The dark shade - Arc city : ด้านมืดของเมืองแห่งแสงไฟ (honkai ​impact ​3​)​ - นิยาย The dark shade - Arc city : ด้านมืดของเมืองแห่งแสงไฟ (honkai ​impact ​3​)​ : Dek-D.com - Writer
×

    The dark shade - Arc city : ด้านมืดของเมืองแห่งแสงไฟ (honkai ​impact ​3​)​

    เรื่องนี้ใช้เพียงแค่ตัวละครจากเกม honkai impact 3 ส่วนเนื้อเรื่องในนิยายนี้ไรท์เขียนขึ้นมาตามจินตนาการให้แอคชั่นขึ้น เหมาะกับคนชอบแนวบู๊ๆ แต่เนื้อเรื่องดาร์กอยู่.. เป็นธีม cyberpunk มีความรุนแรงพอควร

    ผู้เข้าชมรวม

    6,902

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    55

    ผู้เข้าชมรวม


    6.9K

    ความคิดเห็น


    39

    คนติดตาม


    222
    จำนวนตอน :  66 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  29 พ.ค. 67 / 00:26 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บทนำ


    ภาพประกอบเสริมความเข้าใจ


    โลกมนุษย์​  ปี ค.ศ.2035


    อาร์ค..​ชื่อของเมืองแห่งหนึ่ง ที่เต็มไปด้วยแสงสี เทคโนโลยีที่ล้ำสมัยกว่าที่อื่น.. 

     ณ เขตเวิ่นเจีย.. ใจกลางย่านธุรกิจหลักของเมืองอาร์ค ที่ทิศตะวันตกติดกับมหาสมุทร​ เขตนี้เป็นย่านที่ขึ้นชื่อว่าปลอดภัยที่สุดในเมืองแล้ว ว่ากันว่าเพียงแค่เกิดเหตุอาชญากรรม​เล็กน้อยขึ้นในเวิ่นเจีย หน่วยตำรวจพร้อมอาวุธครบมือ ไม่ก็จักรกลรักษาความปลอดภัย​ของหน่วย "HCPD" ที่กำลังลาดตระเวนอยู่ หรือประจำ ณ สถานีในละแวกใกล้เคียง จะมาปราบปรามอาชญากรรมภายใน 2-3 นาที และลงมืออย่างรวดเร็วและเชี่ยวชาญ

    เขตนี้เต็มไปด้วยแสงสีที่อาบย้อมเมือง และมีตึกระฟ้าของบริษัทและคอนโดมิเนียมสำหรับคนมีเงินรวมๆ กันนับร้อยตึก และไม่เคยสงบแม้จะเป็นยามราตรี เขตนี้นี้ถูกประทินโฉมด้วยแสงไฟแอลอีดีที่จัดจ้านหลากสี เครื่องฉายโฮโลแกรม แสดงอักษรและภาพที่วิ่งไปตามตึกระฟ้า และเทคโนโลยีที่เหนือชั้น

    โลกกลางคืนของที่นี่เต็มไปด้วยแสงสีจากตึกรามบ้านช่อง ป้ายโฆษณา​ จอโฆษณาสามมิติ และอื่นๆ

    บางจุดในเมืองที่เป็นโลกของผู้ใหญ่ ก็มีทั้งแสงไฟหลากสีจากร้านเหล้า, สถานบริการ, อาบอบนวดและอื่นๆ ทำให้เมืองนี้ยังคงตื่นแม้ในยามรัตติกาล จึงเป็นที่ถูกใจนักท่องราตรีที่จะมาเสพสมสิ่งมัวเมาในค่ำคืนนี้.. 


