เขียนเถอะ! เขียนสิ! เขียนออกมาเลย!

ลำดับตอนที่ #2 : {สรุปกิจกรรม} ที่แท้กิจกรรมนี้ก็จัดขึ้นมาเพื่อ.................

ตอนผมหารือกับมิตรสหายท่านหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องการเขียน ทั่วๆ ไป ไม่เกี่ยวกับสมาคมฯ จู่ๆ มิตรสหายท่านนั้นก็กล่าวว่า สมาคมฯ เราเขียนกันแบบมีหัวข้อ ไม่ก็กำหนดอะไรสักอย่างมาตลอดเลย และอีกอย่างหนึ่ง เวลามีการ "แข่งขัน" หลายคนมักเขียนข่มกันเอง เขียนข่มกรรมการ เอาให้สับไม่เข้า เถือไม่ออก แล่ไม่ขาด หนังเหนียวคงกระพัน (55555555555) ต้อง "แข่งขัน" (ซึ่งกติกาก็ให้ "แข่งขัน" จริงๆ แม้จะมีรางวัลหรือไม่ก็ตาม)

และจากการเสวนาในครั้งนั้น ผมก็ได้ข้อสรุปแบบคิดเองเออเองว่า น่าจะให้หวนรำลึกถึงความหลังสมัยที่เรายังเขียนตามอำเภอใจดู จะเขียนก็เขียน อยากเขียนอะไรก็เขียนเลย ไม่มีสับ ไม่มีตัดสิน จะได้ไม่ต้องคิดถึงเรื่องต้องหนังเหนียวคงกระพันชาตรี

เพราะที่จริงแล้ว เวลากรรมการสับ หรือใครก็ตามสับ มันคือการบอกข้อควรปรับของเรื่องนั้นๆ เพื่อที่งวดหน้าจะได้เขียนดีขึ้น กิจกรรมที่จัดก็เพื่อพาเราพัฒนาไปข้างหน้า รีดเค้นให้คั้นเลือดเนื้อเขียนออกมา เพื่อจะดูความสามารถแท้จริงว่าเขียนได้ดีแค่ไหน แล้วเราก็เอามาเสวนาหาข้อติติงกันไป ตามแบบฉบับของ "กิจกรรมสมาคมฯ"

แต่อย่างไรก็ตาม หากเวลาพ้นจาก "กิจกรรมสมาคมฯ" แล้ว เราๆ ได้ไปเขียนกันข้างนอกสมาคมฯ เขียนเรื่องของตัวเอง เรื่องราวที่ตัวเองคิดขึ้น แต่งขึ้น เราก็ควรกลับสู่อารมณ์ศิลปิน ผมจึงไม่อยากให้ลืมความรู้สึกนั้นไป การที่เราเขียนเพราะอยากเขียนน่ะครับ

เหล่านี้เองคือที่มาของกิจกรรม
ต่อไปนี้รู้แล้วนะครับ ว่าแต่ละครั้งที่เราเขียน เราเขียนกันเพราะอะไร
และอยากให้ทราบจุดยืนของกิจกรรมสมาคมฯ ว่า เราจัดขึ้นเพื่อช่วยปรับข้อพลาด ไม่ใช่เป็นการสร้าง "วิธีการเขียนแบบส่งกิจกรรมสมาคมฯ" สำหรับเอาไปใช้เขียนข้างนอกแต่อย่างใดนะเออ _(:3 J z )_

ทั้งนี้ผมขอขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมกิจกรรมครับ
มีโอกาสหน้าไว้พบกันใหม่เน้อออออ

ส่วนใครที่อยากส่งเพิ่มเติมก็สามารถมาแปะลิงค์ได้นะครับ
พื้นที่นี้ยังรับเสมอสำหรับเรื่องที่ท่านเขียนเพราะอยากเขียน ตามอำเภอใจ =v=)b

(ลงชื่อ) ...............เซ..................
ประธานสมาคมนัก (อยาก) เขียน
ผู้จัดกิจกรรม