นายตัวสั้นกับยายขาหมู

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

บทที่ 1

เรื่องราวระหว่างแม่สาวขาใหญ่และพ่อเทพบุตรตัวสั้นเริ่มต้นในช่วงต้นฤดูหนาวของปีที่แล้ว ในคืนวันหนึ่ง ขณะที่ท้องฟ้าอึมครึมจากพายุฝน แสงไฟริบหลี่จากโต๊ะทำงานสะท้อนภาพของผู้หญิงวัยสิบเจ็ดสิบแปดปีอย่างสลัว ๆ หญิงสาวมีผมสีน้ำตาลอ่อนยาวถึงกลางหลัง ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกผูกรวบไว้ด้านข้างริมกรอบแว่นตาสีดำบาง ๆ บนใบหน้าของเด็กสาวธรรมดาคนหนึ่ง อาจเป็นด้วยความคงทนของแว่นตาอันนั้น เธอจึงสวมใส่แว่นตารุ่นโบราณบานเบะอันนี้ตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ชั้นไฮสครูพร้อมกับบุคลิกชอบขยับแว่นเหมือนคนแก่ทั่วไป จึงทำให้เพื่อน ๆ ร่วมชั้นมักจะเรียกหญิงสาวว่า “ ยายแว่นหรือยายสี่ตา ”

ฮอนเจยืนคนถุงน้ำชาสำเร็จรูปที่หย่นลงไปในแก้วชงชาร้อนแก้วโปรดปรานที่สุดของเธอ ไออุ่นโชยขึ้นจากผิวน้ำชาจนได้กลิ่นจากผงชาในถุงนั้นจรดปลายจมูกโค้งมน อารมณ์ภายในจิตใจหดหู่ซึ่งได้จากเม็ดฝนเริ่มจางหายไป ระหว่างเวลาพักจากการทำงานเธอมักจะชอบยืนมองพิงขอบกระจกบานใหญ่เพื่อมองสวนสาธารณะเยื้องกับตัวบ้าน เม็ดฝนหรือจะเรียกว่าสายฝนไหลย้อยลงมาเป็นทางยาวจากหลังคาด้านบน ริ้วสายฝนแลเป็นเส้นตรงเมื่อไหลผ่านแผ่นกระจก

เรื่องราวระหว่างแม่สาวขาใหญ่และพ่อเทพบุตรตัวสั้นเริ่มต้นในช่วงต้นฤดูหนาวของปีที่แล้ว ในคืนวันหนึ่ง ขณะที่ท้องฟ้าอึมครึมจากพายุฝน แสงไฟริบหลี่จากโต๊ะทำงานสะท้อนภาพของผู้หญิงวัยสิบเจ็ดสิบแปดปีอย่างสลัว ๆ หญิงสาวมีผมสีน้ำตาลอ่อนยาวถึงกลางหลัง ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกผูกรวบไว้ด้านข้างริมกรอบแว่นตาสีดำบาง ๆ บนใบหน้าของเด็กสาวธรรมดาคนหนึ่ง อาจเป็นด้วยความคงทนของแว่นตาอันนั้น เธอจึงสวมใส่แว่นตารุ่นโบราณบานเบะอันนี้ตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ชั้นไฮสครูพร้อมกับบุคลิกชอบขยับแว่นเหมือนคนแก่ทั่วไป จึงทำให้เพื่อน ๆ ร่วมชั้นมักจะเรียกหญิงสาวว่า “ ยายแว่นหรือยายสี่ตา ”

ฮอนเจยืนคนถุงน้ำชาสำเร็จรูปที่หย่นลงไปในแก้วชงชาร้อนแก้วโปรดปรานที่สุดของเธอ ไออุ่นโชยขึ้นจากผิวน้ำชาจนได้กลิ่นจากผงชาในถุงนั้นจรดปลายจมูกโค้งมน อารมณ์ภายในจิตใจหดหู่ซึ่งได้จากเม็ดฝนเริ่มจางหายไป ระหว่างเวลาพักจากการทำงานเธอมักจะชอบยืนมองพิงขอบกระจกบานใหญ่เพื่อมองสวนสาธารณะเยื้องกับตัวบ้าน เม็ดฝนหรือจะเรียกว่าสายฝนไหลย้อยลงมาเป็นทางยาวจากหลังคาด้านบน ริ้วสายฝนแลเป็นเส้นตรงเมื่อไหลผ่านแผ่นกระจก