    ทุกอย่างของที่นี่ ก็ดูจะเป็นเมืองปกติ


    เนื่องจากความปลอดภัยมีแค่ใน"เขตเวิ่นเจีย" เท่านั้น เพราะเพียงแค่คุณเดินทางออกจากเขตนี้ คุณจะได้ไปที่เขต"ซงเหมิน" ถูกจัดว่าเป็นเขตที่อันตรายในลำดับที่ 4 ของเมืองอาร์ค (ระดับความเสี่ยงในการพบกับอาชญากรรมในเขตซงเหมิน​อยู่ที่ 20%-43%)​

    ที่นี่ มีปัญหาอะไรบ้าง ฟังผมพูดสิ แล้วคุณจะรู้ ว่ามันคือ

    "เมืองสวรรค์ ที่เป็นนรกของคนจน" 

    มา.. เริ่มเลย.. 

    .


    ถ้าไม่ติดเรื่องอาชญากรรมที่เป็นปัญหาเรื้อรัง... 

    ด้วยเทคโนโลยี่​ที่ล้ำหน้าเสียจนเกิดคำเปรยว่า


    ชนชั้นล่างถูกแทนที่ด้วยเครื่องจักร

    ชนชั้นกลางถูกแทนที่ด้วยคอมพิวเตอร์

    และชนชั้นสูงถูกแทนที่ด้วย A.I


    ตามที่กล่าวมานี้ ทำให้คนกว่า 60% จากทั้งเมืองว่างงาน และมากกว่าครึ่งก็เป็นคนที่มีฐานะปานกลางถึงคนจนแบบหาเช้ากินค่ำ ความยากจนนี่เอง ที่นำไปสู่การก่ออาชญากรรมที่เป็นปัญหาเรื้อรังของเมืองนี้ ที่มีตั้งแต่ระดับขโมยของร้านค้า ไปจนถึงไล่ยิงอริกลางถนนด้วยอาวุธนานาชนิดแบบไม่เกรงกลัวกฎหมาย


    โลกของสารเสพติดมีเงินหมุนในนั้นร่วมหลักล้านล้านบาท ที่แม้แต่ทางการยังเข้ามายุ่งเกี่ยว


    บ่อนการพนันทั้งเล็กใหญ่ สามารถใช้เงินจำนวนหนึ่งจ่ายให้ตำรวจ หรือที่เรียกกันว่า "ส่วย" เพื่อให้ทำธุรกิจสีเทาได้อย่างไม่ถูกดำเนินคดีใดๆ หรือแม้แต่กลุ่มแก๊งค้ายาเสพติดหรือสิ่งผิดกฎหมายอื่นๆ ที่เป็นธุรกิจสีดำ ก็จ่ายส่วยเพื่อให้ไม่ถูกดำเนินคดีได้เช่นกัน


    เมืองที่อาชญากรรม​ทุกชนิดใช้เงินแก้ผิดเป็นถูกได้ และมีการโยนความผิดและหาแพะ ที่เป็นคนธรรมดาที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ มารับความผิดแทน หลังจากที่มีการใช้เงินแก้กฎหมาย


    มีกฎหมายที่ออกมาเพื่อเอื้อผลประโยชน์ให้กับคนบางกลุ่มหรือเหล่านายทุน ที่เป็นการเอาเปรียบประชาชนตาดำๆ


    ที่นี่ตำรวจ อันตรายกว่าผู้ร้าย มีตั้งแต่ตำรวจห่วยๆ ที่มาทำงานเอาเงินเดือนแบบเช้าชามเย็นชาม จนถึงตำรวจบางคนที่อยู่ฝั่งของกลุ่มแก๊งผู้มีอิทธิพลต่างๆ ที่ทำหน้าที่เป็นหนอนบ่อนใส้ หรือเป็นพวกรับส่วย รับเงินสกปรกจากแหล่งธุรกิจผิดกฎหมาย


    ตำรวจน้ำดีมีแค่ในกลุ่มตำรวจชั้นผู้น้อย ที่ต้องการทำเพื่อสังคมจริงๆ แต่พอทำได้ไม่นานก็ต้องจำใจลาออกไปเสียก่อน เพราะความเน่าเฟะของระบบนี้ ที่เน่าในมาไม่รู้กี่สิบปีแล้ว ทำให้ตำรวจชั้นผู้น้อยแทบทุกคนหมดไฟจนลาออก.. 


