คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : VI : เที่ยว
VI
เที่ยว~
#มหาวิหารนอเทรอาม
อนสายๆพี่ฮยอวอนพาผมมาเที่ยวามที่สัา มือหนาอยอบุมมือผมเอาไว้เพราะลัวผมหล ็นมันื่นเ้นนี้เลยเผลอปล่อยมือแล้วเินไปนเียวบ่อยๆ
ผม็ไม่ไ้ว่าอะไรเพราะริๆผม็อบนะที่มือหนาอบอุ่นอพี่ฮยอวอนอบุมมืออผมเอาไว้-///- ผมมอรูปภาพผนัมามายที่ส่วนมาะเป็นเี่ยวับพระแม่มารีอย่าสนอสนใแ่เสียายัผมไม่่อยรู้อะไรเี่ยวับพระแม่มารีมานัเลยไม่่อยเ้าใว่าทำไมวิหารแห่นี้ึมีภาพวาพระแม่มารีเยอะแยะมามายนานี้
ฮยอวอนสัเไอเอ็มมาไ้สัพัแล้วูถ้าเ็น้อยอเาำลัสสัยอะไรอยู่สินะ
“พระแม่มารีเป็นพระมาราอพระเ้าหรือแม่อพระเยูนะ
ผู้นเลยนับถือและไ้สร้าิรรรมมามายเี่ยวับท่านเพื่อเป็นารเารพบูา” พี่ฮยอวอนแ้ปมวามสสัยให้ับผม
ผมยิ้มีใออมาเมื่อพอรู้แล้วว่าพระแม่มารีเป็นใร
“พี่ฮยอวอนเ่ัผมนี้ยัไม่รู้เลยว่าท่านเป็นใร”
“หึๆแน่นอน”
ว่าพลาเอาใบที่แหน้าวิหารเ็บไว้้านหลั-.-
พอผมูนุใพี่ฮยอวอน็พามา่อที่พิพิธภั์ลูฟร์ที่อยู่ใล้ๆันวามริบริเวนี้มีสถานที่สำัๆอฝรั่เศสิันเป็นพึเลยรับ
ึ่ผม็ไ้เห็นหอไอเฟลอริแล้ว้วยมันอยู่เพียแ่ฝั่ร้ามเท่านั้นเอ
แ่พี่ฮยอวอนบอว่าเที่ยวอนนี้มัน็ธรรมาไม่ไ้สวยามอะไรมาสู้เราไปเที่ยวอน่ำๆีว่าึ่ผม็ิว่ามันีนะ
อนลาืนในฝรั่เศสูหอไอเฟลับมือับนรัโรแมนิไม่หยอเลยรับ^^
“ไอเอ็มอ่า
ไม่หิวหรอนี้มัน็เที่ยว่าๆแล้ว”
รับอนนี้เที่ยว่าแล้วแ่เรายัไม่ถึพิพิธภั์ลูฟร์เสียทีเพราะหมเวลาไปับาร็อปปิ้อแถวนั้น
นอนนี้ท้อผมร้อเป็นัหวะAll in แล้ว!
“หิวรับ!” ผมว่าพลาุมท้อเพิ่มแอิ้นพี่ฮยอวอนำออมา
“รับๆ
ไปเราไปหาร้านอาหารแถวนี้ินัน” แถวนี้มีร้านอาหารและอิน้าทาเยอะมา
ผมอยาินหมทุอย่าเลย! พี่ฮยอวอนพาผมมาทานร้านอาหารแบบเปิที่มีโ๊ะนั่้านอให้มวิวอหอไอเฟลและแม่น้ำแนที่ไหลผ่านมันสวยมารับ
แถม้าันๆ็มีร้านอไม้เ็มไปหม
เพราะไอเอ็มเอาแ่สนใสิ่รอบ้าไม่สั่อาหารเสียทีฮยอวอนเลยัารให้ทั้หมและไม่ลืมสั่อพิเศษที่ให้ทาร้านเรียมให้
ฮยอวอนมอมาที่ร่าบาที่นั่ฝั่ร้ามับน
ใบหน้าเรียวสวยที่ใส่่าหูับผมสีอ่อนพลิ้วไหวามแรลมั่สวยามอะไรเ่นนี้
ฮยอวอนแอบเอาโทรศัพท์ึ้นมาถ่ายรูปเ็บรูปนรัเอาไวู้
่อนะย้ายัวมายืน้อน้านหลัไอเอ็ม
“ไอเอ็มรับเรามาถ่ายรูปู่ันเถอะ”
ผมละวามสนใาวิวสวยๆมามอใบหน้าหล่อ
แ่เพราะผมหันมาเร็วเินริมฝีปาผมึเียับแ้มพี่ฮยอวอนเ็มๆ!
