ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    X Note

    ลำดับตอนที่ #5 : RACK 13 :: X Diaries :: Chapter 0

    • อัปเดตล่าสุด 26 มี.ค. 58





    ผมชอบความอ่อนหวานของเสี้ยววินาทีที่เส้นผมถูกเกี่ยวไว้ด้วยปลายนิ้ว

    และด้วยเหตุนี้ ผมจึงไว้ผมให้ยาวขึ้น

    แม้แต่ดอกไม้มีหนามกลิ่นหอมฉุนที่คุณบอกว่าชอบนั้น

    ที่จริงแล้วผมเกลียดมาก

     

    ในอาคารสีขาวสว่างดูสะอาดตาขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ในตัวเมืองโตเกียว

    มองจากภายนอกก็จะเห็นกลุ่มคนใส่ชุดสีขาวแบบเดียวกันเดินไปมาเหมือนเป็นเรื่องปกติ

    ท่ามกลางหมู่มวลของสีขาวที่กำลังเคลื่อนไหวนั้นมี สีดำจุดหนึ่งกำลังเคลื่อนไหวอยู่ 

    นิฟเฟลเฮ็ม กริมม์ ชายหนุ่มผอมแห้งในเสื้อแขนยาวสีดำสนิทตัดกับผู้คนในชุดขาวโดยรอบ

    บรรยากาศรอบๆ ตัวแสดงออกถึงความว่างเปล่า รอยแผลเป็นกับผ้าพันแผลมากมายบนตัวเขาทำให้เขาดูแปลกแยก

    ทุกคนที่นั่นคุ้นเคยกับเขาดี แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใคร หรือมากจากไหน

    สิ่งที่ทุกคนรู้คือเขามักใส่เสื้อแขนยาวสีดำ ร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผล กลิ่นของยาฆ่าเชื้อที่ฉุนจัด และดวงตาสีดำสนิทของเขา

    ในสังคมมนุษย์เขาเป็นแค่ชายหนุ่มธรรมดาๆ คนหนึ่ง อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ แถบชานเมืองโตเกียว 

    เขาเป็นชายหนุ่มที่ค่อนข้างติดบ้าน ไม่ค่อยออกไปไหนหากไม่มีเหตุจำเป็น 

    ทุกอย่างที่เป็นปัจจัยในการดำรงชีพสำหรับเขาได้มาจากเงินประกันของพ่อแม่ที่เสียชีวิตไปเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์

     
     

    เขามีความจำที่ค่อนข้างแย่ จำหน้าคนกับชื่อไม่เคยตรงกัน

    หากถามเขาว่าเขามองเห็นโลกนี้เป็นสีอะไร คำตอบก็คงไม่พ้น สีดำเป็นแน่แท้

     

     

    จนกระทั่งวันนั้น... 

     

    สีแดงถูกเพิ่มเข้ามาในชีวิตของเขา
     

     เขาได้พบกับฆาตรกรต่อเนื่องโดยบังเอิญ
    ภายใต้ท้องฟ้าสีคราม ไม่มีใครรู้เห็น
    ร่างเด็กสาวในเครื่องแบบนักเรียนที่เปื้อนสีแดง
    มีดที่แกว่งไปมาในมือชายที่ได้ชื่อว่าฆาตกรตรงหน้า
    ความเจ็บปวดที่แล่นขึ้นมาจากบริเวณช่องท้องที่มีสีแดงไหลทะลักออกมา
    รอยยิ้มน่าขยะแขยงบนใบหน้าของฆาตกร
    กับโลกตรงหน้าที่ดับมืดลงพร้อมกับเสียงหัวเราะ...


    ผมรู้สึกเกลียดชายตรงหน้า
    เกลียดเสียงหัวเราะอันบ้าคลั่งนั่น
    ส่วนเหตุผล...
    'คงเป็นเพราะผมอิจฉาล่ะมั้ง'

     

     

    ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง สีแรกที่เข้ามาในโสตประสาทการมองเห็นคือ สีขาว 

    เพดานสีขาวสะอาดของห้องพักคนไข้ภายในโรงพยาบาลเขามาที่โรงพยาบาลนี่ซ้ำแล้วซ้ำอีก

    และนี่ก็เป็นอีกครั้ง

    'เด็กผู้หญิงคนนั้นตายแล้ว'

    นั่นเป็นข้อมูลแรกที่ได้รับรู้
    เขารู้จักกับเธอไม่ถึง 5 นาที แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไร

    ตำรวจที่มาเยี่ยมก็สอบปากคำเขาเล็กน้อย
    ทุกอย่างดำเนินไปตามปกติ
    แต่มันมีอะไรบางอย่างที่เขายังสงสัยอยู่...

    'วินาทีที่คนธรรมดากลายเป็นฆาตกร... ในตอนนั้นจะรู้สึกยังไงอยู่นะ'

     


    หลังจากนั้นไม่นานนัก
    ในวันที่ท้องฟ้าแจ่มใสเหมือนวันนั้น วันที่เขาสมควรจะตายไปแล้ว
    ภายใต้ท้องฟ้าสีคราม กระแสอากาศที่อบอุ่น ท่ามกลางผู้คนมากมายที่เดินขวักไขว่ไปมา
    เขาได้พบกับชายหนุ่มที่แปลกประหลาด ดูธรรมดาแต่ก็แปลก

    ชายหนุ่มคนนั้นได้เสนออะไรบางอย่างให้กับเขา มันเป็นเหมือนกับการมีชีวิตใหม่สำหรับเขา 

    เขาตกลงกับข้อเสนอนั้น ชีวิตของเขาเปลี่ยนไป


    ...ตลอดกาล...






    ' M I S S  Y O U  F O R E V E R ,  M Y  D E A R '
     

    CR.SHL
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×