คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : แฟรงเกนสไตน์
หลังจากกำจัดสเกเลตันคิงลงได้แล้ว พวกผมก็จัดการกับศพของพวกมัน โดยหักนิ้วชี้ข้างขวาไว้ส่งเควส มีของสเกเลตันทั้งหมด 8 ตัว ของสเกเลตันคิง 1 ตัว ส่วนโครงกระดูกทั้งหมดมาเรียบอกว่าสามารถนำไปขายหรือลดราคาของอาวุธหรือชุดเกาะได้ แต่คนส่วนใหญ่ไม่นิยมเอากลับไปด้วย เพราะว่ามันหนักและต้องขนหลายรอบ ไม่คุ้มราคาเหนื่อย
แต่สำหรับผมเรื่องนี้ไม่เป็นปัญหา ผมโยนศพของพวกสเกเลตันทั้งหมดใส่โลงศพอันเดด ส่วนเจ้าพวกกระดูกสามตัวก็เหมือนจะบอกว่า ‘ยังไม่อยากกลับ’ พวกมันจึงขอเข้าไปอาศัยอยู่ในโลงศพอันเดด หลังจากเก็บโลงศพลงดินพวกผมก็หันมาปรึกษากันต่อ
“แล้ว จะแบ่งไอเทมกันยังไง” ผมถาม ตอนนี้มี ผลึกของสเกเลตัน กับผลึกของสเกเลตันคิง อย่างละอัน
“คุณลูย์มีไอเทมอะไรทีต้องการบ้างค่ะ?” มาเรียถามผมกลับ
“ก็มีแหละนะ อย่างเครื่องประดับกะโหลกมรกตของสเกเลตันคิง เพราะฉันใช้สกิลบริวารกระดูกอยู่” ถ้าได้สกิลมาเพิ่มระดับก็คงจะดี
“ส่วนฉัน เอ่อ อยากได้เครื่องประดับโคลงกระดูกมรกตค่ะ สุ่มได้จากสเกเลตันปกติและสเกเลตันคิงค่ะ”
“หืม โคลงกระดูกมรกต ได้สกิลแบบไหนเหรอ?” ผมคิดไปเองว่าผลึกของสเกเลตันคิงจะได้แต่เครื่องประดับกะโหลกมรกตเสียอีก
“ได้สกิล คำอวยพรต่อกระดูก ค่ะ เป็นสกิลที่ใช้รักษากระดูกที่หักได้ดีค่ะ ถ้าใช้รวมกับแสงศักดิ์สิทธิ์ ฮิล ก็แทบจะเรียกได้ว่าเป็นอมตะนิดหน่อยค่ะ เอ่อ…ถ้าไม่ตายทันทีนะคะ”
อ่อ เป็นสกิลที่จำเป็นสำหรับนักบวชสินะ แสงศักดิ์สิทธิ์ ฮิล สามารถรักษาบาทแผลได้แต่ไม่สามารถรักษากระดูกที่หักได้ แต่ถ้าหากใช้สกิลคำอวยพรต่อกระดูกด้วยก็จะสามารถรักษาให้หายได้ทั้งกระดูกและบาทแผลสินะ เป็นการประสานสกิลที่ดีจริงๆ
“งั้นเอาอย่างนี้นะ ถ้าหากสุ่มได้เครื่องประดับโครงกระดูกมรกตก็จะให้เธอไปเลย แต่ถ้าได้เครื่องประดับกะโหลกมรกตฉันขอแล้วกัน” ผมยื่นข้อเสนอไป
“เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะ แต่ถ้าได้ไอเทมอย่างอื่นละคะ?” มาเรียถาม จริงอยู่ที่ไอเทมเครื่องประดับมีราคาแพง แต่ก็มีโอกาสสุ่มได้น้อยมาก กลับกันไอเทมอย่างอาวุธหรือชุดเกราะยังจะมีโอกาสได้มากกว่า
