รักพิทักษ์เธอยัยราชินีน้ำแข็ง

ลำดับตอนที่ #1 : ความซวยมาเยือน

    ผมชื่อเดวิล  ไนท์  แห่งตระกูลไนท์เป็นตระกูลที่มีหน้าที่ปกป้องตระกูล ควีนไอซ์
มาช้านานตั้งแต่ปู่ทวดผมที่ก่อตั้งตระกูลไนท์ขึ้นมา
ส่วนผมเป็นลูกครึ่งไทย - อังกฤษ และมีผมคนเดียวที่มีดวงตาสีเดียวกับปู่ทวด
คือดวงตาสีแดงยังกับไฟแต่ก็เท่ดีนะแต่ใบหน้าผมไปทางพ่อทั้งจมูกที่โด่งได้รูป
ริมฝีปากบางสวยแต่ก็ได้ผมสีดำเงาและขนตายาวงอนแบบแม่มาด้วย
ทำให้ผมกลายเป็นหนุ่มน้อยหน้าหวานขวัญใจสาวๆทั้งหลาย แถมเป็นเพบอย
อย่างไม่ได้ใจเพราะผมหล่อนี้และ(คนเขียน=ไม่ใช่เพราะนิสัยหรอ)(-  -")
แต่ความสุขของผมต้องจบลงเพราะ ลูกต้องไปดูแลคุณหนูตระกูล ควีนไอซ์
คำพูดของพ่อที่ดังอยู่ในหัวผมตลอดเวลา
ทำไมผมต้องไปดูแลยัยคุณหนูอะไรนั้นด้วยอะไม่เข้าใจเลยอะพ่อ
มันเป็นกฎของตระกูลนะถ้าตระกูล ควีนไอซ์หากคุณหนูตระกูลครบ18ตระกูล ไนท์
ของเราต้องส่งคนไปดูแลและคุมกันคุณหนูเป็นเวลา3เดือนนะ
ผมไม่มีทางไปเด็ดขาดให้บังคับยังไงก็ตามครับ
งั้นบ้านเราทรัพย์สินของเราจะถูกยึดทันที่ถ้าไม่ทำตามกฎของตระกูล
ใครเป็นคนตั้งกฎบ้านี้อะพ่อ ปู่ทวดเราไงง่าดีมากเลยครับคุณปู่ทวด
ก็ได้ผมจะไปดูแลยัยคุณหนูตระกูลควีนนั้งเอง งั้นผมไปเทียวแก้เซ็งนะ
พ่อ=คงไม่ได้หรอกเดวิล
ผม=ทำไมไม่ได้อะแค่ไปเทียวแค่นี้
พ่อ=ลูกต้องไปดูแลคุณหนูวันนี้เลย
ผม=เรื่องจริงหรอครับพ่อ
พ่อ=(- -" )(_ _")(- -" )งึกๆ
ผม=อยากจะบ้าตายโว้ย
แล้วผมก็ต้องมายืนอยู่หน้าปราสาทของตระกลูควีน ทำไมมันใหญ่จังว่ะ
คุณเดวิลใช่ใหมครับผู้ชายคนหนึ่งเรียกผม ใช่ครับ มีอะไรหรอครับ
ผมเป็นพ่อบ้านของที่นี้คุณท่านคอยครับเชิญข้างในครับ เออพ่อบ้านครับ
ครับมีอะไรหรอครับคุณเดวิล เออไม่ต้องเรียกผมว่าคุณก็ได้ผมอ่อนก็กว่าคุณลุง
อีก อ๋อไม่ได้หรอกครับคุณเดวิลเป็นคนของตระกูลไนท์นะครับ ผมเป็นแค่พ่อบ้าน
อ่า ก็ได้ครับแล้วแต่เถอะแล้วก็ได้แต่เดินตามพ่อบ้านไปเรือยในที่สุดก็มาหยุดตรง
หน้าห้องโถงใหญ่แล้วก็ตะลึงครับเพราะสะ..เสือดาวครับตัวเป็นๆด้วยมาไงเนี้ย
ผมหันไปถามพ่อบ้านทันทีนั้นมันเสือไม่ใช่หรอครับมันหลุดมาได้ไงอะ
อ๋อแมวของคุณท่านนะครับมันไม่ทำร้ายใครหรอกถ้าคุณท่านไม่สั่งนะครับ
ฮือๆ แล้วกูจะรอดไปจากเนี้ยหวังไม่โดนกินก่อนนะ อะนั้นไงครับคุณท่าน
ผมไปดูตามที่พ่อบ้านบอกทันที คุณท่านทำใหมดูยังหนุ่มจังเลยแถมยังหล่อ
อีกด้วย เธอคือ เดวิล ใช่ใหม
ครับคุณพ่อส่งผมให้มาดูแลคุณหนูครับคุณท่าน
ไม่ต้องเรียกท่านก็ได้เรียกลุงก็พอ
เข้ามาสิเดวิลมาดื่มน้ำชากันก่อนไม่ต้องกลัวหรอกฉันไม่ว่าหรอก
ผมไม่ได้กลัวคุณลุงแต่กลัวไอ้ตัวนี้อะผมชี้ไปทางเสือทันที =_="
ไม่ต้องกลัวเจ้าตัวนี้หรอกแต่ระวังเจ้าสิงเท่านั้นและ
ผม=เอ๋สิงใครหรอครับคุณลุงเค้าน่ากลัวหรอ
ลุง=ไม่ใช่คนนะ
ผม=เอ๋.....อย่าบอกนะว่าสิงโต  (-_-")
ลุง=ใช่ ( ^๐^)
ผม=อ้ากกกก  เอาผมออกจากที่นี้ที่ฮือๆ (T๐T)
หลังจากนั้นคุยกับคุณลุงเสร็จก็สั่งให้พ่อบ้านพาผมมาที่ห้องของผม
แต่ก็ดีนะที่ปราสาทนี้กว้างเลยไม่เจอเจ้าสิงโตง่ายๆ
ถึงแล้วครับคุณเดวิลที่นี้คือห้องพิเศษที่คุณท่านสั่งให้จัดให้ครับ
เออแล้วห้องตรงข้ามห้องใครอะครับ
อ๋อห้องคุณหนูมีอาล่านะครับแต่ตอนนี้ไม่อยู่หรอกครับ
เธอไปใหนอะครับพ่อบ้าน
ไปเรียนเรียนพิเศษนะครับเย็นๆคงกลับนะครับส่วนตอนนี้พักผ่อนก่อนเถอะครับ
เดินทางมาไกลน่าจะพักนะครับคุณเดวิลงั้นผมขอตัวไปทำงานต่อนะครับ
อ๋อครับขอบคุณครับ
ว่าแต่ประตูนี้สวยจังในห้องคงสวยกว่านี้แน่พอเปิดประตูเข้าไปก็ต้องตะลึงครับ
ไม่ใช่เพราะห้องสวยหรอแต่สะ...สิงโตคร้าบใช่มานคือสิงโตตัวเป็นๆด้วย
อยากจะบ้าตายโว้ยนึกว่าจะไม่เจอง่ายแล้วนะมานมองมาทางผมและกระโดด
ผมทางผมแล้วจ้ากตายแน่
1นาทีผ่านไป