    บางเขตของเมืองอยู่ภายใต้การปกครองของกลุ่มผู้มีอิทธิพล ทั้งมาเฟีย ยากูซ่า กลุ่มแก๊งต่างๆ องค์กรใต้ดิน และอื่นๆ


    ปัญหา​การเมืองที่มีการบริหารแล้วเมืองหยุดพัฒนา เพราะมีแต่คนที่จะกอบโกยผลประโยชน์เข้าตัวเองอย่างเดียว ไม่ก็มาเสพอำนาจแล้วใช้สั่งโน่นนี่ตามที่ตัวเองต้องการ ซึ่งสร้างความรำคาญและความไม่พอใจ ไปจนถึงสร้างความเกลียดชังให้กับประชาชนที่นี่


    ที่นี่ พลเรือนสามารถครอบครองอาวุธปืนถูกกฎหมายได้แบบมีขอบจำกัด มีจุดประสงค์เพื่อปกป้องชีวิต ทรัพย์สิน และเพื่อการกีฬา ซื้อได้มากสุดที่หน้าตัดกระสุน ไม่เกินขนาด .458 นิ้ว ความจุสูงสุดไม่สามารถบรรจุเกิน 20 นัดได้ (ในปืนสั้นและปืนทุกชนิดที่มีลำกล้องไม่ถึง 5 นิ้ว)​ ปืนลูกซอง​ ความจุกระสุนสูงสุดต้องไม่เกิน 8 นัด และต้องไม่มีเครื่อง หรืออุปกรณ์บังคับเสียง เช่น ไซเลนเซอร์(ที่เก็บเสียง)​ และต้องไม่มีเครื่อง ชิ้นส่วน หรืออุปกรณ์เสริม ที่สามารถทำให้ปืนมีอานุภาพ​ร้ายแรงได้ เช่น ไม่สามารถยิงแบบเต็มอัตโนมัติได้ ต้องปราศจากอุปกรณ์ หรือชุดแต่งที่เพิ่มประสิทธิภาพของปืนอย่างเห็นได้ชัด หรือเพิ่มประสิทธิภาพมากจนเกินการใช้งานของพลเรือน เช่น อุปกรณ์​ที่สามารถใช้ลดแรงรีคอยล์(แรงถีบ)​ของปืนได้เกิน 50% ต้องไม่มีอุปกรณ์ช่วยเล็งประเภทเลเซอร์ช่วยเล็ง ไกปืนแบบแต่งเพื่อลดน้ำหนักไก(ที่ทำให้ปืนยิงง่ายขึ้นไปอีก)​ เป็นต้น


    รวมทั้งธุรกิจค้าอาวุธผิดกฎหมาย ที่เป็นตัวสร้างปัญหาที่สุดของเมืองในตอนนี้ เพราะว่ามีปัญหาอาชญากรรมมากมายที่มีการใช้อาวุธปืนก่อเหตุ โดยที่ไม่รู้เลยว่าพวกนอกกฎหมายเอาปืนมาจากไหนเยอะแยะ ธุรกิจนี้มีขายตั้งแต่ปืนทำเองที่ไม่ได้มาตรฐาน ปืนแปลงจากแบลงค์กัน ยันอาวุธปืนที่หลุดมาจากค่ายทหารหรืออื่นๆ ด้วยวิธีการที่ไม่พึงประสงค์ ซึ่งต้องมีคนมีสีหนุนหลังถึงทำได้ คืออาวุธที่เรียกกันว่า "อาวุธสงคราม" เช่น ปืนที่ยิงแบบเต็มอัตโนมัติได้, อาวุธปืนที่มีคุณภาพและอานุภาพที่สูงเกินกว่าความจำเป็นในการใช้ป้องกันชีวิตและทรัพย์สินของประชาชน หรือเป็นปืนที่มีกระสุนขนาดใหญ่เกินกว่าที่กฎหมายจะอนุญาติให้พลเรือนครอบครองได้