“ถ้าได้นอกจากนั้น ให้เป็นของดิฉันแล้วกันค่ะ” เยี่ยมมากชารอท ไม่ว่าเธอได้ หรือผมได้ก็ดีทั้งนั้น
“ตกลง ถ้างั้นผมเริ่มละนะ” ผมหยิบผลึกสีเขียวของสเกเลตันปกติขึ้นมา ทุบมันด้วยด้ามมีด
เพล้ง
หลังผลึกแตกก็เกิดแสงสว่างจ้าสักพัก
ได้รับ
-หน้ากากหัวกะโหลก
-เพิ่มพลังป้องกันระดับ D
-สามารถปกปิดใบหน้าได้อย่างมิดชิด
“.........อืม สังสัยจะหวังสูงไปสินะ” ผมบ่น หน้ากากที่มีลักษณะเหมือนหัวกะโหลกมนุษย์จนน่ากลัว ปรากฏขึ้นในมือหลังจากแสงสว่างดับลง ผมยื่นให้ชารอท
“เฮ้อ หวังสูงไปจริงๆด้วยค่ะ” มาเรียถอนหายใจ เหมือนเธอจะหวังสูงกว่าผมซะอีกแฮะ
มาเรียหยิบผลึกของสเกเลตันคิงขึ้นมา เธอโยนขึ้นฟ้าก่อนจะท่องคาถาพึมพําๆ แสงสีเหลืองถูกยิงจากหนักสือที่เธอถืออยู่ ชนเข้ากับผลึกจนแตก
เพล้ง
เกิดแสงสว่างขึ้นไม่นาน บางสิ่งเล็กๆก็ร่วงหล่นลงมาสู่มือของมาเรีย
-แหวนกะโหลกมรกต ของสเกเลตันคิง
-ผู้สวมใส่ได้รับสกิล บริวารกระดูกระดับ 1
-บริวารกระดูกระดับ 1 สามารถอัญเชิญมอนเตอร์สเกเลตันมารับใช้ได้ 1 ตัว
*หากยังไม่ยกเลิกการอัญเชิญจากสกิลนี้ จะไม่สามารถใช้ใหม่ได้
“เหมือนโชคจะไม่เข้าข้างฉันนะคะ นี่ของคุณลูย์ค่ะ” มาเรียยื่นแหวนมาให้ผม ผมรับเอาไว้แต่โดยดี รู้สึกสงสารมาเรียอยู่เหมือนกัน
หลักจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยพวกผมก็เดินทางกลับไปยังสมาคมนักผจญภัย ระหว่างทางผมได้สอบถามถึงหนังสือที่มาเรียใช้ยิงแสงก่อนหน้านี้ เธอบอกว่ามันก็คืออาวุธเวทมนตร์อย่างหนึ่ง เธอลองให้ผมใช้ดู
-คัมภีร์แห่งแสง
-เพิ่มพลังโจมตีธาตุแสงระดับ C
-เพิ่มพลังรักษาระดับ C
-หากท่องคาถาจะสามารถโจมตีด้วยเวทมนตร์ธาตุแสงได้
-บทที่ 1 επίθεση โจมตีเป้าหมาย
-บทที่ 2 αποτρέψει บาเรียป้องกัน
ต้องท่องคาถาก่อนใช้ ยุ่งยากแฮะ แถมอ่านไม่ออกเลยด้วย เธอบอกว่ามันคือภาษาที่สอนกันเฉพาะนักบวช ถึงจะใช้ยากไปหน่อยแต่เพราะมันเพิ่มพลังของธาตุแสงและยังเพิ่มพลังในการรักษาได้ดี ดังนั้นเธอจึงจำเป็นต้องใช้ต่อไป
ชารอทมอบหน้าการหัวกะโหลกที่ได้ให้ผมคืน ผมสวมหน้ากากหัวกะโหลกของสเกเลตันไว้ เพราะหมวกฮูดที่สวมไว้อาจปิดบังหน้าตาได้ไม่มากพอ ด้วยผลของหน้ากากทำให้เมื่อสวมหน้ากากไปแล้ว หากมองจากภายนอกจะเห็นบริเวณดวงตาที่ว่างเปล่า หรือบริเวณช่องต่างๆที่เป็นรู้ ถูกแทนที่ด้วยความมืดสนิท แน่นอนว่าผมมองเห็นได้เป็นปกติเหมือนเดิม