“หึๆ
อยาหอมแ้มพี่็ไม่บอีๆละรับ”
“ไม่ใ่สะหน่อย
มันแ่อุบัิเหุ!” แ่แ้มพี่หอมั…
“อ่าๆ
อุบัิเหุ็อุบัิเหุ แ่นี้พี่ั้ใ ฟอ แะ!” มูโ่ลมาที่แ้มอย่ารวเร็วพร้อมเสียแะอโทรศัพท์
“พะ
พี่ฮยอวอน” ฮยอวอนยัมูแ่ไว้อย่านั้น
ทีแรเพียอยาแล้แ่พอไ้ลิ่นหอมประำัวอไอเอ็มไปแล้วเาไม่อยาผละมูออมาเลยอยาหอมไอเอ็มแบบนี้ทั้วันเลยนิ!
“อาหารไ้แล้วรับุผู้าย(พูเป็นภาษฝรั่เศส)”
“อบุรับ(ภาษาฝรั่เศส)
” ฮยอวอนเอามูออาแ้มไอเอ็มอย่าเสียาย
ไอเอ็ม็เอาแ่้มหน้าหุหลบสายาฮยอวอนและพนัานอย่าเินอาย
พนัานอีนเ้ามาพร้อมอที่ฮยอวอนสั่
มันเป็นเพียอไม้ธรรมาๆ แ่เาอบมาและที่ฝรั่เศสนี้เามีบริารพิเศษส่อไม้ให้นที่มาับเรา้วย
“ไอเอ็มรับพี่มีอะไระให้”
พี่ฮยอวอนเรียผมแ่… ผมไม่ล้าเยหน้าไปมอพี่เาเลย็นมันเินน
“…”
“เยหน้ามาหน่อยน้าไอเอ็มมม”
ผม่อยๆเยหน้าึ้นมาแม้ใบหน้าะแล่ำนาไหน็าม พอเยหน้าึ้นมาผม็้อใเมื่อพบ่ออไม้เล็ๆหน้ารัในมือพี่ฮยอวอน
“น้ารั”
ผมรับ่ออไม้มาไว้ในมือมันหน้ารัมาเลยรับสีส้มสวยั
“อบไหม”
“ื้อออ
อบมาเลยรับ!”
ผมุม่ออไม้ไว้ในมืออย่าถูใพี่ฮยอวอนนี้เห็นเียบๆ็โรแมนิเหมือนันนะเนี้ย
“ไอเอ็มรู้ไหมว่าเมื่อ่อนไอเอ็มนะไม่อบอไม้เลยนะ”
อยู่ๆเรื่อในอี็ผุึ้นมาในหัวฮยอวอนนเผลอพูออไป้วยน้ำเสียน้อยใ
เพราะนี้ไม่ใ่รั้แรที่เาให้อไม้นี้ับไอเอ็มหรอ
“ริหรอรับ
ผมำไม่ไ้เลย” ผมำไม่ไ้เลยว่าเมื่อ่อนัวเออบไม่อบอะไร…
“อื่ม
แ่ั่มันเถอะ แล้วอนนี้เราอบอไม้นี้ไหม^^”
“อบมาเลยรับ!!!”