    ไงล่ะ หมดละ มันแย่สุดๆ ไปเลยใช่มั้ย? แต่อาจจะมีอย่างอื่น ที่แย่กว่านี้อีกนะ


    มันแย่สุดๆ 


    WARNING:

    นิยายนี้มีเนื้อหาเรื่องความรุนแรงนานาประเภท, การใช้อาวุธปืนในทางที่ผิด, อาชญากรรมหลายชนิด, ยาเสพติด และการกระทำที่ละเมิดกฎหมายบ้านเมืองและศีลธรรม และอื่นๆ จงพึงระลึกไว้ว่านี่เป็นเพียงนิยายฟรี ที่สร้างขึ้นมา เพื่อสนองนีทและเพื่อวัตถุประสงค์ด้านความบันเทิงเท่านั้น!!  


    ม่จำกัดอายุ แต่ขอจำกัด​วิจารณญาณ.


    .


    .. 


    เวลา 22:34:51


    เขตปกครองพิเศษ เมืองอาร์ค​


    เขตซงเหมิน ย่านหลินยี่ ถนนว่านเฟิง บ้านเลขที่ 44/36


    ณ ร้านเหล้า Raven's



    ภายในบาร์เหล้า ตกแต่งสไตล์วินเทจ โทรทัศน์​ขนาด 26" กำลังเปิดข่าว Baogao news จากช่อง 143 



    เสียงผู้รายงานข่าวหญิง:

    เมื่อสองทุ่มที่ผ่านมา เกิดเหตุสลดขึ้นค่ะ คนที่มีชู้ควรฟังไว้เป็นอุทาหรณ์นะคะ เป็น​ข่าว​การฆาตกรรม​เรื่องปมชู้สาว ตัวผู้ก่อเหตุคือ นาย ฮง ตงฟาง อายุ 29 ปีค่ะ ผู้ก่อเหตุรับสารภาพว่า เหตุผลที่ทำไปเพราะว่า เขาจับได้ว่าแฟนที่เพิ่งคบกันได้สามเดือนแอบไปมีชู้เป็นชายอื่น ตนจึงบันดาลโทสะค่ะ ใช้ปืนแบลงค์กันแปลงที่ซื้อจากออนไลน์ มาใช้กระหน่ำยิงแฟนตัวเองพร้อมชายชู้ตายคารถทั้งคู่ค่ะ แล้วก็ก่อเหตุชนิดกลางถนนเลยนะคะเนี่ย.. 


    เสียงความเห็นจากนักข่าวชาย:

    โหย เหตุเกิดกลางเมืองงี้เลย เอาเป็นว่าใครมีชู้ก็ระวังกันด้วยนะ


    เสียงผู้รายงานข่าวหญิง:

    ไปกันที่ข่าวต่อไปค่ะ เกิดเหตุการณ์คนร้ายทุบทำลายตู้เอทีเอ็มค่ะ.. เหตุเกิดที่ธนาคารกินโกะ สาขาจ้งจิน คนร้ายเป็นชายอายุราวๆ ยี่สิบปี ใช้แชลงทุบทำลายตู้เอทีเอ็มจนได้รับความเสียหายจำนวนสามตู้ และทำร้ายผู้ใช้บริการจนบาดเจ็บหนึ่งคน ผู้บาดเจ็บชื่อนางฟาน หมิงหลาง อาการถูกของแข็งทุบที่ศีรษะจนแตกสามแผล และถูกชแลงฟาดที่สะโพกอีกหนึ่งแผล คนร้ายหลบหนีไปได้พร้อมเงินจำนวนสองหมื่นบาทจากเหยื่อ ตอนนี้ก็ตามตัวกันอยู่นะคะ.. 


    โบรนี​:มีแต่ข่าวแบบนี้.. 


    โบรนี​:[กดรีโมทปิดทีวี]​


    โบรนี​:ฟังเพลงยังมีสาระมากกว่าฟังข่าวนี่เล้ย.. 


    .


