คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เอาคืน...100% ครบเลยค่ะ
Kacha Say:
ณ ห้องครัวอันแสนน่าสนุก มีเครื่องมืออุปกรณ์ในการทำอาหารครบครัน และ พ่อครัวหัวป่าตัวน้อย ซึ่งนั่นก็คือผมเอง ว่าแต่เช้านี้จะทำอะไรให้เจ้าชายขี้เซาของผมดีน๊า...
เร็วเท่าความคิด ผมรีบเปิดประตูตู้เย็นอันใหญ่โตมโหฬารทันที ในนี้มีของสดหลายอย่างระรานตาไปหมด ทั้ง ผัก ผลไม้ หมู เห็ด เป็ด ไก่ สันนอก สันใน ยันสันคชา เอ๊ย!อันนี้ไม่ใช่ ยันอาหารทะเลเลยทีเดียว นี่ถ้าไม่รู้ว่าเป็นบ้านพี่เต๋านะผมคงคิดว่าเป็น ร้านอาหารสุดหรูไปแล้ว
“ทำอะไรง่ายๆก็แล้วกัน” พึมพำกับตัวเองเสร็จมือผมก็เร่งทำอาหารรสเด็ดในทันทีทันใด
ข้าวต้มเห็ดร้อนๆถูกตักใส่ถ้วยขนาดพอดี ไอร้อนที่พวยพุ่งขึ้นมาจากหม้อพัดพากลิ่นหอมหน้าลิ้มลองรสชาติอบอวลไปทั่วครัว
“อ๊ะ” ผมร้องอย่างตกใจ เมื่ออยู่ๆลำแขนหนาก็โอบกอดผมไว้จากด้านหลัง คางเรียวได้รูปเกยที่ไหล่บางของผม พร้อมสูดกลิ่นหอมของข้าวต้มเขาปอด
“หอมจัง วันนี้พ่อครัวตัวน้อยทำอะไรให้กินล่ะเนี้ย” ขณะที่พูด ตาคมก็จ้องลงไปในหม้อ ก่อนจะเปลี่ยนมาจ้องผมเพื่อรอคำตอบ>///< แอร๊ย...เล่นเอาซะผมเขินเลย
“ข้าวต้มเห็ดครับ” ผมตอบไปทั้งที่พี่เต๋ายังคงกอดผมอยู่แบบนี้ อย่านะพี่เต๋า อย่าไปทำอย่างนี้กับใครนะ ไม่งั้นโดน เฉือนแน่!!!(คชาโหมดหึงโหด)
“น่ากิน” พี่เต๋าพูด ข้างหูแผ่วเบา จั๊กจี้โค-ตรๆอ่ะ พี่เต๋านี่ทำผมเสียวได้ตล๊อดๆ...
“พี่เต๋าชอบกินเห็ดเหรอครับ” ถามไว้ก่อน เผื่อแต่งไปจะได้ทำอาหารถูก(อย่าเยอะลูก)-__-
“ใช่...ชอบกินเห็ด...เนี้ย” O[]O!!! อึ้งอีกแล้วครับ จมูกโด่งเป็นสันกดลงมาที่แก้มเนียนอย่างจัง ทำให้แก้มนั้นร้อนผ่าว แล้วขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่คนกระทำจะไปนั่งรออาหารมื้อเช้าที่โต๊ะอย่างหน้าตาเฉย
เฮ้อ!ผมล่ะช็อค เอาผมไปปั๊มหัวใจที!!!...
............................................................
Ton Say:
“ว่าไงนะ! นี่พี่เฟรมพี่จอยทำแกขนาดนี้เลยเหรอ” อารมณ์ปรี๊ดแล่นขึ้นสู่สมองเมื่อผมได้ฟังความจริงจากปากคชา เรื่องที่โดนสองนรกนั่นแกล้ง ไม่ได้แล้วงานนี้ต้องเอาคืน
“คชาแบบนี้ต้องแก้เผ็ดนะ” ผมเอ่ยไป แต่พ่อคุณแกก็ขัดจนได้
“นั่นมันรุ่นพี่นะชาไม่อยากมีปัญหาหรอกต้น” โอ้ย!ฉันจะบ้าตายกับแกจริงๆเลย โดนทำขนาดนี้ยังจะเป็นแม่พระได้อีก
“ได้ชาถ้าชาไม่อยากมีปัญหา เดี๋ยวต้นจัดการเอง” ผมตัดสายทันทีที่พูดจบ พร้อมกดปิดเครื่อง เพราะรู้ว่ายังไงคชาก็ต้องห้ามผม แต่ครั้งนี้ไม่! ผมหมั่นไส้มานานแล้ว!!!...