ฮอนเจยืนคนถุงน้ำชาสำเร็จรูปที่หย่นลงไปในแก้วชงชาร้อนแก้วโปรดปรานที่สุดของเธอ ไออุ่นโชยขึ้นจากผิวน้ำชาจนได้กลิ่นจากผงชาในถุงนั้นจรดปลายจมูกโค้งมน อารมณ์ภายในจิตใจหดหู่ซึ่งได้จากเม็ดฝนเริ่มจางหายไป ระหว่างเวลาพักจากการทำงานเธอมักจะชอบยืนมองพิงขอบกระจกบานใหญ่เพื่อมองสวนสาธารณะเยื้องกับตัวบ้าน เม็ดฝนหรือจะเรียกว่าสายฝนไหลย้อยลงมาเป็นทางยาวจากหลังคาด้านบน ริ้วสายฝนแลเป็นเส้นตรงเมื่อไหลผ่านแผ่นกระจก

เฮ้ย !! เธอถอนหายใจเฮือกหนึ่งตามนิสัยติดตัวเหมือนชอบขยับกรอบแว่นตา ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากแก้ไขนิสัยแบบนี้หรอกนะ แต่เธอเป็นสาวขี้ลืม กว่าจะนึกได้มักจะเป็นหลังจากทำมันไปเรียบร้อยแล้ว เมื่อจิบน้ำชาจนเหลือเพียงครึ่งแก้ว หัวสมองรู้สึกกระปรี้กระเปร่าเกิดแรงฮึดจนสามารถตะลุยทำงานไปจรดเช้าตรู่ของวันต่อไปได้ เมื่อได้ความคิดใหม่ ๆ เกิดขึ้นในสมอง เธอรีบเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะประจำตำแหน่ง

เฮ้ย !! เธอถอนหายใจเฮือกหนึ่งตามนิสัยติดตัวเหมือนชอบขยับกรอบแว่นตา ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากแก้ไขนิสัยแบบนี้หรอกนะ แต่เธอเป็นสาวขี้ลืม กว่าจะนึกได้มักจะเป็นหลังจากทำมันไปเรียบร้อยแล้ว เมื่อจิบน้ำชาจนเหลือเพียงครึ่งแก้ว หัวสมองรู้สึกกระปรี้กระเปร่าเกิดแรงฮึดจนสามารถตะลุยทำงานไปจรดเช้าตรู่ของวันต่อไปได้ เมื่อได้ความคิดใหม่ ๆ เกิดขึ้นในสมอง เธอรีบเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะประจำตำแหน่ง

โต๊ะประจำตำแหน่งเป็นทั้งโต๊ะทำงาน โต๊ะกินข้าวและโต๊ะอื่น ๆ เท่าที่เธอจะใช้สอยมัน หากจะเรียกมันเป็นโต๊ะสารพัดประโยชน์ดี ๆ นี้เอง

โต๊ะประจำตำแหน่งเป็นทั้งโต๊ะทำงาน โต๊ะกินข้าวและโต๊ะอื่น ๆ เท่าที่เธอจะใช้สอยมัน หากจะเรียกมันเป็นโต๊ะสารพัดประโยชน์ดี ๆ นี้เอง

แสงไฟจากหลอดโคมไฟบนโต๊ะสารพัดนึกของเธอส่องสว่างบนกระดาษแผ่นบาง เป็นกระดาษเขียนแบบของบรรดาดีไซเนอร์และช่างรับตัดเสื้อนิยมใช้กัน ภายในห้องขนาดสี่เหลี่ยมที่ฮอนเจใช้เป็นห้องปฏิบัติการทำงานอยู่นั้น หากจะบอกใครก็ตามว่ามันไม่ได้ทำความสะอาดมาตลอดหนึ่งเดือนเต็ม เก้าในสิบคนที่ได้แวะเวียนเข้ามาดูคงจะเห็นด้วย อีกคนทีเหลืออาจจะแก้ไขความเข้าใจใหม่ว่ามันไม่ได้รับการทำความสะอาดตลอดฤดูฝนที่กำลังจะผ่านไปเสียมากกว่า

