ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของชิวๆของดรีม

    ลำดับตอนที่ #25 : W.P. Wonderplants of Pergola

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 110
      0
      17 เม.ย. 60

    Application
    "พ่อมดนอกเครื่องแบบมาแล้ว~"

    บทที่สมัคร:ลูกค้าประจำ - พ่อมด
    ชื่อ-นามสกุล:เอมอนด์ ยูซเทค//Eamonn Uustace
    ชื่อ:เอมอนด์//Eamonn
    เพศ:ชาย
    อายุ :35 ปี(หรือแล้วแต่เลยค่ะ)
    รูปร่างหน้าตาลักษณะภายนอก:เป็นหนุ่มผมสีน้ำตาลกิ่งไม้ ตาสีเหลืองทองแฝงไปด้วยความทะเล้น เขามักสวมเสื้อเชิตแล้วพับข้อแขนถึงศอกแล้วใส่เน็คไทสีดำ ใส่กางเกงยีนส์สีดำยาวถึงขาแล้วถูกบังส่วนล่างเพราะบูทสีน้ำตาลเข้ม เขามักใส่แว่นนักทดลองและใส่หูฟังไว้ตลอดเวลาแถมยังพกเครื่องมือทดลองไว้ที่กระเป๋าติดตัวเขาไปด้วย มักมีนกฮูกเกาะมือเขาไปไหนมาไหนเสมอ ตัวสูง:185 ซม.หนัก65กก. ดูภายนอกแล้วเหมือนเขาจะไม่ใช่พ่อมดแต่เหมือนนักประดิษฐ์เสียมากกว่าที่
    เผ่าพันธุ์:พ่อมด
    นิสัย:
    นักกวนบาทาชาวบ้าน
    เอมอนด์มักจะกวนประสาทชาวบ้าน แม้กระทั่งเจ้าของร้านผู้เกิดเกล้าหรือ(พระ)แม่ยังไม่เว้น เขามีสกิลคิดกวนคนอื่นได้ตลอดเวลา,สามารถทำได้ทุกวินาทีและสามารถหยอกได้ทุกตารางนิ้วที่เขาเหยียบไป จนบางครั้งเอมอนด์เกือบโดนคนคนอื่นรุมกระทืบเพราะความกวนบาทาของเขานั่นแหละ
    ไฮเปอร์
    ไม่รู้ว่าเขาเป็นโรคจิตหรืออย่างไร เพราะเอมอนด์เป็นคนอยู่นิ่งๆไม่เป็น ไม่ว่าเวลาไหนนาทีใด เขาต้องขยับร่างกายอยู่เสมอ ทั้งทดลอง,เล่น,นั่งสมาธิ(?) เขาเหมือนลิงที่เคลื่อนไหวตลอดเวลาและอยู่นิ่งไม่เป็น แม้กระทั่งเวลานอนเขายังนอนดิ้นจนฝ่าเท้าไปโดนหน้าใครก็มีหรือถ้าหนักที่สุดสำหรับเขาคือนอนตกเตียง
     
    ถ้าอยากได้อะไรต้องได้สิ่งนั้น
    เอม่อนด์มีความมั่นใจในตนเองสูงมาก เขาไม่ได้เป็นคนอยากได้อะไรบ่อยๆ นานๆสักร้อยวันพันปีจะเห็นเขามีความต้องการเหมือนมนุษย์บ้าง ดังนั้นเมื่อเขาเห็นสิ่งที่เขาอยากได้ เขาจะถูกกิเลสครอบงำและทำทุกวิธีทางเพื่อให้ได้สิ่งนั้นมา ถึงแม้ว่าเขาจะตายก็ตาม