และแล้วเช้าอันแสนสดใสกับแผนการอันชั่วร้ายของผมก็มาถึง
เสร็จแน่!!!...
วันนี้ผมรีบมาโรงเรียนเร็วผิดปกติ(มาก)เพื่อจะมายัดตุ๊กแกใส่ล็อกเกอร์ของคู่หูคู่มารนั่น ดูซิว่าทีนี้จะเป็นยังไง แต่อย่าคิดนะว่ามันเป็นตุ๊กแกยางอะไรทำนองนั้นน่ะ ไม่มีทางซะหรอกเพราะ ผมน่ะร้ายกาจ!!!...
เวลาผ่านไปซักพัก คนส่วนใหญ่ก็เริ่มมาโรงเรียนกันแล้ว รวมทั้งเป้าหมายของผมด้วย เมื่อสองคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ ผมก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจ ทั้งที่ในใจแอบหัวเราะรอแล้ว
กรี๊ดดดดดดดด!!!....(เสียงแหลมทะลุทะลวงไส้)
ผมเอามือมาปิดหูแทบไม่ทัน นี่พวกแกกินนกหวีดเป็นอาหารหรือไง เสียงถึงได้หวีดสยองกันขนาดนี้
สองคนนั้นกรี๊ดดังลั่น จนทุกสายตาต่างมองมา ทำหน้าสงสัยว่าพวกมันโดนน้ำมนต์หรือยังไง ก่อนตุ๊กแกสุดที่เลิฟของผมกระโดดเกาะเสื้อนักเรียนของยัยชะนีหวีดตัวแรก
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!...เฟรมเอามันออกไปที” ยัยพี่จอยโวยวายลั่นเรียกให้คู่หูนรกอีกคนนึงช่วย แต่อีกคนกลับทำหน้าขยะแขยง แล้วออกปากไล่
“ไปไกลๆเลยนะจอย...” ก่อนจะถอยห่างเป็นวา นี่พวกแกเป็นเพื่อนกันจริงรึเปล่าเนี้ย
“ก๊ากกกกกกกก!!!...”
“55555555+++”
เสียงหัวเราะดังระงมไปทั่วเมื่อยัยชะนีหวีดสยองพยายามวิ่งตาม จิ้งเหลนหน้าสิว(ที่หวีดเหมือนกัน) ทั้งที่ยังมีน้องตุ๊กแกน้อยเกาะติดเหมือนผีในหนังชัตเตอร์อยู่ สองคนนั้นไล่กันไปทั่ว จนครูฝ่ายปกครองต้องออกมาจัดการ แล้วสองนรกนั่นก็โดนทำโทษให้ไปขัดห้องน้ำทุกห้องโทษฐานส่งเสียงดัง(มาก)
อุ๊บ๊ะ!!!...ต้นสะใจ แต่อย่าคิดว่ามันจะมีแค่นี้ เพราะคุณคิดผิด
ติ๊ง...ต่อง...ต๊อง...แหน่ว...