เมื่อเข้ามาถึงสมาคมนักผจญภัย ผมจึงเดินไปหาราฟี้ ยื่นป้ายนักนักผจญภัยของตนเองให้เธอตรวจสอบก่อน
“อ้ะ! คุณลูย์หรอคะ ต้องปิดบังหน้าตาขนาดนี้เลยเหรอคะ?” ตอนแรกพนักงานเอลฟ์ตกใจเล็กน้อย แต่เมื่อตรวจสอบป้ายนักผจญภัยของผม จึงถามมา
“ความจำเป็นบางอย่างน่ะ” ผมตอบส่งๆ ด้วยความเป็นมืออาชีพ พนักงานราฟี้ก็ไม่ถามมากความอีก
ผมส่งเควสกำจัดสเกเลตัน 5 ตัว สเกเลตันคิง 1 ตัว ได้รับเงินรางวัลมาทั้งหมด 16 เหรียญเงิน เหลือนิวของสเกเลตันอีก 3 อัน แต่หาใบรับเควสกำจัดสเกเลตัน 3 ตัวไม่เจอ สงสัยจะถูกรับไปหมดแล้ว จึงรับเควสกำจัดสเกเลตัน 2 ตัวมาแทน ได้เงินรางวันเพิ่มอีก 2 เหรียญเงิน 40 เหรียญทองแดง
ได้มาทั้งหมด 18 เหรียญเงิน 40 เหรียญทองแดง นำไปแบ่งกันสามคน ตกคนละ 6 เหรียญเงิน ส่วนเหรียญทองแดงผมยกให้มาเรียไป ถึงยังไงผมก็ได้มามากกว่า เพราะของชารอทก็เป็นของผมด้วย รวมแล้วผมได้ 12 เหรียญเงิน หากบอกว่าผมเอาเปรียบมาเรีย ……ก็ใช่น่ะสิ ผมเพิ่งมาโลกนี้ได้ไม่นาน เงินทองก็ไม่มี ดังนั้นต้องหาเงินให้ได้มากกว่านี้ เพื่อไว้ซื้อไอเทมดีๆไว้ หากพวกฆาตกรนั้นกลับมา ก็จะมีแรงไปต่อกรได้บ้าง ส่วนทางมาเรีย ดูจากเสื้อผ้าชุดเกาะกับอาวุธดีๆนั่นแล้ว ผมไม่คิดว่าเธอจะจนเท่าไหร่ คงมีเงินเก็บพอสมควร
ผมขึ้นชั้นหนึ่งไปซื้ออาวุธอีกครั้ง ใช้มีดบินก็ดีอยู่หรอก แต่สำหรับมอนเตอร์ที่ตัวใหญ่ขึ้นมาหน่อยแล้วรู้สึกเหมือนจะขาดความรุนแรงไปพอสมควร อย่างเช่นตอนสู้กับสเกเลตันคิง หากเป็นสเกเลตันปกติก็สามารใช้มีดบินจัดการได้ แต่เมื่อใช้กับสเกเลตันคิงแล้วทำได้เพียงแค่ให้มันหยุดชะงัก
ผมเรียกโลงศพออกมาเพื่อจะได้เข้าไปเอาชิ้นส่วนกระดูกของสเกเลตันคิงมาแลกเปลี่ยนกับอาวุธ
กี้ กี๊ กี้
เจ้าพวกโครงกระดูกกำลังสนุกกับการใช้โครงกระดูกของพวกสเกเลตันที่ตายแล้วทำเป็นบ้านอยู่อาศัย พวกแกจะอยู่ที่นี้ไปตลอดเลยเรอะ? แถมตอนนี้ยังมีมาเพิ่มเป็นห้าตัวแล้ว
-บริวารกระดูกระดับ 3
-บริวารกระดูกระดับ 3 สามารถอัญเชิญมอนเตอร์สเกเลตันมารับใช้ได้ 5 ตัว
*หากยังไม่ยกเลิกการอัญเชิญจากสกิลนี้ จะไม่สามารถใช้ใหม่ได้
