ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วันๆของพวกเราก็เงี้ยแหละ

    ลำดับตอนที่ #7 : ทำไมชั้นต้องร้องไห้เพราะนายด้วยนะ

    • อัปเดตล่าสุด 16 มิ.ย. 57


    Mook's talk(ไรท์เขียนสลับsทุกรอบขอโทษด้วยนะต้องsหลังชื่อถึงจะเป็นแกรมม่าที่ถูกต้องนะจะ #สาระ)
    ทำไมชั้นต้องวิ่งหนีหล่ะ.......ทำไมชั้นต้องร้องไห้ทำไมชั้นต้องรู้สุกเศร้าเสียใจขนาดนี้....ทำไมกัน....
    ว่าแต่ที่นี่ที่ไหนหล่ะเนี่ยแล้วชั้นมาทำอะไรตรงชิงช้าที่นี่..............
    (ความทรงจำในหัว)
    "ซีคือจริงๆแล้วเราชอบซีหน่ะ"
    "................"
    "มุกจะเปิดประตูทำไมไม่เคาะก่อน!!!!!!"
    .
    .
    .
    ทำไมชั้นต้องนึกถึงเรื่องนั้นด้วยไม่เอาแล้วไม่อยากนึกถึงไม่อยากได้ยินอะไรทั้งนั้นแล้วววเอามันออกไปเอามันออกไป!!!!!!!!!!!กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
    "น้องสาวทำอะไรจ้ะ"(ทำไมเรื่องนี้ไอ่พวกสก๊อยมเด็กเกรียนมันมีทุกที่เลยจริงๆแหะ)สก๊อยคนนึงเดินมาถาม
    "อย่ามาใกล้ฉันออกไป"
    "แหม่ห้าวอย่างงี้อยากโดนหรอจ้ะ"หลังจากมันพูดจบมันก็จับข้อมือฉันไว้
    "แกจะทำอะไร....โอ๊ยเจ็บนะ"
    "ก็น้องสาวห้าวไงพี่เลยต้องใช้แรงหน่ะ"มันพูดพร้อมทำหน้ากวนตีน
    "หนอยแก"หลังจากที่พูดจบก็เอาบาทาถีบหน้ามันแต่ว่า...
    "โอ๋ๆแรงน้อยยยังจะมาสู้อีกนะน้องมานี่เดี๋ยวพี่พาไปบ้านพี่ดีกว่านะ....
    "ไอ่ชั่วไอ่......."จากนั้นฉันก็โดนยานอนหลับไป(ชักเหมือนละครไทยละนะตอนนี้)
    .
    .
    .
    .
    "อะ..อืมที่นี่ที่ไหนเนี่ย"
    "น้องสาวตื่นพอดีเลยพี่กำลังทำอาหารให้อยู่นะ"มันพูดพร้อมยิ้มให้
    ห้ะ?
    "ไม่รู้ตัวหรอเมื่อกี้ฝนตกไปนั่งตากฝนคนเดียวเดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอกพี่จะพามาหลบฝนแต่น้องก็ห้าวใส่กลับจะไม่สบายเลยต้องใช้แรงหน่อยพี่ขอโทษทีละกันนะน้อง"มันพูดขณะทำซุปร้อนๆให้กิน
    "ไม่ได้ใส่ยาอะไรลงไปใช่มั้ย?"จะให้เชื่อคนๆนึงที่เพิ่งเจอได้ยังไงง
    "จะใส่ได้ยังไงหล่ะลองกินสิอร่อยนะน้อง"เจ้านั่นพูดพร้อมซดของตัวเองหมดถ้วย
    "ลองชิมก็ได้...."จากนั้นชั้นก็ลองชิม......อร่อยดี
    "อร่อยดีนะนายทำอาหารเป็นหรอ"
    "จบเชฟนะครับบบบแต่โดนไล่ออกจากงานเพราะโดนเข้าใจผิดเลยต้องมาเป็นสก๊อยพยายามทำตัวไม่ดีแล้วนะแต่เห็นคนน่าสงสารก็ทำไม่ลงหน่ะ"จากนั้นชั้นก็ฟังเรื่องราวทั้งหมดอ๋ออย่างงี้นี่เอง
    "แล้วคุณน้องละมีเรื่องกลุ้มใจอะไรหรอ"เขาถาม
    "ก็ไปได้ยืนเรื่องที่ไม่ควรได้ยินเข้าหน่ะแล้วมันเสียใจเลยวิ่งหนีออกมา"
    "อืมๆงี้นี่เอง"เขาเข้าใจและก็มาตบบ่าชั้นเบาๆ
    "ทำใจสักพักเดี๋ยวก็ผ่านมันไปได้เองแหละครับน้อง"ก็จริงแหะ
    "โอ๊ะผมต้องไปแล้วเจอกันใหม่จะออกบ้านเลยก็ได้นะผมต้องไปขับมอไซด์รับจ้างต่อ"อ่ออืมๆ
    "งั้นขอตัวละนะบายๆขอบคุณซุบอร่อยมากเลยหล่ะ"
    นั่นสินะคนเรามันต้องสู้ทำใจแปปนึงเดี๋ยวก็ผ่านไป
    .
    .
    .
    .
    เราก็กลับบ้านเรามั่งดีกว่าแหะเหนื่อยแล้วซุบนั่นน่าจะขอสูตรไว้จะได้ไปทำกินบ้างอร่อยดี
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    หักมุมแบบสุดๆเลยสินะรีดเดอร์สนุกไหมหล่ะอิอิ//โดนตบ+ถีบ+กระทืบ น่าสงสารมุกเขานะทำใจเดี๋ยวก็ผ่านไปได้จ้ะมุกเจอกันตอนหน้าบายๆ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×