คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 10 In the Tropical Land 2
ตอนที่ 10 In the Tropical Land 2
หลังจากจบบทสนทนาของทุกๆคนแล้ว ในที่สุดก็จะได้เริ่มเล่นเครื่องเล่นกันซะที -*-
“เอาล่ะ...พร้อมจะลุยกันรึยัง!! พวกสวะเศษเดนทั้งหลาย!!!”สควอโล่ที่เดินนำหน้าสุดกลับหลังหันหน้ามาทางทุกคนแล้วพูดขึ้นเพื่อเช็คความพร้อมของสมาชิกอีกครั้ง
“ประตูทางเข้าก็ผ่านมาแล้ว...ถ้าผมตอบว่ายังไม่พร้อมผู้กองจะยอมให้ผมเดินกลับออกไปทางประตูทางเข้ามั้ยล่ะครับ?” ฟรานเอ่ยตอบ
“กะ...กะ....กะ...แก.....” สควอโล่ที่ควบคุมอารมณ์ยากเกือบจะปรี๊ดแตกพรุ่งชาร์ตเข้าใส่ฟราน
“เย็นไว้...สควอโล่...ทำใจเย็นๆเข้าไว้.....” ซันซัสพูดปลอบสควอโล่เพื่อให้อารมณ์เย็นลง โดยมือข้างหนึ่งตบบ่าสควอโล่เบาๆ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งนั้น..
“ถ้าจะพูดปลอบใจกันละก็นะบอส....ก่อนอื่นช่วยลดปืนของแกออกจากหัวของชั้นก่อนได้ม้ายยยย......”สควอโล่ชี้มือไปที่ปืนของซันซัส
“เออๆเดินๆไปได้แล้ว”ซันซัสเริ่มหมดอารมณ์จะสนทนาด้วยแล้วจึงผลัก
สควอโล่ให้เดินนำไป
“คะ...คุณฮิบาริ...” โคลมจิกแขนฮิบาริแน่น จนฮิบาริเริ่มจะทนไม่ไหว
“นี่ยัยนกฮูก...ถ้าเธอกลัวมากล่ะก็นะ...ฉันจะฉีกแขนเสื้อให้เธอข้างนึงเอามั้ย...เชิญเอาไปเกาะไปจิกได้ตามสบายเลย...”
“จะ....จะดีเหรอคะ...”
“ประชดเฟ้ยยยยย......เดินไปได้แล้วววว.....”
พอเดินมาตามทางได้สักพัก ทางพื้นขวามือของพวกวาเรียก็มีเสียงตะกุกตะกักดังขึ้น แล้วก็มีตุ๊กตาเก่าๆตัวหนึ่งกระเด็นออกมาจากต้นเสียงนั้น
“กรี๊ดดดดดดดด....................” โคลมตกใจมากรีบวิ่งไปเกาะหลังฮิบาริ
“555555+”เสียงหัวเราะจากพวกวาเรียที่เดินนำหน้าไปไม่กี่ก้าวดังขึ้นราวกับจะเยาะเย้ยโคลมที่ขี้กลัวเกินเหตุ
“โถ....โคลมจัง....นั่นมันก็แค่ตุ๊กตาเองจ้า.....”ลุลซูเรียพูดกลับโคลมพร้อมแฝงด้วยรอยยิ้มแปลกๆ แล้วหันหลังกลับเดินต่อ
“ไปกันได้แล้ว” ฮิบาริพูดจบก็ดึงแขนโคลมตามไป
หลังจากเดินไปได้ซักพัก พวกวาเรียที่นำหน้าอยู่ก็พบกับหุ่นสวมชุดเกราะที่ยินพิงข้างผนังอยู่ข้างซ้ายมือของพวกเขา
“อะไรอีกล่ะเนี่ย....” เบลหยิบมีดมาปาใส่หุ่นตัวนั้นทำให้มันขยับเดินมาทางพวกเขา
“กรี๊ดดดดดด............” โคลมกรีดร้องอีกแล้วกระชากแขนของฮิบาริเข้าหาตัวเองจนทั้งคู่เซล้มลงไป
“5555+ เล่นอะไรกันจ๊ะ...ทั้ง 2 คน”สีหน้าลุสซูเรียที่พูดซีดลงเรื่อยๆ
“ขะ...ขอโทษค่ะคุณฮิบาริ...” โคลมรีบลุกขึ้นแล้วถอยหลังไปจนติดกำแพง
แล้วอยู่ๆผนังที่โคลมยืนแนบหลังอยู่ก็สั่นๆแรงมากแล้วมีสิ่งของชนิดหนึ่งพุ่งออกมาจากผนัง ทำเอาคนอื่นๆสะดุ้งไปตามๆกัน
“กรี๊ดดดดดดดด.......................”
