I AM JINMARK

ลำดับตอนที่ #9 : Flash Ficion (700 words) : Demons || JinMark

Flash Fiction (700 words)

Demons

Pairing : Park Jinyoung x Mark Tuan

Author : wssw2801 (I AM)

ผมเคยอ่านนิยายเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับปีศาจที่ชื่ออินคิวบัส 

มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับ"ชาย"คนหนึ่งที่ฝันว่าตนได้มีเพศสัมพันธุ์กับ"ชาย"แปลกหน้าที่ไม่เคยเห็นแม้แต่ใบหน้า ร่างกายของคนที่ฝันทรุดโทรมลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งที่เขาค้นพบเหตุบางอย่างที่ทำให้เขาสงสัยจิตแพทย์ประจำตัว 

แต่สุดท้ายแล้วเรื่องกลับหักมุม กลายเป็นว่าแท้จริงแล้ว ชายที่ฝันนั่นแหละที่เป็นอินคิวบัส เป็นปีศาจต้องการเสพความใคร่จากร่างกายของคนอื่น

ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในโลกของความเป็นจริง แต่ทำไมกลางดึกของทุกคืนถึงมีร่างหนักๆของใครบางคนโผล่เข้ามาทาบทับ บางทีปีศาจตนนั้นอาจจะต้องการความตื่นเต้นในชีวิตมากเกินไปหน่อยจนต้องลอบเข้ามากัดกินวิญญาณผมทั้งๆที่ในห้องก็มีแจ็คสันที่นอนกรนเสียงดังลั่นอยู่อีกหนึ่งคน

หน้าไม่อายจริงๆ

ปาร์คจินยอง

ผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำตัวลับๆล่อๆทั้งๆที่ผมยินดีไปเป็นอาหารให้อีกคนเสพจนอิ่มเอมตามใจชอบที่ห้องนอนของอีกฝ่าย ผมเคยถามเขาว่าทำไมต้องมา"แอบ"ทำลับล่อๆ ถ้าต้องระวังเพื่อนร่วมห้องจะตื่นไป"แอบทำ" เขาจะอิ่มเอมมากขึ้นรึเปล่า

สงสัยผมจะคิดผิดที่ถาม 

เพราคำตอบคือ"ใช่"

ผมหอบหายใจหนักตอนที่จินยองฝังเขี้ยวลงบนต้นคอผมจนเจ็บแปลบ ฝ่ามือร้อนเริ่มบีบคลึงตัวตนของผมอย่างยั่วเย้า แต่อย่าหวังเลยว่าเขาจะเอาใจผม เขาไม่ปรนเปรอผมฝ่ายเดียวหรอก เขาเป็นคนเอาแต่ใจจะตาย ทุกครั้งผมต้องสัมผัส ปลุกเร้าเขาด้วยฝ่ามือ

หรือด้วยปากที่แสนจะเงอะๆเงิ่นๆ

วันนี้ก็เช่นกัน ผมได้ยินเสียงขยับตัวของแจ็คสัน ผมตกใจจนเขี้ยวของผมไปโดนบนความร้อนผ่าวของอีกฝ่าย เสียงคำรามแผ่วเบาดังขึ้นมาให้ได้ยินก่อนที่โลกทั้งใบจะพลิกคว่ำ สงสัยเขาจะเห็นว่าแจ็คสันทำท่าจะตื่นเป็นแน่ เขาถึงเร่งเร้าที่จะทำ

ไม่ได้กลัว

แต่ชอบใจต่างหาก

ด้านล่างของผมตึงแน่น ผมอับอายที่ผมบีบรัดตัวตนของอีกฝ่ายเหมือนในนิยายที่ผมอ่าน ที่แท้ผมก็เป็นปีศาจที่หิวโหยไม่ต่างกัน ผมปิดปากแน่น กลั้นเสียงร้องน่าอายที่เริ่มจะดังขึ้นทุกขณะ แต่จินยองกลับครางเสียงดังขึ้นมากว่าปกติ ผมรู้ว่าเขาตั้งใจทำให้แจ็คสันรู้สึกตัว 

ผมจะได้ตื่นกลัว

และชอบใจ

จินยองเร่งจังหวะอีกจนเสียงหวีดร้องของผมดังเล็ดรอดออกไปนอกฝ่ามือ แรงบีบที่สะโพกยิ่งทำให้ผมตื่นตัว แต่มันก็ไม่เท่าเสียงกุกกักของแจ็คสันที่ขยับตัวอยู่หรอก

ยิ่งแจ็คสันขยับตัว จินยองก็ยิ่งหัวเราะเยาะแล้วกระซิบถ้อยคำหยาบโลนข้างหูผม "พี่ชอบใช่มั้ยล่ะ"หรือไม่ก็ "จะให้ผมทำให้แจ็คสันตื่นเลยมั้ยล่ะ พี่จะมีความสุขกว่านี้" หรือไม่ก็ "ไม่ดีกว่า ถ้าตื่นมาเห็นเลยก็ไม่สนุกสิ ผมก็อยากสนุกบ้าง"

ร่างผมยิ่งร้อนวูบ อารมณ์ผมยิ่งแตกกระเจิงเมื่อแจ็คสันทำท่าจะตื่นจากการนอนหลับเข้าไปทุกที ผมตื่นเร้า สุขสม หัวใจเต้นแรงจนแทบคลั่ง 

และในที่สุดผมก็ล่องลอยสู่โลกอีกใบ

เรื่องราวของผมหักมุมเหมือนในนิยายเช่นกัน จินยองล่วงรู้ความลับของผม ความจริงคนที่ชื่นชอบหรือรักในรสนิยมการมีเซ็กส์แบบตื่นเต้นเร้าใจมากกว่า

คือผมเอง

ผมพูดว่า"มากกว่า" เพราะอีกคนก็ชอบมันไม่แพ้ผมเท่าไรหรอก แต่คนถูกจับได้ก่อนก็ต้องแพ้เสมอ ว่างั้นมั้ยล่ะ

ผมไม่อยากจะยอมรับมันเท่าไรนักหรอก ใครกันที่จะยอมรับความคิดแผลงๆแบบนี้ได้ 

แต่แล้วมันก็มีจริงๆ

ปาร์คจินยองไงล่ะ

ถ้าเทียบกับในนิยายที่ผมอ่านน่ะ

ไม่มีใครเป็นมนุษย์หรอก 

เราสองคนมันเป็นปีศาจทั้งคู่นั่นแหละ

มาร์คต้วน และ ปาร์คจินยอง

END

#iamjinmark

ขออนุญาตเอาเรื่องที่เคยลงใน twisshort มาลงในนี้นะคะ 

© themy butter