่ยอมทำแบบนี้เวลาเขาตื่นแต่เพราะเขาหลับเลยทำ
“ไอ้สูงตื่น…”ร่างพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆแล้วเขย่าตัวนิดๆแต่คนตรงหน้าเป็นตื่นยากสักหน่อย “ถ้าไม่ตื่นวันนี้มึงอดคิสนะ”และมันก็ได้ผลคนตรงหน้าลืมตาตื่นขึ้นมาจริงๆร่างบางหัวเราะออกมาหน่อยด้วยความที่ว่าแกล้งคนตรงหน้าสำเร็จ
“ไอเขียวเอาหน้าเข้ามาใกล้แบบนี้อยากจูบกูใช้มั๊ย?”จื่อเทาหัวเราะออกมาด้วยท่าทางน่ารักแทบทำให้อี้ฟานตื่นแต่เช้า
“จะบ้าหรอไงใครมันอยากจะไปจูบตอนเช้ากันปากเหม็นจะตาย”อี้ฟานยิ้มกว้างทันทีถึงจะโดนว่าให้หน้าน้อยใจแต่ก็อดที่จะยอมแพ้ต่อความน่ารักของจื่อเทาไม่ได้เขาจึงลุกขึ้นมาเปลี่ยนเป็นท่านั่งแทนแล้วจื่อเทาก็ลุกตามทำหน้างงใส่อี้ฟาน
“อืม...ถ้าไม่รีบหนีระวังกูจะกินนะกูหิว”ว่าแล้วก็รีบจับตัวจื่อเทาแต่เสียดายที่จื่อเทาเร็วกว่าแล้วรีบวิ่งหนีไปทั่วห้องเจ้าตัวจึงรีบวิ่งตามจับให้ร่างบางหยุด
หมับ!
และแล้วจื่อเทาก็โดนเสือแก่จับได้เป็นเหยื่ออาหารมื้อนี้ไปสะแล้ว.... สองมือของคนตัวสูงโอบคนตรงหน้าได้พอดีตัวจื่อเทาพยายามจะดิ้นแต่ก็สู้แรงไม่ได้
ถึงจะวิ่งเร็วขนาดไหนก็เถอะแต่สู้อี้ฟานคนนี้ไม่ได้หรอก
อี้ฟานซุกไซร้ซอกคอของจื่อเทาไปมาพรมจูบไปทั่วต้นคออยากจะทำรอยเอาไว้เหลือเกินแต่ติดที่ว่าถ้าทำลงไปแล้วเจ้าตัวจะงอน จื่อเทาครางออกมาเสียงดังพร้อมเคลิบเคลิ้มกับการกระทำของคนตัวสูงพอได้สติก็ผลักออกทันที
“ไอ้บ้า!!วันนี้มึงไม่ต้องคิสมันแล้ว”จื่อเทาทำหน้าตางอนใส่อี้ฟานแล้วกอดอกเดินตรงไหทางประตูแต่อี้ฟานคว้ามือได้ทันทีแล้วดึงเข้ามากอดอี้รอบ
“ไอเขียวมึงเป็น...อะไร”อี้ฟานกระซิบเข้าที่ข้างหูของจื่อเทาพรางกอดคนข้างหน้าแน่น
“ม...มันเขินอะแล้วมึงจะทำรอยใช่มั๊ยเมื่อกี้”จื่อเทาหันหน้ามาหาอี้ฟานแล้วทำหน้าโกรธแบบไม่มีเหตุผล(?)
