ข้ามภพมาพบรัก

ลำดับตอนที่ #1 : ตอน 1

1 ..................................................................................................................................

                นัยน์ตาสีทองที่เปล่งประกายวับวาบจ้องมองหล่อนในยามนี้ที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกตกใจ  สัตว์ตัวยาวประหลาดนั้นมันมีหัวคล้ายหัวอูฐ มีเขาคล้ายเขากวาง ดวงตาคล้ายกับดวงตาของกระต่ายป่า  หูคล้ายหูวัว  ปีกคล้ายนกอินทรี มีลำคอยาวคล้ายงู ช่วงท้องคล้ายกบหรือหอยกาบ และเกล็ดเหมือนของปลา รูปร่างคล้ายกับปลาตัวใหญ่ เท้าคล้ายกับเท้าเสือ  มีเขี้ยวขนาดใหญ่หนึ่งคู่อยู่ที่ขากรรไกรบน มีหนวดยาวลักษณะเหมือนไม้เลื้อย และมีแผงคอเหมือนของสิงโตอยู่บนคอ คาง และข้อศอก มีเกล็ดตตามลำตัว  *   ลอยอยู่เหนือร่างของหล่อนเองไม่ถึงคืบ ลมหายใจของมันพ่นออกมาทีหนึ่งกลายกับเมฆหมอก และที่สำคัญตัวมันเป็นสีทองไปทั่วตัว  ใช่  !  มันเป็นมังกรทอง  มันกำลังเลื้อยคลานอยู่บนอากาศตรงมายังหล่อนที่ตัวแข็งทื่อ ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่สามารถขยับเขยื้อนไปได้ หัวใจเต้นไม่ส่ำ มือไม้เย็นเฉียบ กลั้นหายใจเมื่อมันเลื้อยโอบรอบตัวหล่อนอย่างแผ่วเบา ทนุถนอม ใบหน้าที่คล้ายหัวอูฐแนบกับศีรษะหล่อนอย่างเนิ่นนาน ไม่รู้ว่าอะไรดลจิตดลใจให้หล่อนยกมือที่สั่นระริกลูบไล้ศีรษะหัวอูฐอย่างอ่อนโยน

พลัน เมื่อมีเสียงหนึ่งที่คุ้นเคยมานานเรียกหล่อนในความมืดทำให้หล่อนหันไปทางต้นเสียง

                “ เอเชีย   !     ฉันสั่งให้เธอตื่นได้แล้ว ”  น้ำเสียงดุดันพร้อมกับฝ่ามือใหญ่กระทบกับโต๊ะดัง   ปัง  !   

                เอเชียสะดุ้งสุดตัว ลุกพรวด หันรีหันขวาง หล่อนได้ยินเสียงหัวเราะขบขันดังขึ้นสนั่นห้องและต้องปะทะกับสายตาดุดันแทบถลนออกมาได้ของอาจารย์สูงวัย ร่างท้วม

                “ เธอกล้าดีอย่างไงถึงได้หลับในชั่วโมงเรียนฉัน ออกไปวิ่งรอบสนาม 10 รอบแก้ง่วนหน่อยไหมแม่เอเชีย ” 

                “ โธ่   !  อาจารย์คะ อย่างนี้หนูก็แย่ซิ ขอแค่ 3 รอบไม่ได้เหรอค่ะ ”  เอเชียต่อรองยิ้มแห้ง  ๆ  อย่างสำนึกผิด ..ปลายตาแลออกไปนอกหน้าต่างห้องมองออกไปนอกสนามที่กว้างขวางมาก  ..ท้องฟ้าที่ปกคลุมด้วยเมฆดำทึบและกำลังกระจายตัวไปทั่วท้องฟ้าสีฟ้าคราม

                “ เธอน่าจะชินกับการวิ่งระยะไกล  ๆ   อยู่แล้วนะเอเชียเป็นนักวิ่งระยะไกลอยู่แล้วนี้  แค่ 10 รอบไม่น้อยไปสำหรับเธอรึหรือเอา 20 รอบดี ” 

                “  ไม่ค่ะ ไม่  10 รอบดีแล้วค่ะ  เอ่อ  ถ้าอย่างไง หนูออกไปวิ่งก่อนน่ะค่ะ ”  เอเชียยอมดุษฐีอย่างจำใจสุด  ๆ   มิวายทำปากขมุบขมิบสาวเท้าอ้าว  ๆ  เดินออกไป   มิวายถูกเพื่อนชายร่วมห้องร้องแซวกันเป็นแถวไล่หลัง

                “ พวกเธออยากจะออกไปวิ่งด้วยใช่ไหม ?  ” อาจารย์ขึ้นเสียงปรามแกมขู่เด็กหนุ่มภายในห้องเงียบกริบทันตาเห็น 

                เอเชียเงยหน้ามองท้องฟ้าที่ดำมืดไปทั่วขณะเดียวกันก็วิ่งรอบสนามไป  ตอนนี้ท้องฟ้าส่งเสียงคำราม มีประกายไฟแปล๊บ  ๆ   ทำเอาหล่อนต้องรับวิ่งสุดฝีเท้าเพื่อให้ครบรอบให้เร็วที่สุด หล่อนไม่อยากถูกฟ้าผ่าตายก่อน   เพราะความฝันบ้า  ๆ   นี้ทำให้หล่อนต้องอยู่สภาพนี้  ไม่รู้ต่อกี่ครั้งหรือเป็น100 ครั้งได้มั๊ย หล่อนต้องฝันเห็นมังกรทองทั้งยามหลับจะยามตื่นไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน  และตอนนี้ยังอยู่ในความทรงจำหล่อนไม่รู้ลืม จนตัวหล่อนอดสงสัยไม่ว่าทำไมต้องฝันเห็นมังกรทองซ้ำซากอยู่ได้และรู้สึกผูกพันมากขึ้นทุกที   เอเชียสบถในใจอย่างไม่เข้าใจ    

                สุดท้ายเอเชียก็วิ่งรอบ 10 รอบพอดีกับออดดังขึ้นเมื่อนาฬิกาเข็มสั้นตีไปที่เลขสี่   หล่อนสาวเท้าอย่างอ่อนแรง หายใจเข้าลึก  ๆ   เพื่อระงับความเหนื่อยหอบแทบขาดใจที่โจมตีเข้าถี่ยิบ   ทันใดนั้นก็มีร่างผอมแข็งแรงกรูเข้ามาโอบรอบคอหล่อนอย่างไม่ทันตั้งตัว

                “ เฮ้ย  !   เป็นไงว่ะเชีย  ? ”   เอเชียตวัดตามองต้นเสียง เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดี ผิวขาวจัดที่ยิ้มกริ่มใส่

                “ ถามได้ ไม่ลองสัก 2-3 รอบละพี่พีท  ” 

                พี่พีทหัวเราะก๊าก ขยี้ศีรษะเด็กสาวที่อ่อนกว่าตน  3-4 ปี   “ ฝันไปเถิดว่ะที่คนอย่างฉันจะโดน  ”

            “ แกอย่าไปยั่วเชียได้ไหมว่ะพีท  มันกำลังหงุดหงิดอยู่น่ะโว๊ยะ  !   ”  แขนแข็งแรงที่โอบคอเด็กสาวกล่าวเหนือศีรษะดังขึ้นอย่างติง  ๆ   

                “ แล้วนี้เราจะไปไหนกันเหรอพี่หัต  ?  ”  เด็กสาวเงยหน้าถามพี่หัตที่ก้มหน้ายิ้มกริ่ม  นัยน์ตามีเลศนัย

                “ ไปเที่ยวกัน  ”