ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของชิวๆของดรีม

    ลำดับตอนที่ #57 : Island of love

    • อัปเดตล่าสุด 24 ส.ค. 62


    TB
    แบบฟอร์มสมัครชาวเกาะ



    นามสกุล-ชื่อ: ฟิลลิป อาร์ กอลเดนI Phillip R. Galden

    ชื่อเล่น:ฟิลลิป&ฟิล I Phillip&Phil

    อายุ: 27

    วันเดือนเกิด: 25/12

    เพศ: ชาย

    รสนิยม: ชอบทั้งสองเพศ


    รสนิยมการแต่งตัว:

    มักใส่ผ้าพันคอของต่างหน้าของคุณยายไปไหนมาไหน

    การเเต่งตัวถือว่าเรียบง่ายไม่ยุ่งยากจะเเต่งตามสภาพอากาศของเเต่ละวัน

    โดยส่วนใหญ่จะเป็นเสื้อเชิ้ตเเขนยาวสีสุภาพอย่างสีขาวดำ 

    ใส่กางเกงขายาวเป็นหลัก  อากาศร้อนจริงๆถึงใส่กาเกงขาสั้นเ

    รองเท้าเป็นร้องเท้าคัทชูผู้ชายสีน้ำตาลบางวันจะเห็นเป็นรองเท้าผ้าใบบ้าง


    ID chatango: xxxphillipyxxx


    ลักษณะนิสัย:


    ฟิลลิปมีความเป็นพี่ชายสูง อัธยาศัยดี ยิ้มง่าย ใจดี รักการช่วยเหลือเเละทำอาหาร 

    เมื่อเกิดเรื่องจะใจเย็นเพื่อรวบรวมสติเเม้จะเเตกตื่นบ้าง

    ดูเหตุการณ์หาโอกาสเงียบๆว่าควรเข้าไปตอนไหนพูดจาอย่างไร เรียนรู้เหตุการ์ณได้ว่องไว

    เป็นที่ปรึกษา พึ่งพาได้ ความเข้มเเข็งอดทนเป็นเลิศ

    จะกังวลมากหากคนใกล้ตัวเป็นอะไรไป โดยรวมถือว่าเป็นผู้ชายอบอุ่นพึ่งพาได้

    เเต่ฟิวลิปเป็นคนที่ใส่ใจคนอื่นมากเกินไปจนละเลยตัวเอง บ่อยครั้งจะทำให้ตัวเองป่วยโดยไม่รู้ตัว

    เวลาโฟกัสสิ่งหนึ่งมากเกินไปจะลืมคนรอบข้างไปโดยสิ้นเชิง เช่น เวลาอยากสนิทกับใคร

    จะมีบางโมเม้นต์ที่ดูเก้อๆหรือซุ่มซ่ามบ้าง


     ด้านมืดคือเมื่อโกรธจะเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังเท้า

    พร้อมระเบิดทำลายล้างทุกอย่างที่ขวางหน้าราวกับพายุคลั่ง หยาบคาย สีหน้าบึงตึง

    คำว่าเหตุผลหายไปในสมองเเทนที่ด้วยความรุนเเรงเเต่สบายใจได้

    ฟิลลิปเป็นคนโกรธยากหายเร็ว เวลาโกรธจะพยายามปลิดวิเวกไปอยู่คนเดียว

    ข่มอารมณ์คุยกับคนไม่เกี่ยวข้องในเหตุการณ์ที่ทำให้ตัวเองโกรธได้

    ปัญหาอย่างเดียวคือฟิลลิปจะออกห่างคนที่ทำให้ตัวเองโกรธไม่ต่ำกว่าหนึ่งอาทิตย์

    ดังนั้นไม่ทำให้โกรธจะดีที่สุด



    ท่าทางและคำพูดที่นิยมใช้:


    น้ำเสียงเป็นโทนนุ่มทุ้มเเต่ฉะฉานฟังรู้เรื่อง เป็นเรื่องยากที่จะได้ยินฟิลลิปพูดโทนอื่น

    นอกเสียว่าจะมีอะไรกระตุ้นให้ทำหรือตอนนั้นอารมณ์ต่างๆพาไปอย่างรุนเเรง

    เเทนตัวเองว่า”ผม” บางอารมณ์จะเเทนตัวเองว่า”พี่ชายคนนี้”ถ้าคู่สนทนาเด็กกว่าเเละสนิทกัน

    จะเเทนคนอื่นด้วยชื่อหรือฉายาโดยไม่ลืมบอกยศของตนนั้นๆด้วย เช่น พี่ น้อง คุณ

    หางเสียงจะเเล้วเเต่ช่วงอายุของคู่สนทนา

    เด็กจะเป็นครับเถมด้วยเสียงสองที่ฟังดูนุ่มนวลเพิ่มออร่าพี่ชายขึ้นไปอีก

    วัยเดียวกันจะไม่มีหางเสียงเเจ่จะเพิ่มความเป็นกันเอง เเก่กว่าจะพูดว่าครับเช่นกันถ้าสนิทก็ไม่มีหางเสียง


    “ไม่ต้องห่วง พี่ชายคนนี้จะทำอาหารให้เองนะ”


    “น้องวินหยิบคุกกี้ให้หน่อยนะครับ คนเก่ง”


    “ไสหัวไปซะ ก่อนที่ฉันจะหักเเขนเเก”


    ความชื่นชอบ:ดอกทานตะวัน,ผ้าพันคอ,ของเเนววินเทจ,บิสกิต&ขนมกินเล่น,สัตว์ขนนุ่มๆ

    สิ่งที่เกลียด:หนาม,ผ้าที่ใส่เเล้วคัน,สิ่งที่สกปรก,ของขมๆ,การรื้อฟื้นอดีต,การเเบล็คเมล


