คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : -+สงคราม (แบมบี้) - ต่อ
Part 14
สงคราม (แบมบี้)
Boon part :
ผมคว้ามือแบมบี้ก่อนจะมองหาที่หลบที่ปลอดภัย.... ที่ไหนวะ?
แบมบี้ – “รีบไปเถอะ ถ้าถูกล้อมจะแย่นะ”
ผมพยักหน้า แต่ประเด็นคือ.... ที่ไหนเล่า - -*
บูรณ์ – “หลบที่ไหนดี”
แบมบี้ – “หลังกระท่อมมั้ย ด้านหลังเป็นพุ่มไม้ด้านหน้ามีกระท่อมบัง... น่าจะพอใช้ได้”
บูรณ์ – “อืมม ได้ๆ”
ผมเดินนำแบมบี้ก่อนจะให้แบมบี้เดินตามหลัง...
บูรณ์ – “รออยู่นี่นะ”
แบมบี้พยักหน้ารับ... ผมเห็นทีมงาน 1 คนกำลังเดินตามหาผมหน้ากระท่อม... ผมค่อยๆย่อง... ก่อนจะประชิดตัว ผมยิงน้ำใส่ ซึ่งก็ไม่พลาดในระยะ ประมาณ 3 ฟุต...
ทีมงาน 1 – “โห่ ... ไปคนแรกเลยอ่ะ”
บูรณ์ – “ลาก่อนคร้าบบบบ”
แบมบี้ – “เฮ้ยยยยยย!”
ผมวิ่งกลับไปหลังกระท่อม... รึว่า นี่จะเป็นกับดัก
บูรณ์ – “เกิดอะไรขึ้น...”
แบมบี้ – “กะ...กิ้งกือ”
ผมปาดเหงื่อก่อนจะนั่งกุมขมับ...
แบมบี้ – “ก็กลัวนี่ T^T”
แบมบี้ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมเลยปลอบ แบมบี้ร้องเสียงดังแบบนี้มันต้องรุ้แล้วแน่ๆ ว่าเราอยู่ตรงนี้... ผมคว้าแขนแบมบี้ก่อนจะออกวิ่ง....
แบมบี้ – “จะไปไหนน่ะ”
บูรณ์ – “ไปหลบไง...”
แบมบี้ – “บูรณ์ ! ข้างหลังฉันน่ะ”
ผมหันขวับ ก็เจอทีมงานอีก 2 คน... กำลังจ่อปืนมาที่เรา ผมดันแบมบี้มาข้างหลัง... ก่อนจะยกปืนขึ้นเล็งที่จะยิง
ทีมงาน 2 – “คุณแพ้แล้วววว ^^”
ทีมงาน 3 – “วางปืนซะ...”
ผมคว้ามือแบมบี้ก่อนจะวิ่งไปหลบหลังต้นไม้ใกล้... แบบนี้ต้องโดนรุมยิงแน่... ผมมองแบมบี้ ก่อนจะยื่นปืนให้...
แบมบี้ – “อะไรหรอ... หมายความว่าไง”
ผมกระซิบแผนการเบาๆ ก่อนจะออกวิ่ง ไปที่ต้นไม้อีกต้น....
ทีมงาน 2 – “นั่นไง! ตามไป...”
อย่างที่คาด ทีมงานทั้ง 2 คนเอาปืนมาจ่อที่หน้าผม...
ทีมงาน 3 - “บอกแล้วไง ว่าคุณแพ้แล้ว”
บูรณ์ – “ใครกันที่แพ้”
“พรวด...”
น้ำสาดเต็มตัวทีมงานคนที่ 2 อีกคนรีบหันขวับแต่ก็เหมือนจะช้าไปเสียแล้ว... เพราะแบมบี้ยิงโดนเค้าเต็มๆ..
บูรณ์ – “เก่งมาก”
แบมบี้ – “บูรณ์ต่างหาก... ฉลาดมาก ^^”
ผมยิ้ม... ก่อนจะเพิ่งนึกได้ว่าเหลืออีก 2 คน.... ทีมงาน 2 คนนั้นวิ่งกลับไปแล้ว...