แสงไฟจากหลอดโคมไฟบนโต๊ะสารพัดนึกของเธอส่องสว่างบนกระดาษแผ่นบาง เป็นกระดาษเขียนแบบของบรรดาดีไซเนอร์และช่างรับตัดเสื้อนิยมใช้กัน ภายในห้องขนาดสี่เหลี่ยมที่ฮอนเจใช้เป็นห้องปฏิบัติการทำงานอยู่นั้น หากจะบอกใครก็ตามว่ามันไม่ได้ทำความสะอาดมาตลอดหนึ่งเดือนเต็ม เก้าในสิบคนที่ได้แวะเวียนเข้ามาดูคงจะเห็นด้วย อีกคนทีเหลืออาจจะแก้ไขความเข้าใจใหม่ว่ามันไม่ได้รับการทำความสะอาดตลอดฤดูฝนที่กำลังจะผ่านไปเสียมากกว่า

แน่นอน เธอไม่ใช่พวกผู้หญิงกุลสตรีหรือพวกแม่บ้านทั้งหลาย ฮอนเจชอบห้องรก ๆ แบบนี้มากกว่าห้องสะอาดสะอ้านแต่หยิบจับหาเครื่องไม้เครื่องมือไม่เจอ จำได้ว่าสองเดือนหลังสุดของฤดูใบไม้ผลิของปีที่แล้ว เธอเคยว่าจ้างแม่บ้านของสำนักงานรับทำความสะอาดมาจัดการทีหนึ่ง ก็ดี..ห้องสะอาดสะอ้านเรียบร้อยดี แต่ข้าวของเครื่องใช้ถูกเก็บไว้ผิดที่ผิดทางจนทำให้เธอรู้สึกเข็ดหลาบไปจนวันตาย เพราะเป็นเรื่องใหญ่ทำให้อาทิตย์นั้นทั้งอาทิตย์เธอหาสมุดจดเกี่ยวกับรายละเอียดของลูกค้าไม่เจอ งานต้องล่าช้าออกไปเกือบทั้งอาทิตย์ ดีที่ว่าลูกค้ารายนั้นเป็นคุณนายคิม ลูกค้าประจำ มิฉะนั้นหญิงสาวจะถูกต่อว่าและถูกเรียกค่าปรับเหมือนพวกลูกค้าหัวหมอทั้งหลายแน่นอน

แน่นอน เธอไม่ใช่พวกผู้หญิงกุลสตรีหรือพวกแม่บ้านทั้งหลาย ฮอนเจชอบห้องรก ๆ แบบนี้มากกว่าห้องสะอาดสะอ้านแต่หยิบจับหาเครื่องไม้เครื่องมือไม่เจอ จำได้ว่าสองเดือนหลังสุดของฤดูใบไม้ผลิของปีที่แล้ว เธอเคยว่าจ้างแม่บ้านของสำนักงานรับทำความสะอาดมาจัดการทีหนึ่ง ก็ดี..ห้องสะอาดสะอ้านเรียบร้อยดี แต่ข้าวของเครื่องใช้ถูกเก็บไว้ผิดที่ผิดทางจนทำให้เธอรู้สึกเข็ดหลาบไปจนวันตาย เพราะเป็นเรื่องใหญ่ทำให้อาทิตย์นั้นทั้งอาทิตย์เธอหาสมุดจดเกี่ยวกับรายละเอียดของลูกค้าไม่เจอ งานต้องล่าช้าออกไปเกือบทั้งอาทิตย์ ดีที่ว่าลูกค้ารายนั้นเป็นคุณนายคิม ลูกค้าประจำ มิฉะนั้นหญิงสาวจะถูกต่อว่าและถูกเรียกค่าปรับเหมือนพวกลูกค้าหัวหมอทั้งหลายแน่นอน

ถ้าไม่ใช่อาชีพเป็นข้อบังคับ เธอคงไม่แหวกแนวคนทำงานทั่วไปแทนที่จะทำงานช่วงเวลากลางวันเหมือนคนอื่น กลับต้องทำงานตอนกลางคืนทุกวัน เหมือนมนุษย์ค้างคาวแปลกประหลาดจากชาวบ้านชาวช่องทั้งหลาย อาชีพของหญิงสาวก็คือ ดีไซเนอร์ เธอเป็นดีไซเนอร์อายุน้อยที่สุดในเกาหลีและที่มีงานล้นมือมากที่สุด ทำให้มีแต่คนจับตามอง หากจะเรียกว่าเธอเป็นดีไซเนอร์ชื่อดังของวงการออกแบบเลยทีเดียว