ถึสิ่ที่พี่ฮยอวอนบอผมะำไม่ไ้เลย
แ่อไม้่อเล็ๆนี้ผม็อบมา
ไม่ไ้อบเพราะมันสวยอย่าเียวหรอนะแ่เพราะนให้เป็นพี่ฮยอวอน่าหาล่ะ^^
ในะที่ฮยอวอนับไอเอ็มำลัทานอาหารันอยู่
ร้านฝั่ร้าม็มีวอนโฮมินฮยอูฮอนและีฮยอนอยสัเารอยู่ลอเวลายเว้นยอนูที่อพัผ่อนอยู่บ้าน
“หวานันั
ไอ้ฮยอวอน็แอ๊บเหลือเินิว่าทำหน้านิ่ๆหล่อไ!” วอนโฮว่าหมันไส้ฮยอวอนที่่อหน้าไอเอ็มทำเป็นเ้มแ่วามริมัน็เินไปไม่น้อยว่าไอเอ็มแหละ
“หือออ
หอมแ้มโว์ันนานี้ ีพี่ยอมไม่ไ้มาม่ะมาให้พี่หอมที”
ูฮอนทำปาู๋ะไปุ๊บแ้มาวๆที่อยู่้าแ่ริมฝีปาหนา็ไ้ประทับแันอไม้ที่วาบนโ๊ะแทน
“ผมไม่ให้รับ”
“ีใร้ายยยยย”
ูู่ี็ุ้ิ้ันไปามเรื่อราว
็เหลือแ่พี่ให่อย่าวอนโฮที่มอทั้สออย่าเบื่อหน่าย
ว่าแ่ไอ้ฮยอวอนมึ็เป็นเมือนันไอู้ฮอนเอ่ยย
ในะที่สายาพี่ให่ำลัมอน้อๆ้วยสายาเอ็นู
มินฮยอที่นั่อยู่้าันไ้ถูละเลยไป มินฮยอรู้สึน้อยใึ้นมาื้อๆที่วอนโฮไม่สนใเาเลย
็ใ่สิ
เามัน็แู่่หมั้นที่พี่วอนโฮไม่ไ้รัเามัน็แู่่นอนที่พี่วอนโฮเบื่อเ็มทน
“พี่วอนโฮผมว่าเราแยย้ายันไปเที่ยวีไหม
ะไ้ไม่เสียเวลา”
“ไอู้ฮอนมึบอูมารๆเหอะว่าอยาอยู่ับีสอ่อสอ- -”
“ถู้อละรับเพราั้นผมอัววว”
ูฮอนลาีฮยอนไปเที่ยวแล้ว เหลือเพียวอนโฮับมินฮยอที่เอาแ่นั่เียบเท่านั้น
ทำไมอยู่ๆ็รู้สึอึอัึ้นมาเยๆ
“ผมว่าเราลับันเถอะ”
มินฮยอเอ่ยปา่อน วอนโฮมวิ้วทันที
“ลับทำไมไหนๆ็มาเที่ยวแล้ว”
ลับไป็ไม่มีอะไรทำอยู่ีหน้าเบื่อเป็นไหนๆ แถมเวลาพัแบบนี้็หายาเสีย้วย
“พี่อยาเที่ยว็ไปเถอะผมลับเอไ้”
มินฮยอว่าแล้วลุึ้นทันทีแ่วอนโฮ็ามไปับ้อมือทัน
“เป็นอะไรอี ไม่พอใอะไรพี่รึเปล่า”
วอนโฮถาม้วยวามวยับท่าทีอมินฮยอทีู่อยาหลบหน้าเาเสียริ
“หึ
เปล่าไม่ไ้ไม่พอใอะไร แ่เหนื่อยอยาพั”
มินฮยออยาหัวเราะัเหลือเินที่วอนโฮไม่ไ้รู้ัวเลยว่าทำให้เาน้อยใ
“ามใ
ลับีๆละ” วอนโฮว่าแ่นั้นแล้วปล่อยมือบาไป
มินฮยอมอารระทำนั้น้วยหัวใที่ปวหนึบ พี่วอนโฮไม่สนใใยีเาเลยสันิ
มินฮยอมอแผ่นหลัว้านั้น้วยสายาพร่าเบลอ เพราะน้ำสีใสที่เอ่อเ็มอบา
มือบาปัน้ำใสที่ลิ้ไหลอาบแ้มออ่อนะเรียแท็ี่ที่ับผ่านมาเพื่อลับบ้าน
วอนโฮมอรถแท็ี่นหายลับสายาามุมึ
เาเห็นหมแ่็เลือที่ะเินออมาในเวลานี้ที่่าฝ่าย่าร้อนทัู้่วอนโฮิว่ายัไม่วรที่ะุยันรอให้เย็นว่านี้่อนะีว่า
#อน่ำ หอไอเฟล
หอไอเฟลอนลาืนสวยมาๆริแบบที่พี่ฮยอวอนบอเลยรับ!
อนนี้ผมับพี่ฮยอวอนำลัยืนูหอไอเฟลันรอบ้า็เ็มไป้วยผู้นเนือแน่นมีทั้มาแบบรอบรัวแบบลุ่มเพื่อนหรือแบบู่รัแบบผม-///-
แะๆ
เสียแฟรที่ัมาเรียวามสนใาผมแ่พอหันไปพี่ฮยอวอน็ถ่ายทันทีโยที่ผมไม่ทันั้ัว
“ื้อออพี่ฮยอวอนถ่านรูปหลุผมอีแหละ”
ผมโววายอย่าไม่ยอมวันนี้็โนมาหลายรอแล้วนะ!