บูรณ์ – “เปียกตรงไหนรึเปล่า”
แบมบี้ส่ายหน้า... โล่งอก....
แบมบี้ – “รีบไปเถอะ.. อ่ะนี่ ปืนของนาย”
ผมรับมันไว้ก่อนจะออกเดินตามหา... ทำไมเค้าไม่มาไล่ล่าผมเหมือน 2 คนที่แล้วนะ...
บูรณ์ – “ทำไม... มันเงียบจัง”
แบมบี้ – “นั่นสิ พวกนั้นมีแผนอะไรอีกเนี่ย”
ทีมงาน 4 - “ก็แผนการยิงกระชั้นชิดน่ะสิ ^^”
บูรณ์ – “แย่แล้ว... ทำไงดีอ่ะ”
แบมบี้ – “ไม่ว่าบูรณ์หรือฉันถูกยิง.... ก็อดได้คะแนนอยู่ดี”
บูรณ์ – “ไม่ใช่แบบนั้น... ผมไม่ได้ห่วงเรื่องนั้น... แต่...”
แบมบี้ – “เรื่องชุดชั้นน่ะหรอ”
บูรณ์พยักหน้า...
บูรณ์ – “แล้วอีกคนนึงล่ะ...”
ทีมงาน 5 - “อยู่นี่คร้าบบบ ^^”
แบมบี้ – “ถูกล้อมไว้แล้ว”
บูรณ์ – “เดี๋ยวก่อน... ถ้าจะยิง ยิงผมคนเดียวได้มั้ย... ”
ทีมงานทั้ง 2 ยิ้มให้กัน ก่อนจะหยิบอะไรบางอย่างในกระเป๋าขึ้นมา...
“ปัง... ปัง”
บูรณ์ – “อะไรกัน”
ผมมองไอ... มันเรียกว่าอะไรนะ ที่มันต้องดึงเชือกแล้วก็..จะดังปัง พร้อมมีกระดาษสีอออกมา.... ช่างเหอะ -*-
แบมบี้ – “ทำไมล่ะคะ”
ทีมงาน – “พวกคุณผ่านภารกิจนี้ ^^ ตามเดิมคุณต้องได้ 3 คะแนน แต่ว่าการที่คุณปกป้องคุณผู้หญิงทางรายการจึงจัดคะแนนให้ ในฐานะที่คะแนนหัวใจของคุณทั้ง 2 เพิ่มขึ้นแล้ว รับไปเลย 5 คะแนน 55+”
บูรณ์ – “รายการนี้ชอบทำอะไรที่คาดไม่ถึงอยู่เรื่อย - -* ”
แบมบี้ – “แต่มันเป็นผลดีกับเรานี่”
ทีมงาน 2 คนวิ่งกลับสู่ธรรมชาติ 55+ ไม่สิ วิ่งเข้าป่าไปแล้ว....
บูรณ์ – “เล่นซะเหนื่อยเลย...”
แบมบี้ – “แล้วทำไม....ถึงไม่อยากให้ฉันเปียกล่ะ... ตามจริงผู้ชายเจ้าชู้อย่างบูรณ์น่าจะ...”
บูรณ์ – “ถุกแล้วล่ะ... ผมก็อยากให้คุณเปียกอ่ะนะ แต่ผมต้องได้เห็นคนเดียว”
แบมบี้ – “ร้ายกาจ.. 555+”
บูรณ์ – “งั้นผมทำให้คุณเปียกดีกว่า”
แบมบี้ – “ไม่ได้หรอก เพราะปืนอยู่ที่แบมบี้ 555+”
บูรณ์ – “ทำไมผมต้องใช้น้ำจากปืนฉีดน้ำนั่น ในเมื่อตอนนี้เราอยู่ทะเล!!!~”
ผมพูดจบก็ช้อนตัวแบมบี้ขึ้น.... ก่อนวิ่งลงทะเล... แล้วปล่อยเธอลง...
แบมบี้ – “บูรณ์อ่า ปล่อยไม่บอกเลย... มันแสบตานะ”
บูรณ์ – “โอ๋ๆ มาๆ กอดปลอบ”
แบมบี้ – “อย่าเข้ามานะ...”
