คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : -+ภารกิจที่ 3 เมื่อไม่มีฉัน(เชอรีน)
Part 11
เมื่อไม่มีฉัน (เชอรีน)
Cherreen part :
ตั้งแต่วันนั้น ทุกคนก็ดูไม่ปกติ -*- ถึงจะอยู่ด้วยกันไม่ถึงอาทิตย์ แต่ฉันว่าพวกเค้าไม่เหมือนเดิม - - ?
เชอรีน – “นี่! หยุดหมางเมินกับฉันซะที ฉันเหงานะ ไม่มีใครคุยกับฉันเลยสักคนน่ะ !!!”
ในที่สุดฉันก็ตะโกนออกไป และเหมือนจะได้ผล ทุกคนหันมามองฉัน แต่ก็หันกลับไปงุ่นง่านกับงานของตัวเอง.... ว๊ากกก! ทำไมพวกนี้ถึงไม่พูดกับฉันเลย ฉันวิ่งไปหาอ้นก่อน...
เชอรีน – “นี่นาย.... อ้นน! ทำไมไม่พูดกับฉัน วันนั้นเรายังคุยกันดีดีอยู่เลยอ่ะ”
อ้นยิ้มๆ แต่ก็ไม่พูดอะไร ฉันวิ่งไปหาคริส...
เชอรีน – “นี่! ฉันรู้นะว่านายไม่ชอบพูด แต่ปกตินายชอบมานั่งเป็นเพื่อนฉัน แต่เดี๋ยวนี้นายเอาแต่หลบหน้า เป็นอะไร”
คริสส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะตัดไม้ทำฟืนต่อ.. ฉันมองไปที่ตั้ม...
เชอรีน – “ตั้มมม.... ด่าฉันที ฉันอยากโดนนายด่ามากอ่ะวันนี้ TT”
ตั้ม – “... หลบหน่อย หนัก..”
ตั้มเหล่มองท่อนซุงขนาดย่อมที่อุ้มอยู่ก่อนจะเอาไปวางให้คริส... คนสุดท้าย
เชอรีน – “ดิววววววววว! นี่ นายเป็นอะไร ปกตินายชอบพูดกับฉันนี่...”
ดิว – “ฉันยุ่งๆน่ะ ”
ดิวยิ้มก่อนจะหยิบขวานไป...
เชอรีน – “คนบ้า! พวกนายยย จำไว้เลยนะ ถ้าพวกนายไม่พูดกับฉันก็ดี... งั้นฉันก็จะไม่อยู่แล้ว ไม่อยู่อีกต่อไปแล้วโว้ยยยยย”
ทุกคนหันมามองฉันก่อนพร้อมใจกันส่ายหน้า...
เชอรีน – “ดี... ต่อจากนี้ จะไม่มีฉัน ลาก่อน”
ฉันวิ่งขึ้นกระท่อมไป... อยากจะร้องไห้... ทุกวันนี้ฉันไม่รู้จะคุยกับใคร... ฉันได้แต่คุยกับกระจกบ้างล่ะ ตัวเองบ้างล่ะ ถ้าหนักๆหน่อยก็คุยกับกระท่อม - -*
เชอรีน – “เป็นอะไรกันไปหมดนะ แต่ช่างเถอะ ฉันจะขอกลับ.... ”
ฉันยัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋า... ก่อนจะลากลงมา... ก็ไม่มีใครสนใจฉันอยู่ดี....
เชอรีน – “โชคดีนะ”
ฉันพูดเป็นครั้งสุดท้าย แต่ก็ไม่มีใครสนใจ... ลาก่อน.... ฉันมีความสุขในทุกๆวันกับพวกนาย ฮือออ... จะร้องไห้
Writer part :
ทุกคนหันมองหน้ากันอีกครั้ง ก่อนจะถอนหายใจยาว แล้วมานั่งรวมกันหน้ากระท่อม หลังจากเชอรีนไปได้ไม่นาน....
ดิว – “พวกนายเป็นอะไร ทำไมไม่พูดกับยัยนั่นสักคน”
ตั้ม – “พูดเหมือนนายพูดงั้นแหละ”
อ้น – “อืมมม ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองว่ะ”
คริส – “ฉันรู้สึกร้อนแปลกๆ เหงื่อแตกไปหมด เวลายัยนั่นยิ้ม”
ดิว – “อาการเหมือนฉันเลย - -*”
ตั้มและอ้นมองหน้ากัน ก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วย....
ดิว – “แต่เชอรีนไปแล้วหนิ”
ตั้ม – “เดี๋ยวยัยนั่นก็กลับมา”
คริส – “ฉันว่าไม่นะ”
อ้น – “ทำไมอ่ะ”
คริส – “... มันยาวน่ะ”
ตั้ม – “ไอเวรคริส”
ตั้มพูดพร้อมตบหัวคริส
คริส – “อะไรเล่า - -* ก็ฉันไม่ชอบพูด”
ดิว – “นายก็ช่วยอธิบายหน่อยดิ”
คริส – “ช่างเถอะ แต่ตอนนี้ฟ้ามืดๆ เหมือนฝนจะตก...”
ตั้ม – “เวรล่ะ ยัยนั้นยิ่งไม่เต็มอยู่”
อ้น – “ไม่ขนาดนั้นมั้ง - -* แต่ว่าเราแยกกันออกตามหาดีกว่า”
“เพล้งงง!”
ทุกคนอุทานออกมากพร้อมกันหลังได้ยินเสียงบางอย่างตกแตก....
ดิว – “อะไรอ่า”
ตั้ม – “กระดาษ... ภารกิจหรอ?”
