คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter5 | ทางนี้ เอ๊ะ! หรือทางนี้ ?
Chapter
5
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่คุณไม่เห็นเซฮุน ถามจองกุกเขาก็บอกแค่ว่าเซฮุนติดงาน พอถามว่างานอะไรเขาก็ไม่บอกแล้วตวาดกลับมา ก็ดีวันนี้เขาไม่อยู่คุณจะได้ทำอะไรได้สะดวกขึ้น
“จองกุก ใจคอนายจะให้ฉันอยู่เฉยๆ แบบนี้อีกนานไหมเนี่ย” คุณถามจองกุกที่นั่งจิ้มแพดอยู่โซฟาพลางจิบกาแฟ ลูกน้องนายนี่สบายเนอะ คุณคิดในใจ
“ถึงนายเล็กจะให้อิสระในการอยู่ที่นี่กับเธอ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่สงสัยว่าเธอจะตุกติก” จองกุกจ้องคุณด้วยสายตาดุๆ คุณรู้สึกกลัวนิดๆ แต่ก็ทำตัวร่าเริงเหมือนเดิม
“เจ้านายของนายก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่รู้เรื่อง…ว่าแต่มันเรื่องอะไรหรอ…” คุณทำตาแป๋วใส่จองกุก เขาเบือนหน้าหนีอย่างเอื้อมๆ
‘ชิ! ขี้เก๊กเหมือนกันทั้งเจ้านายลูกน้อง’
“ฉันก็คนนะ เบื่อเป็นเหมือนกันนะ!!!” คุณตะโกนใส่จองกุกแล้วเดินกระทืบเท้าขึ้นชั้นบน แล้วปิดประตูห้องเสียงดัง…
-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|
สามชั่วโมงผ่านไป
คุณค่อยๆ เปิดประตูห้องออกมาอย่างเงียบๆ เมื่อกี้คุณแค่เล่นละครให้จองกุกคิดว่าคุณโกรธจนขังตัวอยู่ในห้อง และคงจะอยู่ในนั้นทั้งวัน และเขาก็จะไม่ค่อยดูคุณ…รึเปล่า?
ทำไมคุณจะไม่รู้ว่าเซฮุนสั่งให้จองกุกจับตาดูคุณอยู่ตลอดเวลา นั่นคงเป็นเพราะว่าเขายังคงสงสัยในตัวคุณ แต่ก็นั่นแหละ มาเฟียอย่างเขาถ้าโดนหลอกง่ายๆ ก็คงจะไม่อยู่รอดหรอกในวงการนานขนาดนี้หรอก…
คุณค่อยๆ ย่องลงมาชั้นล่าง สายตามองซ้ายขวาอย่างระวังคน รวมทั้งต้องคอยหลบกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่เต็มบ้าน รู้หรอกน่าว่ารวย แต่ก็ติดเยอะเกินไปนะว้อยยยย!!!
คุณมาถึงชั้นล่างโดยที่ไม่มีใครเห็น สงสัยไม่มีคนอยู่ไปทำงานกันหมดแน่ๆ เลย แล้วคุณก็เดินออกมาจากตัวบ้านของเขาได้สำเร็จ
“แล้วไอ้บ่อนที่ว่าเนี่ยฉันจะไปยังไง ไอ้จีดีบ้านั่นก็ไม่ให้อะไรที่อำนวยความสะดวกเลย” คุณบ่นกับตัวเองที่ตอนนี้ยืนอยู่ที่ข้างๆ กำแพงของบ้านเซฮุนที่เต็มไปด้วยต้นไม้ ถ้าไม่มีคนมาคอยดูแลหรือเป็นสไตล์การจัดสวนของบ้านเขา คุณก็นึกว่าป่ารกๆ ดีๆ นี่เอง คุณเดินสำรวจไปเรื่อย เพื่อหาทางออกทางอื่นที่ไม่ใช่ประตูหน้าที่มีกล้องห้าตัวคอยจับภาพอยู่ กำแพงนี่ก็สูงจัง!!!