ถ้าไม่ใช่อาชีพเป็นข้อบังคับ เธอคงไม่แหวกแนวคนทำงานทั่วไปแทนที่จะทำงานช่วงเวลากลางวันเหมือนคนอื่น กลับต้องทำงานตอนกลางคืนทุกวัน เหมือนมนุษย์ค้างคาวแปลกประหลาดจากชาวบ้านชาวช่องทั้งหลาย อาชีพของหญิงสาวก็คือ ดีไซเนอร์ เธอเป็นดีไซเนอร์อายุน้อยที่สุดในเกาหลีและที่มีงานล้นมือมากที่สุด ทำให้มีแต่คนจับตามอง หากจะเรียกว่าเธอเป็นดีไซเนอร์ชื่อดังของวงการออกแบบเลยทีเดียว

หลายคนอาจไม่เชื่อว่าผู้หญิงลักษณะเฉิ่ม ๆ อย่างเธอจะเป็นดีไซเนอร์เหมือนคนอื่นและยังเป็นดีไซเนอร์ที่มีงานชุกชุมยิ่งกว่าดีไซเนอร์หลาย ๆ คนรวมกันซะอีก อย่างเช่นวันนี้ ระหว่างที่ฮอนเจกำลังเสก็ตแบบชุดงานราตรียาวของลูกค้าอีกท่านหนึ่ง ท่านเป็นคุณผู้หญิงนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงในแวววงบ้านจัดสรร เรียกว่าในหน้านิตยสารจำพวกคนดงคนดังจะมีภาพของลูกค้าคนนี้แทบทุกเล่ม ไม่มีขาดตกบกพร่องไปเลย หากหนังสือเล่มใด ฉบับไหนไม่มีภาพของคุณนายท่านนี้แสดงว่าเล่มนั้นไม่เป็นที่นิยมในสังคมชั้นสูง หรือที่เรียกหากันว่า สังคมพวกผู้ดี

หลายคนอาจไม่เชื่อว่าผู้หญิงลักษณะเฉิ่ม ๆ อย่างเธอจะเป็นดีไซเนอร์เหมือนคนอื่นและยังเป็นดีไซเนอร์ที่มีงานชุกชุมยิ่งกว่าดีไซเนอร์หลาย ๆ คนรวมกันซะอีก อย่างเช่นวันนี้ ระหว่างที่ฮอนเจกำลังเสก็ตแบบชุดงานราตรียาวของลูกค้าอีกท่านหนึ่ง ท่านเป็นคุณผู้หญิงนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงในแวววงบ้านจัดสรร เรียกว่าในหน้านิตยสารจำพวกคนดงคนดังจะมีภาพของลูกค้าคนนี้แทบทุกเล่ม ไม่มีขาดตกบกพร่องไปเลย หากหนังสือเล่มใด ฉบับไหนไม่มีภาพของคุณนายท่านนี้แสดงว่าเล่มนั้นไม่เป็นที่นิยมในสังคมชั้นสูง หรือที่เรียกหากันว่า สังคมพวกผู้ดี

กริ๊ง.... เสียงโทรศัพท์จากเครื่องโทรศัพท์รุ่นสมัยเก่าดังขึ้นในขณะที่ฮอนเจกำลังออกแบบอยู่ เสียงร้องของโทรศัพท์ทำให้เธอรู้สึกหัวเสีย ทั้งบ่นอุบอิบตำหนิตนเองที่เลิ่นเล้อเรื่องสำคัญ ทำไมเธอไม่ตรวจตราดูและยกหูโทรศัพท์ออกก่อนเริ่มลงมือทำงาน

ในหนึ่งวันฮอนเจจะรับโทรศัพท์แค่วันละสามชั่วโมงเท่านั้น หลังจากนั้นเธอจำเป็นยกหูโทรศัพท์ออกจากแป้นเพื่อตัดขาดจากการติดต่อกับทุก ๆ คน ไม่ใช่ว่าเธอเป็นคนหยิ่งยโสมากมาย แต่งานออกแบบจำเป็นต้องใช้สมาธิ บางครั้งการคุยโทรศัพท์ก็เป็นเหตุทำให้คอนเซ็ปชั้นยอดมลายหายไปกับมันเหมือนกัน ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะไม่รับโทรศัพท์

กริ๊ง.... เสียงโทรศัพท์จากเครื่องโทรศัพท์รุ่นสมัยเก่าดังขึ้นในขณะที่ฮอนเจกำลังออกแบบอยู่ เสียงร้องของโทรศัพท์ทำให้เธอรู้สึกหัวเสีย ทั้งบ่นอุบอิบตำหนิตนเองที่เลิ่นเล้อเรื่องสำคัญ ทำไมเธอไม่ตรวจตราดูและยกหูโทรศัพท์ออกก่อนเริ่มลงมือทำงาน

