ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    be busy the lover เฟี้ยวนักรักซะให้เข็ด

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 วีระกรรมป่วนๆของยัยวุ้นเส้น

    • อัปเดตล่าสุด 7 ม.ค. 50


    ตอนที่ 1 วีระกรรมป่วนๆของยัยวุ้นเส้น

     

    หญิงสาวในชุดนักเรียนม.ปลายน่ารัก เส้นผมของเธอที่ยาวสลวยยาวประมาณกลางหลังถูกรวบขึ้นรวมกันอยู่เป็นจุกเดียว เพื่อให้ถูกระเบียบของโรงเรียนนี้ ที่หน้าอกปักชื่อโรงเรียนของเธอนั่นก็คือ โรงเรียนใคร ไม่สวยหล่อห้ามเรียนวิทยา    โอ้โหนี่หรอชื่อโรงเรียน แฮะๆ ล้อเล่นนะคะ ก็จากที่ผู้เขียนคิดพล็อตเรื่องไว้เนี่ยมีแต่คนหล่อๆอะเอาเป็นว่าเป็นชื่อโรงเรียนแห่งหนึ่งในประเทศไทยก็แล้วกันเนอะ (โอ้โห  มันไม่กว้างงงงงไปหรอคะ )

     

     ถัดลงมาอีกบรรทัดหนึ่งก็เป็นชื่อหญิงสาวน่ารักคนนี้ เธอมีชื่อที่น่ารักเหมือนหน้าตาเลยคะ นางสาวพรรยนาฎย์โหนามสกุลของแม่คุณหรอคะเนี่ย ช่างอลังการล้านแปดมากเลยคะ ถ้าไม่เชื่อก็ลองดูเองลัน นามสกุลของเค้า  ประเสริฐคลกุล เปนไงละคะ ช่างเว่อซะจิงๆเลยช่ายปะ แล้วก็ปักรูปดาว 3 ดวงนั่นก็หมายถึงแธอคนนี้เรียนอยู่เกรด 12 หรือ ม.6 อะคะ เอ๊ะ

     

    ( งั้นเธอก็เรียนที่นี่นานแล้วซิคะคุณผู้เขียน อ๋อ ป่าวหรอกคะ เธอพึ่งย้ายมาเรียนโรงเรียนนี้เป็นวันแรก เพราะคุณพ่อของเธอต้องย้ายมาทำงานที่นี่นะคะ)

     

    นางสาวพรรยนาฎย์ เดินมาด้วยความมั่นใจ

    ตามสวยสายตาของหนุ่มๆในโรงเรียนแห่งนี้เพราะเธอช่างสวยและน่ารักเหลือเกิน เพื่อเดินไปยังห้องเรียนของเธอเมื่อเธอคิดได้

     

    เอ๊ะ แล้วห้องเรียนชั้น ม.6 ห้อง 4 นี่มันตึกไหนนะ หญิงสาวที่มีความมั่นใจเต็มเปี่ยมบัดนี้เธอกำลังยืนทำหน้างงเล็กน้อยเพราะหาห้องเรียนม่ายเจอ เธอจึงตัดสินใจที่จะเดินเข้าไปถามกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ ( โอ้ย ยายวุ้นเธอโง่หรือว่าเซ่อหา ไปถามผู้หญิงไม่เป็นรึไงหะ )

     

    เอ่อ ขอโทดนะคะ อยากจะถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ ฉันถามด้วยความกล้าๆกลัว

     

    อ๋อได้สิครับ ชายคนหนึ่งในกลุ่มเอ่ยขึ้น

     

    คืออออ ห้องเรียนชั้นม.6 ห้อง4 เนี่ยอยู่ตึกไหนหรอคะ คราวเนี่ยน้ำเสียงของฉันเริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น

     

    แล้วน้องชื่ออะไรหรอครับ   ชายคนเดิมถามฉัน (งงจังเลยแฮะฉันถามว่าห้องเรียนอยู่ไหน ไม่ตอบ แต่ดันมาถามชื่อ )

     

    ชี่อวุ้นเส้นคะ เรียกสั้นๆว่าวุ้นก็ได้คะ  ฉันตอบไปด้วยน้ำเสียงเรื่อยๆ

     

    โอ้โหชื่อวุ้นเส้นหรอครับน่ารักจังเลยครับคนสวย ชายอีกคนในกลุ่วโผลงพูด

     

    เขาแล้วยื่นหน้าของเขาเข้ามาใกล้หน้าของฉันจนหน้าแทบจะแนบติดกัน ทำให้ฉันรีบผละตัวถอยหลังด้วยความ  ตกใจ  555+ กลุ่มผู้ชายในกลุ่มพากันหัวเราะกับสีหน้าเหลอหลาของฉัน (ก็คนมันตกใจนิ ตลกตรงไหนไม่ทราบ)

     

    ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ แล้วตกลงใครจะตอบได้ไหมคะว่าห้องเรียนเนี่ยอยู่ตึกไหน ฉันถามขึ้น แต่สีหน้าเริ่มฉาแววอำมหิต

     

     

    ได้ครับๆ ห้องเรียนอยู่ตึก 6 ชั้น 3 ห้อง 4 นะครับ ชายคนที่แซวฉันเมื่อตะกี้ตอบด้วยน้ำเสียงเลิกลัก เค้าคงกลัวสีหน้าของฉันละมั้ง

     