    ในร้านเปิดเพลง look at me now ในลำโพงบลูทูตตัวใหญ่ในร้าน


    Music playing:

    Brennan savage - look at me now



    เทเรซา​:โบรนี เป็นไงมั่งวันนี้.. 


    โบรนี:วันนี้ได้เงินไม่ค่อยดีเลยแฮะ


    โบรนี​พูด ก่อนที่จะกระดกน้ำโคล่าจากน้ำอัดลมกระป๋องยี่ห้อ "อาร์คโคล่า"


    เทเรซา:ก็ลูกค้าทั้งวันมีแค่สิบกว่าคนนิ


    โบรนี: คงต้องไปถามเรเว่นดูนะ ว่ากลางวันจะเปิดเป็นร้านอาหารเฉยๆดีไหม กลางคืนค่อยขายเหล้า

    เทเรซา​:ก็ดีนะ ได้เวลาเปิดนานขึ้น รับลูกค้าได้นานขึ้น ได้เงินมากขึ้น แต่ก็จะเหนื่อยขึ้นเช่นกัน

    โบรนี: ถ้าเธอพูดอย่างนี้ฉันก็ไม่เอาด้วยแล้วล่ะ แค่ทำงานกลางคืนอย่างเดียวก็จะตายกันอยู่แล้ว

    เทเรซา: แต่ฉันว่าเปิดร้านเหล้ามันก็ไม่ดีเท่าไหร่หรอกนะ

    โบรนี:ไม่ให้ขายเหล้าเลย ลูกค้าขี้เมาขาประจำหลายคนก็จะไปร้านอื่นๆ กันหมด

    เทเรซา​:ก็จริง.. 

    เรเวน:จะบ้าหรอยะ ขึ้นชื่อว่าร้านเหล้าแต่ไม่ขายเหล้าเนี่ยนะ


    โบรนี:อ้าว คุณ​เรเวนนี่เอง

    เทเรซา​: ฉันมีไอเดียว่าตอนกลางวันจะเปิดเป็นแค่ร้านอาหารอย่างเดียวดีไหม กลางคืนค่อยขายเหล้า

    โบรนี:นั่นสิ ฟังดูน่าสนใจ

    เรเวน: แต่ถ้าเปิดนานขึ้น ก็ควรมีพนักงานมากขึ้นน่ะสิ


    โบรนี: แล้วเราจะหาพนักงานดีๆ จากไหนอ่ะ แถวนี้ส่วนมากมีแต่พวกติดเหล้าติดยา ไม่ก็กุ๊ยไถตังเด็กประถมกันทั้งนั้น

    เทเรซา​:มันต้องมีคนดีๆบ้างแหละน่า

    โบรนี:ใช่ๆ


    เรเวน:พอดีฉันได้รับงานอัดคนอีกละ เลยปิดร้านเร็วได้

    โบรนี:มิน่าละ ร้านแขวนป้ายปิดตอนสี่ทุ่ม

    เทเรซา​:เรเวน ที่เค้าจ้างเธอ คงอัดเอานอนโรงพยาบาลไม่ก็พิการสินะ 

    โบรนี:อืม จัดให้สมใจลูกค้า คืนนี้ฉันว่าจะลองแฮกเข้ากล้องวงจรปิดแถวนี้ดูละกัน

    เรเวน:แค่ที่ฉันฟังมานี่ งานเธอนี่ฟังดูเสี่ยงคุกกว่าฉันอีกนะ

    โบรนี:เมืองโจร มันก็ต้องอยู่แบบโจรสิ~ คุณเรเวนก็รับจ้างอัดคนไปทั่ว ฉันก็เที่ยวแฮกไปทั่ว ส่วนเทเรซา ประวัติขาว เป็นไอดอลขวัญใจคนทั้งเมือง แถมน่ารักที่สุดในโลกอีก

    เทเรซา​:นี่ชมกันใช่ไหมเนี่ย

    โบรนี:แล้วแต่เธอจะคิดว่าชมหรืออย่างอื่น~




    (จบบทนำ)​

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น