ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    underwater baby.

    ลำดับตอนที่ #23 : ส่งภารกิจ ๑ :: || Poony Night Cafe' ||

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 252
      0
      30 ส.ค. 52

    ส่งภารกิจ

    ชื่อ :: Ryretra Hagrodark

    ห้อง :: 001

    รูปจาน ::

    รายละเอียด (พบที่ไหนอย่างไร) :: หลังจากที่ได้รับภารกิจให้ค้นหาจาน ซึ่งเป็นสมบัติอันล้ำค่ายิ่งของปูนนี่...ใช่สิก็จะไม่ให้สำคัญได้ไง ในเมื่อมันเป็นจานที่ทำจากทองคำแท้ทั้งใบ สลักลวดลายวิจิตรตระการตาโดยรอบเป็นภาษาโบราณกาล ที่ได้รับตกทอดมาจากต้นตระกูล ความจริงแล้วจานใบนี้ถูกวางอยู่บนหิ้งในห้องล้างจาน ๑ ทุกวันที่เข้ามาล้างจานก็ต้องเห็นมันอยู่แล้ว...แล้วมันหายไปได้ยังไงกันล่ะ = =! ฉันเริ่มใช้สายตาอันคมกริบของตัวเองสังเกตทุกซอกมุมของห้อง แต่แล้วก็รู้สึกถึงสิ่งผิดปกติบางอย่าง ขนสีม่วงอ่อนเบาบางร่วงอยู่ใกล้ๆกับตัวหิ้งที่เคยวางจานทองคำไว้ ฉันหยิบขนที่คล้ายกับขนนกขึ้นมาดูอย่างละเอียด ก่อนจะกระตุกยิ้มที่มุมปากราวกับได้ของที่ต้องการ แต่ก็ยังไม่น่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์จึงมองไปรอบๆห้องอีกครั้ง และฉันก็เจอหน้าต่างบานไม่ใหญ่หรือเล็กมากเกินไปเปิดออกเล็กน้อย แต่ถึงจะเปิดอ้าออกน้อยแค่ไหน มันก็ทำให้ฉันมั่นใจอีกล้านเปอร์เซ็นต์เชียวล่ะว่ายังไงซะวันนี้ก็หาเจ้าจานสุดสำคัญนั่นเจอแน่ๆ หึๆๆ ^^+ ฉันไม่รอช้ากระโดดสูงขึ้นไปเหยียบบนขอบบานหน้าต่างด้วยความสวยงาม ก่อนจะลอยตัวขึ้นไป (ก็ฉันไม่ใช่มนุษย์นิ! หุๆ) ใหล้ๆห้องล้างจาน ๑ มีต้นไม้ใหญ่อยู่ด้วย ใบไม้มันหนามากจนมองข้างในไม่เห็นเลย ยิ่งเพิ่มความมั่นใจของฉันเข้าไปอีก เพียงแค่ค่อยๆเคลื่อนตัวเอาไปในดงใบไม้(ยักษ์ = =^) ฉันก็เจอขนนกสีม่วงที่ติดอยู่ตามใบไม้อีกเยอะพอสมควร มันเหมือนกับขนที่ฉันเจอ! แน่นอนว่ามันเป็นดั่งที่ฉันคาดการณ์ไว้ จานสีทองอร่ามแสบตาที่กระทบเข้ากับแสงแดดทำให้ฉันเห็นมันได้อย่างง่ายดาย แต่คิดเหรอว่าฉันจะโง่พอที่จะไปหยิบมันมาเลยโดยไปคิดแผนไว้ก่อน...อย่างพึ่งงงไป หึๆ ในเมื่อคนขโมยที่เจอ มันคือนก “เพอเวียร์” นกตัวเล็กมากถึงมากที่สุด ตัวเป็นสีม่วงเข้มม่วงอ่อนสลับกันไป ขนาดตัวเต็มไวของมันสูงสุดแค่ 2 นิ้วเท่านั้น! แต่พละกำลังของมันสามารถล้มกระทิงที่กำลังคลั่งได้เลยล่ะ = =!! ด้วยเหตุที่ว่าตัวมันเล็กมาก และชอบอยู่กันเป็นฝูง แถมยังซ่อนอยู่ในใบไม้ได้เนียนสุดๆอีกต่างหาก เพราะงั้นหากจะหยิบอะไรที่มันคิดว่าเป็นของมันไป แน่นอนว่าไม่ง่ายเลย และในช่วงนี้ฉันขี้เกียจสู้เต็มที เลยจัดการเอาของแลกเปลี่ยนออกมาวางไว้บนกิ่งไม้ใหญ่ๆในดงใบสีเขียวพวกนี้ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบจานทองคำนั่นมาอย่างช้าๆ หึ! คิดแล้วเชียวว่าเพอเวียร์ต้องไม่กล้าทำอะไร...ใช่แล้ว สิ่งของแลกเปลี่ยนของฉันคือจานทองคำที่เหมือนกับของปูนนี่ราวกับพิมพ์เดียวกันมาวางไว้แทน พวกเพอเวียร์หารู้ไม่ว่ามันเป็นของปลอมที่ถูกฉันเสกออกมาด้วยมนต์คถาเล็กๆน้อยๆก็เท่านั้น ก่อนจะรีบออกจากต้นไม้นั้นทันที เฮ้อ! ร้อนจะตายอยู่แล้ว! รีบเอาจานไปให้ปูนนี่ดีกว่า หุๆๆ ^,^       

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×