คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 3
3
"แกพูดผิดพูดใหม่ก็ได้นะ ทีโอ"
"ผมพูดไม่ผิดหรอกครับคุณพี่ชาย" ทีโอสลัดพวกผู้หญิงให้ออกห่าง
"เปเป้ คือผู้หญิงของผม ใช่มั้ยจะที่รัก"
ทีโอจะจับคางฉัน แต่ฉันปัดมือเค้าออก
"ใครเป็นผู้หญิงของนายไม่ทราบ"
"อ้าว แล้วใครละเนี่ยที่จูบกับฉัน^^///"
"ไอ้บ้าเอ๊ย นั้นมันก็แค่จูบยังไม่มีอะไรกันซักหน่อย"ฉันพูดไป
แต่มือของทั้งสองยังอยู่ที่ข้อมือฉันคนละข้าง(นี่กะจะฉีกเลยเหรอ)
"หยุด ฉันไม่เป็นของใครทั้งนั้น แล้วปล่อยฉันด้วย
พวกนายมันบ้าที่เล่นกับความรู้สึกของคนอื่นอย่างนี้"
ทำไมนะ น้ำใสๆออกมาจากตาฉันเพราะไอ้คนพันธุ์นี้ด้วย
ฉันวิ่งเข้าห้องทั้งน้ำตาที่ไหลมาไม่ขาดสายพร้อมปิดประตูลงกลอน
"นี่ เธอเปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ พวกฉันแค่แหย่เธอเล่น"
"ใช่ เธอไม่ใช่เสป็กฉันซักหน่อย"
เทียร์พูดตามมาด้วยทีโอ
"ไอ้ ทีแกพูดให้มันดีๆหน่อยไม่ได้หรือไง"
"หึ ที่พี่พูดกับยัยนั้นดีๆน่ะเพราะพี่เคยแอบชอบยัยนั้นตอนอยู่ ม. ปลายใช่ปะละ เรื่งนี้ผมรู้"
"แกเงีบยไปเลย"
"แล้วพี่ก็ส่งจดหมายไปหายัยนั้นทุกวัน"
อ๊ะหมายความว่า(ฉันคิด)
ย้อนอดีต
"ใครเนี่ยมาเขียนจดหมายให้ฉัน ลายมือดูไม่ได้เลย"
พูดไปมือแกะจดหมายอ่านไป
"นี่มันจดหมายรักนี่นา"ยัยแตง(เพื่อนสนิทตอน ม. ปลาย)เอ่ยขึ้น
"เฮ้ยนี่ฉันน่าตาดีขนาดนั้นเลย"
"ก็ไม่เท่าไหร่หรอก แต่แป๊บนึง"นี่แหละเพื่อนไม่ชมเพื่อนด้วยกันเอง
ยัยแตงพลิกดูตรงผู้ส่ง
"นายเทียร์ โหนี่เธอได้จดหมายรักจากคนที่ผู้หญิงใน รร อยากได้มาครอบครองที่สุดเลยนะ"
"อ้อ้ อีตาเก๊กอะนะ ส่งมาอีกสิแม่จะเผาให้หมดเลย"
1เดือนผ่านไป
"อีตาบ้าส่งมาได้ทุกวันเลยไม่รู้จักเบื่อมั้งเลยหรือไงนะ"
"ทนหน่อยนะ ฉันจะไปเรียนต่อที่อื่นแล้วแหละ"
"ไปให้ไกลๆหูไกลๆตาฉันเลย ไปนอกโลกเลยยิ่งดี จะได้ไม่มารังควานฉันอีก"
จบย้อนอดีต
"เธอจำได้มั้ย อ้อสงส้ยจะจำไม่ได้ขนาดฉันแนะนำตัวบนรถเธอยังไม่เอะใจเลย
แต่เธอคงจะจำคนที่เธอไล่ให้อยู่ไกลๆหูไกลๆตาเธอคงจำได้ใช่มั้ย
เธอเป็นคนทำให้ฉันต้องเกลียดผู้หญิงเห็นผู้หญิงเป็นเพียงของเล่นชิ้นนึงเท่านั้นฉันเป็นเพลย์บอยที่ผู้หญิงทุกคนอยากมานอนร่วมเตียงกับฉันแต่ไม่มี
ครั้งไหนเลยที่ฉันจะลืมเธอลงไม่มีวัน"
"เพราะฉะนั้นฉันจะรับหน้าที่บำบัดความแค้นของพี่ชายฉันที่เธอ
ทำให้พี่ชายฉันเป็นคนไร้หัวใจแบบนี้"
เทียร์ตะโกนด้วยความเจ็บปวดตามด้วยทีโอที่พูดด้วยความเจ็บใจ
ทำไมนะฉันถึงจำเค้าไม้่ได้ตอนอยู่บนรถตอนนี้น้ำตาที่ไหลออกมา
ไม่หยุดทวีคูณขึ้นอย่างหน้าสมเพช
"พี่เทียร์พี่ไปนอนเถอะพรุ่งนี้พี่ต้องไปแต่เช้าทางนี้ผมจัดการเอง"
"ส่วนเธอนอนพักผ่อนซะอยากกินข้าวเมื่อไหร่ก็ลงมา พรุ่งนี้เธอต้องอยู่กับฉัน
เดี๊ยวฉันจัดการกับผู้หญิงข้างล่างก่อนถ้าฉันรู้ว่าเธอยังไม่พักผ่อนอีกได้เห็นดีกันแน่
นี่คือคำสั่ง"
วันรุ่งขึ้น
ปังปังปังปัง
"ตื่นเดี๋ยวนี้นะเธอเป็นคนรับใช้ต้องตื่นให้ไวกว่าเจ้านายเซ่"
"ฉันตื่นตั้งนานแล้ว"
"ตื่นแล้วทำไมไม่ลงไป"
