ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เ ช้ า ที่ ไ ม่ ค่ อ ย จ า ส ด ใ ส
“ครืดดดด ...”เสียงเปิดประตูอย่างแรงดังขึ้น
เด็กทุกคนในห้องเรียนหันหน้าไปทางประตูด้วยความตกใจ พร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย .. ภาพที่ปรากดให้เห็นอยู่ตรงหน้าคือภาพของเด็กหญิงคนหนึ่ง ตัวเล็กๆ ผมซอยสั้น ผิวขาว ตาแป๋ว แก้มสีชมพู ยืนหอบอยู่
“ขออนุญาติ .. เข้าห้องค่ะ” เด็กหญิงคนนั้นพูดไปหอบไป
อาจารย์ใส่แว่น เกล้ามวยที่ยืนอยู่หน้าห้องพยักหน้าช้าๆ
“เอ๊ะ .. นี่เธอเด็กใหม่ใช่ไม๊” อาจารย์พูดขณะที่เด็กหญิงเดินผ่านหน้าตัวเองไป หลังแข็งตรง
“เออะ .. ใช่” เด็กหญิงคนนั้นหยุด แล้วหันตัวเข้าหาอาจารย์ “..ค่ะ”
“เธอชื่ออะไร” อาจารย์ผมมวยถามอย่างวางท่า .. ก่อนที่จะหยิบเอกสารบางบนโต๊ะขึ้นมาดู “วิ – โหะ ...”
“วิหค ค่ะ” เด็กหญิงคนนั้นพูดแทรกขึ้น
มีเสียงฮือฮาเกิดขึ้นภายในห้อง .. ไม่เคยมีใครกล้าพูดแทรกอาจารย์ผมมวยคนนี้มาก่อน อาจารย์ผมมวยสะดุ้งตัว .. ก่อนจะวางท่า และสีหน้าโหดเหี้ยมแบบเดิม ก่อนจะพูดว่า
“ทำไมถึงพูดแทรกชั้น”
“ขอโทด .. ค่ะ เอ่อ หนูแค่จะแนะนำตัว” วิหคพูด แล้วหันไปยิ้มให้กับเพื่อนใหม่ในห้อง ก่อนจะหันกลับมาสบตากับอาจารย์ผมหมวย ที่ตอนนี้หน้าบูดบึ้งมาก
“งั้นเหรอ .. “อาจารย์พูด แล้วเดินไปจนสุดกระดานอีกด้าน ก่อนจะเดินกลับมาหน้าวิหค “ไหนลองเล่าซิ ว่าวันนี้ทำไมเธอถึงมาโรงเรียนสาย”
“เฮือกกกก .. “เสียงเพื่อนร่วมชั้นดังขึ้นไปทั้งห้อง .. ก่อนจะเกิดความเคลื่อนไหว เสียงกระซิบกระซาบขึ้นเล็กน้อย
“ปึ้ง ปึ้ง ปึ้ง” เสียงทุกอย่างเงียบลง .. เมื่ออาจารย์ผมมวยเอาหนังสือทุ่มโต๊ะ 2-3 เล่ม “เชิญ” ประโยคสุดท้าย เทอหันไปพูดกับวิหคที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ตรงนั้น
ในสมองของเทอกำลังคิดวกไปวนมาถึงเหตุการณ์ต่างๆตอนเช้า .. ‘อ๋อ นึกออกแล้ว ..’
“เชิญ”เสียงแข็งๆของอาจารย์ผมมวยพูดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง
วิหคกลับหลังหันมาสบตากับเพื่อนๆทุกคน .. ก่อนจะก้มลงสวัสดีอย่างงามที่สุด เพื่อนๆในห้องต่างอึ้งกันเป็นแถว ..
“เฮ้ย .. ยัยบ๊องนั่นสวัสดีพวกเราทำไมวะ .. อยากให้อายุสั้นหรอไง” เด็กชายคนหนึ่งที่นั่งหลังห้องกระซิบกับเพื่อน เป็นเสียงกระซิบที่ได้ยินไปทั้งห้อง เสียงหัวเราะดังขึ้น
วิหคหันขวับไปที่ต้นตอของเสียง .. ทำหน้าค้อนใส่ไป 2 –3 วง
“เปล่า ..” วิหคพูด สบตาเด็กชายคนนั้นเขม็ง “สวัสดี .. เพื่อนๆทุกคน” ก่อนจะหันไปพูดกับเพื่อนๆ ในห้อง “เราชื่อ วิ – โหะ ..”
“555”เสียงหัวเราะดังขึ้น .. เสียงหัวเราะมาจากปากของเด็กชายคนมะกี้ “ชื่อคนหรอวะ”
“มาวิน !!!” เสียงนั้นมีอำนาจพอที่จะทำให้เด็กชายคนนั้นหยุดพูดได้ แม้ปากจะอ้าอยู่ก็ตาม “ออกมาหน้าห้องเดี๋ยวนี้”
มาวินทำหน้าจ๋อย .. หันซ้าย หันขวา สบตาเพื่อน ก่อนจะลุกเดินออกมาหน้าห้อง มีความไม่พอใจอยู่บนใบหน้า ..
