คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : -+จูบ (เชอรีน)
Part 32
จูบ
Cherreen part :
เชอรีน – “...”
เฮ้อออ... เหลือกันสามคน ไม่หนุกเลยแฮะ คิดถึงบรรยากาศเก่าๆจัง TT
ดิว – “ถอนหายใจอีกแล้ว...”
เชอรีน – “ก็มันน่าเบื่อนี่..”
อ้น – “แต่ถอนหายใจทุกสิบวิแบบนั้นมัน...”
ฉันถอนหายใจอีกครั้ง... โถ่ ไอรายการบ้า ส่งภารกิจหนุกๆมาหน่อยดิ
“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย! ”
ดิว – “เมื่อไหร่รายการบ้านี่จะเลิกส่งภารกิจแบบนี้ซะทีวะ- -”
เชอรีน – “ภารกิจจจจจจจจจจ! เย้ๆ”
อ้น – “กำลังรอไอนี่นี่เอง ”
อ้นคว้าขวดภารกิจไปก่อนจะเปิดอ่าน... แล้วนิ่งไป
เชอรีน – “อะ.. อะไรหรอ ทำไมนิ่งไปล่ะ”
ดิว – “อย่าเงียบดิ มันลุ้นนะเว้ยยยย”
อ้นพยักหน้าก่อนจะเริ่มอ่านให้ฟัง
อ้น – “ถึงทุกๆคนครับ ผมจะมาแจ้งข่างและภารกิจในคราวเดียวนะครับ... อย่าแรกคือ คุณตั้มอาการดีขึ้นมาก สามารถวิ่งได้แล้วล่ะครับ ”
ดิว – “โล่งอกไปที ...”
ดิวยิ้มกว้าง... เฮ้อออ ไม่ได้เห็นตานี่ยิ้มนานแล้วนะเนี่ย ตั้งแต่เกิดเรื่อง
อ้น – “อีกข่าวนึงก็คือ... อีกทีมนึงเค้ายอมแพ้ไปแล้วล่ะครับ หมายความว่า ทั้งคุณดิวและคุณอ้นมีโอกาส 50-50 ส่วนคุณเชอรีนได้แน่นอนคร้าบบบ”
เชอรีน – “ทำไมล่ะ ถอนตัว ทั้งๆที่จะจบรายการแล้วอ่ะนะ”
อ้นจุ๊ปาก ก่อนที่เค้าจะอ่านต่อ
อ้น – “สาเหตุก็เพราะว่า พวกเค้าตัดสินใจจะออกไปใช้ชีวิตคู่ครับ... คือเป็นแฟนกันเฉยๆนะ”
ดิว – “ก็ฝั่งโน้นไม่มีคู่แข่งเลยนี่ ทีทีมเรามีผู้ชายตั้ม 4 คน ถ้ามีแค่ฉันกับเธอเราคงออกไปใช้ชีวิตร่วมกันตั้งแต่อาทิตย์แรกแล้วเนอะ”
เชอรีน – “พูดบ้าอะไรของนาย -//////////-”
อ้น – “ไม่มีทางหรอกครับ.. คนไม่ใช่คู่กัน ต่อให้อยู่กันแค่สองคน ก็รักกันไม่ได้”
ดิว – “หมายความว่า... ถ้าอยู่กับนายจะรักได้งั้นดิ”
อ้นพยักหน้าอย่างภาคภูมิ - - อ้นคนเก่าหายไปไหนฟระ
เชอรีน – “พอเหอะ มาพูดอะไรน้ำเน่ากันตอนนี้ อ่านภารกิจสิ”
อ้น – “อ่าจริงสิ!”