หลังจากที่ได้เครื่องประดับแหวนของสเกเลตันคิงมาเขาก็สวมใส่ทันที ทำให้ระดับสกิลของบริวารกระดูกเพิ่มขึ้นเป็นระดับ 3
“พวกแกนี่น้า….ของพวกนี้มีราคานะ ไม่ใช่ของที่จะให้พวกแกเอามาเล่น” ผมเข้าไปรื้อบ้านของพวกมัน นำกระดูกของสเกเลตันคิงออกมา
“กี่……” พวกมันร้องเสียต่ำ อย่าทำหน้าเศร้าแบบนั้นสิฟะ เป็นแค่สเกเลตันแท้ๆ
“อะ อะ ฉันเอาแค่กระดูกของสเกเลตันคิงบางส่วนมาแล้วกัน ที่เหลือพวกแกก็ใช้กันไป” ผมพูดจบก็เดินออกมา เสียงกี้ๆดีใจตามหลังไม่หยุด
กระดูกของสเกเลตันคิงสามารถใช้แลกกับอาวุธดีๆได้หลายอย่าง ต่างจากชิ้นส่วนของเรดวูฟ มีทั้งดาบ หอก โล่ที่ทำจากชิ้นส่วนสเกเลตันคิง แต่ละอย่างมีคุณภาพค่อนข้างดี ผมสนใจอาวุธชิ้นหนึ่ง
ด้ามจับเป็นกระดูกผสมเหล็กตามด้วยด้วยโซ้เหล็กไม่สั้นไม่ยาวและปลายของโซ้เหล็กก็ติดกับลูกตุ่มหนามอีกที ลูกตุ่มทำจากหัวของสเกเลตันคิงที่ดัดแปลงให้มีหนามแหลมโผล่ออกมาเต็มหัว
-ลูกตุ่มหัวกะโหลกดำ
-เพิ่มพลังโจมตีระดับ C
-ขณะที่ควงลูกตุ่มหัวกะโหลกอย่างต่อเนืองสามารถควบคุมหัวกะโหลกให้ลอยขึ้นเพื่อโจมตีได้
“หืม? นี่มัน…” เหมือนจะมีความสามารถพิเศษเพิ่มขึ้นมาด้วย ในขณะที่อาวุธแบบเดียวกันอันอื่นไม่มี
“ก็นะ ถึงจะมีพลังโจมตีในระดับC แต่ก็เป็นอาวุธที่ใช้ยากเอาการ หากใช้ไม่ชำนาญอาจจะทำร้ายตัวเองด้วยก็ได้” เจ้เจ้าของร้านอธิบายอย่างนั้น
ผมถามราคาของอาวุธชิ้นนี้กับอีกชั้นที่เหมือนกันแต่ไม่มีความสามารถพิเศษนี้ เจ้เจ้าของร้านตอบว่า ‘อาวุธเหมือนกันก็ต้องราคาเท่ากันซิ’ แสดงให้เห็นว่าพรของผมสามารถมองเห็นรายละเอียดความสามารถบางอย่างได้มากกว่าที่เจ้าของร้านเห็น ผมจึงได้ซื้ออาวุธชิ้นนี้มาในราคา 4 เหรียญเงินโดยใช้ชิ้นส่วนของสเกเลตันคิงบางส่วนแลกไปด้วย
“คุณลูย์คะ”
“หืม?”
“หลังจากนี้ ฉันอยากอยู่ปาตี้เดียวกันอีก ได้…ไหมคะ?” มาเรียถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
“แน่นอน ก็ยังพอมีประโย……หมายถึงถ้ามีเธออยู่ในปาตี้ก็ช่วยฉันได้เยอะเลย” หากต้องจัดการกับพวกสเกเลตันอีก นักบวชก็ยังจำเป็นอยู่ แถมเธอยังมีสกิลเพิ่มมานาที่มีประโยชน์มากทีเดียว…...ถึงแม้ว่าอาจะมีปัญหาตามมาทีหลังก็เถอะ
“พวกฉันจะไปเก็บมานาเพิ่มอีกสักหน่อย เลเวลใกล้จะเพิ่มกันแล้ว เธอจะไปด้วยกันไหมละ?”