อ้น – “เปิดอ่านเถอะ”
ทุกคนพยักหน้า...
คริส – “ว่าแต่... จะส่งมาดีดีไม่ได้เลยรึไงนะ”
ตั้ม – “นั่นดิ -*- ”
ดิว – “มา ฉันอ่านให้ฟังเอง....”
ภารกิจที่ 3
55+ ยินดีที่ได้พบกันอีกครับ... สำหรับภารกิจนี้ก็เป็นภารกิจฉุกเฉิน
เพราะผมก็ไม่คาดฝันว่ามันจะเกิดขึ้น นั่นคือการหายตัวไปของคุณเชอรีน... แหะๆ
ซึ่ง... คือว่า... คุณเชอรีนหายตัวไป... จริงๆครับ เธอวิ่งออกนอกเส้นทางของกล้องที่เราจะถ่ายถึง..
ดังนั้น เลยคิดภารกิจ... ให้ตามหาคุณเชอรีนให้พบ โดยถ้าใครพบ รับคะแนนไปเลยครับ 3 คะแนน
รีบๆหน่อยนะครับ.... ฟ้าทะมึนแปลกๆ
สรุปคะแนน
อ้น 3 คะแนน ดิว 2 คะแนน คริส 2 คะแนน ตั้ม 2 คะแนน
Lucky in love and lucky in game
ตั้ม – “หายไปหรอ!”
ดิว – “อืม ทำไงดี”
คริส – “ออกตามหากันเถอะ”
อ้น – “อ่าว แล้วถ้าเราหลงอีกล่ะ”
ตั้ม – “นั่นดิ...”
“ตุ้บ..”
ตั้ม – “โอ๊ยยย! หัวฉัน..”
ดิว – “ประทัดสี”
อ้น – “เอาไว้ส่งสัญญาณ ถ้าใครหาเชอรีนเจอก็ใงสัญญาณ...”
คริส – “งั้นไปกันเลย”
ตั้ม – “แปปดิ”
ดิว – “งั้นนายรออยู่นี่ละกัน”
ตั้ม – “ไม่! เอ่อ... ฉัน ... ฉันจะปล่อยให้พวกนายได้คะแนนฟรีๆได้ไง.. ”
ดิว – “อ้อ... หรอ”
ตั้ม – “เออดิวะ - -”
อ้น – “อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลย... ออกตามหาเถอะ...”
คริส – “ซวยแล้ว!”
ดิว – “ยังมีอะไรซวยกว่าตามหาคนในป่า และฝนกำลังจะตกอีกหรอ”
คริส – “ไม่ใช่ฝนแต่เป็น....”
ตั้ม/ ดิว/อ้น – “เฮ้ยยยย! ลูกเห็บ!!!”
Cherreen part :
เชอรีน – “โอ๊ยยยยย! สำนักงานมันอยู่ที่ไหนเนี่ย... ฝนก็จะตกแล้ว”
พูดไม่ทันขาดคำ ก็มีบางสิ่งที่คล้ายฝน... แต่ไม่ใช่....
เชอรีน – “ลูกเห็บ!!! โอ๊ยยยย!”
ลูกเห็บตกใส่หัวฉัน... เจ็บอ่าTT ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย จำทางกลับกระท่อมไม่ได้ด้วยอ่า
เชอรีน – “ช่วยด้วย! ช่วยฉันที มีใครอยู่แถวนี้มั้ย... มีใครอยู่แถวนี้มั้ย?....”
ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเร๊ยก เฮ้ยย ไม่ใช่ๆ.... ฉันจะทำยังไงดี
“โป๊กก”
เชอรีน * โอ๊ยยยย.... ลูกเห็บบ้าไรเนี่ย เจ็บชะมัด...“
ฉันพูดจบพายุลูกเห็บก็หล่นลงมาเป็นสาย ... เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น... มันไม่น่าจะมาตกแถวเกาะนี้ได้นี่... รึว่ารายการจะจัดฉาก.... ไม่หรอก ไม่งั้นเค้าต้องมาช่วยฉันแล้วสิ....
เชอรีน – “ทำไงดี!!! พ่อจ๋า แม่จ๋า รีนสัญญานะ ว่ากลับไป รีนจะไม่ดื้อไม่ซน... จริงๆนะ พ่อแม่สวดมนต์ให้รีนด้วยย TT ถ้าใครหาเชอรีนเจอนะ เชอรีนให้กอดเลย ”
“เชอรีนน!!!!”
ฉันหันไปตามเสียงเรียก... นาย ! มีคนมาช่วยฉันแล้ว TT ในที่สุด คำอธิษฐานของฉันก็เป็นจริง....
อัพช้าไปหน่อย ขอโทษอีกครั้งนะจ๊ะ....
อย่าลิมเม้นกันน้า อ่อ! อยากให้ใครเป็นคนที่พบเชอรีน ก็ส่งกันเข้ามาน้า ^^
to ΚΔ€m : ขอบคุณค่า... ดีใจที่ชอบ
to ` (eunhyukbaekhyun) -? : 55+ ไรท์ก็อยากเป็นนะ คู่เชอรีน... มีหลายคนอ่ะจ้ะ เลยคืบหน้าช้าไปนิด
to ปิ้ง : 55+ ไรท์นี่หัวเราะคนเดียวเลย ... (บ้าไปแล้ว)
to Ja_la_len Jane Jane : หมดเวลาเขินแล้ว 55+
to king of the chessu : จะรับไว้พิจารณาจ้า... ยังไงก็รอตอนหน้าละกันเนอะ
to EaRnG_EaRnG : ง่ะ -*- พูดเหมือนเชอรีนเบย 55+
ความคิดเห็น