เสียงออดพักเที่ยงดังขึ้น กุอยากรู้จริงๆ ว่าใครมันคิดเสียงออด
แผนสองของผมกำลังจะเริ่มขึ้น แต่แผนนี้ต้องให้น้องหมีเวิ่นมาช่วยด้วยนิดนึง
“ทำตามแผนเลยนะเจมส์” ผมกำชับเจมส์อีกรอบ ทั้งที่บอกแผนไปแล้วหลายรอบ
“ถ้าผมทำสำเร็จผมจะได้อะไรอ่ะ” อยู่ๆเจมส์ก็พูดขึ้น มึงนี่เยอะจริงๆเลย-__-
“One kiss O.K.” ผมตอบหน้าตาย ทั้งที่ในใจปั่นป่วนไปหมดแล้ว>///<
“งั้นเดี๋ยวเจมส์จัดให้” เจมส์ยักคิ้วทีนึงก่อนจะทำตามแผน
น้ำหวานสีแดงสดน่ากิน หกลงสู่เสื้อของคู่หูนรกนั่นตามแผนเป๊ะ
“กรี๊ดดดดดดด....ไอ้เด็กบ้า” ยัยชะนีหวีดสยองวีนแตกไม่แคร์สายตาคนจำนวนมาก
“ซุ่มซ่ามจริง” ไอ้จิ้งเหลนหน้าสิวก็เหวี่ยงใส่เจมส์ใช่เล่น
“ขอโทษครับ” หมีเจมส์ของผมทำหน้าสำนึกผิด เนียนมากอ่ะ เดี๋ยวเสร็จงานนี้เจ๊เต็มให้
“งั้นเดี๋ยวผมพาไปห้องน้ำครับ” เจมส์พูดอีกรอบก่อนที่จะพาพวกนั้นไปห้องน้ำ คราวนี้ถึงตาผมออกโรงบ้างล่ะ
พริกป่นมากมายที่ผมขอมาจากร้านอาหารได้ถูกใส่ลงไปในก๋วยเตี๋ยวเน่าๆของพวกมันสองตัว ขอใช้เป็นตัวนะ เพราะ ตัวนึงชะนีส่วนอีกตัวจิ้งเหลน แล้วของเหลวสีดำก็ถูกเทลงในแก้วแทนน้ำอัดลมที่เททิ้งไป เอาให้เยอะเข้าไว้ ทำเพื่อนผมเป็นขนาดนั้นผมไม่ยอมหรอก พวกแกเสร็จฉันอีกรอบแน่(ยิ้มชั่วร้าย)
ผ่านไปไม่นาน(เหมือนเมื่อเช้าเป๊ะ) คือ ผมทำเป็นไม่สนใจแต่ในใจเตรียมฮา
“หิวจะแย่อยู่แล้ว” ยัยชะนีหวีดสยองบ่นขึ้น เมื่อมาถึงโต๊ะ ก่อนคุณเธอจะโซ้ยแหลกก๋วยเตี๋ยวตรงหน้าเข้าไปแบบไม่รีรออะไร
“เป็นไรจอย” อันนี้ไอ้จิ้งเหลนหน้าสิวถามเมื่อเห็นเพื่อนแปลกไป แต่เมื่อไม่ได้คำตอบ เลยหันไปกินของตัวเอง
“คร๊ายยยย...ใครเอาพริกมาใส่” ยัยชะนี ร้องวี้ด ว้ายขึ้นอีกรอบ ทำให้ตาทุกคู่จับจ้องไปที่โต๊ะของยัยนั่น ที่หน้าดำหน้าแดงเพราะฤทธิ์ของพริกป่นอภิมหาบรรลัยของผม
พรวดดดดด!!!...
อยู่ๆไอ้จิ้งเหลนก็พ่นน้ำที่กินเข้าไปออกมาเป็นปลาคราฟหน้าบ้านผม(น้ำพุหน้าบ้าน) แต่ที่สะใจกว่านั่นคือ น้ำทุกหยดได้สาดกระเซ็นเข้าสู่ใบหน้าของยัยชะนีหวีดสยองนั่น
“ก๊ากกกกกกกก!!!...”
“55555555555+++”
เสียงหัวเราะดังขึ้นเหมือนเมื่อเช้า บางคนขำจนต้องเอามือกุมท้องแล้วตัวงอเป็นกุ้ง บ้างก็เอามือทุบโต๊ะได้ใจพร้อมเสียงหัวเราะดังลั่น รวมทั้งเสียงของผมด้วยที่ดังไม่แพ้ใคร
“เงียบ!!!...” เสียงตะหวาดดังไปทั่วโรงอาหาร แต่กลับเป็นเสียงของคนๆเดียวที่ทำให้ทุกคนชะงักกึก ขากรรไกรค้างเติ่ง ก่อนจะออกปากขู่ ซึ่งมันทำให้ผมกลัวมาก(ตรงไหน?) ดีซะอีกตาต่อตา ฟันต่อฟัน...
“อย่าให้กูรู้นะว่าใครแกล้ง กูจะเอาคืนร้อยเท่า” พูดจบอีจิ้งเหลนหน้าสิวก็เดินลิ่วออกไปโดยมีชะนีหวีดสยองสภาพเน่าตามไป
............................100%.............................
ตอนนี้เกิดหมั่นไส้ค่ะเลยเอาคืน
แล้วต้องขอโทษแฟนๆของตัวร้ายของเราด้วยนะค่ะ
ตอนนี้ลงให้ร้อยเลยค่ะเพราะหายไปนาน?นิดนึง
...สุดท้ายเม้นๆๆๆๆนะเจ้าค่ะ...
ความคิดเห็น