ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    underwater baby.

    ลำดับตอนที่ #78 : Me Versus Beasts!

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 58
      0
      19 พ.ค. 57


    แบบฟอร์มรับสมัครเข้าร่วมกองทัพ


     

    ชื่อต้น : ลูปิน Lupin

    ชื่อกลาง : ลี Lee

    ชื่อท้าย : ดรากูน Dragoon

    อายุ : 21

    ส่วนสูง : 187 cm

    น้ำหนัก : 71 kg

    เพศ : ชาย

    ลักษณะภายนอก : รูปร่างสูงเพรียวมีกล้ามพองามเหมือนคนออกกำลังกายทุกวัน ไม่มากจนน่าเกลียด แต่ก็ไม่ได้น้อยจนเกินไป ถือว่าสมส่วนหุ่นนายแบบ ช่วงขายาวกว่าช่วงตัว. ผมยาวถึงกลางหลังแต่มัดขึ้นเป็นหางม้าไว้เสมอ ถือว่าแปลกสำหรับผู้ชาย เพราะไม่ค่อยมีใครไว้ผมยาวกัน แถมผมเฮียแกยังเงางามสลวยเชียว โดยเฉพาะสีผมซึ่งเป็นสีแดงเพลิง นัยน์ตาคมกริบเหมือนทาอายไลเนอร์สีเขียวอ่อน ใบหน้าเรียวรูปไข่ จมูกโด่ง หน้าค่อนไปทางสวยมากกว่าหล่อ ส่วนนึงเพราะผมยาว แต่เสียงทุ้มต่ำมาก และท่าทางโดยเฉพาะหุ่น ก็ห่างจากคำว่าผู้หญิงไปไกล ผิวสีแทนเล็กน้อยเนื่องจากตากแดดบ่อย. ชอบเอามือป้องปากเวลาหัวเราะ #อย่างโรคจิต นี่พูดเลย. เสื้อผ้าที่สวมมักเป็นคอปาด แบบควานลึก ผ้าบาง เพราะขี้ร้อน กางเกงก็ธรรมดา เน้นเคลื่อนไหวสะดวก

    ฐานะทางครอบครัว : แม่เสียตั้งแต่เด็ก ได้พ่อเลี้ยงมากับมือ พ่อเป็นทหารเก่าจึงโดนเลี้ยงมาแบบเถื่อนๆหน่อย ไม่มีปัญหาเรื่องการเงินเพราะครอบครัวทางพ่อร่ำรวยมาก และเพราะลูปินเป็นหลานคนเดียว ปู่ย่าจึงรักมาก ให้ทุกอย่าง มักโกรธพ่อที่เลี้ยงลูปินแบบดิบๆ...จนมันซาดิสขนาดนี้ =__=!! แต่ถ้าให้ปู่ย่าเลี้ยงมีหวังโดนตามใจจนเสียคนและปวกเปียกแน่นอน

    กองกำลังทหารที่อยากเข้าสังกัด : 1.หน่วยทหารตรวจการณ์ 2.หน่วยทหารราชา

    เหตุผลที่เข้าร่วมกองทัพ : อยากโดนทำร้าย อยากเรียกเลือดอสูร อยากรู้ว่าสีเลือดของมันกับของพวกเราจะต่างกันแค่ไหน..ฮ่าๆฮึๆ

    ลักษณะนิสัย : เป็นบุคคลที่รวมความSMไว้ในคนๆเดียวกัน ซาดิสและมาโซคิส เขาชอบทำให้คนอื่นเจ็บปวดและถึงเขาจะโดนทำร้ายเสียเอง เขาก็ยินดียิ่ง หัวเราะอารมณ์ดีที่ชวนขนลุกสำหรับคนอื่น(โรคจิตเบาๆ) วันไหนร่างกายไม่เสียเลือดหรือไม่ได้เรียกเลือดจากใคร อย่าเรียกเขาว่าลูปิน! เจ้าแห่งความพยศ ได้ชื่อว่าเป็นหมาบ้าที่ไร้มารยาทสิ้นดี. เขาฟังคำสั่งของหัวหน้า *ไม่ได้เอาแต่ใจหรืออาร์ตติสขนาดนั้น. แต่ถึงจะฟังและทำตาม นัยน์ตาก็ยังคงแฝงความพยศไว้แบบปิดไม่มิดอยู่ดี. และถ้าคนอื่นที่ไม่ใช่หัวหน้าต้องการให้เขาทำอะไร มักต้องมีข้อแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมเสมอ. เห็นมันทั้งบ้าทั้งโรคจิตแบบนี้ แต่ขอบอกเลยว่าเขาเป็นคนที่ไม่เคยโกหกใคร. ไม่ได้เกลียดคนโกหก แค่เป็นนิสัยของเขาเฉยๆ เพราะความจริงลูปินไม่เกลียดหรือรักใครเป็นพิเศษอยู่แล้ว ทุกคนเหมือนกันหมดในสายตาเขา. แต่ถึงเขาไม่โกหกแต่ใช่ว่าเขาจะซื่อสัตย์หรือเที่ยงตรง ก็แค่ไม่พูดอะไรที่มันไม่จริง ถ้าไม่อยากตอบก็เลือกที่จะพูดความจริงเพียงบางส่วนหรือจงใจไม่พูดมันเสียเลยก็สิ้นเรื่องมากกว่า.

    ข้อดี : ไม่คิดมาก ไม่ซีเรียส ไม่เรื่องเยอะ ไม่โกหกใคร มองทุกคนเท่าเทียมกัน ไม่เหยียดหยามใคร

    ข้อเสีย : จอมพยศ ซาดิส มาโซคิส แอบโรคจิต(ไม่)เล็กน้อย

    เกียรติของทหารคือ ? : ความเจ็บปวด ความกล้าและบ้าบิ่น ฮึๆ #อย่างเอ๊งนะ มันเกินคำว่าบ้าบิ่นแล้วโว้ย!

    หน้าที่ที่คิดว่าทำได้ดี ? : หน่วยหน้าทัพ บุทะลวง ลุยแหลก ทำลายล้าง แผงฤทธิ์กระจัดกระจาย

    เสริม : จะปล่อยผมเฉพาะเวลานอนเท่านั้น.

     


    themy  butter

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×