“ฮ่า ฮ่า สม”วิหคกระซิบใส่หู เมื่อมาวินมายืนข้างๆเธอ
“วันนี้เธอมาโรงเรียนกี่โมง” เสียงอาจารย์ผมหมวยถามขึ้น
“8 โมง 25 ค่ะ” วิหครีบตอบ .. ตาจ้องอยู่ที่นาลิกาหลังห้อง
“ชั้นยังไม่ได้ถามเธอ วิหค” เสียงหัวเราะดังขึ้นในห้อง
“ปึ้ง ปึ้ง ปึ้ง” ตามด้วยเสียงทุ่มหนังสืออีกครั้ง ..
“ฮ่า ฮ่า สม” มาวินพูดมั่ง
“มาวิน .. เธอจะตอบอาจารย์ได้รึยัง” มาวินสะดุ้งโหยง .. อาจารย์ถามเค้านี่นะ
“เอ่อ .. “คำทำท่าคิด “เออ ..” เค้าถึงกับพูดไม่ออก เมื่อนึกออกว่าตัวเองนั้นเพิ่งมาถึงก่อน ยัยบ๊อง วิหค เมื่อไม่กี่นาทีนี้เอง
“มาวิน !!!”
“ครับๆ” มาวินตกใจเล็กน้อย ด้วยเสียงอันมีพลังมหาศาล + กับน้ำลายฟองเบ่อเริ่มที่กระเด็นใส่ศีรษะของเขา “8 โมง 15 ครับ”
“ดีมาก .. ถือว่ามาสายไหม” อาจารย์ผมมวยพูดอย่างได้ที
“สะ – สายครับ” มาวินตอบ เขาหันไปมองข้างๆ เห็นวิหคกำลังทำหน้า กรอกลิ้น ปลิ้นตาล้อเลียนเค้าอยู่ “แต่มีคนสายกว่าผม”
“ชั้นรู้” อาจารย์ผมมวยพูด ก่อนจะเดินมายืนข้างหน้า มาวิน และ วิหค
“อย่าพูดอารัย เฉยไว้” ข้อความบนแผ่นกระดาษถูกชูขึ้นมาจากเด็กชายอีกคนที่นั่งคู่กับมาวิน พลางส่ายหน้าไปมา มาวินพยักหน้าตอบ
“วิหค เธอมาโรงเรียนกี่โมง” อาจารย์ผมมวยจ้องเขม็งไปยังวิหค
“หนูบอกครูไปแล้วค่ะ” วิหคพูด มองหน้าอาจารย์ผมมวยตอบ
“ฉันถาม ก็ตอบฉันอีก .. เธอมาโรงเรียนกี่โมง”
“8 โมง 15 ค่ะ”
“สายไหม”
“สายค่ะ /ครับ” มาวิน กับวิหค พูดพร้อมกัน วิหคหันไปมองหน้ามาวินอย่างโกดเคือง
“ฉันไม่ได้พูดกับเธอ และเธอ ..”อาจารย์ผมมวยพูด แล้วหันหลังไปหาเด็กหญิงผมบ๊อบคนหนึ่ง ใส่แว่นติดกิ๊บ ซึ่งนั่งแถวหน้า หน้าโต๊ะครูเลย “ฉันพูดกับ สายไหม”
“คะ อาจารย์” เด็กหญิงผมบ๊อบ นามว่าสายไหม กระตือรือร้นใหญ่เมื่ออาจารย์เรียกตัวเอง
“เก็บตังค์มาสายนายมาวิน 10 บาท วิหค 5 บาท โทษฐานมาโรงเรียนสาย” อาจาย์ผมมวยพูดอย่างมั่นใจ ก่อนจะหันหน้ามาสบตามาวิน กับวิหคอีก
“อ้าว อาจารย์ครับ ..ผมมาเช้ากว่ายัยนี่อีกนะ” มาวินประท้วง “เก็บผมมากกว่าได้ไง”
“ดีแล้วล่ะค่ะอาจารย์ หนูพึ่งมาโรงเรียนวันแรก หนูไม่รู้ค่ะว่าต้องมาตอน 8 โมง ตอนเช้ามีแต่เรื่องชุกระหุกค่ะ .. หนูเสียใจที่มาสายค่ะ เก็บนายนี่มากกว่าหนูดีแล้วค่ะ” วิหครีบพูด
“แต่โรงเรียนเค้าก็เข้าตอน 8 โมงกันส่วนใหญ่นะครับ .. ยัยนี่จงใจมาสายแน่นอนครับ อาจารย์ต้องเก็บยัยนี่มากกว่าผมนะครับ เพราะขนาดมาวันแรกยังมาสายเลย” มาวินรีบพูดใหญ่
“ไม่นะคะอาจารย์ .. หนูไม่รู้จริงๆค่ะ เอ่อ .. คือ ตอนเช้าหนูกระเป๋าสตางค์หายค่ะ ไม่มีตังค์มาโรงเรียนเลยสักบาทเดียว”
“อย่าไปเชื่อครับอาจารย์ .. จะหายกันง่ายๆได้ไงครับของแบบนี้”มาวินรีบพูด “ผมว่า ....”
