血月之夜的约定คำสัญญาคืนพระจันทร์สีเลือด - นิยาย 血月之夜的约定คำสัญญาคืนพระจันทร์สีเลือด : Dek-D.com - Writer
×

    血月之夜的约定คำสัญญาคืนพระจันทร์สีเลือด

    เชลยศึก คำสัญญา ความรัก ชนชั้นเลิกเพ้อเจ้อสักที ฉันไม่ใช่คนที่นายตามหาอีกอย่างนึงอย่ามาพูดเรื่องชนชั้นให้ฉันฟังนะ เป็นมนุษย์เลือดสีแดงตอนตายก็ดินกลบหน้าเหมือนกันฉันไม่อยากยุ่งกับนาย ไปซะ คำพูดของฉันคงบาดใจเขา เขาเดินหันหลังก้าวเท้ากลับไปไม่มองฉันอีกเลย

    ผู้เข้าชมรวม

    115

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    115

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    3
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  17 เม.ย. 65 / 23:27 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ในห้วงความคิดนึงพวกคุณเคยรู้สึกว่าเคยสัญญากับใครบางคนไว้รึเปล่า? ฉันคิดว่าคงไม่ใช่ฉันแค่คนเดียวที่รู้สึกแบบนั้นต่อให้รู้สึกก็ไม่ได้หมายความว่าจะจำได้ แต่มีใครบางคนที่กลับจำเรื่องราวนั้นได้ดี

    “ท่านห้ามผิดคำพูดกับข้านะ ท่านจะต้องมาที่นี่ให้ได้”

    ปวดหัว..นี่มันอะไรกันคำพูดพวกนี้เสียงเด็กนั่นคือใคร ที่นี่นั่นคือที่ไหนกันนะทำไมนึกเท่าไหร่ก็ไม่ออกสงสัยคงคิดมากไปเอง

    หญิงสาวหน้าตาน่ารักผมน้ำตาลแดง ดวงตาสีน้ำตาลยกมือขึ้นกุมหัวตัวเองจากสีหน้าร่าเริงที่จะได้มาพิพิธภัณฑ์พระราชวังโบราณที่ประเทศจีนดั่งที่ต้องการมาตลอดกลายเป็นสีหน้าเครียดและกังวลอย่างเห็นได้ชัด จนคนรอบข้างเริ่มสังเกตความผิดปกติพากันหันมองมาที่เธอ เธอจึงรีบย่างก้าวเดินเข้าไปในพิพิธภัณฑ์อย่างรวดเร็ว

    “ได้ ข้าสัญญาแต่นั่นคงจะอีกหลายปีเจ้าจะไม่ลืมมันหรือ?”

    จู่ๆน้ำเสียงทุ้มอ่อนนุ่มของผู้ชายคนนึงเข้ามาในโสตประสาทของเธอ เธอปวดหัวอีกครั้งและหันซ้ายหันขวาแต่ตรงข้างๆเธอกลับไม่พบใครสักคน แต่ได้ไปเตะตาสร้อยคอรูปดวงดาวประดับไปด้วยพลอยสีชมพูอ่อนที่เรืองแสงออกมาแล้วดับไปอย่างรวดเร็ว เธอได้แต่ขยี้ตาด้วยความตกใจจนผงะล้มลง

    นั่นคงไม่ใช่ผีมาหลอกฉันกลางวันแสกๆแบบนี้หรอกนะ!?! 

    “เจ้าจักไม่รอคำตอบข้าแล้วจากไปแบบนี้จริงหรือซีซี”

    หนวกหูๆๆ ซีบ้าซีบออะไรไม่รู้จัก ปวดจนรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเลย หญิงสาวรู้สึกปวดศีรษะราวกับมันกำลังจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ และเจ็บไปที่หัวใจและเธอก็ล้มลงไปต่อหน้าต่อตาผู้คน..

    “วันที่พระจันทร์ย้อมไปด้วยสีแดงฉาน วันนั้นเปิ่นหวางหวังว่าเจ้าจะกลับมา”

    “แน่นอนข้ากลับมาแน่ อย่าตายก่อนแล้วกันไม่งั้นข้าจะจับศพท่านถ่วงน้ำโยนลงแม่น้ำซะโทษฐานที่ท่านบังอาจผิดคำสัญญากับข้า!”

    “ถ้าเจ้าทำเช่นนั้นเกรงว่าเจ้าคงจะต้องเป็นเถ้าธุลีตามเปิ่นหวางไปด้วย เสด็จพ่อไม่ปล่อยเจ้าแน่ ฮ่าๆ”

    “หาได้กลัวไม่ ถ้าข้าตามท่านไปยมโลกก่อนที่ท่านจะดื่มน้ำยายเมิ่งท่านได้ตายครั้งที่สองแน่ ไม่ว่าอย่างไรจะกี่ภพกี่ชาติท่านก็อย่าหวังว่าจะลืมคำนั้นที่ให้ไว้กับข้าเลย”

    เสียงเด็กสาวและผู้ชายถกเถียงกันไปแต่ราวกับเป็นประโยคหยอกล้อแต่น้ำเสียงกลับปนความเศร้าหมอง นี่ฉันจะบ้าไปจริงๆหรือว่ามีผีตนไหนมาทะเลาะกันในหัวของฉันกันนะ..

    สวัสดีค่า ผู้อ่านทุกท่าน!

    ขอออกตัวไว้ก่อนว่าเราไม่ใช่นักเขียนนะคะแต่ว่าเราอยากจะลองแต่งดู จะมาลงต่อจนจบแนะนำกันได้น้า แต่ขอเป็นคำสุภาพสักนิด เค้าบอบบาง รูปตัวละครยังไม่มีนะคะเพราะกลัวเรื่องลิขสิทธิ์ถ้าเรทติ้งดีจะจ้างคนวาดให้นะคะ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยใน ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น