ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    I"m sorry ขอโทษทีที่รักเธอ

    ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 30 พ.ย. 49


    ตอนที่ 1 ฝันร้าย

                   (โย) วันนี้เป็นวันที่สดใสมากที่สุด ท้องฟ้าสวยงามมีแสงอาทิตย์ มีแสงอาทิตย์ สอดส่องตามเมฆ วันนี้ฉั้นออกเรือ หาปลาทู ซึ่งตอนนี้ขายได้ราคาดีมากเลย

                    แม่!ออกเรือรึยัง เดียวแดดจะแรงขึ้นนะ ฉั้นพูดพร้อมใส่หมวกใบเก่งของฉันอย่างมั่นใจ                                      

    เดี๋ยวซิ! คนแก่จะทำอะไร เหมือนเด็กๆ ได้ล่ะ แม่พูดพรางหัวเราะ อย่างมีความสุข   เราพูดคุยกันหลายเรื่อง ตอนออกเรือไปแล้ว

    แม่ทำไมหายากจังง่ะ ได้มานิดเดียวเอง                                    

      เอ็งนิ! ถ้าหาง่าย ราคามันจะดีหลอ                                                             

    เออ!จริงฮิ โง่จังฉันพูดด็วยเสียงงงกับตัวเอง  แต่อากาศมันก็ร้านซะจริงนะ

                    (เค) เฮ้ย! วันนี้ดีใจจัง ได้มาปล่อยปลาเพื่อ ทำบุญ วันเกิด ต้องแวะซื้อปลาซะหน่อย  วันนี้มากับซิงซิงผู้ติดตามของฉั้น

      ซิงซิง เดี๋ยวแวะตลาดแถวนี้ซะหน่อยนะ วันนี้ จะทำบุญ ซะหน่วย    รอไปซักพัก ก็ถึงตลาดเล็กๆ เครีบเปิดประตูลงมา กะว่าจะไปซื้อเอง แต่พอกลับมาดูอีกที    ใน ตลาดอ่ะนะ ฮือ!มืดก็มืด แผงขายผักก็เกลือน กลาด น้ำเสียที่ปล่อยมาก็อุดตัน ทางเดินก็สกปรก             ฮึ้ย!! น่าแขยง    จึงรีบเดินกลับ รถเดินตรงดิ่งเข้าไปหาซิงซิง 

     อ้าว!คุณหนู ทำไมเร็วจังล่ะคับ

       เร็วอะไรล่ะ  รีบลุกเลยซิง รีบไปซื้อปลามา !เร็วๆด้วย ฉั้นพูดพร้อม ปิดประตู ดัง อั๊ก!!

     ไม่ไหวเลยจริงจิงไม่มีความพัฒนา..เ ห้ย    รอไปสักพัก ซิงก็มา และซิงก็มาพูดกับฉันว่า

    คุณหนูได้แล้วครับ!! ....เออ! คุณหนูผมต้องขอโทษคุณหนูจริงๆนะครับ !ก็คุณหนูรีบลงไป ผมก็คิดว่าคุณหนูจะไปซื้อเองน่ะ ผมก็เลยไม่ได้ลงไป!”                                   

       ไม่เป็นไร! แต่อย่ามีอย่างนี้อีกก็พอ               เฮ้ย!ตอนนี้มาถึงวัดแล้วอากาศดีจัง..ฉั้นหยิบปากกาหมึกทองขึ้นมาแล้วพูดกับมันว่า

     วันนี้วันเกิดเรานะ ถ้าแก ขอพรได้จริงอะนะ ก็ดีซิ มันจะเป็นอย่างที่คนที่ขายแกให้ฉั้นบอกจริงจิงรึเปล่า ฉั้นเก็บแกมาจนปลวกจะกินอยู่แล้ว ก็ยังไม่ได้ขอพร ซะที   เอ!ตอนนี้ มันจะมีอะไรให้ฉั้นขอละ การงานก็ยังดี ครอบครัวก็ดีอยู่  น่าตา ก็คงไม่ต้องขอหลอก(ฮิ ฮิ) แล้วอะไร....  เออ!ใช่ ตอนนี้เราเองก็ยังไม่มี.......

    ปากกา หมึกทอง ! ฉั้นขอมีแฟนหน่อยเถอะ                     ขอแบบว่า เพอร์ เฟคที่สุดก็แล้วกัน   ส้า ธู้....สาธุ ธุ

     ......!!บุ๊บ.บ.บ!!  เฮ้ย!!มันตกลงไปแล้ว ปากกาหมึกทอง ล่วงลงไปในคลองนั่น !!     ใช้สายตามองดูก็แทบไม่เห็น       ตายล่ะ จะทำยังไงดี.. ทำไง..ทำไงเนี้ย

    ..!ซิง ซิงกระโดดลงไป..  ฉั้นตะโกนเรียกซิงจนสุดเสียง   

    ผะ ผะ ผม ว่ายน้ำไม่เป็นคะคับ คุณหนู    ซิงพูดด้วยน้ำสียงสั่นๆ

    เฮ้ย !      ฉั้นเริ่มหมดหวังที่จะได้มันคืน แล้วใช่ไหม....