    ไม่ค่อยชอบพูดสุภาพ
    ถ้าคำว่า"ครับ"ออกจากปากเมื่อไหร่คือเวลาที่พูดกับคนสำคัญจริงๆ หรือเวลาที่กวนเท้าใครบางคนเท่านั้น แต่ไม่ใช่ว่าเอมอนด์จะพูดไม่สุภาพนะ อี****(ตัวเงินตัวทอง)หรือ**(ฉัน) ไม่ค่อยพูด เพราะเอมอนด์คิดว่ามันไม่เหมาะกับน้ำหน้าเขาเท่าไหร่นัก ส่วนใหญ่เขาจะใช้ภาษากันเองมากกว่า

    ความคิดนอกกรอบ
    เอมอนด์นั้นเป็นพ่อมดที่สร้างสรรค์เลยก็ว่าได้เพราะส่วนใหญ่เขามักจะคิดค้นยาและเวทย์ใหม่ๆอยู่ตลอดเวลาและยิ่งเวลามีความคิดหรือไอเดียดีๆเขาต้องรีบท่องคาถาหรือทำตามไอเดียเขาที่นั่นและตรงนั้นทันทีโดยไม่สนใจสถานการณ์ข้างหน้าเพราะเขาเป็นคนที่ขี้ลืมนั่นเอง มีครั้งหนึ่งอยู่ดีๆ เขาก็ดันคิดไอเดียคาถาใหม่ในร้านได้ เอมอนด์ก็เลยท่องคาถานั่นในร้าน โชคยังช่วยที่คาถาที่เขาท่องเป็นคาถาอัญเชิญดอกไม้ธรรมดาจึงทำให้ร้าน W.P.รอดจากการระเบิด(คาถาส่วนใหญ่ที่เอมอนด์พูดจะเป็นคาถาที่ผิดพลาดแล้วระเบิดขึ้นมา)
    บ้าๆบอ
    มีนะคะที่บางครั้งอยู่ๆแม่นางคนนี้จะหัวเราะขึ้นมาเองโดยไร้สาเหตุอย่างกะว่าตนเองเป็นคนที่พึ่งโรงบาลบ้ายังไงยังงั้น เจ้าฉากเปิดตัวอลั่งการหรือเจ้าการออกตัวนอกหน้านี่เขาชอบนัก จนเขาได้รับฉายาว่า"คนบ้าศรีธัญญา"

    พูดจาขวานผ่าซาก
    เป็นคนพูดอะไรไม่คิด คิดอะไรได้พูดปั๊บแล้วค่อยมานึกทีหลังว่าพูดอะไรออกไป แต่เป็นคนตรงๆซื่อๆ ไม่ชอบการพูดอ้อมค้อม เอมอนด์จะพูดประเด็นทันทีโดยไม่รีรอ แต่เขามักพูดทำร้ายจิตใจคนอื่นโดยที่เขาไม่รู้ตัว เขาไม่ได้พูดด่าทอใคร แต่เขาพูดเรื่องแทงใจดำของคนอื่นออกมาต่างหาก

    เข้ากับคนอื่นเก่ง
    เข้ากับคนอื่นได้ดี ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะนิสัยยังไง เขาสามารถเข้ากับคนๆนั้นได้ไม่ช้าก็เร็วตามที่เขาต้องการ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นมาเฟียหรือขอทานอย่าไรก็ตาม เรื่องกระชับมิตรยกให้เขาได้เลย


    คิดมุขตลกเก่ง ตัวเรียกเสียงหัวเราะ
    เอมอนด์เป็นคนร่าเริง อารมณ์ดีตลอดเวลา จนสามารถคิดมุขตลกได้ตลอดเวลาทั้งมุขแป้ก หรือมุข5บาท10บาท ส่วนใหญ่เขาจะคิดได้แต่มุขแป้กแต่ถ้าเอมอนด์อยากให้อีกฝ่ายหัวเราะเขาก็สามารถปล่อยมุขตลกขำกลิ้งได้เช่นกัน จะพูดว่าเขาเป็นตัวเรียกเสียงหัวเราะก็ได้เพราะเขานั้นถนัดเรื่องพวกนี้ที่สุดรองมาจากการกระชับมิตรน่ะนะ