“อะ ค่ะ!” มาเรียรีบตอบ เธอยิ้นแย้ม
พวกผมลงมายังชั้นศูนย์ ลงเขาวงกตต่อไปชั้นลบหนึ่ง ในเขาวงกตมาเรียรู้จักเส้นทางเป็นอย่างดี เธอพาพวกผมลงไปยังชั้นลบสองได้อย่างสบายๆ ระหว่างทางเจอเรดวูฟสองตัว ชารอทใช้สกิลบ้าเลือดเพิ่มความเร็ว 100% จึงตามความเร็วของเรดวูฟทันไม่นานเธอก็จัดการเรดวูฟไปหนึ่งตัวอย่างง่ายดาย ส่วนผม……ระหว่างที่ควงลูกตุ่มกะโหลกดัง วืดๆ ก็โจมตีพลาด จนลูกตุ่มเลี้ยวกลับมาฟาดใส่กลางหลังตนเองล้มไปกองกับพื้น ถึงจะได้รับบาดเจ็บหนักแต่ผมก็ยังนิ่งเฉยไม่รู้สึกเจ็บอะไร แต่แล้วมาเรียผู้หวังดีก็เขามาช่วยใช้สกิล แสงศักดิ์สิทธิ์ ฮิล รักษาผม ทำให้ผมร้องจ๊ากไปที่หนึ่ง
“เจ็บมากไหมค่ะ คุณเจ้าของร้านก็บอกแล้ว ว่าอาวุธแบบนี้ใช้ยาก” พูดจบเธอก็เริ่มรักษาอีกครั้ง
“.........พะ พอแล้วละ ผมดีขึ้นแล้ว…” จะตายจริงๆก็เพราะเธอนี่แหละ! ไม่รู้เพราะอะไรดูเหมือนหากได้รับการโจมตีธาตุแสง จะทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง ผมรีบเอาใบไม้รักษาที่ยายทำให้ออกมาใช้ ทั้งยังเข้าไปฉีกเนื้อเรดวูฟกินอีก แบบไม่ให้มาเรียเห็นละนะ ส่วนเรดวูฟสองตัวชารอทเป็นคนจัดการทั้งหมด เธอจะเก่งเกินไปแล้ว!
-ได้รับมานา 40 เพิ่ม 20% มานา 8 (721/700) เพิ่มเป็นเลเวล 4 (21/1500)
-ชารอท ได้รับมานา 40 เพิ่ม 20% มานา 8 (569/700)
-มาเรีย ได้รับมานา 40 เพิ่ม 20% มานา 8(284/3200)
การ์ดสกิลที่ผมได้มาใหม่นั้น มีอยู่สองอันที่ผมสนใจ คือ
-การผ่าตัดต้องห้าม แฟรงเกนสไตน์
-ประเภทสกิล : สนับสนุนผู้ใช้
สามารถนำชิ้นส่วนศพของมอนเตอร์มาดัดแปลงร่างกายได้ 0/2 ส่วน
*สามารถนำชิ้นส่วนศพเข้าหรือนำออกได้ตามต้องการ หลังจากใช้สกิลครั้งหนึ่งต้องรอเวลาใช้ไหม 1 วัน
-เคียวของยมทูต
-ประภาทสกิล : อุปกรณ์
-สามารถเรียกอาวุธ เคียวยมทูต ได้
-เคียวยมทูต มีพลังโจมตีระดับC โจมตีวิญญาณระดับB และสามารถโจมตีโดยไม่สนใจพลังป้องกัน เพิ่มพลังโจมตีของเผ่าอันเดดที่อยู่ในการควบคุม 50%
หากเป็นชารอทหรือคนปกติคงจะเลือกสกิล เคียวของยมทูต ไปแล้ว เป็นอาวุธที่สามารถดึงพลังโจมตีของตัวเองออกมาใช้ได้อย่างเต็มที่ แถมยังเพิ่มพลังโจมตีให้กับพันธมิตรฝ่ายเดียวกันได้อีกถึง 50% หากประสานกับสกิล บ้าเลือด ของชารอท ที่เพิ่มพลังโจมตีอีก 100% …..ไม่อยากจะคิดเลยว่าเธอจะมีพลังทำลายเพิ่มขึ้นมากขนาดไหน
