ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : หน้าที่1 : เด็กสาวกับความหลัง
กลิ่นหอมกรุ่นของขนมปังที่เพิ่งอบเสร็จใหม่ๆจากข้างทางลอยมาแตะจมูกฉัน อืมมมม~~~ ช่างหอมอะไรอย่างนี้ พูดแล้วชักหิว-*-
" หยุดนะ ยัยหัวขโมย!!! เอาเพชรฉันคืนมา " เสียงคนวัยกลางร่างอ้วนท้วมแบบอาเสี่ยมีฐานะ วิ่งพุงส่ายไปส่ายมาๆ วิ่งไล่ตามฉัน ซวยแล้ววา ตามมาทันได้ไงเนี่ย -*- แต่อย่าคิดว่าจะตามแมวขโมยผู้น่ารักคนนี้ได้ ฉันวิ่งด้วยความเร็วตีนแมว พร้อมอาเสี่ยกับชาวบ้านอีกประมาณ 5- 6คน ตามติดๆกันมา
" ...เวรกรรมอะไรเนี่ย แล้วมันไปตามพวกมาตอนไหนว่ะ -*- เซ็งเป็ดจริง ! ..." ฉันคิดไป พร้อมหาที่ในการหลบหนี ฉันวิ่งเข้าไปในซอกตึกอย่างเร็ว
" นังหัวขโมยแกเสร็จฉันแน่ ! " เสียงอาเสี่ยพุ่งป่องพูดอย่างมีชัย พร้อมกับชาวบ้านที่ตามมาช่วย เมื่อทุกคนไปที่ซอกตึกแล้ว ก็มีแต่ความว่างเปล่ากับถังขยะใบใหม่อันเหม็นเน่า
" เมื่อกี้ฉันเห็นมันมาตรงนี้นิ " อาเสี่ยพุงป่องพูดอย่างอารมณ์เสียเหมือนพลาดของลดราคา 50 %
" สงสัยมันคงหนีไปแล้วล่ะคุณ โชคร้ายหน่อยนะ " หนึ่งในชาวบ้านพูดขึ้นมาพร้อมเช็ดเหงื่อที่ไหลย้อยเพราะไล่วิ่งจับแม่ตัวดี
" จะบ้าเหรอ!!! เพชรนั้นราคาเป็นแสนเชียวนะ "
" แล้วจะให้ทำไงล่ะคุณห่ะ ! ถ้าหวงเพชรมากล่ะก็ ลองลงไปหาหัวขโมยที่ถังขยะสิ เผื่อมี " ชาวบ้านบ่นอย่างอารมณ์เสีย อุตส่าห์ช่วยไม่ขอบคุณสักคำ
" ชิ !!! ไม่หงไม่หาก็ได้ว่ะ " อาเสี่ยสบถเสียงดังด้วยความอารมณ์เสีย จากนั้นชาวบ้านทุกคนก็ทยอยกันกลับไปทำงานทำการที่ตนเองค้างไว้อยู่
ถังขยะใบใหญ่ที่ทั้งเหม็น เน่า สกปรก เฟอะ หาสะอาดไม่ได้ ชาวบ้านไม่คิดเลยว่า ที่หาหัวขโมยในถังขยะนั้นอาจเป็นจริงได้ เพราะหัวขโมยแอบอยู่ในถังขยะจริงๆ!!
" แอ่ก~~~ " เสียงบานถังขยะเปิดอย่างระมัดระวัง ปรากฎโฉมหน้า ...อันที่จริงแค่ตา-*- ...เหลือบตาไปซ้ายย(- - ).... เหลือบตาไปขวา( - -)...
" ปัง ! " ไม่ต้องบอกว่าเสียงอะไรท่านผู้อ่านคงรู้ว่าเป็นเสียงคนเปิดบานถังขยะ-*-
" เหม็นชิบ! ถังขยะอะรายเนี่ยเหม็นชะมัดยาก(ไม่เหม็นก็ไม่ใช่ถังขยะสิอีหนู-*-) " เสียงเด็กสาวจอมขโมยสบถเบาๆ เธอรีบเอาเพชรหลักแสนที่ขโมยมาใส่กระเป๋าสะพายที่ใช้งานได้อีกไม่ได้นานแน่ ก่อนที่จะก้าวลงจากถังขยะใบใหญ่ เนื้อตัวของเธอเหม็นชุยพร้อมเศษขยะที่ติดมา
" ต้องรีบออกจากเมืองนี้ซะแล้ว... "
เด็กสาวสังเกตุเห็นชุดผ้าคลุมสีดำขาดรุ่งริ่งอยู่ข้างถังขยะ เธอรีบหยิบมันขึ้นมาสวมเพื่อพรางตัว เด็กสาวคอยๆวิ่งผ่านกลางฝูงชนที่ไม่สนใจอะไร เธอวิ่งผ่านประตูเมืองพร้อมวิ่งออกไปอย่างสุดชีวิต... จนมาหยุดที่ต้นไม้ใหญ่ใกล้ลำธารที่ไกลแสนไกลจากเมืองเมื่อกี้ เธอนั่งพักลงใต้ร่มต้นไม้ด้วยความเหนื่อยล้า พร้อมถอดชุดดำออก
" แฮ่กๆ~~ เหนื่อยจัง แต่ก็คุ้มล่ะนะ" เด็กสาวพูดพร้อมเปิดกระเป๋าสะพาย หยิบหนังสือเล่มบาง ปกทำด้วยกระดาษแข็งสีน้ำตาล ดูแล้วผ่านมาหลายปี หน้าปกของหนังสือเขียนว่า " เยติหลังค่อมกับเด็กสาวตาบอด " ด้วยลายมือหวัดๆ
" ขอโทษนะคะคุณปู่ หนูไปขโมยของมาอีกแล้ว " เธอพูดด้วยสีหน้าเศร้าที่มองไปที่หนังสือเล่มนี้ เธอโอบกอดมันอย่างแน่น
" คุณปู่คะ หนูคิดถึงคุณปู่ " น้ำใสๆไหลออกมาจากตาของเธอ จากนั้นในหัวเธอก็หมุนติ้วไปด้วยภาพสีที่เลอะเลืองแต่ไม่เจือจาง
...........................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น