    อยู่คนเดียวแล้วงานล่ม
    ใช่ค่ะ ฟังไม่ผิดหรอกค่ะ ถ้าไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆอยู่กับเขาล่ะก็ฝีมือทำอะไรต่างๆจะห่วยขึ้นทันตา
     ตั้งแต่เรื่องกระฉับมิตรเอย ทำให้หัวเราะเอย ประดิษฐ์สิ่งของต่างๆ มันจะพังย่อยยับไม่ชิ้นดีเลยล่ะค่ะแต่ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นไปเพราะเขามีแอนดริวนกฮูกคู่ใจของเขานั่นเอง
    (แต่ถ้าเอามันไปคลินิกสัตว์เพราะมันป่วยล่ะก็จบ พักงานยาวๆเลย เอมอนด์คุง)



    ลักษณะการพูด: การพูดจาจะดูเป็นกันเองทั้งคนรู้จักและไม่รู้จัก แถมเวลาเขามีอารมณ์กวนบาทาเขามักจะทำเสียงกวนประสาทจนผู้ฟังแทบจะใช้ไรเดอร์คิกใส่หน้าเขาเต็มๆ
    เขาเรียกตัวเองว่าข้า
    เรียกคนอื่นว่า"เธอ"หรือ"นาย"แต่ส่วนใหญ่จะเรียกว่า"เจ้า"
     ถ้าเพื่อนเขาจะลงท้ายว่า"คู่หู"
    ถ้าสนิทจริงๆจะเรียกตามฉายาที่เป็นเอกลักษณ์(ที่เขาตั้งเอง)
    แต่ถ้าเป็นคนที่เขาเกลียดเขาจะไม่พูดด้วยเลย


    "ถ้าซีเรียสต้องใส่นมเยอะๆจะได้เข้มข้นมากขึ้น"[นั่นมันซีเรียล] เอมอนด์หัวเราะกับมุขแป้กที่เขาเล่นไป

    "เจ้าทำบ้าอะไรเนี้ย!?"เอมอนด์พูดด้วยความตกใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายกำลังสิ่งทดลองพัง

    "ข้าคิดว่าแบบนั้นมันไม่เหมาะเท่าไหร่นะ คู่หู"เอมอนด์ตบไหล่เจ้าของร้านแล้วชี้ไปที่วิธีเลี้ยงต้นไม้แบบโดหดๆของอีกฝ่าย
    "ยัยกางเกงในแดงจะไปไหน?"เอมอนด์หันไปทักพนักงานที่คิดว่าเขาสนิทด้วยที่สุดแล้วโบกมือทักทายอย่างไม่รู้ร้อนไม่รู้ร้อนไม่รู้หนาว

    "แบบนั้นน่ะเรียกว่าโง่สมองกลวงต่างหาก แล้วนั่นหน้าคนหรือหน้าหมาในกันแน่ล่ะนั่น? พนันได้เลยว่าแต่งหน้าไม่เป็นแถมเดทต้องล่มไม่เป็นท่าแน่ๆ"เอมอนด์รู้สึกขัดใจที่คนอื่นพูดอ้อมๆกับผู้ชายแต่งหน้าเละๆก่อนจะออกไปเดทด้วยหน้าตายแล้วชี้ไปที่หน้าอีกฝ่ายอย่างหน้าด้านๆโดยไม่รู้ตัวว่าได้แทงใจดำอีกฝ่ายเข้าให้

    "ไง...เจ้าสัตว์ชั้นต่ำ"เอมอนด์หันไปพูดกับคนที่ไม่ชอบขี้หน้าแล้วพูดจาห้วนๆ จริงๆเขาไม่อยากแม้แต่อยากจะพูดกับอีกฝ่ายหรอกแค่โดนบังคับมาให้พูดต่างหาก

    "ห..หนู ฮัดเช่ย!ในกำมืออะไรเล่า บ้าบอ!! หยุดพูดชื่อมันแล้วไปดูพืชไป!!"เอมอนด์จามและผื่นขึ้นฉับพลันเมื่อได้ยินชื่อหนูแล้วไล่พนักงานที่คุยกับเขาไปทำงาน

