คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter1 | ฉันจะฆ่าคุณ!
Chapter
1
09.37 PM
เซฮุนขับรถสปอต์สีแดงคันงามของเขาเขามาที่ X’s Casino ที่ตั้งอยู่ทางใต้ เป็นบ่อนที่ตั้งอยู่บนเกาะขนาดใหญ่ซึ่งตอนนี้เขาทำหน้าที่ดูแลอยู่ ไม่นานจากท่าเรือก็มาถึงที่บ่อน
“นายครับ” จองกุกออกมารับเซฮุนเขารับกุญแจรถแล้วไปขับรถของเซฮุนไปเก็บทันที
“เธอคนนั้นอยู่ไหน” เขาถามจองกุกที่กำลังจะเดินไป ในใจตอนนี้อยากจะเห็นหน้าผู้หญิงที่กล้ามาลูบคมเขาถึงที่นี่
“เธออยู่ที่ห้องทรมานครับ”
-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|
เซฮุนเดินไปที่ห้องโซนวีไอพีของบ่อนซึ่งเป็นที่สำหรับลูกค้าระดับสูงเช่น นักการเมือง หรือนักธุรกิจพันล้าน ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างเลื่อนกระถางต้นหลิวกวนอิมกระถางใหญ่ที่มีความสูงเกือบเอวของเขาไปทางทิศสิบสิงนาฬิกาทวนเข็ม จู่ๆ ผนังข้างหน้าจากที่เรียบสนิทก็แยกออกจากกัน กลายเป็นประตูที่ทอดยาวลงใต้ดินเวียนลงไปเรื่อยๆ แล้วเขาก็เดินลงไปทีห้องทรมาน ที่ตำรวจสาวรอเขาอยู่
ไม่นานก็พบกับร่างบางในชุดราตรีสีดำยาวเท่าข้อเท้าแต่แหวกขาซ้ายลึกขึ้นมาเลยเข่า ชุดนี้สวยมากในตอนแรก แต่ตอนนี้มันแทบจะดูไม่ได้ เพราะมีรอยขาดหลุดลุ้ยไปหมดแถมสกปรกมาก และร่างบางที่ตอนนี้ถูกมัดข้อมือทั้งสองข้างให้ห้อยต่องแต่งอยู่ ตามเนื้อตัวมีรอยแดงที่เกิดจากการทรมานและฝุ่นภายในห้องที่เปื้อนใบหน้าของคุณ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ร่างบางนั้นสวยน้อยลงแต่อย่างใด…
“อื้อออออ คะ คุณเป็นใคร” คุณเอ่ยถามเสียงแผ่ว ตอนนี้สายตาพร่ามัวไปหมด แต่ก็ยังจะพยายามที่จะโฟกัสร่างสูงตรงหน้าที่เดินเข้ามาเมื่อสักครู่ แต่มองกี่ทีก็ไม่ชัด
“แล้วเธอมาหาใครล่ะ” เซฮุนพูดแล้วเดินเขามาใกล้คุณ มือเรียวข้างขวาจับที่ปลายคางก่อนจะเชิดหน้าคุณเพื่อให้เห็นได้ชัด…มองใกล้ๆ แบบนี้เธอก็สวยแห๊ะ! เซฮุนคิด
“ยะ อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นฉัน…ฉันจะฆ่าคุณจริงๆ ด้วย“ คุณพูดเสียงแผ่ว สายตาจ้องร่างสูงอย่างจริงจัง คุณไม่น่าพลาดโดนจับได้เลยจริงๆ ถ้าคุณไม่ใจดีเป็นตัวล่อให้ทีมหนีไป ก็ไม่ต้องโดนจับได้แบบนี้หรอก
“ฆ่าหรอ…จะฆ่าฉันยังไงล่ะ” เซฮุนพูดพลางไล่สายตาร้อนระอุลงมองคุณตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วยกยิ้มขึ้นอย่างเหนือกว่า เซฮุนค่อยๆ ใช้มือลากไล้ไปตามส่วนโค้งเว้าของคุณอย่างถือสิทธิ
