ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ทำไมชั้นต้องร้องไห้เพราะนายด้วยนะ
Mook's talk(ไรท์เขียนสลับsทุกรอบขอโทษด้วยนะต้องsหลังชื่อถึงจะเป็นแกรมม่าที่ถูกต้องนะจะ #สาระ)
ทำไมชั้นต้องวิ่งหนีหล่ะ.......ทำไมชั้นต้องร้องไห้ทำไมชั้นต้องรู้สุกเศร้าเสียใจขนาดนี้....ทำไมกัน....
ว่าแต่ที่นี่ที่ไหนหล่ะเนี่ยแล้วชั้นมาทำอะไรตรงชิงช้าที่นี่..............
(ความทรงจำในหัว)
"ซีคือจริงๆแล้วเราชอบซีหน่ะ"
"................"
"มุกจะเปิดประตูทำไมไม่เคาะก่อน!!!!!!"
.
.
.
ทำไมชั้นต้องนึกถึงเรื่องนั้นด้วยไม่เอาแล้วไม่อยากนึกถึงไม่อยากได้ยินอะไรทั้งนั้นแล้วววเอามันออกไปเอามันออกไป!!!!!!!!!!!กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"น้องสาวทำอะไรจ้ะ"(ทำไมเรื่องนี้ไอ่พวกสก๊อยมเด็กเกรียนมันมีทุกที่เลยจริงๆแหะ)สก๊อยคนนึงเดินมาถาม
"อย่ามาใกล้ฉันออกไป"
"แหม่ห้าวอย่างงี้อยากโดนหรอจ้ะ"หลังจากมันพูดจบมันก็จับข้อมือฉันไว้
"แกจะทำอะไร....โอ๊ยเจ็บนะ"
"ก็น้องสาวห้าวไงพี่เลยต้องใช้แรงหน่ะ"มันพูดพร้อมทำหน้ากวนตีน
"หนอยแก"หลังจากที่พูดจบก็เอาบาทาถีบหน้ามันแต่ว่า...
"โอ๋ๆแรงน้อยยยังจะมาสู้อีกนะน้องมานี่เดี๋ยวพี่พาไปบ้านพี่ดีกว่านะ....
"ไอ่ชั่วไอ่......."จากนั้นฉันก็โดนยานอนหลับไป(ชักเหมือนละครไทยละนะตอนนี้)
.
.
.
.
"อะ..อืมที่นี่ที่ไหนเนี่ย"
"น้องสาวตื่นพอดีเลยพี่กำลังทำอาหารให้อยู่นะ"มันพูดพร้อมยิ้มให้
ห้ะ?
"ไม่รู้ตัวหรอเมื่อกี้ฝนตกไปนั่งตากฝนคนเดียวเดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอกพี่จะพามาหลบฝนแต่น้องก็ห้าวใส่กลับจะไม่สบายเลยต้องใช้แรงหน่อยพี่ขอโทษทีละกันนะน้อง"มันพูดขณะทำซุปร้อนๆให้กิน
"ไม่ได้ใส่ยาอะไรลงไปใช่มั้ย?"จะให้เชื่อคนๆนึงที่เพิ่งเจอได้ยังไงง
"จะใส่ได้ยังไงหล่ะลองกินสิอร่อยนะน้อง"เจ้านั่นพูดพร้อมซดของตัวเองหมดถ้วย
"ลองชิมก็ได้...."จากนั้นชั้นก็ลองชิม......อร่อยดี
"อร่อยดีนะนายทำอาหารเป็นหรอ"
"จบเชฟนะครับบบบแต่โดนไล่ออกจากงานเพราะโดนเข้าใจผิดเลยต้องมาเป็นสก๊อยพยายามทำตัวไม่ดีแล้วนะแต่เห็นคนน่าสงสารก็ทำไม่ลงหน่ะ"จากนั้นชั้นก็ฟังเรื่องราวทั้งหมดอ๋ออย่างงี้นี่เอง
"แล้วคุณน้องละมีเรื่องกลุ้มใจอะไรหรอ"เขาถาม
"ก็ไปได้ยืนเรื่องที่ไม่ควรได้ยินเข้าหน่ะแล้วมันเสียใจเลยวิ่งหนีออกมา"
"อืมๆงี้นี่เอง"เขาเข้าใจและก็มาตบบ่าชั้นเบาๆ
"ทำใจสักพักเดี๋ยวก็ผ่านมันไปได้เองแหละครับน้อง"ก็จริงแหะ
"โอ๊ะผมต้องไปแล้วเจอกันใหม่จะออกบ้านเลยก็ได้นะผมต้องไปขับมอไซด์รับจ้างต่อ"อ่ออืมๆ
"งั้นขอตัวละนะบายๆขอบคุณซุบอร่อยมากเลยหล่ะ"
นั่นสินะคนเรามันต้องสู้ทำใจแปปนึงเดี๋ยวก็ผ่านไป
.
.
.
.
เราก็กลับบ้านเรามั่งดีกว่าแหะเหนื่อยแล้วซุบนั่นน่าจะขอสูตรไว้จะได้ไปทำกินบ้างอร่อยดี
.
.
.
.
.
.
.
.