    ประวัติ: เป็นพ่อมดธรรมดา พ่อแม่ของเขาได้ตายเพราะอุบัติเหตุเมื่ออายุ 25 ปี ทำให้เขาต้องอยู่คนเดียว
    ทำให้เอมอนด์ต้องอยู่เดียวแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เอม่อนด์เศร้าเลยเพราะเขานั้นยังเหลือแอนดริวนกฮูกคู่ใจที่พ่อแม่เขารับเลี้ยงมาเพราะเขาขอร้องตอนอายุ 12 ขวบนั่นเอง 

    โดยอาชีพเขานั้นมักจะเป็นประดิษฐ์สิ่งของไปขายหรือขายยาเสียส่วนใหญ่ ส่วนเรื่องลูกค้าก็เยอะบ้างน้อยบ้างตามงานสไตล์งานค้าขาย ส่วนใหญ่เขาเป็นลูกค้าประจำของที่นี่เพราะมีต้นไม้มากมายให้ซื้อและที่สำคัญคือมีผู้คนมากมายให้คุยหรืออยู่ด้วย

    ความสามารถพิเศษ: คิดมุขเก่ง,ประดิษฐ์ส่งต่างๆได้และความคิดนอกกรอบของเขา 

    พลังพิเศษ:ประดิษฐ์สิ่งต่างๆที่อยู่ในเหตุการณ์ได้ (แต่บางครั้งถ้ารู้ว่าประดิษฐ์แล้วไม่ได้อะไรก็ไม่ประดิษฐ์นะ) เขาจะ
    ประดิษฐ์ของสิ่งนั้นด้วยเวทย์ถ้าของสิ่งนั้นมีอุปกรณ์ครบหรือขาดอุปกรณ์ไปเล็กน้อย

    อาวุธ:เวทย์มนต์ธาตุไฟฟ้า,เครื่องมือดิษฐ์ในกระเป๋า(เอาไว้โยนใส่อีกฝ่าย)และแอนดริว(เห็นแบบนี้แต่มันจิกแรงนะ)
    ชอบ:
    1.รูปภาพถ่ายครอบครัว - ยังไงซะเรื่องการตายของครอบครัวเขาก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะหยุดคิดถึงมัน ว่างๆเขาจะหยิบภาพถ่ายครอบครัวออกมาดู  เอมอนด์มักจะเผลอยิ้มพร้อมน้ำตาด้วยความคิดถึง
    2.กวนบาทาและทำให้คนคนอื่นยิ้ม - มันเป็นคนสุขเล็กๆของเขาที่ทำเรื่องแบบนี้ เขามักจะหัวเราะและตรบมือไปด้วย ก็แผนสำเร็จแล้วนี่จะให้อยู่นิ่งๆหรือไง?
    3.คิดค้นสิ่งประดิษฐ์หรือคาถาใหม่ได้ - เขาจะดีใจอย่างกะว่าหนีพายุใต้ฝุ่นมาได้แล้วจะป่าวประกาศให้โลกรับรู้ว่าเขานั้นคิดค้นสิ่งใหม่ๆของได้แล้วพร้อมทั้งอธิบายถึงความศิวิไลซ์และสรรพคุณต่างๆของมันเต็มที่อย่างกะว่าเขาเป็นคนขายตรงอย่างนั้นแหละ
    4.แมว - ก็มันไล่หนูได้นี่ เขาจะเดินไปลูบมันเบาๆแล้วกระซิบกับมันว่า "ช่วยกินหนูบ้านฉันที" โดยไม่สนว่าแมวจะฟังเขารู้เรื่องหรือไม่