แต่สำหรับผมแล้ว มันไม่น่าสนใจนะซิ! ถึงโดยรวมแล้วมันจะมีประโยชน์ต่อทีมมากก็เถอะ แต่มันไม่นาสนใจ! กลับกัน สกิล การผ่าตัดต้องห้าม แฟรงเกนสไตน์ มีความน่าสนใจมากทีเดียว นำศพมอนเตอร์มาต่อเติมร่างกายได้งั้นหรอ ถึงจะยังคิดไม่ออกว่าจะใช้ไปแนวทางไหนก็เถอะ แต่น่าจะพลิกแพงได้หลากหลายอีกทั้งยังน่าสนุก เลือกอันนี้แหละ ผมหยิบการ์ดขึ้นมา
“ทุกคน ขอเวลาสักหน่อยนะ” ผมบอกทุกคนให้หยุดพัก และเรียกโลงศพอันเดดออกมา ถือโอกาสนี้เก็บศพของเรดวูฟเข้าไปด้วย
ข้างในโลง พวกกระดูกห้าตัวสร้างสิ่งก่อสร้างที่คล้ายบ้านกันเสร็จแล้ว พวกแกว่างกันจังเลยนะ แต่อีกเดี๋ยวคงได้สร้างใหม่อีกรอบแน่
“การผ่าตัดต้องห้าม แฟรงเกนสไตน์!” ผมใช้สกิล ข้างหน้าปรากฏรูปโฮโลแกรมสรีระมนุษย์ขึ้นมา ด้านข้างยังมีรูปชิ้นส่วนศพในบริเวณนี้ปรากฏอยู่ด้วย
“ไหนดูซิๆ อืม…เปลี่ยนหัวเป็นของเรดวูฟได้ด้วยหรอ ดูไม่ค่อยมีประโยชน์เท่าไร ….หืม นี่มัน..” แขนขนาดใหญ่ของสเกเลตันคิงที่เหลืออยู่สองข้างพอดี ผมลากรูปแขนทั้งสองข้างมาที่รูปมนุษย์ข้างหน้า มีตัวเลือกขึ้นมา ระหว่างให้เปลี่ยนแขนตัวเองเป็นแขนของสเกเลตันคิง กับนำแขนสเกเลตันคิงมาต่อเติมเข้าไป ผมเลือกต่อเติมเข้าไปที่ด้านหลัง
ปุ ปุ
จู่ๆหลังของผมก็มีบางอย่างงอกออกมา เพียงพริบตาเดียวมันก็กลายเป็นแขนของสเกเลตันคิงสองข้าง ในตอนแรกมันก็เป็นแค่แขนกระดูกขนาดใหญ่สีขาว แต่ต่อมาเนื้อเยื่อก็เริ่มสร้างตัวเองขึ้นมา กลายเป็นแขนของซอมบี้ขนาดใหญ่ซะงั้น ผมทดลองเก็บแขนยักษ์นี่ มันก็หดกลับเข้าไปในตัวเหมือนเดิม
“สะดวกดีแฮะ”
สกิล แฟรงเกนสไตน์ ระดับ 1 สามารถดัดแปลงได้ 2 ส่วน ดังนั้นตอนนี้ผมจึงหาเลือกอีกส่วนตามศพที่มีอยู่บริเวณนี้ไปก่อน ผมเลือกโครงกระดูกของเสเกเลตันทั้งตัวมาใช้ แต่รอบนี้สกิลไม่ได้ให้เลือกว่าจะเปลี่ยนหรือต่อเติมเข้าไป มีตัวๆเลือกเดียวคือเปลี่ยนกับโครงกระดูกอันเดิมของผมเอง
กรอบแกรบ
จู่เสียงกระดูกในตัวผมก็ดังขึ้น
กรอบแกรม กึ กึก
เสียงดังขึ้นกึกัก ร่างผมเริ่มสั่นเทิ้ม บิดตัวไปมาไม่หยุด ต้องใช้เวลาสักพักเสียงจึงหยุดไป
“อืม….ดูภายนอกแล้วเหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยแฮะ”
เมื่อตรวจสอบร่างกายเสร็จผมก็เดินกลับออกไป ส่วนบ้านของพวกกระดูกไม่รู้ว่าพังไปตอนไหนแล้ว
“โทษที ให้รอนานไปหน่อย……มีอะไรหรอ?” ชารอทกับมาเรียมองมาทางผมด้วยสีหน้าประหลาด
“นายท่าน….โตขึ้นนิดหน่อยหรือป่าวค่ะ”
“มะ ไม่นิดหน่อยแล้วนะคะแบบนี้” จากมุมมองของมาเรีย ตอนนี้ความสูงของเธอกับผมพอๆกันแล้ว
จะว่าไปมุมมองที่ใช้มองพวกชารอทก็เปลี่ยนไปจริงๆด้วยแฮะ หรือว่าเป็นเพราะเปลี่ยนกระดูกเลยทำให้ตัวสูงขึ้นด้วย?
