คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : TAKE I : วันครบรอบ
TAKE 1 ANNIVERSARY
(บทพู: ูเนียร์)
หน้าใส
าี่ - -“
รอยยิ้มมีเสน่ห์ =D
สใสน่ารั
ทั้หมรวมเป็นผม “ูเนียร์” รับ ^0^
ผมเป็นนอารม์ี ยันยิ้ม อบทำให้นรอบๆ้ามีวามสุ โยเพาะผู้ายนหนึ่รับ นๆนั้น็ือ “ูมาม !!!!”
ถ้าถามว่า ใรหรอือูมาม ??
ทาา!!
แฟนผมเอรับ อิอิ ^0^
ผมับูมามเยเป็นเพื่อนสมัย ม ปลาย ันมา่อนรับ แ่ผมสิ!! ันิับูมามเินเลยเสียไ้ และวามอัอั้นันใทำให้ผมทนไม่ไหว สารภาพรัับูมามมันะเลย
แหนะๆๆ ถ้าุิว่าผมู่โมเาล่ะ็...
ทุเผเลยล่ะ!!!
็ูมามน่ะ “ฮอะาย” ืนปล่อยไว้ ูมาม็โนสุนัาบไปรับประทานสิรับ
แ่นั่นไม่ใ่ประเ็น!!
เรื่ออเรื่อ ือ วันนี้ะเป็นวันรบรอบหนึ่ปีอผมับูมามรับ ผมเลยนัเามาเินเล่นในสวนสาธาระใล้มหาวิทยาลัย เพื่อะมอบสิ่สำัที่สุในีวิอผมให้ับเา
ไม่ใ่พรหมรรย์ผมนะ อย่าเ้าใผิ!!
ผมะมอบ...
FIRST KISS อผมให้่าหาล่ะ
ว่าแล้วูมามนโ้็เินมา เาโบมือทัทายผมเหมือนทุรั้
“ไ อาู มานานหรือยั”
“เพิ่มาเอแหละ”
ทำไมผมลับถึรู้สึแปลๆนะ าวาระุทำไมเนี่ย
แ่่าเหอะ!!
มาทำเรื่อสำัอวันนี้ันีว่า
^0^
“าม... วันนี้็เป็นวันรบรอบ่ายม้า ันมีอะไระให้นาย้วยแหละ”
ผมยืนบิัวไปมา หน้า้มลมอพื้นุ เพราะเินไม่ล้าสบาอใบหน้ามนั่น
“อือ ัน็มีอะไระบอนายเหมือนัน”
เอ๊ะ!! ทำไมน้ำเสียูมามมันสั่นๆแปลๆล่ะ
ไม่หรอ เราิไปเอมั้
“บออะไรหรอ ามบอ่อนสิ”
ะบออะไรเล่า ็สารภาพรัน่ะสิ วันรบรอบแบบนี้ะบออะไรอีไ้ล่ะเนอะ
แล้วพอูมามเ้าบอรัผม...
ผม็ะ...
ะ...
KISS เ้า ะเลย
>0<
“ะ ือ...”
ูมามทำท่าะพูอะไรบาอย่า
อย่านานสิ เ้าลุ้นนะ
ูมามับไหล่ผมเอาไว้ แ่ผม็ยั้มหน้าลมอพื้นห้าอยู่
“ูเนียร์”
ทำไมสรรพนามเริ่มเปลี่ยนไป ??
“เราเลิันเถอะนะ”
นิ่ไปพัให่่อนที่ผมะไ้สิ ูมามปล่อยมือออาไหล่ผมแล้วหันหลัให้ ูมามหยุนิ่เหมือนำลัิทบทวนอะไรบาอย่า่อนะเริ่ม้น้าวาเินห่าไปาผม
นี่เป็นวามริหรอ ผมฝันไปใ่มั๊ย!!
ผมเยหน้าึ้นมอแผ่นหลัที่ห่าาผมไปเรื่อยๆ
ไม่มีทา ผมะไม่ยอมปล่อยเาไป ผมะไม่ยอมปล่อยหัวใอผมไป
ผมรีบวิ่เาไปสวมอูมามาทา้านหลั ูมามะัเล็น้อย่อนะพยายามแะมืออผมออ
อนนี้ น้ำาอผมไหลโฮออมาเหมือนเื่อนแ หน้าอผมุอยู่้านหลัอูมาม
T____T
“ปล่อยัน ูเนียร์”
ูมามพู้วยเสียเรียบเย
“เรียันว่า อาู สิ แบบทุรั้ที่นายเรีย T__T”
“เพราะหลัานี้ทุอย่ามันไม่เหมือนเิมอีแล้วน่ะสิ”
“ทำไมถึเลิับันล่ะ ันทำอะไรผิหรอ นายบอันสิ บอัน T__T”
“นายไม่ไ้ทำอะไรผิหรอ”
“บอันมาเถอะ อย่าทิ้ันไปเลยนะ T__T”
“ันบอให้ปล่อยันไล่ะ!!!!”
ูมามะอแล้วเหวี่ยแนที่ผมโอบเาไว้ออไป ูมามไม่หันหน้ามามอ้วย้ำ ไม่หันมามอใบหน้าอผมที่าว่าะเปรอะเปื้อนไป้วยราบน้ำา
“รั้ันไว้ยัไ็ไม่มีประโยน์หรอ นายไปะ แล้วัใาัน”
ัใ!!! มันทำไ้่ายๆที่ไหนันล่ะ
“ันทำไม่ไ้หรอ ันอยู่โยไม่มีนายไม่ไ้หรอ T__T”
“้อไ้!!!!”
เป็นอีรั้ที่ผม้อสะุ้เพราะเสียะอาูมาม
“อย่าให้ัน้อพู้ำ ไปะ ่อานี้เราไม่มีอะไร้อเี่ยวัน”
ูมามเริ่ม้นเินหน้าอีรั้ ร่าอเาเลือนลาหายไปทุที ยิ่บวับน้ำาที่ไหลออมาทำให้ผมยิ่เห็นเาไม่ัเน
ผมทรุัวลบนพื้นห้า ปล่อยให้น้ำาไหลออมาแบบไม่มีำหนหยุ
เาไปแล้ว เาทิ้ผมไปแล้ว แล้วผมะทำยัไ ในเมื่อลอ 4 ปีที่ผ่านมา ไม่เยมีวันไหนเลยที่ผมใ้ีวิโยที่ไม่มีเา แล้วผมะอยู่ยัไ
...แล้วันะอยู่โยไม่มีนายไ้ยัไ ูมาม
T_____T
(บ TAKE 1)
===========================12
็บอนที่ 1 แบบราม่าๆไป่อนนะรับ แล้วเี๋ยวะมีแบบฮาๆึ้นมาบ้า
แอบสปอยอนหน้าว่า อนที่ 2 ะพูถึวามิอูมามบ้า ว่าทำไมถึเลิับูเนียร์
ถ้าอบ็อย่าลืมเม้น และิาม FIC เรื่อนี้้วยนะรับ
ฝา้วยรับ ^^
ความคิดเห็น