ในหนึ่งวันฮอนเจจะรับโทรศัพท์แค่วันละสามชั่วโมงเท่านั้น หลังจากนั้นเธอจำเป็นยกหูโทรศัพท์ออกจากแป้นเพื่อตัดขาดจากการติดต่อกับทุก ๆ คน ไม่ใช่ว่าเธอเป็นคนหยิ่งยโสมากมาย แต่งานออกแบบจำเป็นต้องใช้สมาธิ บางครั้งการคุยโทรศัพท์ก็เป็นเหตุทำให้คอนเซ็ปชั้นยอดมลายหายไปกับมันเหมือนกัน ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะไม่รับโทรศัพท์

" ฮัลโหล คุณโทรมาผิดเบอร์ค่ะ แค่นี้นะ " เหมือนกับทุกครั้งไปที่เธอรับโทรศัพท์ในช่วงไม่อยากรับรู้เรื่องราวใด ๆ และไม่อยากพูดคุยกับใครทั้งนั้น

ฮัลโหล คุณโทรมาผิดเบอร์ค่ะ แค่นี้นะ " เหมือนกับทุกครั้งไปที่เธอรับโทรศัพท์ในช่วงไม่อยากรับรู้เรื่องราวใด ๆ และไม่อยากพูดคุยกับใครทั้งนั้น

" นี้คุณฮอนเจ ผมเอง มาร์คไงล่ะ " ปลายสายรีบตะโกนเสียงแหลม ด้วยเกรงว่าหญิงสาวจะวางสายโทรศัพท์ลงและดึงสายโทรศัพท์ออกเพื่อตัดรำคาญ

นี้คุณฮอนเจ ผมเอง มาร์คไงล่ะ " ปลายสายรีบตะโกนเสียงแหลม ด้วยเกรงว่าหญิงสาวจะวางสายโทรศัพท์ลงและดึงสายโทรศัพท์ออกเพื่อตัดรำคาญ

" มาร์คเหรอ โทรมาทำไม " ฮอนเจถามกลับด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายกึ่ง ๆ รำคาญ โดยใจจริงแล้วเธอไม่รู้สึกเบื่อหน่ายนายมาร์คเหมือนคนอื่น ไม่เคยมีเลยสักหนเดียวที่เธอจะเบื่อผู้ชายหรือผู้หญิงในร่างชายหนุ่มคนนี้ เพราะชายหนุ่มตามเอกสารสำคัญของทางราชการเขาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอเอง

" พอดีมีงานด่วนเข้ามา ก็เลยร้อนใจ โทษนะที่โทรมากวน ด่วนจริง ๆ " มาร์คตอบด้วยน้ำเสียงที่ติดจะเป็นงานเป็นการ

มาร์คเหรอ โทรมาทำไม " ฮอนเจถามกลับด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายกึ่ง ๆ รำคาญ โดยใจจริงแล้วเธอไม่รู้สึกเบื่อหน่ายนายมาร์คเหมือนคนอื่น ไม่เคยมีเลยสักหนเดียวที่เธอจะเบื่อผู้ชายหรือผู้หญิงในร่างชายหนุ่มคนนี้ เพราะชายหนุ่มตามเอกสารสำคัญของทางราชการเขาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอเอง

" พอดีมีงานด่วนเข้ามา ก็เลยร้อนใจ โทษนะที่โทรมากวน ด่วนจริง ๆ " มาร์คตอบด้วยน้ำเสียงที่ติดจะเป็นงานเป็นการ

พอดีมีงานด่วนเข้ามา ก็เลยร้อนใจ โทษนะที่โทรมากวน ด่วนจริง ๆ " มาร์คตอบด้วยน้ำเสียงที่ติดจะเป็นงานเป็นการ

" งานไร " เธอถามกลับด้วยต้นฉบับตามเป็นตัวตนของเธอ ซึ่งก็คือเสียงห้วนสั้นเหมือนเด็กทอมบอย

งานไร " เธอถามกลับด้วยต้นฉบับตามเป็นตัวตนของเธอ ซึ่งก็คือเสียงห้วนสั้นเหมือนเด็กทอมบอย