หักมุมแบบสุดๆเลยสินะรีดเดอร์สนุกไหมหล่ะอิอิ//โดนตบ+ถีบ+กระทืบ น่าสงสารมุกเขานะทำใจเดี๋ยวก็ผ่านไปได้จ้ะมุกเจอกันตอนหน้าบายๆ
ทำไมชั้นต้องวิ่งหนีหล่ะ.......ทำไมชั้นต้องร้องไห้ทำไมชั้นต้องรู้สุกเศร้าเสียใจขนาดนี้....ทำไมกัน....
ว่าแต่ที่นี่ที่ไหนหล่ะเนี่ยแล้วชั้นมาทำอะไรตรงชิงช้าที่นี่..............
(ความทรงจำในหัว)
"ซีคือจริงๆแล้วเราชอบซีหน่ะ"
"................"
"มุกจะเปิดประตูทำไมไม่เคาะก่อน!!!!!!"
.
.
.
ทำไมชั้นต้องนึกถึงเรื่องนั้นด้วยไม่เอาแล้วไม่อยากนึกถึงไม่อยากได้ยินอะไรทั้งนั้นแล้วววเอามันออกไปเอามันออกไป!!!!!!!!!!!กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"น้องสาวทำอะไรจ้ะ"(ทำไมเรื่องนี้ไอ่พวกสก๊อยมเด็กเกรียนมันมีทุกที่เลยจริงๆแหะ)สก๊อยคนนึงเดินมาถาม
"อย่ามาใกล้ฉันออกไป"
"แหม่ห้าวอย่างงี้อยากโดนหรอจ้ะ"หลังจากมันพูดจบมันก็จับข้อมือฉันไว้
"แกจะทำอะไร....โอ๊ยเจ็บนะ"
"ก็น้องสาวห้าวไงพี่เลยต้องใช้แรงหน่ะ"มันพูดพร้อมทำหน้ากวนตีน
"หนอยแก"หลังจากที่พูดจบก็เอาบาทาถีบหน้ามันแต่ว่า...
"โอ๋ๆแรงน้อยยยังจะมาสู้อีกนะน้องมานี่เดี๋ยวพี่พาไปบ้านพี่ดีกว่านะ....
"ไอ่ชั่วไอ่......."จากนั้นฉันก็โดนยานอนหลับไป(ชักเหมือนละครไทยละนะตอนนี้)
.
.
.
.
"อะ..อืมที่นี่ที่ไหนเนี่ย"
"น้องสาวตื่นพอดีเลยพี่กำลังทำอาหารให้อยู่นะ"มันพูดพร้อมยิ้มให้
ห้ะ?
"ไม่รู้ตัวหรอเมื่อกี้ฝนตกไปนั่งตากฝนคนเดียวเดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอกพี่จะพามาหลบฝนแต่น้องก็ห้าวใส่กลับจะไม่สบายเลยต้องใช้แรงหน่อยพี่ขอโทษทีละกันนะน้อง"มันพูดขณะทำซุปร้อนๆให้กิน
"ไม่ได้ใส่ยาอะไรลงไปใช่มั้ย?"จะให้เชื่อคนๆนึงที่เพิ่งเจอได้ยังไงง
"จะใส่ได้ยังไงหล่ะลองกินสิอร่อยนะน้อง"เจ้านั่นพูดพร้อมซดของตัวเองหมดถ้วย
"ลองชิมก็ได้...."จากนั้นชั้นก็ลองชิม......อร่อยดี
"อร่อยดีนะนายทำอาหารเป็นหรอ"
"จบเชฟนะครับบบบแต่โดนไล่ออกจากงานเพราะโดนเข้าใจผิดเลยต้องมาเป็นสก๊อยพยายามทำตัวไม่ดีแล้วนะแต่เห็นคนน่าสงสารก็ทำไม่ลงหน่ะ"จากนั้นชั้นก็ฟังเรื่องราวทั้งหมดอ๋ออย่างงี้นี่เอง
"แล้วคุณน้องละมีเรื่องกลุ้มใจอะไรหรอ"เขาถาม
"ก็ไปได้ยืนเรื่องที่ไม่ควรได้ยินเข้าหน่ะแล้วมันเสียใจเลยวิ่งหนีออกมา"
"อืมๆงี้นี่เอง"เขาเข้าใจและก็มาตบบ่าชั้นเบาๆ
"ทำใจสักพักเดี๋ยวก็ผ่านมันไปได้เองแหละครับน้อง"ก็จริงแหะ
"โอ๊ะผมต้องไปแล้วเจอกันใหม่จะออกบ้านเลยก็ได้นะผมต้องไปขับมอไซด์รับจ้างต่อ"อ่ออืมๆ
"งั้นขอตัวละนะบายๆขอบคุณซุบอร่อยมากเลยหล่ะ"
นั่นสินะคนเรามันต้องสู้ทำใจแปปนึงเดี๋ยวก็ผ่านไป
.
.
.
.
เราก็กลับบ้านเรามั่งดีกว่าแหะเหนื่อยแล้วซุบนั่นน่าจะขอสูตรไว้จะได้ไปทำกินบ้างอร่อยดี
.
.
.
.
.
.
.
.
หักมุมแบบสุดๆเลยสินะรีดเดอร์สนุกไหมหล่ะอิอิ//โดนตบ+ถีบ+กระทืบ น่าสงสารมุกเขานะทำใจเดี๋ยวก็ผ่านไปได้จ้ะมุกเจอกันตอนหน้าบายๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น