“อื้อออออ อื้ออ” จู่ๆ ก็มีมือปริศนาล็อกเข้าที่คอของคุณและใช้มืออีกข้างปิดปากคุณไว้ คุณดิ้นไปมาเพื่อให้เขาปล่อยแต่ก็ไม่เป็นผล ซ้ำร้ายสัมผัสเย็นบริเวณชายเสื้อด้านหลังทำให้คุณเสียวสันหลังวาบ…เพราะความคมของมัน
“อย่าดิ้นถ้าไม่อยากให้ผิวสวยๆ ของเธอต้องมีรอย…” เขาเอ่ยเสียงเรียบแล้วลากคุณมาทางด้านหน้า
“แก แน่ใจหรือว่าจะไปทางนั้น…” คุณยิ้มมุมปากอย่างเหนือกว่า ถ้าด้านหน้ามันหนีแล้วพวกเซฮุนไม่รู้คุณทำไปตั้งนานแล้ว ก็ข้างหน้าประตูบ้านน่ะมีกล้องตั้งห้าตัว ขนาดแมว หมาออกไปยังรู้เลย นับประสาอะไรกับคนตั้งสองคนที่กล้องจะจับภาพไม่ได้
“ทางนี้แล้วใครจะทำไม…” ไอ้คนที่อยู่ด้านหลังพูดแล้วลากคุณที่โดนล็อกคอแขนไว้มาทางหน้าบ้าน ก่อนจะใช่มือที่ถือมีดตอนนั้นล้วงเอากระบอกโลหะที่เหน็บอยู่ขอบกางเกงออกมา มันอยู่ในระดับสายตาคุณพอดีคุณจึงรู้ว่ามันคือปืนที่ติดที่เก็บเสียงไว้เรียบร้อยแล้ว
“บ้าเอ้ย!” คุณสบถกับตัวเอง ส่วนไอ้คนที่อยู่ด้านหลังของคุณก็รัวกระสุนห้านัดใส่กล้องที่ถูกติดไว้ในที่ลับ…ถ้าเขาไม่เคยมาสำรวจในนี้มาก่อนก็ไม่น่าจะรู้ว่ากล้องมันถูกซ้อนไว้ตรงไหนบ้าง…
“หึ!” เสียงหัวเราะในลำคอของเขาดูเหมือนว่าจะพอใจไม่น้อย คุณประเมินเขาต่ำไปซะแล้ว…
-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|
[บันทึกพิเศษ : โอเซฮุน]
“วันนี้มีอะไรคืบหน้าบ้าง” ผมถามจองกุกที่เดินตามหลังผมเข้ามาในบริษัท ปกติผมก็ไม่มาที่นี่หรอก ถ้าไม่ติดว่าต้องมาช่วยไอ้คริสที่หนีไปตามหาเมียที่อยู่ต่างประเทศนะ ผมไม่เข้ามาให้เสียเวลา….
“ไอ้พวก INFINIZET มันเคลื่อนไหวนิดหน่อยครับ มีข่าวมาว่า ดงเฮ หัวหน้าแก๊งค์ SUPERIAR ถูกฆ่าตายโดยไม่ทราบสาเหตุ ตอนนี้ตำรวจกำลังตามสืบเรื่องนี้อยู่ครับ”
“แล้ว…เธอ เป็นยังไงบ้าง” ความรู้สึกสังหรณ์ใจบ้างอย่างทำให้เซฮุนถามถึงคุณ จองกุกมองเซฮุนอย่างอึ้งๆ ปกติเขาไม่เคยเห็นว่าคุณเซฮุนจะเป็นห่วงหรือถามหาผู้หญิงคนไหนเหมือนคุณมาก่อน มันชักจะยังไงๆ แล้วซิ
“ผมว่าถ้าคุณเซฮุนเป็นห่วง…”
“ใครเป็นห่วงยัยนั่น!!! แกพูดแบบนี้แสดงว่าเบื่อที่จะหายใจแล้วใช่ไหม!” ผมสวนลูกน้องจอมสู่รู้ไปทันควัน มาหาว่าผมเป็นห่วงยัยสายลับนั้นนะหรอ เฮอะ! ไม่มีทางซะหรอก แล้วเธอก็คงคิดว่าจะตบตาผมไปเนียนมากซินะ แต่ขอโทษเถอะ! เร็วไปอีกล้านปีที่คนอย่างเธอจะหลอกผมได้ ที่ผมไม่ทำอะไรเธอก็เพราะอยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอมีจุดประสงค์อะไร แล้วอีกอย่าง…การที่ผมเป็นคนแรกของเธอในคืนนั้นมันทำให้ผมชักจะติดใจเธอแล้วซิ!
-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|
ความคิดเห็น