" ออกแบบชุดนักร้อง พอดีว่าค่ายเพลงต้นสังกัดของคังซอนเฮ นักร้องผู้ชายคนนั้นไง คนที่ฉันชี้ให้เธอเห็นตรงหน้าร้านขายเทปของวันก่อนนะ...." มาร์คตั้งท่าจะเท้าความไปถึงอดีต

ออกแบบชุดนักร้อง พอดีว่าค่ายเพลงต้นสังกัดของคังซอนเฮ นักร้องผู้ชายคนนั้นไง คนที่ฉันชี้ให้เธอเห็นตรงหน้าร้านขายเทปของวันก่อนนะ...." มาร์คตั้งท่าจะเท้าความไปถึงอดีต

" เอ่อ ๆ รู้ล่ะ " ฮอนเจรีบตัดบทก่อนผู้จัดการส่วนตัวของเธอจะพล่ามถึงพ่อยอดชายในดวงใจไปอีกนาน

เอ่อ ๆ รู้ล่ะ " ฮอนเจรีบตัดบทก่อนผู้จัดการส่วนตัวของเธอจะพล่ามถึงพ่อยอดชายในดวงใจไปอีกนาน

" อืม..พอดีว่าเทปชุดสองของเค้าไปได้สวย ก็อย่างที่เธอก็รู้....." มาร์คพยายามวกกลับเข้าเรื่องเดิม เพื่อบรรยายสรรพคุณความวิเศษเลอเลิศของศิลปินคนนี้อย่างชื่นชอบ ท่ามกลางความหมั่นไส้ภายในจิตใจของหญิงสาว เธอกำลังคิดว่า ถ้าค่ายเพลงค่ายที่นักร้องหนุ่มสังกัดอยู่ได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์ระหว่างเธอและเขาโดยเฉพาะช่วงเชียรขาดใจ จะไม่รีบมาฉกมาจับจองผู้จัดการหนุ่มเหลือน้อยของเธอไปเป็นประชาสัมพันธ์ประจำตัวคังซอนเฮหรอกเหรอ

" พอ!! " หญิงสาวรีบแหกปากเพื่อหยุดสต็อปการเยินย่อสรรเสิญ ขืนได้ยินมากกว่า เส้นประสาทที่หน้าผากของเธอคงจะระเบิดออกด้วยความหงุดหงิดใจ

อืม..พอดีว่าเทปชุดสองของเค้าไปได้สวย ก็อย่างที่เธอก็รู้....." มาร์คพยายามวกกลับเข้าเรื่องเดิม เพื่อบรรยายสรรพคุณความวิเศษเลอเลิศของศิลปินคนนี้อย่างชื่นชอบ ท่ามกลางความหมั่นไส้ภายในจิตใจของหญิงสาว เธอกำลังคิดว่า ถ้าค่ายเพลงค่ายที่นักร้องหนุ่มสังกัดอยู่ได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์ระหว่างเธอและเขาโดยเฉพาะช่วงเชียรขาดใจ จะไม่รีบมาฉกมาจับจองผู้จัดการหนุ่มเหลือน้อยของเธอไปเป็นประชาสัมพันธ์ประจำตัวคังซอนเฮหรอกเหรอ

" พอ!! " หญิงสาวรีบแหกปากเพื่อหยุดสต็อปการเยินย่อสรรเสิญ ขืนได้ยินมากกว่า เส้นประสาทที่หน้าผากของเธอคงจะระเบิดออกด้วยความหงุดหงิดใจ

พอ!! " หญิงสาวรีบแหกปากเพื่อหยุดสต็อปการเยินย่อสรรเสิญ ขืนได้ยินมากกว่า เส้นประสาทที่หน้าผากของเธอคงจะระเบิดออกด้วยความหงุดหงิดใจ

" เอ่อ...ตัวเองก็..คุณเคนขาเค้าเก่งจริง ๆ นะ "

เอ่อ...ตัวเองก็..คุณเคนขาเค้าเก่งจริง ๆ นะ "

" แน่ะ ถ้าจะพูดเรื่องนี้อีกล่ะก็ ฉันจะวางล่ะนะ " ฮอนเจเริ่มยัวะแล้ว เธอกำลังตำหนิผู้จัดการส่วนตัวในใจเพราะเวลากลางคืนเป็นเวลาทองที่เธอจะได้นั่งทำงานอย่างมีสมาธิ ไม่มีเสียงเอะอะ เสียงเครื่องยนต์คอยกวนประสาท