“อาจจะเป็นผลจากสกิลใหม่ที่ได้มาละมั้งนะ ไม่ต้องใส่ใจหรอก เดินทางกันต่อเถอะ” ผมแบกโลงศพไว้บนหลังก่อนจะเดินนำพวกเธอออกมา เก็บมานาเพิ่มอีกนิดหน่อยชารอทก็จะเลเวลเพิ่มแล้ว พวกผมจึงเดินทางกันต่อ
ที่ชั้น-2 เดิมตามที่มาเรียบอกมาสักพักก็พบทุ่งหญ้า มีเรดวูฟหลายตัวอาศัยอยู่ ยังดีที่พวกมันไม่อยู่กันเป็นกลุ่มหลายตัวจนเกินไป แถมบางจุดยังมีนักผจญภัยกำลังจู่โจมอยู่
“ฆ่าเรดวูฟอีกประมาณ 6 ตัว เลเวลของชารอทก็จะเพิ่มแล้ว” พวกผมเล็งไปยังกลุ่มของเรดวูฟที่อยู่กันประมาณ 3 ตัว
ผมเปิดฝาโลงศพออก พวกกระดูก 5 ตัวก็เดินออกมา ผมสั่งให้มันยืนหันหลังชนกับผมไว้ ตั้งรับการโจมตี ส่วนมาเรีย….ผมให้เธออยู่ข้างในวงล้อมที่ผมกับเจ้าพวกกระดูกอยู่ค่อยโจมตีเสริมจากระยะไกล
ผมเริ่มโจมตีก่อนโดยการปามีดบินใส่เรดวูฟA มันเริ่มออกวิ่งมาพร้อมกับพวกอีก 2 ตัว เรดวูฟAกระโจนใส่ผมที่ควงลูกตุ่มกะโหลกป้องกันด้านหน้าอยู่ แน่นอนมันเป็นเพียงภาพลวงตา จู่ๆเจ้ากระดูกข้างหลังผมก็โดนโจมตีล้มลง กระดูกอีกตัวที่อยู่ด้านข้างจึงถือโอกาสที่เพื่อนถูกโจมตี ฟันส่วนกลับไป ทำให้เรดวูฟAได้รับแผล
ระหว่างที่ผมควงลูกตุ่มหัวกะโหลก หัวกะโหลกของสเกเลตันที่ตายไปแล้วในโลงศพก็ลอยออกมาบินวนอยู่เหนือหัวผม
ผมไม่รีบร้อน รอจังหวะอยู่ที่เดิม ขณะที่พวกกระดูกข้างหลังก็ถูกโจมตีบ้างโจมตีสวนกลับบ้างจนเรดวูฟAเริ่มได้รับแผลสาหัส เจ้าพวกกระดูกที่ล้มตายไป ไม่นานก็ยืนขึ้นใหม่แล้วกลับไปทำแบบเดิมซ้ำๆโดยไม่แตกแถว
หันไปดูทางชารอทที่สู้อยู่กับเรดวูฟสองตัว หลังจากเธอใช้สกิลบ้าเลือดแล้วเธอก็ตามความเร็วของเรดวูฟทัน ทำให้ภาพลวงตาของเรดวูฟแทบจะใช้ไม่ได้ผลกับเธอ ชารอทใช้ไม้กระบองยักษ์ฟาดใส่หัวของเรดวูฟB เป็นครั้งที่สองแล้ว ครั้งนี้มันจึงตายทันที
-ได้รับมานา 20 เพิ่ม 20% มานา 4 (45/1500)
-ชารอท (593/700)
-มาเรีย (308/3200)
โดยปกติแล้วเรดวูฟจะได้มานาที่ 39 แต่ตอนนี้ต้องหารกับมาเรียด้วยจึงได้มานาแค่ 20 แต่ก็เอาเถอะ เธออาจจำเป็นตอนที่เจอศัตรูที่ยุ่งยาก
