ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ SF&OS] 卍 想你喔 卍 KrisTao

    ลำดับตอนที่ #1 : ✿รักนี้ [1/5]

    • อัปเดตล่าสุด 20 ก.ค. 57


     


    ณ ร้านชานมไข่มุก

     

    "อาเทาอ่าเลี้ยงชานมไข่มุกเค้าหน่อย"เสียงแตกหนุ่มดังมาแต่ไกลในขณะที่ผมกำลังจะสั่งชานมไข่มุกแสนอร่อยของโปรดเซฮุน

     

    "อะไรอีกละเซฮุนนาเมื่อวานก็เลี้ยงไปแล้วนะวันนี้ฉันเอาเงินมาไม่พอด้วย"ผมทำคิ้วขมวดใส่เซฮุน    

     

    ไม่ใช่เงินไม่พอหรอกครับแต่ผมงกแฮะๆ

     

    "โธ่!!เลี้ยงหน่อยนะเทาฮยอง"เซฮุนเดินมาควงแขนของผมแล้วทำหน้าอ้อนใส่แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ใจอ่อนหรอกนะ

     

    "ถ้านายยอมเรียกฉันว่าโอปป้าและทำท่าน่ารักให้ "ฉันจะยอมเลี้ยงนายเลยอะ"ผมยิ้มให้เซฮุนแล้วสีหน้าของเจ้าตัวก็เปลี่ยนไป

     

    "ก็ได้...แต่ต้องเลี้ยง2แก้วนะ"ให้ตายเถอะเซฮุน

     

    "ก็ได้ๆ"ผมถอนหายใจออกมาแล้วเงยหน้าดูเซฮุนทำ

     

    "เทา...โอปป้าซื้อชานมไข่มุกให้เค้าหน่อยน้า~"

     

    อะไรกันไอท่าทางขี้อ้อนแบบนี้พี่ลู่จะเคยเห็นบ้างมั๊ย

     

    สุดท้ายผมก็ต้องยอมซื้อให้ จริงๆแล้วที่ผมยอมมาซื้อชานมไข่มุกกับเซฮุนก็ไม่ใช่อะไรหรอกนะ...เพราะผม

    ...เอ่อกำลัง

     

     

    ตกหลุมรัก...

     

     

    พนักงานขายชานมไข่มุกร้านนี้เข้าอย่างจัง

     

     

    "อาเทาๆเซฮุนสะกิดผม

     

    "มีอะไรเซฮุนเมื่อกี้ยังเรียกว่าโอปป้าอยู่เลยนะ

     

    "เป็นบ้าหรอยืนยิ้มคนเดียวอะรีบๆสั่งแล้วก็มานั่งดื่มกันเซฮุนเดินไปนั่งโต๊ะที่ใกล้ที่สุดแล้วโบกมือเรียกผม

     

    โธ่เซฮุนนี้แกพอได้ของแล้วก็ออกลายเลยหรอชิ!!= =*

     

    ผมแสดงสีหน้าที่พยายามบอกว่าเดี๋ยวตามไปแล้วมันก็เข้าใจผมหันกลับไปที่หน้าเคาน์เตอร์...อยู่ๆหัวใจก็เริ่มเต้นแรงรู้สึกร้อนที่หน้าตัวเอง

    "รับอะไรดีครับ?”ผู้ชายร่างสูงผมสีน้ำตาลทักผมขึ้นมาทำเอาหัวใจของผมหล่นวูบ

     

    "มะ...มาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะผมพึมพำกับตัวเองเบาๆ

     

    "คุณลูกค้ารับอะไรดีครับ?”ผมสะดุ้งกับคำที่เขาพูดขึ้นมาอีกครั้งแล้วเงยหน้ามองเขา ผมหลบสายตาเขาอยู่มันจะทำให้หัวใจของผมเต้นเร็วจนผมทนไม่ได้

     

    "รับหัวจะ...เอ้ย!!เอาชานมใส่ไข่มุกครับเฮ้อเกือบไปสงสัยต้องระวังคำพูดตัวเองสะหน่อยแล้วไม่ไหวๆ

     

    "นี่ครับ"ผู้ชายผมสีน้ำตาลรูปร่างหน้าตาหล่อส่งแก้วชานมไข่มุกมาให้ผมดัวยรอยยิ้มอ่อนๆ ทำเอาผมเกือบเป็นลมและ....ผู้หญิงที่นั่งตรงข้างๆกระจกก็เหมือนกัน

     

    "ขอบคุณครับ...เอ่อทั้งหมดเท่าไหร่ค-"

     

    "ซื้อสองแก้วแถมหนึ่งครับ"ไอบร้าาาาาผู้คนนั้นยิ้มอีกแล้ว-///-

    แต่เดี๋ยวนะไม่เห็นเลยว่ามีโปรโมชั่นซื้อสองแถมหนึ่งอะหรือว่าเขาแอบมีใจ!!

