ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ห่วงแฟน(คนอื่น)
#ั้ม
วันันทร์เป็นวันที่ผมานเยอะสุๆเลยล้ะ วันนี้ผม้อุยานับลู้า และมีประุมอี เฮ้อ~านที่ผมทำไม่ไ้หนัไม่เบาผม่อย้าว่าเลยแหละถ้าไม่มีานอะนะ ส่วนให่็่อยออไปูาน่วลาเือนบ้า 2เือนไปูบ้าเป็นบารั้
Line ~ ระหว่าที่ผมทำานอยู่เสียไลน์็ัปิผมะปิเสียนะสสัยมือไปโน ว่าแ่ใรไลน์มา
*Line
C: ~ส่เมส์~
ผมเปิไลน์็เป็นะเอมที่ส่มา(เมส์นะ5555) ผมะทัเธอไปีไหมนะ ทั ไม่ทั ทั ีว่า
T:ไม่ทำาน?
ส่ไปแล้วๆๆรอๆๆเธออบ อ่านแล้วๆๆ
C:วันนี้วันหยุ่ะ
T:แล้วอยู่ไหน?
C:อยู่มหาลัย่ะ มีอะไรรึเปล่าะุั้ม
T:เปิเทอมแล้วหรอ? (ผมเลือที่ะไม่อบำถามเธอ็ผมไม่รู้ะอบอะไรผมเลยถามแทนล้ะัน)
C:มาทำลทะเบียน่ะ
T:เ้าลไม่แล้วไม่ใ่?(เ็ผมที่ส่เสียอยู่็เรียนที่นี่)
C:ใ่ะ หนูลทะเบียนล่า้าและ็มาอผ่อน่าย่าเทอม่ะ ุั้ม(ประรึเปล่า)
T:เรียพี่็ไ้
C:่ะพี่ั้ม (ทำไมผมรู้สึีั)
T:และไปับใร
C:แฟนมาส่่ะ (ป็อ!)
T:ส่?ไม่รับ? (หุหิ!!!!!!!!)
C:แฟนไปหาเพื่อน่ะ เียวมารับอนเสร็
T:อนนี้อยู่นเียว?
ผมหุหิเลยเลือที่ะเปลี่ยนเรื่อีว่าทำไมเธอไม่อบนะหรืออยู่ับแฟนเธอวะ? มัน็ถูแล้วนี่หว่าเ้าเป็นแฟนัน ผมทำาน่อีว่าเฮ้อ~~ ะเอมะไม่อบผมริๆหรอเฮ้อ~~~
12.00
ผมออมาิน้าวนเียวและผม้อไปประุ่ออนบ่ายระหว่ารออาหารผม็เปิไลน์เพื่อูว่าะเอมอบผมรึยันะ. เธออบแล้วๆ
*Line
T:อนนี้็อยู่นเียว?
C:ใ่่ะ
:อโทษนะะพอีอาารย์มา่อนเลยอ่านแลไม่ไ้อบ
T:เสร็แล้วหรอ?
C:่ะ
เธออบผมมาั้แ่11.30 ระหว่าที่ผมุยับเธอสายาเลาผม็เ้า
[ุั้มะ]
[รับ มีอะไรรึเปล่า]
[ุั้มอยู่ไหนะ พอีมีเอสารสำัให้เ็น่ะ เียวพี่เอาไปให้เ็น่ะ] เธออายุมาว่าผม และทำานีผมเลยเรียพี่
[เียวผมลับไปเ็นเอีว่ารับ ]
วาสายาเลาผม็เรียเ็บเินและสั่ให้ไปส่อาหารที่บริษัทแทนานั้นผม็ประุม่อเลย
14.30 ผมประุมเสร็็เ็โทรศัพท์ปิ ทัะเอมหน่อยีว่า5555
* Line
T:อยู่ไหน
C:มอ่ะ
T:ยัไม่ลับ?
C:่ะ แฟนยัไม่มารับ (ห้ะ!!!!!)
T:ั้แ่11.30?
:ทำไมไม่ลับเอ?
เธอโ่นั่รอทำไมและแฟนเธอทำไมถึไม่มารับผมหุหิ
C:ไม่มีเิน ระเป๋าัอยู่บนรถ
:่ะ
ผมี้เียพิมพ์แล้วมันหุหิผมโทรหาเลยล้ะัน
[ทำไมไม่บอห้ะ? นั่อยู่ับใร?! แถวนั้นมีนอยู่รึเปล่า?! อยู่รไหน?!] ผมโมโหใส่เธอผมหุหิมาๆ
[อยู่รึอำนวยาร่ะ]
[รอรนั้นห้ามไปไหน 10นาทีถึ]
ผมรีบออาบริษัทไปหาเธอาบริษัทผมไปมหาลัยเธอประมา10นาที
@มหาลัยH
ผมมาถึมหาลัยอะเอมแล้วผมมอหาเธอไม่นาน็เอ
“ะเอม”
“สวัสี่ะ ุั้ม”
“พี่ั้ม!” ผมะอใส่เธอ เธอสะุ้เล็น้อย
“่ะ” เธอ้มหน้าอบผมเธอใมาสินะ
“ลับไ้แล้ว” หลัาผมพาเธอมาที่รถผม็ออรถมาเราทัู้่เียบไม่มีใรพูอะไรนผมรู้สึอึอั เธอนั่ัวเร็หลัร สสัยเธอะลัวผมมั่
“อะ อะ”ผมยืนมือไปผลัหัวเธอ เธอ็หันมามอผม ผมแบ้ไม่สนใ และผม็ผลัเธอ่อ นเธอหันมา้อนใส่ผม
“นั่สบายๆ็ไ้ไม่้อเร็นานนั้น”
“เฮ้อ~~~” หลัาผมพูไปเธอ็ถอนใให่พร้อมเอามือทุบหลั้วยเอ มันทำให้ผมำแ่้อแล้ทำหน้านิ่
“รถิั”เธอมอออไปนอหน้า่าพร้อมพูอะไรไรไปทั่ว เธอเหมือนะุยับผมนะแ่เธอุยนเียวเธอพูมาใ่ไ้เลยล้ะ
“หึ” เธอสะุ้เล็น้อยผมึหันไปามเสียอเธอและผม็รู้สาเหุที่เธอสะุ้แล้วล้ะ
“เป็นไร”
“เปล่า่ะ” หึ!เธอไม่รู้สึอะไรเลยหรอับเหุาร์เมื่อี้เป็นผมพัันไป้า ผมนะเธอูไม่ใเลยสันิที่เห็นแฟนเธอับผู้หิอื่น ใ่ผมพูไม่ผิหรอแฟนเธออยู่ับผู้หินอื่น ผมรู้ัแฟนเธอไ้ไอะหรอ?เธอถ่ายรูปู่ันให้ไลน์น่ะผมเลยำไ้
“หรอ?”
“มีอะไรรึเปล่าะ” เธอถามผม
“เรานั้นแหละ้ออบพี่ มีอะไระอยาระบายไหม?”
“อบุ่ะ”เธอเลือที่ะอบุผมแทนาอนปรที่ว่าะวนเธอไปิน้าว ผมเลยเปลี่ยนแผนผมิว่าเธอ้อาระอยู่นเียวใ้เวลาิอะไรๆมั่ านั้นผม็มาส่เธอที่หอพัเธอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น