บูรณ์ – “อ๊ะ! ว่าแต่... ทำไมชุดคุณ”
แบมบี้ยิ้มเจ้าเล่ห์นิดหน่อยก่อนเฉลยให้ผมฟัง
แบมบี้ – “ฉันเป็นดารานี่.... ก็ต้อง... เซฟสิ อีกอย่างนะเสื้อตัวนี้ก็หนาพอตัว... แถมยังใส่เสื้อไว้อีกชั้นด้วย....”
ผมส่ายหน้า... แต่ก็แอบเสียดายนะ แต่ยังไงผมก็ดีใจมากกว่า... ผมวิ่งเข้าไปก่อนดึงเธอมากอดแน่น...
แบมบี้ – “กอดแน่น หายใจไม่ออกแล่วว...”
บูรณ์ – “อยากกอดนานๆเลยล่ะ”
แบมบี้ – “กอดแบบนี้คิดไรป่ะเนี่ย”
ผมผละออกก่อนยิ้ม....
บูรณ์ – “คิด...”
แบมบี้ – “คิดอะไร?”
บูรณ์ – “คิดว่า... น่ารักแบบนี้แค่กอดคงไม่ได้แล้วมั้ง”
แบมบี้ออกวิ่ง แต่ผมก็คว้าเธอไว้ทัน... ก่อนจะหอมแก้ม 2 ฟอด....
แบมบี้ – “พอแล้ว”
ผมส่ายหน้าก่อนจะทาบริมฝีปากลงไป.... แบมบี้ตอบรับอย่างนุ่มนวล และอ่อนโยน... อย่างที่ผมไม่เคยได้จากผู้หญิงคนไหน...
แบมบี้ – “พะ...พอแล้ว”
บูรณ์ – “ครับ แค่นี้ก็พอแล้ว...”
แบมบี้จะขึ้นฝั่งแต่ผมรั้งไว้ก่อน...
บูรณ์ – “เดี๋ยวสิ... ผมยังไม่ได้บอกคุณเลย”
แบมบี้ – “อะไรคะ”
บูรณ์ – “ผมรักคุณ”
แบมบี้ควักน้ำใส่ผมก่อนวิ่งขึ้นฝั่ง... บอกไปแล้ว ไม่ว่าคำตอบจะเป็นยังไงผมจะรอนะ ^^
ปิดท้ายหวานๆเนอะ 55+ ไรท์รู้สึกอยากเป็นทะเล... ตอนนี้หนุ่มบูรณ์บอกรักแบมบี้ไปแว้ว
แต่ว่า... ถ้ารักลงเอยง่ายๆ คงไม่เรียกว่ารักแท้เนอะ อุวะฮะฮ่า (หัวเราะได้ร้ายกาจมาก -*-)
ตอนหน้าเป็นพาร์ทเชอรีนหน้า ใครรอดิวรีนอยู่ เตรียมหัวใจละลายกับหนุ่มคนนี้เลยน้า... ส่วนหน่มคริสก็ไม่นานเกินรอจ้า
(รออ้นรีนกันอยู่ตะหาก - * -)
to ` (eunhyukbaekhyun) -? : ตามจริงก็กะจะให้เล่นแบบเปียกๆ... แต่ว่ากลัวว่ามันจะธรรมดาเกินไป 555
to NAPATS.SHG : ไรท์ไง 55+ เดินไปตรงที่เค้าเล่นน้ำ ไม่มีใครสาดไรท์สักคน T^T
to Micgey_ : นั่นจิ 55+ แต่สุดท้ายก็เปียกกันอยู่ดี
to Minimilk : แอ้ก เขิน >< ไม่รู้จะตอบว่าอย่างไรดี 55+
to !Mymimz :) : บอกรักแล้วด้วย 55+
to king of the chessu : เอิ่มมมม... เชื่อจ้า เชื่อ(ก็ได้)
to Auou Pichapa : 555+เหมือนบังคับให้รีดชม -*-
to เปรม : บูรณ์สู้อยู่แล้วจ้า เพื่อชุดสีขาว 55+ ไม่ใช่ๆ
ความคิดเห็น