    ไม่ชอบ:
    1.ขี่จักรยาน - ที่หนึ่งของความลับที่เขาปิดไว้คือเขานั้นปั่นจักรยานไม่เป็น ตั้งแต่เด็กๆจนถึงทุกวันนี้เขาก็ยังเป็นผู้ใหญ่หน้าใสที่ยังปั่นจักรยานไม่เป็นเลย เขาจะหน้าซีดและเหงื่อไหลทันทีเมื่อคนพูดถึงเรื่องนี้หรือมีคนชวนเขาไปปั่นจักรยาน
    2.หนังโรแมนติก - เวลาเขาดูมันนานๆล่ะก็เขาจะอ้วกออกมาทันที ไม่ว่าจะเป็นละครหรือในชีวิตจริงก็ตาม 
    ก็..มันน้ำเน่านี่นา

    แพ้:หนูทุกชนิด -แค่ได้ยินชื่อมันเขาก็จามแล้วผืนขึ้นทันที ยิ่งเจอตัวจริงๆนะเขาสามารถชักจนรีบต้องห่ามเข้าโรงพยาบาลทันที

    เกลียด
    :
     1.หนู - ก็มันเป็นอุปสรรค์อย่างเดียวที่ทำให้การมีชีวิตเขาเกือบตายนับไม่ถ้วน(แถวบ้านเขาขายหนูค่ะ) 
     2.ไม่ได้ตามที่เขาต้องการ - เขาจะโวยวายเหมือนเด็กน้อยที่ไม่ได้ของเล่นเลย อย่าขัดใจเขามากล่ะ เอมอนด์ยอมพังร้านเลยนะถ้าไม่ส่งสิ่งที่เขาต้องการมาให้ 

    เพิ่มเติม:

    แอนดริว -เพศผู้-
    เป็นนกฮูกตัวสีน้ำตาล หน้าตาน่ารัก มันเป็นนกฮูกกำพร้าเพราะพ่อแม่มันได้ทิ้งไปก่อยวันอันควรของมัน
    แต่โชคดีที่เอมอนด์รับมาเลี้ยง มันรักและพร้อมทำตามคำสั่งเอมอนด์ทุกอย่าง ของโปรดของมันคือหนูและเบค่อน ถ้าเอามาล่อ แอนดริวจะเมินเฉยต่อสิ่งรอบๆกายแล้วโฟกัสไปที่ตัวล่อทักที

    แอนดริวชอบช่วยงาน มันมีหน้าที่กินหนู(นั่นนกฮูกหรือแมว)และช่วยเอมอนด์หยิบของจากที่ไกลๆ มันชอบเกาะตามแขนของเอมอนด์เวลาเขาไปไหนมาไหนด้วยคงเพราะมันรักเอมอนด์มากๆเลยล่ะมั้ง ถ้ามองไม่เห็นหรือหามันไม่เจอลองให้เอมอนด์เรียกชื่อมันสิ เดี๋ยวมันก็มา นอกจากนี้ถ้าหาเอมอนด์ไม่เจอแล้วเห็นแอนดริวอยู่แถวๆนั้นล่ะก็ลองให้มันนำทางไปหาเจ้าของสิ แอนดริวห่างเจ้าของมันไม่เกิน 5 เมตรหรอก
    ______
    คำถาม ที่อยากถาม ผปค.จากเฟล
    สวัสดีค่ะเฟลนะ 
    :ปั่นพ่อมดทันแล้วค่ะ เย้!!
    ค่ะ ขอบคุณที่มาร่วมสนุกกับทางเรานะคะ ถ้าเกิดแต่งได้ไม่ดีหรือไม่สนุก ขัดใจไปหน่อยหรือผิดพลาดประการใด เฟลต้องขออภัยด้วยนะT__T
    : ไม่เป็นไรค่ะ
    แต่ถ้าสมมติว่าเฟลเอาลูกคุณไปปรับบทหรือเปลี่ยนอะไร หรือ ต้มยำทำแกง!!!(โดนตบบ =w=") จะว่าอะไรมั้ยคะ
    :ไม่มีปัญหา
    ค่าาา ขอบคุณนะคะ โชคดีค่าา 
    :ค่ะ

    เอ๋
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×