เรดวูฟCที่สู้อยู่กับชารอท อยู่ดีๆมันก็เปลี่ยนเป้าหมายมาทางผม ผมใช้อีกมือที่ไม่ได้ถืออาวุธ ชักมีดบินที่เอวปาเข้าไปที่ดวงตาของเรดวูฟC จนมันชะงักอยู่กับที่ ผมใช้จังหวะนั้นฟาดลูกตุ่มหัวกะโหลกที่ควงอยู่ ใส่ลำตัวของมันอย่างจัง หัวกะโหลกที่บินอยู่เหนือหัวผมก็พุ่งเข้าไปจู่โจมเรดวูฟCอย่างต่อเนื้อจนมันบาดเจ็บสาหัส
เรดวูฟCตั้งท่าจะหนีแต่จู่ๆก็โดนแขนยักษ์จับตรึงเอาไว้ ผมเรียกแขนของสเกเลตันคิงที่ต่อเติมไว้ที่หลังออกมา แขนของสเกเลตันคิงนี้มีพลังมากพออยู่แล้ว ตอนนี้แขนข้างนี้ยังกลายเป็นแขนยักษ์ของซอมบี้ไปอีก ทำให้พลังของแขนนั้นเพิ่มขึ้นอย่างมาก ผมใช้แขนยักษ์อีกข้างทุบลงไปที่หัวของเรดวูฟCที่ถูกจับอยู่
เบะ
หัวของเรดวูฟแตกกระจายทันที พลังของแขนยักษ์ยังมากกว่าที่ผมคิดไว้เสียอีก
-ได้รับมานา 20 เพิ่ม 20% มานา 4 (69/1500)
-ชารอท (617/700)
-มาเรีย (332/3200)
ในเวลาเดียวกันนั้นพวกสเกเลตันก็ใช้ดาบของตัวเองเสียบเรดวูฟAจนเป็นรูหลายแห่ง และปิดฉาดโดยมีสเกเลตันตัวหนึ่งเข้าไปใช้ดาบเหล็กปักที่ดวงตาของมันทะลุลงไป แน่นอนว่ามาเรียก็ใช้เวทแสงจากหนังสือช่วยโจมตีอยู่บ้าง แต่ส่วนใหญ่จะยิงตามความเร็วของเรดวูฟไม่ทัน
-ได้รับมานา 20 เพิ่ม 20% มานา 4 (93/1500)
-ชารอท (641/700)
-มาเรีย (356/3200)
หลังจากนั้นพวกผมก็จัดการเรดวูฟอีก 3 ตัวอย่างไม่ยากเย็น
-ได้รับมานา 60 เพิ่ม 20% มานา 12 (165/1500)
-ชารอทได้รับมานา (713/700) เพิ่มเป็นเลเวล 4 (13/1500)
-มาเรีย (428/3200)
เมื่อชารอทเลเวลเพิ่มขึ้นแล้วพวกผมก็ตั้งใจจะกลับ ทว่า…
“อ้าว นั่นมันมาเรียไม่ใช่หรือไง”
"ทำไมมาอยู่กับเจ้าพวกนี้ได้ละ พวกแกคิดจะแย่งมาเรียไปสินะ!"
จู่ๆก็มีกลุ่มนักผจญภัย 4 คนเข้ามาขวงทางระหว่างที่พวกผมกำลังกลับ
“มะ ไม่ใช่นะคะ ฉะ ฉันไม่อยาก…..กับพวกคุณ” มาเรียตอบอย่างขาดกลัว
เพียะ!
“หา! แกมีสิทธิ์ประติเสธด้วยเรอะ!” ชายคนดังกล่าวเข้ามาตบเธอและพยายามจะลากเธอไป
“ชะ ช่วยฉันด้วย…” มาเรียร้องออกมา
ตู้ม! เบะ!
จู่ๆแขนยักษ์ก็งอกออกมากลางหลังเด็กชาย ทุบชายฉกรรจ์ที่มาลากตัวมาเรีย จนแหลกเละไปกับพื้น
“อืม….ลงมือหนักไปหน่อยแฮะ”
-ได้รับมานา 50 เพิ่ม 20% มานา 10 (225/1500)
-ชารอท (72/1500)
-มาเรีย (488/3200)
ความคิดเห็น