อ้นรีบหยิบกระดาษมาอ่านต่อ
อ้น – “ส่วนภารกิจนี้ เป็นภารกิจสุดท้าย เราจะให้คะแนนคุณดิวและคุณอ้นเป็นศูนย์ และเริ่มเก็บคะแนนจนถึงวันสุดท้าย โดยคะแนนที่ผมหมายถึง ก็มาจากคุณเชอรีน ถ้าใครทำให้คุณมีความสุขได้ ก็ให้คะแนนเค้าไป.. ครั้งละหนึ่งคะแนนที่มีความสุข”
ดิว – “ถ้าเป็นเรื่องเอาใจเธอฉันชนะแน่ๆ 5555”
นายจะมั่นใจไปป่ะ = =
อ้น – “ฟังให้จบก่อนเด้ - - อ่านต่อละนะ แต่ถ้าคุณรู้สึกรักใครล่ะก็ เค้าจะเป็นผู้ชนะ โดยไม่ต้องมีการนับคะแนน แบบนี้ดีมั้ยครับ มันต้องดีอยู่แล้วล่ะครับ สวัสดี”
เชอรีน – “อ่าวเฮ้ยยย ไงคิดเองเออเองฟระ - - ”
ดิว – “งั้นหลังจากอ่านจบภารกิจก็เป็นอันเริ่มสินะ คิคิ ขอฉันเปลี่ยนชุดหล่อๆก่อนนะ ออกไปรอข้างนอกก่อนนะเชอรีน”
เชอรีน – “อะ...อื้ออ”
ฉันเดินออกมาจากกระท่อม... รักหรอ? เป็นยังไงกันล่ะ ลำพังให้ดูคนอื่นมาก็ดูออก แต่ให้มาดูตัวเองนี่มัน.... ไม่เข้าใจ?
อ้น – “คิดอะไรอยู่”
เชอรีน – “ฮะ...เฮ้ยยยยย!”
อ้น – “ตกใจเว่อร์ไปมั้ง”
เชอรีน – “แล้วดิวล่ะ”
อ้น – “แต่งตัวน่ะ... โอกาสทอง... ไปกันเถอะ”
อ้นพูดจบก็ลากแขนฉันเดินเลียบไปตามชายหาด ฉันหันกลับไปมอง ก็ไม่เห็นกระท่อมแล้ว
เชอรีน – “เราเดินมาไกลมากแล้วล่ะ”
อ้น – “ฉันอยากให้เธอเห็นนี่น่ะ”
เชอรีน – “อะไรหรอ... มันเย็นแล้วน่ะ อีกสองสามชั่วโมงก็มืดแล้ว อีกอย่างดิวคง...”
อ้นหันขวับมาก่อนดันฉันไปจนหลับติดกับต้นไม้ใหญ่
เชอรีน – “จะ.. จะทำอะไรน่ะ”
อ้น – “ตอนนี้เราอยู่กันสองคน อย่าพูดถึงคนอื่นสิ มันเจ็บนะ”
เชอรีน – “นายเป็นคนเปิดเผยความรู้สึกตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
อ้น – “ตั้งแต่วันที่คริสออกจากเกาะไป... ฉันแอบไปอ่านกระดาษนั่นก่อนเธอ ขอโทษ แต่ว่า... ถ้าฉันเอาแต่เขินแบบนั้น คงต้องเสียเธอไปแบบคริสแน่ ฉันไม่ยอมหรอก”
เชอรีน – “นาย....”
อ้น – “ฉันแค่อยากให้เชอรีนมีความสุข”
เพราะภารกิจนั่นสินะ...
อ้น – “เพราะฉันก็จะมีความสุขไปด้วย ฉันอยากเห็นยิ้มกว้าง เสียงหัวเราะแปลกๆ ทุกอย่างๆ ขอแค่เป็นเธอ”
ฉันว่า... นายนี่ควรได้รับรางวัลการกล่างสนทรพจน์ - -
เชอรีน – “เอ่อ... นายพูดอย่างกับละคร”
อ้น – “ก็... ก็อบเข้ามาแหละน้า”
อ้นปล่อยมือฉัน ก่อนจะเดินต่อ ฉันจึงรีบเดินตาม
เชอรีน – “ก็อบมา - - แล้วมาบอกกันทำไมเนี่ย กะจะเคลิ้มแล้วเชียว”
อ้น – “ฉันคิดว่า จะเป็นตัวของตัวเองแล้วล่ะ เพราะบอกความรู้สึกไปแล้ว คงไม่ต้องกังวล”
เชอรีน – “อื้มมม นายเป็นนายดีที่สุดแล้วล่ะ”
อ้นหันมายิ้มให้ฉัน ยิ้มทื่อ่อนโยนและใสซื่อ ยิ้มของคนนี้ ที่ทำให้ใจเต้นทุกครั้ง... ใจเต้น? ฉันใจเต้น แรงมากด้วย เค้าจะได้ยินมั้ยนะ
อ้น – “หัวใจเต้นแรงจังนะ”
เชอรีน – “ห๊ะ!”