แน่ะ ถ้าจะพูดเรื่องนี้อีกล่ะก็ ฉันจะวางล่ะนะ " ฮอนเจเริ่มยัวะแล้ว เธอกำลังตำหนิผู้จัดการส่วนตัวในใจเพราะเวลากลางคืนเป็นเวลาทองที่เธอจะได้นั่งทำงานอย่างมีสมาธิ ไม่มีเสียงเอะอะ เสียงเครื่องยนต์คอยกวนประสาท

" OK. I See " มาร์ครีบปิดปากคุณเรื่องนักร้องหนุ่มอย่างจำยอม " เอ่อ ท่านประธานลีอยากจ้างเธอ ให้ช่วยออกแบบเสื้อผ้าชุดใหม่เพื่อให้เข้ากับคอนเซปเทปเพลงชุดต่อไปที่จะออกวางแผงต้นฤดูใบไม้ผลินะ เรียกว่ารับฤดูซัมเมอร์ "

" ชุดของนักร้องนะเหรอ...ต้องแถมชุดเดนเซอร์ด้วยม่ะ ถ้าหากมีแถม ตอบไปเลยว่าเชย์โน โอเค๊...แค่นี้ใช้ไหม ฉันจะรีบกลับไปทำงาน " ฮอนเจยังจำได้ดีว่าครั้งก่อนที่ตกปากรับคำยอมทำชุดออกงานให้ยายดารายอดนิยมคนหนึ่ง นอกจากลูกค้าคนนั้นจะเป็นลูกอีช่างติแล้ว ยังสั่งให้หญิงสาวออกแบบให้คู่ควงของเธอเป็นของแถมด้วย เรียกว่าจ่ายชุดเดียวแต่ขอเป็นเพ็จเก็จ

มาร์ครีบปิดปากคุณเรื่องนักร้องหนุ่มอย่างจำยอม " เอ่อ ท่านประธานลีอยากจ้างเธอ ให้ช่วยออกแบบเสื้อผ้าชุดใหม่เพื่อให้เข้ากับคอนเซปเทปเพลงชุดต่อไปที่จะออกวางแผงต้นฤดูใบไม้ผลินะ เรียกว่ารับฤดูซัมเมอร์ "

" ชุดของนักร้องนะเหรอ...ต้องแถมชุดเดนเซอร์ด้วยม่ะ ถ้าหากมีแถม ตอบไปเลยว่าเชย์โน โอเค๊...แค่นี้ใช้ไหม ฉันจะรีบกลับไปทำงาน " ฮอนเจยังจำได้ดีว่าครั้งก่อนที่ตกปากรับคำยอมทำชุดออกงานให้ยายดารายอดนิยมคนหนึ่ง นอกจากลูกค้าคนนั้นจะเป็นลูกอีช่างติแล้ว ยังสั่งให้หญิงสาวออกแบบให้คู่ควงของเธอเป็นของแถมด้วย เรียกว่าจ่ายชุดเดียวแต่ขอเป็นเพ็จเก็จ

ชุดของนักร้องนะเหรอ...ต้องแถมชุดเดนเซอร์ด้วยม่ะ ถ้าหากมีแถม ตอบไปเลยว่าเชย์โน โอเค๊...แค่นี้ใช้ไหม ฉันจะรีบกลับไปทำงาน " ฮอนเจยังจำได้ดีว่าครั้งก่อนที่ตกปากรับคำยอมทำชุดออกงานให้ยายดารายอดนิยมคนหนึ่ง นอกจากลูกค้าคนนั้นจะเป็นลูกอีช่างติแล้ว ยังสั่งให้หญิงสาวออกแบบให้คู่ควงของเธอเป็นของแถมด้วย เรียกว่าจ่ายชุดเดียวแต่ขอเป็นเพ็จเก็จ

" เดี๋ยว ๆ ออกแบบแค่ชุดของคังซองเฮเท่านั้นเองค่ะ ไม่มี๊ชุดเดนเซอร์แถมพ่วงมาเด๊ดขาด " มาร์คลากเสียงสูงปรี๊ด " เนี่ยค่าแรงงามนะ ให้สูงกว่าลูกค้ารายอื่นตั้งสามเท่านะ " ซุ่มเสียงกระซิบกระซาบราวเป็นเรื่องเซอร์ไพร์สที่สุดเท่าที่ได้ยินมา

