คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ (แก้ไข)
บทนำ
สัปดาห์ที่แล้ว
‘ห๊า!!!’
‘ไม่ต้องหาแล้วแม่ หนูอยากเรียนจริงๆนะ’
‘โอเคจ้ะ แล้วจะไปเรียนที่ไหนล่ะ’
‘หนูหาไว้แล้วค่า ใกล้ๆบ้านเรานี่แหละ’
ปิดเทอมซัมเมอร์นี้ฉันไม่ปล่อยให้เวลามันผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์หรอกน่า เราต้องทำอะไรที่มันเป็นประโยชน์กับตัวเองนิดนึง นั่นก็คือการเรียนพิเศษนั่นเองงงงง~ แล้วที่แม่ของฉันตกใจก็คงเป็นเพราะว่าเมื่อก่อนแม่พยายามจะให้ฉันไปเรียนพิเศษหาทุกหนทางแต่ฉันก็ไม่ยอมไป แล้วหลังจากที่แม่เลิกล้มความพยายามลงไปฉันกลับมาขอแม่ไปเรียนพิเศษ
แต่ฉันก็ไม่เข้าใจเลยนะทำไมแม่ต้องมาบังคับฉันอยู่คนเดียว ทีไอ้น้องชายตัวแสบนั่นไม่เห็นบังคับมันบ้างเลยวันๆเอาแต่เล่นเกมส์
“จอย เสร็จรึยังลูกเดี๋ยวไปเรียนสายนะ”
“เสร็จแล้วค่ะแม่”
และแล้ววันของการเรียนพิเศษก็มาถึงฉันนัดเพื่อนไว้แล้วล่ะตื่นเต้นชะมัด มาเรียนพิเศษแค่เสื้อใส่ยืดกางเกงยีนส์รองเท้าผ้าใบเท่ๆบวกกับกระเป๋าเป้ก็โอเคแล้วค่า^O^
“เอนจอย!! ทางนี้ๆ”
“เห็นแล้วน่า จะเสียงดังทำไม”
พอยัยชมพูเห็นฉันก็ตะโกนเรียกซะเสียงดังเลย กลัวคนอื่นไม่ได้ยินรึไงคนยิ่งเยอะๆอยู่ด้วย -*-
“แหะๆ โทษทีก็คนมันตื่นเต้นนี่นา”
“มากไปมั้ยเนี่ย ดูดิยืนให้มันนิ่งๆได้มั้ย”
ท่าทางยัยชมพูจะตื่นเต้นจริงๆ ดูสิยืนเหมือนคนปวดฉิ้งฉ่อง
ช่วงเช้าก็ได้เรียนวิชาสุดแสนจะน่าเบื่ออย่างคณิตศาสตร์-*- แล้วก็ต้องทนนั่งเรียนวิชาเดียวสามชั่วโมงเต็มๆเลย โอ้ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ~ ไม่ใช่และ ตอนนี้ฉันกับชมพูกำลังเดินหาอะไรกินกันอยู่ล่ะมีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลือกไม่ถูกเลยแฮะ
“จอย กินสลัดกันเถอะ”
ชมพูชวนกินสลัดล่ะ ก็ดีเหมือนกันไม่ค่อยอยากกินข้าวเท่าไหร่-_-
“อื้ม เอาสิ”
16.00 น.
“จอย เธอรู้สึกมั้ยว่านายเจอาร์ชอบมองมาทางเราสองคน”
“นั่นสินะ แต่มันก็ไม่แน่นะเราอาจจะคิดไปเองก็ได้”
“ก็คงงั้น ฉันกลับก่อนนะพ่อมารับแล้ว พรุ่งนี้เจอกัน”
“อื้ม บ๊ายบาย”
ทีนี้ก็เหลือฉันนั่งอยู่คนเดียวแล้วน่ะสิ จะว่าไปนะที่ชมพูพูดมามันก็จริงอยู่นะที่นายเจอาร์อะไรนั่นชอบมองมาทางเราสองคนหรืออาจจะมองแค่ใครคนใดคนหนึ่งก็ได้นะ^^
ความคิดเห็น