“ขอผมค้นตัวหน่อยนะ…คุณสายลับ” มือหนาค่อยๆ รูดปลดซิบตรงด้านหลังของคุณช้าๆ สัมผัสจากกปลายนิ้วของเซฮุนสงผ่านความร้อนมายังแผ่นหลังของคุณ ระยะห่างเริ่มน้อยลงจนไปเหลืออีกต่อไป เมื่อเขาเข้ามาประชุดตัวคุณแล้วถือวิสาสะใช้มือทั้งสองข้างสำรวจไปทั่วตัวของคุณ อย่างที่เซฮุนบอกตอนต้นว่าเขาจะค้นตัว คุณดิ้นไปมา จะใช้มือปัดมือเขาออกก็ไม่ได้เพราะข้อมือทั้งสองก็ถูกโซ่เส้นใหญ่ตรึงอยู่ คุณทำได้เพียงกรีดร้องและดิ้นไปมาเท่านั้น และไม่นานคุณก็สลบไปด้วยร่างกายที่อ่อนแอ เพราะโดนจองกุกทรมานตั้งแต่ช่วงเที่ยงแล้ว…
“เก่งแค่ไหน ยังไงก็แค่ผู้หญิง…” เซฮุนพูดแล้วปลดโซ่ที่ตรึงข้อมือของคุณออกแล้วอุ้มคุณที่หมดสติไปที่ห้องของเขา คุณที่ตอนนี้เพลียมากบวกกับความเจ็บปวดจากการที่โดนทรมานก็หลับไป โดยไม่รู้ว่าตื่นมาจะเจอกับเรื่องที่จะทำให้คุณนั้นเหนื่อยและเพลียกว่านี้ซะอีก…
-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|
คุณตื่นมาอีกที่ก็หัวคำของอีกวัน สายตาทั้งสองเริ่มปรับแสงจ้าที่ผ่านเข้าตาให้เป็นปกติ ก่อนจะเจอกับเพดานห้องสีครามที่ไม่ใช่คุกที่คุณโดนไอ้ผู้ชายใจโหด (หมายถึงจองกุก) จับไปทรมานด้วยวิธีต่างๆ ที่สุดแสนจะพิสดาร? คุณลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วมองไปรอบๆ ห้องนี้โล่งมาก มีแค่เตียงกับโต๊ะตัวยาวและโซฟาวางอยู่ โทนห้องสีครามเทาบอกกรายๆ ว่าเจ้าของห้องเป็นคนยังไง คุณรู้สึกหนาวๆ จึงดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุม…แต่ก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าชุดของคุณได้หายไปแล้ว!!!
คุณเห็นแบบนั้นจึงรีบเอาผ้าห่มคลุมตัวเองอย่างมิดชิดแล้วค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นจากเตียงเพื่อจะไปตามหาชุดของคุณ แต่ด้วยที่ว่าคุณใช้ผ้าห่มคลุมตัวซะแน่นเลยเดินไม่สะดวกนัก คุณจึงค่อยๆ กระโดดหย่องๆ ไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าประตู…
“เธอทำอะไรของเธอน่ะ” ร่างสูงที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้พูดขึ้นคุณ คุณเสียวสันหลังวาบเมื่อได้ยินก็รู้ได้เลยว่าเป็นเสียงของใคร ถ้าไมใช้ไอ้มาเฟียบ้ากามที่บังอาจทำเรื่องหน้าอายกับคุณเมื่อวาน
“ก็หนีน่ะสิถามได้” คุณยกชายผ้าห่มขึ้นแล้วออกวิ่ง ตอนนี้คุณไม่สนอะไรทั้งนั้นขอเพียงหนีให้พ้นผู้ชายคนนี้ก็พอ
“แน่ใจหรอว่าจะหนีพ้น” เซฮุนพูดอย่างเหนือกว่า ไม่นานประตูห้องก็ปิดลง คุณที่ไปถึงประตูก็เปิดแต่ก็ไม่สำเร็จ ทุบก็แล้ว ด่าก็แล้ว? แต่ประตูหน้ามึนนี่ก็ไม่เปิดให้คุณ
“เมื่อวานเธออาจจะรอด…แต่วันนี้เธอเสร็จฉันแน่”
-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|
อัพครบแล้วค่ะ เห็นเมนท์แล้วมีกำลังใจปั่นต่อ T^T
#เจอกันตอนหน้าค่ะ
ความคิดเห็น