                       

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                        แม่! ป่ะ  พักซักนิดนึง ร้อนจริงจิง        ว่าแล้ว  ฉั้นจึงจอดเรือ แล้วเอาเรือผูกไว้ ก้าวเท้าลง           !พรึบ !           .โอ้ย!อะไรแทง   เจ็บชะมัดเลย    ฉั้นพูด  แล้วก้มลงไปหา อะไรบางอย่างที่ทำให้เจ็บ  !

    โฮ้ย! ปากกาอะไรเนี้ย  ตกใจ                         

    อะไรลูก ร้องเสียงดังช่ะ แม่ถามฉั้นขึ้นมาด้วยความสงสัย                                                 ก็แม่ดูดิปากกามันแทงเท้า อะแม่               

      ฮุ้ยย .. ไหนดูดิเป็นอะไรมากไม้            แม่ดึงขาฉั้นไปขอดูแผลที่เท้า  ที่มันกำลังทำให้ฉั้นเจ็บ                                          

       โอ่ แม่อ่ะ ดูดิดูหัวปากกาดิ อย่างกับท่อประปา

    ฮุ่ !เลือดออกด้วย   ไปๆ ข้นไปบนฟั่ง ก่อนไป  แม่  พยุงตัวฉั้นขึ้น      พอขึ้นฝั่งเสร็จ แม่ก็ดึงปากกาออก                                           

     ฮึ้ย/// ปากกาอะไรเนี้ยสวยจัง ดูดิโย      แม่ไม่สนใจอะไรแล้วนอกจากปากกานั่น  ซ..ซ...สวยอะไรล่ะแม่   ซวยมากกว่า                                                  

                     นิ//  โยแม่ขอนะ    มันสวยดี  คงจะแพงน่าดู        ..ดูนั่นซิ  สลักชื่อ ตัว  k ด้วย    แม่ตื่นเต้นมาก   กับสิ่งที่เกิดขึ้น     ทั้ง ๆที่ฉั้นก็นั่งเจ็บอยู่                                 

         จะเอาก็เอาเหาะแม่    

       พอฟังจบ  แม่ก็เก็บปากกาเข้ากระเป๋า     พร้อมดึงฉันให้ออกเรือต่อ เพื่อกลับบ้าน

     

      นี่เต้ย !!  หวัดดีจ๊ะวันนี้ไปไหนมาหลอ   ไม่เห็นไปที่ท่าเลย    ฉั้นถามเต้ย                    อ๋อ// เต้ยตื่นสาย เลยไปไม่ทันพ่อ     เต้ยยิ้มแห้งๆ                              

    เพิ่งรู้น่ะว่าเต้ยก็ตื่นสายเร็วเหมือนกันน่ะ  เห็นทุกวันตื่นออกเร็ว  

      ฉั้นพูดพรายิ้มเพราะปกติ ฉั้นก็ ล้อเล่นกับเต้ยบ่อยๆ

    วันนี้สนุกมั้ยโย !! เต้ย พูดขึ้น                               

          จ๊ะ!! สนุกดี   อืม.. ไปก่อนนะเต้ย พรุ่งนี้เจอกันน่ะ              

    จ๊ะ//ไปเถอะโยพรุ้งนี้เจอกัน   เต้ยโบกมือลา

                 เอ้า// เก็บไว้ลูกแม่ไม่เอาล่ะ นึกๆไปมันจะปาบกรรมเปล่าๆ เก็บไว้เพื่อเจ้าของจะตามหา จะได้คืนเค้า     แม่ยื่นมือเอาปากกาส่งให้ฉั้น                                          

                    ฮู่ !! แม่แล้วจะหาเจ้าของที่ไหน   

    เออ// เอาเป็นว่าลูกเก็บไว้ก็แล้วกัน  //ไปนอน  ก่อนล่ะ          แม่เดินกลับไป อย่างไม่มีเยื้อใยเลย      ทำเอาฉั้นงง

         ( เฮ้ย//ไปนอนดีกว่า        จะว่าไป ปากกาแท่งนี้มันสวยจริงๆ น่ะ แหม//ตังมีน่าจะซื้ออย่างอื่นใช้มากกว่า ..ไร้สาระสิ้นดี)                                                                                                                                                                                                   

     

    *********************************************************************

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×