คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การเริ่มต้นของโลกพ่อมด
คงจะไม่มีคนคิดกันว่า
‘ทำไม 5 หนุ่มดงบังชินกิ ถึงหล่อดุจเทพ
หรือไม่ก็เป็นพ่อมด แม่มด’
ถ้าคุณเคยคิดแบบนั้น คุณคงจะไม่บ้าหรอก เพราะเรื่องจริง.... มันก็ใกล้เคียงกันมาก แต่มันเสียอยู่อย่างเดียวก็คือ ทุกคนมีเวทมนต์ แต่ทำไม ชเวกัง ชางมิน ถึงไม่มี....
ณ โรงแรมหนึ่ง
ริมชายหาดแสงสีทองแดดทอสีสวยราวกับโอโรลาโด น้ำทะเลเป็นสีทองช่างงดงามอรายอย่างนี้
“นายท่าน ช่วยข้ากระหม่อมยกของหน่อยได้มั้ยพะย่ะค่ะ” แจผู้เป็นหญิงงามของดงบังร้องขอความช่วยเหลือ
บามาริสยุนโฮได้ปรากฎตัวขึ้นหลังร่างบาเมท
“นายท่าน ข้าตกใจนะ”
“เจ้าน่าจะปรับตัวได้นานแล้วนะ เพราะข้าชอบหายตัวมากกว่าเดินไปเดินมา”
“พ่ะย่ะค่ะ” บาเมทกล่าวอย่างเนื่อยๆ
บามาริสยุนโฮมองไปที่พื้นก็พบของต่างกระจัดกระจายเต็มพื้น
“แล้วทำไมเจ้าไม่เก็บล่ะ”
บามาริสยุนโฮถามอย่างสงสัย
“ข้ากระหม่อมไม่ใช่พระองค์นะพ่ะย่ะค่ะ เพียงดีดนิ้ว ของก็เก็บหมดแล้ว”
“เจ้าก็ทำได้นี่”
“แต่ของพวกนี้มันเยอะเกินไป”
“ทำไม มันเยอะไปหรอ เดี๋ยวข้าจะทำให้เจ้าเก็บของให้หมดเอง”
“ไม่นะ พ่ะย่ะค่ะ”
แต่ด้วยอำนาจของพ่อมดดำของยุนโฮก็ไม่มีใครสามารถต้านพลังของเค้าได้
แม้แต่แจจุงผู้ครอบครองกุญแจหัวใจของยุนโฮก็ตาม
แจจุงพ่อมดเทาไม่สามารถท่องคาถาอรายมากมายได้ เพราะเนื่องจากพลังของเค้ามันน้อยเกินไป ไม่สามารถปลดปล่อยพลังเท่ากับ ‘ยุนโฮ’ ได้
มีเพียงทางเดียวเท่านั้นที่พ่อมดต่างสายเลือดจะมอบพลังให้แก่กันได้นั้น
รวมร่างทั้งสองให้เป็นหนึ่ง
แม้ยุนโฮจะไม่มีไม้กายสิทธิ์ เค้าก็สามารถปลดปล่อยพลังได้จากทางมือ แล้วยังมีอีกหลายทาง
มีทางเดียวเท่านั้นที่จะทำให้พ่อมด ไม่มีเวทมนต์ คือ การถอดเสื้อคลุม
ปัจจุบัน พ่อมดดำเหลือน้อยเต็มที เนื่องจากพวกเค้าเป็นเหล่าเลือดบริสุทธิ์ จึงต้องมีทหารเป็นของตัวเอง และนั้นก็คือ เหล่าดงบังชินกิเนี่ยเอง
การใส่เสื้อคลุมมีกันอยู่หลายสีขึ้นอยู่กับระดับของเวทมนต์ เช่น
พ่อมดดำ (อำนาจมากที่สุด ไม่ขึ้นอยู่กับสัตว์เลี้ยง)
-บามาริส สีดำ
-รูมแฮ สีส้ม
พ่อมดเทา (อำนาจรองจากพ่อมดดำ)
-บาเมท สีม่วง
พ่อมดขาว (อำนาจระดับเทพ ขึ้นอยู่กับสัตว์เลี้ยงในตำนาน แต่ไม่สามารถต้านทานอำนาจของพ่อมดดำได้)
-ยู สีขาว
-ซู สีเหลืองนวล
บางคนอาจจะคิดว่าพ่อมดดำเป็นพวกใช่พลังเวทในทางที่ไม่ดี แต่นั้นมันไม่ใช่ พ่อมดดำนั้นมีหน้าที่ขับไล่ พวก อาวอยซ์
“บาเมทแจจุง เจ้ากล้าขัดคำสั่งข้ารึ” ยุนโฮขึ้นเสียง
ท้องฟ้ามืดมิด เมฆดำปกคลุม เสียงฟ้าผ่า ฟ้าร้องสนั่นหวั่นไหว ผู้คนแตกตื่น วิ่งหนีกันพันละวัน
“ข้ามิบังอาจพ่ะย่ะค่ะ”
เมื่อเสียงของร่างบางเปล่งออกมา ทำให้สภาพอากาศกลับมาเป็นเหมือนเดิม เหมือนเวลาที่ล่วงมา ไม่มีอรายเกิดขึ้น
“งั้นเจ้าก็มายืนใกล้ข้าสิ มาเร็ว”
ร่างสูงออกคำสั่ง บาเมทแจจุงรีบทำตามพระบัญชาโดยทันที
ชายหนุ่มบาเมทยืนตัวสั่น พลางหันหลังให้กับ นายท่านบามาริสยุนโฮ
“เจ้าจะยืนอยู่ท่านี้รึ” ยุนโฮถาม พลางแสยะยิ้มออกมา
“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะยืนท่านี้” บาเมทที่ยืนตัวสั่น ยังยืนยันคำเดิม
“ก็ได้ งั้นถอดเสื้อคลุมออกเดี๋ยวนี้” บามารืสออกคำสั่งอย่างเกรี้ยวกราด
“ไม่ได้ ข้ากระหม่อมไม่ถอด”
“เจ้ากล้าขัดคำสั่งของข้าอีกแล้วนะ”
“ก็ได้พ่ะย่ะค่ะ ข้ากระหม่อมถอดก็ได้”
เมื่อบาเมทแจจุงถอดเสื้อคลุมออก เกิดเผยให้เห็นถึงชุดเกราะ 5-7 ชิ้น ที่บังเสื้อสีแดง กับกางเกงศึกของบาเมทแจจุงเอาไว้
เมื่อบาเมทถอดออก บามาริสก็ใช้เสื้อคลุมของเค้าบังเรือนร่างของบาเมทจนมิด
ร่างทั้งสองที่อยู่ในเสื้อคลุม
มือของบามาริสเนี่ย ซุกซนจริงๆ เค้าใช่เพียงเสียววินาที ถอดชุกเกราะของบาเมทได้หมด
“นายท่าน กรุณา อย่า....อ้า.~..”
“อรายกัน บาเมท เปล่งเสียงออกมาได้แค่นี้หรอ” บามาริสไซร้คอของบาเมทจน ..
“นายท่าน พอแล้ว พอ!!!~....”
เหมือนยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ บามาริสยังไม่เลิกแทะโลมร่างกายของบาเมท เค้าใช่มือล่วงลงไปในกางเกงของบาเมท
“นายท่าน อย่า !!!....”
เม้นนะ แค่ 30 ก็พอ แล้วจะอัพให้
ความคิดเห็น