เขาเรียกว่าดับเขินนะครับ...น่ารักจริงๆเลย
“หืม...โกรธกูแบบไม่มีเหตุผมอย่างนี้ต้องจับฟัด”อี้ฟานไม่พูดเปล่ารีบจับตัวจื่อเทาพรมจูบไปทั่วแก้มแบบขัดขืนไม่ได้แถมยังก้มหน้าเงียบอี้ฟานเริ่มแปลกใจที่จื่อเทาไม่ขัดขืนแล้วสักนิดเขาจึงหยุดการกระทำ“ไอเขียวเป็นอะไรรึเปล่า?”จื่อเทาเงยหน้ามองอี้ฟานด้วยสีหน้าเจ็บปวดอะไรสักอย่าง
“ผมปวดท้องอะพี่คริส”อี้ฟานเอาแขนโอบท้องตัวเองแล้วนั่งยองๆอี้ฟานเห็นแบบนั้นจึงอุ้มจื่อเทาแล้วเดินไปที่เตียงวางลงบนที่นอน
“ไหนดูสิ...ลูกดิ้นรึเปล่า?”พูดจบจื่อเทาก็ตีแขนอี้ฟานแรงทีนึงแล้วหัวเราะออกมาขำจื่อเทาขำที่อี้ฟานเชื่อเขาสนิท
เยี่ยมมันได้ผล
“ฮ่าๆเชื่อด้วยหรอ?ฮ่าๆ”จื่อเทาดิ้นไปหัวเราะไปด้วยท่าทางดีใจถึงสุดขีด“แล้วลูกดิ้นอะไรของมึง?บ้าๆ”
“อ่าวเห็นปวดท้องกูนึกว่าลูกดิ้นสะอีก...โธ่ตกใจ”อี้ฟานนั่งลงกับเตียงนอนแล้วยิ้มกว้างส่วนจื่อเทาก็อยู่ในท่านั่งแล้วเช่นกัน
“โอ้ย!ไอสูง...ปวดท้องจริงๆนะสงสัยลูกดิ้นจริงๆอะ”อี้ฟานหรือคริสเบิกตาตกใจเล็กน้อยไม่คิดว่าจื่อเทาจะเล่นไปกับเขาด้วย “พี่คริส...เรามีลูกด้วยกันแล้วอย่างนี้เราต้องออกไปซื้อเสื้อผ้าให้ลูกใส่แล้วนะ”เทาพูดด้วยเสียงออดอ้อนจื่อเทายิ้มเจ้าเล่ห์
“หึ...อยากไปซื้อเสื้อผ้าใช่มั๊ยละไม่ต้องเอาเรื่องลูกมาล่อกูเลย”จื่อเทาตีไปที่แขนของคริสเสียงดังอีกรอบแล้วหัวเราะออกมา
“โห่รู้ทันอะถ้ากูไม่เอาเรื่องเด็กมาล่อมึงก็ไม่พาไปหรอก…”จื่อเทาหลบตาหลงเล็กน้อยแล้วทำหน้างอนใส่ คริสส่ายหน้าเล็กน้อยพร้อมกับถอนหายใจแล้วโอบกอดจื่อเทาอยากอ่อนโยน
“พูดไม่เพราะเลยนะมึงพูดเพราะๆสิ...เรียกพี่นะเป็นมั๊ย?”
“พี่ว้ากสุดที่รักครับ..คุณมึงช่วยซื้อกุชชี่ให้แฟนผู้แสนจะน่ารักขี้อ้อน...ที่ตอนนี้อยากจะได้กุชชี่ออกใหม่ราคาแพงๆจะตายห่าอยู่แล้วครับที่รัก”
“มีหรือไงที่กูไม่ซื้อให้แต่มีข้อแม้นะ...”
“อะไรอะ?”
“คืนนี้ต้องให้กูปั๊มลูกนะ”
แฟนปวดท้อง
TBC.
สวัสดีค่ะพอใจกันรึเปล่าคะ?เปิดฟิคแบบจริงจัง(มั้ง)
แต่ไม่รู้จะว่าจะจบตอนที่เท่าไหร่หรือจะได้จบรึ้เปล่า?
ค่ะฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยนะค่ะเอิ่มอย่าเข้าใจผิดว่าคริสเทา
มีลูกกันนะค่ะมันเป็นแค่มุกนะค่ะ
ความคิดเห็น