เดี๋ยว ๆ ออกแบบแค่ชุดของคังซองเฮเท่านั้นเองค่ะ ไม่มี๊ชุดเดนเซอร์แถมพ่วงมาเด๊ดขาด " มาร์คลากเสียงสูงปรี๊ด " เนี่ยค่าแรงงามนะ ให้สูงกว่าลูกค้ารายอื่นตั้งสามเท่านะ " ซุ่มเสียงกระซิบกระซาบราวเป็นเรื่องเซอร์ไพร์สที่สุดเท่าที่ได้ยินมา

" เฮ้ย!! ชุดนักร้องเหรอ...ก็ท้าทายดีนะ ” หญิงสาวกำลังนึกชั่งใจเหตุเพราะเธอยังไม่เคยทำงานกับคนพวกนี้มาก่อนเลย พวกนักรงนักร้องไม่รู้จะเรื่องมากเหมือนพวกดาราที่เธอเคยเจอะเจอมาก่อนหรือไม่ พลางหมุนปากกาที่ใช้สำหรับขีดเส้นบนกระดาษแผ่นบางอย่างใช้ความคิด

เฮ้ย!! ชุดนักร้องเหรอ...ก็ท้าทายดีนะ ” หญิงสาวกำลังนึกชั่งใจเหตุเพราะเธอยังไม่เคยทำงานกับคนพวกนี้มาก่อนเลย พวกนักรงนักร้องไม่รู้จะเรื่องมากเหมือนพวกดาราที่เธอเคยเจอะเจอมาก่อนหรือไม่ พลางหมุนปากกาที่ใช้สำหรับขีดเส้นบนกระดาษแผ่นบางอย่างใช้ความคิด

" เอาอย่างงี้ เรื่องค่าแรงฉันไม่สนหรอกนะ แค่ไม่ต่ำกว่าอัตราค่าแรงมาตรฐานที่เราตั้งขึ้น แต่ติดใจอย่างเดียว...ฟังให้ดี " ฮอนเจปิดปากรอจนแน่ใจว่าปลายสายกำลังตั้งใจฟัง

เอาอย่างงี้ เรื่องค่าแรงฉันไม่สนหรอกนะ แค่ไม่ต่ำกว่าอัตราค่าแรงมาตรฐานที่เราตั้งขึ้น แต่ติดใจอย่างเดียว...ฟังให้ดี " ฮอนเจปิดปากรอจนแน่ใจว่าปลายสายกำลังตั้งใจฟัง

" ชุดทุกชุดที่ฉันออกแบบให้ใส่ ห้ามมีการขอรื้อขอแก้ไขใด ๆ ทั้งสิ้นและจะต้องใส่ทุกชุดด้วย หากทางโน่นโอเค...ก็ส่งรูปของนายคนนั้น ทั้งครึ่งตัวเต็มตัวและสัดส่วนมาทางเมล์ด้วยนะจ๊ะ บาย " กริ๊ก หญิงสาววางสายลงทันทีและก็ดึงสายโทรศัพท์ออกเพื่อไปง้วนกับการออกแบบชุดราตรียาวต่อไป ทิ้งเรื่องการออกแบบชุดของนักร้องหนุ่มขวัญใจวัยรุ่นที่โด่งดังโกอินเตอร์ไปทั่วแถบเอเชียตะวันออกเช่นญี่ปุ่น มาเลเซีย สิงคโปร์ ฮ่องกง ไต้หวันและประเทศไทยออกไปจากความคิดจนหมดสิ้น

ชุดทุกชุดที่ฉันออกแบบให้ใส่ ห้ามมีการขอรื้อขอแก้ไขใด ๆ ทั้งสิ้นและจะต้องใส่ทุกชุดด้วย หากทางโน่นโอเค...ก็ส่งรูปของนายคนนั้น ทั้งครึ่งตัวเต็มตัวและสัดส่วนมาทางเมล์ด้วยนะจ๊ะ บาย " กริ๊ก หญิงสาววางสายลงทันทีและก็ดึงสายโทรศัพท์ออกเพื่อไปง้วนกับการออกแบบชุดราตรียาวต่อไป ทิ้งเรื่องการออกแบบชุดของนักร้องหนุ่มขวัญใจวัยรุ่นที่โด่งดังโกอินเตอร์ไปทั่วแถบเอเชียตะวันออกเช่นญี่ปุ่น มาเลเซีย สิงคโปร์ ฮ่องกง ไต้หวันและประเทศไทยออกไปจากความคิดจนหมดสิ้น