    ขอบคุณมากนะคะ ไปละนะคะ ฉันบอกขอคุณพวกเขา (ตามมารยาท) แล้วยกมือขึ้น บายๆ แล้วเอนตัวกำลังจะเดินตรงไปข้างหน้า ก็มีเสียงของชายในกลุ่นคนหนึ่งดังขึ้น ทำให้ฉันรู้สึกตกใจมากเพราะเขานั่งเงียบไม่พูดมานานแล้ว แม้แต่ตอนที่เพื่อนๆของเขาหัวเราะฉันเขาก็มีสีหน้าที่เรียบเฉย (นายขี้เก๊ก เอ๊ย )

     

    ฉันหยุดแล้วแพ่งสายตาไปพิจราณาทุกส่วนของร่างกายของเขา ( เอะๆ  อย่าคิดลึกนะคะ ) หน้าตาของเขาหล่อกว่าเพื่อนๆทุกคนในกลุ่ม ใบหน้าเรียวยาง ขาว แต้บนผิวหน้าในตอนนี้มีสิว 2 เม็ด ตามประสาของวัยรุ่น (โอ้โห นี่หล่อนจ้องเค้าถึงขนาดรู้จำนวนสิวบนใบหน้าเลยหรอ ผู้เขียน ) ผมค่อนข้างยาว ดูจากรูปร่างแล้วเขาน่าจะเป็นคนที่สูงสักประมาณ 180 ซม. เห็นจะได้ กะเอานะคะโอ้มายกอด รู้ป่าวคะ เนี่ยแหละ เสป็คของฉันเลย ประมาณว่าชายในฝันอะไรแบบนี้ อิอิ  ดูจากภายนอกหล่อมากเลยละคะ แต่ไม่รู้นิสัยขอเขาจะ...

     

    ฉันต้องหลุดออกมาจากผวังแห่งความคิดของฉันเพราะในขณะนี้เขามายืนตรงหน้าของฉันแล้วคะ ชายในฝันของฉันนะคะ เขาโน้มใบหน้าเข้าใกล้ฉันเรื่อยจนฉันรู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงมาแล้ว จึงรีบถอยหลังไป แต่เขากลังจับตัวฉันไว้ แล้วโน้มหน้าเข้ามาใกล้จนจมูกของเราแตะกัน  ฉันหลับตาปรี่ เพราะคิดว่าเข้าจะจูบฉัน (ยอมให้ก็ได้ ก็นายหล่อนิ เลยเคลิ้มนะ) แล้วฉันก็ต้องงคะ เมื่อเขา ปล่อยฉัน แล้วแสยะยิ้มให้

     

    ชื่อวุ้นเส้นหรอ เขาถามฉันด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม

     

    คคคะ ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเลิกลัก

     

    โอ้ย วันนี้เป็นอะไรไม่รู้อะครับ ผมนิอยากกินวุ้นเส้นจังเลย ไม่ทราบว่าน้องให้ได้ไหมคะ เขาพูดขึ้นมา

     

    แล้วเขาก็หันไปหาเพื่อนๆที่นั่งอยู่โต๊ะ ด้วยสายตาที่มองแล้วน่าเขาไปควักตาเค้าออกมาคะ สายตาที่ของเขาตอนนี้คือสายตาของผู้ชนะอะไรประมาณนั้น แล้วเค้าก็กลับมาจ้องหน้าฉัน

     

     คคคะถ้าอยากกินเดี๋ยวฉันจะไปซื้อให้ แนตอบเขาไป ใบหน้าของฉันไนตอนนี้ดูแล้วช่างใสซื่อจิงๆ

    (บ้าแลวยายน้ำหวานที่เค้าพูดม่ายได้หมายถึงอยากกินวุ้นเส้น แต่ว่าเค้าอยากได้เธอยะ ยายโง่เอ้ย )

     

    ได้จิงๆหรอครับ ที่ไหนเมื่อไหร่พี่จะนัดอีกที่นะครับเขาตอบด้วยสีหน้าดีใจ กับคำตอบของฉัน

    (จะดีใจอะไรกันยะ ก็แค่ได้กินยำวุ้นเส้นฟรี เฮ้อ ฉันคิดในใจ )

     

    คะ ฉันตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

     

    ครับๆน้องไปเข้าห้องเรียนเถอะครับ เออ พี่ชื่อ ออฟ นะครับ คนสวย เขาพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่แสดงออกถึงความดีใจมากกว่าเมื่อกี้

     

    งั้นวุ้นไปก่อนนะคะ บายคะ ฉันบอกลาและเดินจากไปด้วยความงงว่าเค้าจะดีใจอะไรกันนักกันหนานะ

     

    เมื่อร่างของหญิงสาวเดินพ้นสายตาของชายคนเดิมไปเขาก็หันหลังเดินมานั่งที่โต๊ะที่เพื่อนๆนั่งอยู่ด้วยความดีใจ

     

    5555+ ช่วยไม่ได้โว้ย คนมันหล่อ โอ้โหของฟรี โชคดีจังเลยเรา คนนี้สงสัยจะยังซิงอยู่ ชายคนนั้นพูดขึ้น

     

    (โอ้ยไอผู้ชายเลวเอ้ย อย่าให้ฉันเข้าไปในนิยายได้นะ เดี๋ยวแม่จะตบให้หน้าหันเลย เพื่อนๆที่อ่านอย่าเอาเป็นตัวอย่างเด็ดขาดนะคะ เด็กไทยรักดีทุกคนเนอะ จากใจผู้เขียน)

     

    ในมุมหนึ่งของตึกมีคนยืนดูเหตุการณ์ตลอดเวลา แต่เขาก็ดูท่าจะไม่สนใจกับสิ่งที่ได้ยินด้วย (โอ้ยแล้วยัยวุ้นเส้นของเราจะเป็นยังไงนะ ติดตามต่อนะคะ)

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×