    ผมยิ้มเขินๆแล้วเดินไปนั่งที่ที่เซฮุนนั่งอยู่หมอนั้นนั่งดูดชานมไปแล้วก็เล่นโทรศัพท์ไปด้วยท่านั่งสบายๆ

    "เทาอ่า"ก่อนที่ผมจะหยิบชานมมาดูดหมอนี้ก็พูดทักขึ้นมาก่อนผมขมวดคิ้วแสดงถึงความโมโหนิดๆแต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้สนใจ ปากพูดแต่หน้ายังคงจ้องไปที่มือถือเครื่องนั้น

     

    "ว่าไงโอเซฮุน!!"และแล้วผมก็ได้ดูดชานมไข่มุกแสนอร่อยที่ผู้ชายคนนั้นทำมากับมือ><

    "ชอบใช่มั๊ยละพนักงานคนนั้นนะ"

    "แฮกๆ"น้ำชานมที่ดูดไปเกือบพุ่งใส่หน้าเซฮุนแล้วไง ผมใช้มือเช็ดปากตัวเองแต่ยังไม่ทันได้เช็ดผู้ชายคนนั้น!!อยู่ดีๆก็เดินมาด้วยมือที่ถือกระดาษทิชชู่เขาเดินเข้ามาใกล้ 
     

    เข้ามาใกล้...

     


     

    !!!!

     

     

    "อย่าใช้มือเลยครับเดี๋ยวมันเลอะ"เขาเดินเข้ามาแล้วใช้กระดาษเช็ดชูที่ถืออยู่เข้ามาเช็ดปากให้ผมทำเอาผมตาค้าง




    แปะ!!

     

     

    "โอ๊ยเซฮุนนาตบหน้าฉันทำไม!!"ผมสะดุ้งทันทีมันเจ็บมากอะ

    "เขาไปแล้วนะทำไมต้องตกใจขนาดนั้น"เซฮุนทำหน้าสงสัย

    "..."ผมไม่ตอบอะไร

    "ตกลงชอบเขาใช่มัย?"จะตอบยังไงดี ผมหลบสายตาทันที

    "..."

    "จื่อเทา...ตอบ!!"เซฮุนลุกขึ้นแล้วทุบโต๊ะเสียงดังทำเอาคนรอบข้างมองมาที่โต๊ะของเราเป็นตาเดียว

    "โอเซฮุนนั้งลงเถอะ"ผมทำหน้าไม่พอใจใส่ทั้งอายแล้วก็หงุดหงิดนิดๆ

    "ก็ได้ๆโทษที"เซฮุนก็ยอมนั่งลง

    "เออเทาฉันพอรู้จักผู้ชายคนนั้นด้วย"

    "จริงดิ!!"สายตาผมตื่นทันที

    "อ่า...เขาชื่อคริสนะ"เย้ในที่สุดผมก็รู้ชื่อเขาสักทีวันนี้ต้องดริ๊ง

    "จริงเหรอขอบใจมากนะโอเซฮุน"ผมคว้าเซฮุนมากอดด้วยความดีใจอยากจะกรี๊ดดังๆ

    "ไม่เป็นไรแค่อยากตอบแทนเรื่องชานะว่าแต่ปล่อยก่อนดีมะ?"ผมนึกขึ้นได้ว่ามีคนมองพวกเราอยู่จึงรีบปล่อยแล้วรีบนั่งทันที

    "ว่าแต่ไปรู้มาจากไหน?"ผมเลิกคื้วสงสัย

    "หมอนี้เป็นเพื่อนกับพี่ลู่นะแต่ไม่รู้จักฉันหรอก"เซฮุนกระซิบเบาๆ

    "ออ...เดี๋ยวเซฮุนนานั้นนายจะไปไหน!!"อยู่ดีดีเซฮุนก็ลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วเดินไปหาคริสเอ๊ะไม่สิต้องเรียกว่าพี่มากกว่า

    ผมมองดูท่าทางของเซฮุนกับพี่คริสทั้งสองคนก้มหัวให้กันใหญ่เลยแฮะเซฮุนชี้มาทางผมแล้วพี่คริสก็มองมาแล้วขยิบตาให้ผมเซหน้าหลบสายตาแล้วแอบยิ้มแบบเขินๆคนเดียว

    อรั๊ยยยยยบร้าาาเซฮุนนานายไปพูดอะไรกับพี่คริสเนี้ย>///<พอหันมาอีกทีเขาก็กลับไปทำงานแล้วส่วนเซฮุนก็วิ่งมาทางผม


    "อาเทาฉันขอมาให้แล้วละ"ผมทำหน้าสงสัย

    "ขอ...ขออะไร?"

    "ก็....เบอร์ไง"เห้ยยยยยย!!!จากหน้าสงสัยของผมกลับกลายเป็นยิ้มแย้ม

    "เบอร์นายไปเอามาได้ไงอ่ะ?!"

    "ก็บอกว่านายติดใจชานมร้านนี้แล้วอยากจะสั่งไปไว้ที่บ้านพี่แกก็เลยให้เบอร์มา....แล้วพี่แกฝากบอกมาว่า..."อะไรฝากบอกอะไร

    "จะส่งให้ถึงมือคนสั่งเลย...ปกติพี่แกไม่รับส่งชานมไข่มุกเพราะไม่ว่างแต่ถ้าเป็นนายเขาบอกพิเศษ"เหมือนโลกหยุดเคลื่อนไหวนี้พี่เขาคิดอะไนกับเรารึเปล่า>\<ไม่ให้เทาคิดก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วพี่คริสสสสสสสสส!!!!



    TBC...





    Talk
    ฟิคสั้นสนุกๆสบายค่ะ

    ติดตามนะค่ะ                    คอมเม้นกันหน่อยน้า
     

    4/6/57

    SQWEEZ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×