ห้องเก็บของชิวๆของดรีม

ลำดับตอนที่ #26 : Alive or Dead ?//Annoy

B
E
R
L
I
N
❀

 

Application

ชื่อ - นามสกุล :แอนนอยด์ โพรตัวซัว//Annoy Protozoa
ชื่อเล่น : แอนนอยด์//Annoy

อายุ :15 ปี
เพศ :หญิง
น้ำหนัก - ส่วนสูง :158 ซม.//น้ำหนัก 42 กก
สัญชาติ : อเมริกา
ประวัติ :

แอนนอยด์เป็นเด็กเกิดมาเพราะมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันสมควร ทำให้พ่อแม่ไม่ได้รักและดูแลหล่อนเท่าที่ควรตั้งแต่เด็กๆ จะพูดว่าไม่ได้รับความรักเลยก็ว่าได้แต่ที่พวกเขายังรับเลี้ยงเธออยู่คนนั้นเป็นเพราะปู่ย่ายายตา บังคับให้พวกเขาเลี้ยงเธอแค่นั้นเองถึงปากพวกเขาจะพูดก็เถอะว่า"น่าสงสาร"แต่ก็ไม่เคยจะมาเยี่ยมเธอเลยสักครั้ง

แอนนอยด์เป็นเด็กดีและพยายามทำให้พ่อแม่ภูมิใจเธอเสมอ เธอได้รับทุนได้รับรางวัลมากมาย ความหวังที่เธอมีเพียงแค่ให้พ่อแม่มีความสุขและหันมารักเธอบ้างแต่ไม่เลยพวกเขาเอ่ยปากชมแค่ตอนได้รับรางวัลที่เกี่ยวกับเงินเท่านั้น นอกนั้นก็ด่าทอเธอไปเรื่อยๆไม่ว่าจะผิดหรือถูกก็ตาม เหตุผลฃที่พวกเขาเลี้ยงเธอตอนนี้เพิ่มมาหนึ่งข้อนั่นคือแอนดอยด์เป็นตัวนำเงินนำทองให้พวกเขาเที่ยวเล่นไปวันๆแค่นั้นเอง

แต่แล้วโชคชะตาก็กลั่นแกล้งเธอจนได้เมื่อเธอถูกรถชน สมองถูกกระทบกระเทือนอย่างหนักจนทำให้สติปัญญาและนิสัยเธอเปลี่ยนไป เธอกลายเป็นเด็กออทิสติกและมีปัญหาด้านอารมณ์รุนแรง เธอไม่ได้รางวัล เธอไม่ได้เงิน...เธอไม่ได้รับคำชมอีกแล้วที่นานๆจะมีให้อีกต่อไปแล้ว

ทุกๆวันเธอจะถูกพ่อแม่เธอบ่นต่อว่าทุกครั้ง "แกมันไร้ค่า" "เลี้ยงไปก็เปลืองข้าวเปลืองน้ำ" "ทำไมแกไม่เป็นตัวแกแบบเดิมล่ะ!?" จริงๆแอนนอยด์พยายามเรียนเก่งหมือนเดิมแต่ต้องล้มเหลวทุกครั้งไป จนวันหนึ่งมันเกินปรอทที่เธอจะอดทนไหว เธอระเบิดมันออกมา แอนนอยด์ใช้คัตเตอร์ในมือลงมือสังหารพ่อแม่ด้วยความบ้าคลั่ง

ไม่รักอีกแล้ว... โดนด่าอีกแล้ว... โดนบังคับให้เป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว.... น่ารำคาญ! น่ารำคาญ!! ตาย!! ตายซะให้หมดทั้งพ่อกับแม่นั่นแหละ ตายไปเลย แล้วพวกเขาจะได้รักฉันคนเดียว พวกเขาจะได้เลิกแหกปากสักที!!

ไม่นานคนข้างบ้านก็โทรเรียกตำรวจมาเพราะได้ยินเสียงกรีดร้องในบ้าน เมื่อตำรวจมาถึงก็เห็นเด็กประมาณ ม.ต้นกำลังจะขึ้นม.ปลายกอดเข่าตัวเองแล้วโยกไปโยกมาพลางหัวเราะไปด้วย ตามกฎหมายแล้วถ้าเธอโตกว่านี้คอคงหลุดออกจากบ่าแล้วแน่ๆ

จากคดีที่เธอก่อไม่มีญาติคนไหนโผล่หัวมาประกันหน้าเธอเลยสักคนอีกทั้งยังถูกสังคมตราหน้าว่าเป็นเด็กโรคจิตและอกตัญญูอีกต่างหากทั้งๆที่พวกเขาดูข่าวแค่ผิวเผินว่ามีเด็กฆ่าพ่อฆ่าแม่เพราะความรำคาญ พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอทรมานแค่ไหนแท้ๆ สุดท้ายแล้วศาลจึงสั่งให้เธอถูกส่งตัวไปบำบัดตลอดชีวิต

ชีวิตที่นั่นก็มีความสุขดี เห็นทั้งคุณหมอกับพยาบาลที่พยายามตอแห* ปั้นหน้าปั้นตายิ้มให้เธอแล้วแอบเอาเธอไปนินทาลับหลังเสียด้วย~~แต่เธอไม่แคร์หรอกแค่อย่าพูดถึงตัวตนเก่าเธอออกมาแค่นั้นเอง

-ทำร้ายพยาบาลและหมอที่ทำให้เธอโมโห

-ฆ่าแมวที่หลงเข้ามาในห้องเธอด้วยการหักคอเพราะมันข่วนหน้าหน่อนและส่งเสียงร้องเสียงดังจนหล่อนรำคาญ

-แทงหมอด้วยเศษกระจก(ตอนนั้นเผลอทำแตก)เพราะปากไม่อยู่สุขดันไปพูดเรื่องตัวตนเมื่อก่อนของหล่อน

-ทำร้ายคุณครูผู้ชายที่มาสอนเพราะสอนเรื่องยุ่งยากและทำให้เธอปวดหัว

-เกือบฆ่าคุณครูผู้หญิงที่มาสอนเพราะกดดันเธอมากเกินไป

-คลั่งเพราะโดนหาว่าไม่มีใครรักจากลูกเจ้าของโรงบาลบ้า (มันเข้าห้องไหนก็ได้แถมเอาแต่ใจอีกต่างหาก)

ความสิ้นหวังของตน :การที่คนอื่นจะรักเธอและการกลับไปเป็นตัวตนของเธอเมื่อก่อน

เพิ่มเติม :

-ไม่ชอบให้ใครมาพูดถึงเรื่องครอบครัว,ความรู้,การเรียน,และเปรียบเทียบตัวตนเธอตอนนี้กับตอนนั้น

-ข่อนค้างปัญญาอ่อนเล็กน้อย

-ทำตัวเหมือนเด็ก