“ไม่หลุสะหน่อยออาสวย”
“เอามาูเลย”
ผมแย่โทรศัพท์ในมือพี่ฮยอวอนมาเลื่อนูภาพ่าๆ
ึ่ภาพส่วนมา็มีแ่รูปผมที่มีทั้แอบถ่านั้ใถ่ายและถ่ายู่ันเ็มไปหม
และทุภาพมัน็ออมาีมาๆ้วย
“สวยใ่ไหมล่ะ”
“สวย
แ่ทำไมมันมีแ่รูปผมอ่า” ทั้เรื่อนี้มีแ่รูปผมเ็มไปหมเลย
“พี่อบเ็บวามทรำ้วยารถ่ายรูปนะ
และไอเอ็ม็เป็นนรัเป็นสิ่ีๆที่พี่อยาเ็บรูปภาพอเราเอาไว้ทุๆ่วเวลา^^”
“พี่ฮยอวอน”
“ไอเอ็มถ้าวามำไอเอ็มลับมาแล้วพี่ออย่านึไ้ไหม”
ฮยออวนว่า้วยน้ำเสียอร้อ
“ออะไรหรอรับ”
“อย่าเลียพี่เลยนะ
เพราะทุอย่าที่พี่ทำเพราะพี่รัเราไอเอ็ม” มือหนาแะใบหน้าหวานอย่าถนุถนอม
วาเรียวมีวามเศร้าปะปนนไอเอ็มรู้สึไ้
“แล้วผมะเลียพี่ทำไมละ
พี่ไม่ไ้ทำอะไรผินิ” อนนี้ผมไม่เ้าใสิ่ที่พี่ฮยอวอนบอเลนสันิ
เรื่ออะไรที่ผม้อเลียพี่ฮยอวอน้วย
“ผิสิผิมา้วย
พี่อไ้ไหมไอเอ็ม อย่าเลียพี่เลยนะ”
“รับ”
ผมอบรับพี่ฮยอวอนแม้ว่าะไม่เ้าใในสิ่ที่พี่ฮยอวอนว่า
ใบหน้ามเลื่อน่ำลมานใบหน้าเราอยู่เสมอันลมหายใอุ่นรินรใบหน้าผม่อนริมฝีปาหนาะูบมาที่ริมฝีปาอผม
ผมหลับายอมรับสัมผัสนั้นอย่าโยี
“ไอเอ็มพี่รัเรานะ”
“ผม็รัพี่รับ
พี่ฮยอวอน”
ถึเวลานี้ไอเอ็มะำเรื่อราวในออีไม่ไ้เลย็ามแ่สัวัน็้อรู้ารที่ฮยอวอนทำแบบนี้มันอาะูเห็นแ่ัวไปสัหน่อย
แ่เพื่อผูมัไอเอ็มเอาไว้เาำเป็น้อทำ
“หว่า
แย่ัอาาศหนาวแบบนี้ล่อเรือไม่สนุหรอ”
ในะที่ผมับพี่ฮยอวอนำลัไปล่อเรือันที่แม่น้ำแน
็เิอุภูมิหนาวเียบึ้นมาทันที แถมหิมะเหมือนะ้วย
“นั้นสิรับอเลย”
ผมว่าอย่าเสียายมอเรือในแม่น้ำแนาละห้อย
“เอาไว้ราวหน้านะ
พี่ะพามา” พี่ฮยอวอนว่า ผมพยัหน้าเห็น้วยืนไปอนนี้มีหวัแ็ายันพอี
#มินฮยอ
แย่แล้วสิ… ในะที่ผมำลันั่แท็ี่ลับบ้าน็เิเหุไม่าิเิึ้น
เมื่ออยู่ๆรถแท็ี่็ันเสียลาทา รที่เปลี่ยว้วย แบบนี้้อใ่แน่ๆ…
“เอาทรัพสินมี่ามาถ้าไม่อยาาย!!!”
TBC….
writer talk
แ่ไม่ีไม่สนุเลย ฮือออ หัวันนนT^T อามีรีไรท์(ถ้าไรท์ไม่ี้เียนะ) อนนี้ทิ้ปมเอาไวเยอะๆเลย แล้วนที่มานั่แะปม็ไรท์นี้แหละ! โอยยยปวหัว
อำลัใหน่อยยยยยยยยยยยยยยย
***หา้อมูลเี่ยวับสถานที่หรือประวัิพระแม่มารีมีอะไรผิพลา็ออภัยริๆไรท์อ่านมาย่อๆ
ความคิดเห็น