“โอ๊ยยยยย....แสบแก้วหูเว้ยยยยยย.........หุบปากได้แล้วยัยนกฮูก!!!”ฮิบาริเอามือปิดหูทั้ง 2 ข้างแล้วตะโกนใส่โคลมโดยตาทั้ง 2 ข้างยังปิดอยู่
“…..โคลม......ทำอะไรผิดหรอคะ??”
“จะอะไรซะอีกเล่า ก็.............” เมื่อฮิบาริลืมตาขึ้นก็พบกับโคลมที่กำลังยืนอุ้มนกฮูกตัวนึงอยู่
“คนที่แหกปากตะกี๊น่ะ...ลุสซูเรียตะหาก...เจ้าโง่”เบลพูดเสริม
“อะ....เออๆๆๆ.....ขอโทษๆ แล้วไอนกนั่นมาจากไหนล่ะ” ก้มหน้าลงแล้วเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นเพื่อทำลายความเงียบแทน
“มันโผล่ออกมาจากผนังข้างบนน่ะค่ะ...”โคลมตอบแล้ววางนกฮูกลงกับพื้น
“เออๆๆๆๆจะมาจากไหนก็ช่าง แต่ไปกันได้แล้ว ไอสวะ พวกเราไม่ได้มาเพื่อเอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่นะเฟ้ย” ซันซัสหันหลังไปเดินต่อก็พบว่าถึงทางออกเสียแล้ว
“เฮ้อ.....ไอนี่น่ะมันน่าเบื่อสิ้นดี....พวกสวะน่ะรีบๆออกมากันได้แล้ว” ซันซัสยืนพิงประตูทางออกด้านนอกแล้วรีบๆบอกให้ทุกคนออกมา
“อะไรของแกฟร่ะ...”สควอโล่ที่เดินตามหลังมามองหน้าซันซัสแบบเซ็งๆแต่ก็จำใจต้องเดินออกไปข้างนอก(ก็ทางมันสุดแล้วนี่เพ่)
พอทุกคนออกไปข้างนอกหมดแล้วซันซัสก็มายืนตรงกลางแล้วหันหน้ามองเข้าไปในประตูทางออก
“ลาก่อน...สวะบ้านผีสิง…” ซันซัสพูดแล้วหยิบปืนทั้ง 2 กระบอกจากที่เก็บปืนของตนออกมา แล้วเล็งไปทางบ้านผีสิงที่เพิ่งเดินออกมา แล้วประกายแสงสีส้มของธาตุนภาก็เปล่งออกมาจากปากกระบอกปืนทำให้คนรอบๆข้างต้องเอาแขนมาปิดตาไว้
พริบตาเดียวพอทุกคนลืมตาขึ้น บ้านผีสิงอันแสนพิศวงที่ทุกคนเพิ่งจะเดินออกมานั้นกลับเหลือแต่ซากปรักไม่มีเค้าความเป็นบ้านผีสิงเหลืออยู่เลย
.......................................................................
ในที่สุดก็ได้กลับมาอัพฟิคซะที หลังจากห่างหายไปนาน ขอโทษทุกๆคนนะคับที่อู้ไปนาน ต่อจากนี้จะมาอัพบ่อยๆนะคับ อย่าลืมเม้นให้กันด้วยนะคร้าบบบบบบบบ.................
ความคิดเห็น