    ปมด้อยและอดีตจดจำ:


    ฟิลลิปเดิมไม่ใช่พี่ชายที่ดีเเม้เเต่นิดเดียว 

    ด้วยความที่เกิดจากความผิดพลาดของพ่อเเม่จึงถูกเอามาทิ้งให้คุณยายเลี้ยง

    ทำให้เป็นเด็กมีปัญหา มองว่าน้องชายเป็นตัวภาระที่ตัวเองต้องดูเเล

     เกลียดชังคุณยายที่ฐานะมีกินมีใช้ไปวันๆไม่ร่ำรวย

    สมัยวัยรุ่นทั้งดื้อรั้นเเละบ้าบิ่น ต้องการเป็นที่ยอมรับจากเพื่อนๆจนต้องผลาญเงินทอง

    จากฐานะเงินทองที่ยากจนอยู่เเล้วก็ยิ่งยากจน น้องชายปล่อยให้คุณยายเลี้ยงคนเดียว

    มีปากเสียงกับท่านเเต่ไม่หลากจำสักที 


    วันหนึ่ง วันที่เขาจะตัดสินใจหนีออกจากบ้าน หญิงชราคนเดียวของบ้าน

    ได้เข้ามาห้าม เเน่นอนว่าวัยรุ่นหัวรั้นในตอนนั้นไม่ฟังทั้งยังเดินออกจากบ้านโดยไม่ใยดี

    โดยไม่รู้เลยว่าในวันนั้นตัวเองจะโดนเพื่อนรุมซ้อมเพราะไม่ยอมไปขโมยเงินของบ้านตัวเอง

    เเม้ฟิลลิปจะดื้ออย่างไรลึกๆก็รักครอบครัวนั่นเป็นเหตุผลที่ปฎิเสธไป


    ระหว่างที่ตัวเองโดนรุมซ้อมจนนอนจมเลือดตัวเองบนเพื่อน ภาพอันเลือนลางได้ยินเสียงเพื่อนๆบอก

    ให้เอาร่างเขาฝั่งดินกลบคดี เสียงของคุณยายเเละพลเมืองดีอีกหลายคนได้บุกมาช่วย

    โชคร้ายที่เหล่าวัยรุ่นมีทั้งไม้หน้าสามเเละอาวุธปืนซ้ำร้ายก่อนที่ตำรวจมาช่วย คุณยายถูกยิงเสียชีวิต

    ภาพนั้นติดตาชายหนุ่มจนถึงทุกวันนี้เเละจะเป็นตราบาปไปชั่วชีวิต



    ประวัติส่วนตัว:


    อย่างที่กล่าวไปข้างต้นว่าฟิลลิปเป็นคนโตที่เกิดมาพร้อมกับน้องชายอีกคนจากสองนักศึกษาที่ไม่พร้อม

    ต่อมาได้ถูกเอามาให้คุณยายเลี้ยงตั้งเเต่2-15 ปี 

    คุณยายเป็นผู้หญิงที่น่ารัก จะว่าทีก็ไม่มีเเรง รักหลานสุดใจ ไม่เคยลงไม้ลงมือตีหลัง

    ชอบงานเย็บปักถักร้อยเป็นชีวิตจิตใจ ย่าเสียใจที่ท่านได้ตายลงในวัย 68 ปี

    โดยมีของต่างหน้าเป็นผ้าพันคอที่ท่านเเอบถักไว้เพื่อเซอร์ไพรส์วันเกิดของหลานชายทั้งสอง


    หลังเหตุการณ์นั้นพวกเขาถูกส่งตัวไปให้ญาติๆเลี้ยง สายตาที่มองเต็มไปด้วยความเกลียงชัง 

    บางครั้งจะถูกต่อว่า เเซะ พูดจาประชดประชันบ้าง ฟิลลิปเข้าใจก้มหัวยอมรับการต่อว่าด้วยความเต็มใจ

    ช่วงเวลานั้นทรมานที่สุด ต้องทนความเจ็บปวดเเละความเกลียดชังตัวเองคนเดียว

    ขนาดน้องชายเเท้ๆยังมองหน้ากันไม่ติด ใช้เวลาให้ยอมรับให้ได้ว่าทั้งหมดเป็นเพราะเขา


    เขาทำให้คุณยายตาย ทำให้ทุกอย่างเเย่ลง


    ใช้เวลาสี่ปี ในการพยายามปรับนิสัยเเละเปลี่ยนสันดานเเม้จะปิดไม่มิดเเต่ก็ดีกว่าเมื่อก่อนถือว่าโอเค

    จากอัธพาลเป็นพี่ชายที่เเสนดีเเละพึ่งพาได้ มีเงินเก็บ ตั้งใจเรียน ฝึกทำงานพาร์ทไทม์เพื่อฝึกวินัย

    จากความพยายามนี้ทำให้น้องชายเเละญาติๆลดความเกลียดลง พูดคุยเเละสนิทกันได้เหมือนครอบครัว

    ฟิลลิปรู้อยู่ลึกๆว่าตัวเองทำได้เท่านี้ไม่สามารถซ่อมรอยเเตกร้าวได้มากกว่านี้

    รวมถึงญาติบางคนที่ยังคงเกลียดเขาเข้าไส้เหมือนเดิมเเต่ไม่เป็นเป็นไร ชายหนุ่มเข้าใจดี

    หลังจากเรียนจบจึงย้ายออกมาทำงานหาที่อยู่โดยสัญญากับน้องเเละญาติว่าจะติดต่อเเละโอนเงินมาให้ทุกสัปดาห์

    ซึ่งพวกเขาก็ยอมเเล้วให้ไปโดยดี






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×