อ้น – “หัวใจฉันน่ะ อยากจะจูบเธอ.. แต่คงยังไม่ถึงเวลา”
อ้นยิ้มบางๆ ก่อนจะคว้ามือฉันไปกุม แล้วเดินต่อไป... เค้าหยุดก่อนจะหันหลังมา
อ้น – “เอาล่ะ.. . เตรียมใจไว้รึยัง”
ฉันมองหน้าเค้างงๆ เค้าจึงยีหัวฉันจนฟู ก่อนจะหลบทาง ให้เห็นชิงช้าสูง ที่ประดับด้วยดอกไม้สีสันสดใด
เชอรีน – “โหยยยย สวยอ่ะ! ทำเองหรอ”
อ้น – “ไม่ทั้งหมดน่ะ ดูเหมือนพี่แกงส้มกับพี่สมายจะมาทำตอนมาถ่านเรียลลิตี้น่ะ ส่วนเรื่องตกแต่งฉันทำเอง”
ฉันเดินเข้าไปใกล้ชิงช้านั่น พอมองดูที่นั่งชิงช้า มันสลักคำว่า KSSM เอาไว้ แกงส้มสมายสินะ ^^
อ้นเดินมาหยุดข้างหลังฉันก่อนโอบรอบเอวแล้วดึงเข้าไปหาตัว
เชอรีน – “จะทำอะไรน่ะ >/////<”
อ้นไม่ตอบ แต่ใส่บางอย่างลงในมือฉัน ก่อนจะจับมันขูดกับที่นั่งบนชิงช้า...
‘ACR’
เชอรีน – “เอซีอาร์ คืออะไร”
อ้น – “อ้นเชอรีนไง ^^”
ฉันรู้สึกหน้าร้อนผ่าว และรู้สึกถึงใจอ้นที่เต้นแรงมากๆ เค้าจะได้ยินหัวใจฉันมั้ยนะ...
เชอรีน – “ปล่อยได้แล้วล่ะ”
อ้น – “รักนะ...”
ฉันผละออก ก่อนที่ฉันจะหันหน้าไปหาเค้า...
อ้น – “มาเล่นชิงช้าเถอะ ฉันแกว่งให้นะ”
อ้นผลักชิงช้า แต่ฉันจะไม่ว่าอะไรเลย ถ้าเค้าไม่ผลักจากด้านหน้า เดี๋ยวก็หงายหลังกันพอดีหรอกก ><
ฉันจับเชือกไว้แน่น ก่อนจะตะโกนบอกอ้นให้หยุด
เชอรีน – “หยุดเถอะ”
อ้นหยุดผลัก และจับเชือกไว้ แรงแกว่งทำให้ชิงช้ายังเคลื่อนที่อยู่
อ้น – “หลับตาสิ”
ฉันทำตาม เพราะชิงช้ายังแกว่งไปมา เดี๋ยวเค้าจะผลักเอาอีก... จู่ๆ ชิงช้าก็หยุดนิ่ง ริมฝีปากของอ้นทางกับริมฝีปากของฉันอย่างเหมาะเจาะ... เค้าจูบฉันแผ่วเบา แต่เหมือนจะกลืนฉันทั้งตัว ไม่รู้เมื่อไหร่ แต่มือของฉันโอบรอบคอเค้าไว้... อ้นผละออกเล็กน้อย เพื่อเว้นระยะหายใจ ก่อนที่เราจะจูบกันอีกครั้ง... และอีกครั้ง นี่ใช่ความรัก... รึเปล่านะ <3
ไม่ได้คุยกันนานเลยน้า
ไรท์ต้องขอโทษด้วยจ้า เห็นทุกคนรอกันนานๆ จะเบื่อและลืมไรท์คนนี้ไป
ก็เลยจัดอ้นรีนแสนหวานมาให้ ยังไงก็ช่วยเม้นกันหน่อยน้า ^^
ไรท์ชอบอ่าน พรุ่งนี้จะมาดูเม้นทุกคนน้า
ความคิดเห็น