"ฉันไม่อยากเจอนาย พวกนายทำให้ฉันร้องไห้เพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง"
"แต่ต้นเหตูก็เพราะเธออยู่ดี เธอทำให้พี่ฉันรักใครไม่ได้อีก"
(ทีโอผลักประตูเข้ามาในห้อง)
"ฉันไม่ได้อนุญาติให้เข้านายออกไปเดี๋ยวนี้"
น้ำตาเริ่มเอ่ออีกครั้งทำไมอยู่กับพวกนายถึงได้ร้องไห้่บ่อยขนาดนี้นะ
ฉันปาหมอนใส่แต่เค้ารับได้ปามันทิ้งลงกับพื่น
"ฉันเป็นเจ้าของบ้านและจะเป็นเจ้าของเธอในไม่ช้า"
เค้าจับฉันเหวียงไปบนเตียงนอน ซุกไซร้ซอกคอเค้าใช้เคี้ยวขบเนื้อตรงคอฉัน เพื่อให้มีความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นส่วนฉันเอาแต่ร้องไห้ พยายามดิ้นให้หลุดพ้นน้ำมือของเค้า แต่มันทำให้เค้ายิ่งรัดและกดลงที่นอนมากยิ่งขึ้น ตรงที่แขนมีรอยช้ำของแรงบีบ
ตรงซอกคอเป็นรอยจ้ำ เพราะการเม้มของปาก
ส่วนตอนนี้ ปากนั้นได้มาประกบกับปากฉันโดยไม่สนใจว่าฉันจะรู้สึกอย่างไร เค้าพยายามสอดใส่ลิ้นเข้ามาในปากฉันแต่ทำไม่สำเร็จ ก็กัดริมฝีปากฉันแทนจนได้กลิ่นคาวเลือด ฉันหวังว่าวันนี้ฉันคงจะรอด
teo:
"ทีโอนายปล่อยฉันนะนายทำแบบนี้กับฉันไม่ได้ ปล่อย"
คนที่ร้องขอความอิสระจากผมไม่ใช่ใครแต่เป็นคนที่ทำให้พี่ผมเจ็บปวด
ผมทำทุกวิถีทางที่จะให้เธอเจ็บปวดได้มากเท่าครึ่งนึงของพี่ชายผม
ตอนนี้ร่างกายของเธอมีรอยบอบช้ำทั่วร่างกายยกเว้นบางส่วนที่ผมไม่อยากล่วงเกินเธอ
ผมยอมรับว่าผมเป็นแบดบอยแค่ไหนแต่ก็มีการให้เกีตริมากพอที่จะไม่ทำแต่ใครมันห้ามอารมอยู่หละครับยิ่งกำลังทำกับผู้หญิงสวยๆ อยากรู้ใช่มั้ยหละครับว่าสวยยังไง ตาเธอเป็นประกายเย้ายวน ชวนกระตุ้นอารมญ์ นัยตาเป็นสีดำน้ำตาลคิ้วน้ำตาลเข้มจมูกเล็กๆเข้ากับใบหน้าที่ภายนอกดูร้ายๆแต่ออ่นไหวง่าย ริมฝีปากเธอบางชมพูน่าจูบมาก(แต่ก้จูบไปหลายรอบแล้วนะ อิอิ)ผมเธอยาวสลวย สีดำมีไฮไลท์ตรงปลายๆเป็นสีน้ำตาลออ่นออกแดงหุ่นเธอนี้ผมรู้เลยว่าต้องสมส่วนมากๆประมาณ 32-24-33กำลังดี
ไม่รู้ทำไมเธอไม่ชอบพี่ชายผมเค้าออกจะหล่อ หรือว่าท่าไม่เร้า(สองแง่สองง่าม)
ตอนนี้ผมควบคุมความเจ็บใจของผมไม่อยู่แล้วครับ ร่างกายของเธอมีสิ่งปกปิดอยู่น้อยชิ้นของผมมีกางเกงยีนส์อยู่ พี่ชายผมไม่อยู่บ้านอยากให้ผมเป็นคนจัดการเธอ พี่เค้าก้เลยไปเรียนต่อที่ ออสเตรเลีย
เปเป้ :
“ฮือๆๆๆๆทำไมนายทำกับฉันแบบนี่หละทีโอ ฉันจะไม่ไว้ใจนายอีกต่อไปแล้วนายมะ..”
เสียงที่ขาดหายเพราะถูกคนที่กำลังคุกคามอยู่จูบประทับบนริมฝีปากพร้อมกับน้ำตาของหญิงสาวที่ไหลรินตลอดเธอไม่ต้องการให้ใครที่ไม่ได้รักไม่ได้เป็นอะไรกับเธอมาเปิดบริสุทธิ์
ฉันกัดลิ้นเค้าแต่เค้ายิ่งรุนแรงมากขึ้นจนฉันรับมันไม่ไหวต้องเลยตามเลย
ฉันผลักเค้าแล้วพูดด้วยปนอยากว่า”นายอยากทำอะไรกับฉันก้เชิญนายมันไม่ให้เกียตริผู้หญิงฉันจะจำหน้านายไปตลอดชีวิตว่าคนที่ทำร้ายฉันมากที่สุดคือนาย”ฉันพูดโดยที่ยังร้องไห้”ดี จำหน้าไว้ก้ดีเพราะฉันอาจจะเป็นว่าที่สามีเธอในอนาคต”ทีโอพูดจบเค้ากระชากเสื้อชุดในทีเหลืออยู่ทิ้งลงกับพื้นตอนนี้เค้าเหมือนหมาป่าที่หิวโหย ป่าเถื่อนที่สุดที่เคยเจอ (มีต่อ)
ความคิดเห็น