“หยู๊ดดดด ... หยุด กันทั้งสองคน เงียบเดี๋ยวนี้” อาจารย์ผมมวยกรีดเสียงร้องขึ้น หลังจากทนฟังเด็ก 2 คนเถียงกันมาได้สักครู่ “เธอ และเธอ มาสายเสียคนละ 10 บาท แล้วตอนเย็นอยู่ทำเวรด้วย”
มาวิน และวิหค ต่างอึ้งไปกับคำพิพากษาของอาจารย์ผมมวย .. ก่อนที่จะทันได้พูดอะไร
“อย่าพูด .. เด๋วโดนหนักกว่าเดิม” ข้อความของกระดาษแผ่นที่สองถูกโบกขึ้นกลางอาการ หลังห้องเรียน จากคนๆเดิม มาวินอ่าน แล้วพยักหน้าอีกครั้ง
“อาจารย์ดูนั่น” วิหคพูดเสียงดัง แล้วชี้ไปยังกระดาษที่โบกสะบัดอยู่หลังห้อง
อาจารย์ผมมวยหันขวับไป .. ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีอะไรต่างไปจากเดิม เด็กชายคนที่ชูกระดาษกำลังนั่งเขียนอะไรอยู่ช้าๆ แล้วเงยหน้ามองอาจารย์ด้วยสีหน้า “ผมไม่รู้อะไรเลย”
“เธอจะให้ฉันดูอะไร” อาจารย์หันกลับมาด้วยความโกด “อย่ามาล้อเล่นกับฉันนะวิหค”
มาวินได้แต่แอบกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่เงียบ ’55 สมน้ำหน้า’ เขาได้แต่คิดในใจ
“ก็เมื่อกี้ .... “ วิหคทำท่าจะพูด แต่ก็เปลี่ยนใจ “ชี้ให้อาจารย์ดูเวลาค่ะ ว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว”
“งั้นหรอ ..” อาจารย์ผมมวยพูด แล้วหันไปดูนาลิกา เวลาครึ่งคาบหมดไปกับการดุด่าว่านักเรียน “เอาล่ะ อย่าลืมจ่ายเงินให้ห้อง คนละสิบบาท และตอนเย็นมาขอไม้กวาด ไม้ถูพื้น กับครู ..ไปนั่งที่ได้”
“ขอบคุณค่ะ/ครับ” มาวิน กับ วิหคพูดพร้อมกัน .. ก่อนที่จะมองสบตากันอย่างเคียดแค้น
มาวินเดินอาดๆไปหลังห้อง .. ส่วนวิหคก้มลงหยิบกระเป๋า แล้วเดินไป มองหาที่ว่างในห้องที่เธอพอจะนั่งได้ .. มีที่ว่างอยู่ที่นึง คนที่นั่งข้างๆนั้น เป็นผู้หญิงผมยาว สลวย รวมผมไว้ .. เธอคนนั้นหันมายิ้มกับเธอ
“นั่งนี่ก็ได้จ๊ะ” เธอคนนั้นพูด
“ขอบจัยนะ” วิหคพูด แล้วรีบจัดแจงนั่งลงข้างๆ .. “เราชื่อวิหค เรียกเราว่านกก็ได้นะ”
“จ๊ะ .. เราชื่อฟ้านะ” เด็กหญิงคนนั้นแนะนำตัว
การสนทนาของทั้ง 2 คนดำเนินไปภายในสายตาของ มาวิน และเพื่อนๆ
“เฮ้ย .. ยัยบ๊องนั่นไปนั่งข้างฟ้าได้ไงวะ” มาวินพูดอย่างประหลาดใจ
“ขวับ .. ฟิ้วว” เสียงชอล์คพุ่งผ่านอากาศ ไปจนผนังหลังห้อง
“มาวิน ! คุยอะไร อ่านหน้า 39 เดี๋ยวนี้” อาจารย์ผมมวยสั่งเสียงดัง
* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
To Be cOnTiNuE ----->
ยังไงก็ช่วย cOmMeNt กันหน่อยน๊าา อยากรู้ว่าแต่งเป็นยังไง แล้วควรปรับปรุงตรงไหนบ้าง
ThAnK yOu .. จ้าาาา
เด็กทุกคนในห้องเรียนหันหน้าไปทางประตูด้วยความตกใจ พร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย .. ภาพที่ปรากดให้เห็นอยู่ตรงหน้าคือภาพของเด็กหญิงคนหนึ่ง ตัวเล็กๆ ผมซอยสั้น ผิวขาว ตาแป๋ว แก้มสีชมพู ยืนหอบอยู่
“ขออนุญาติ .. เข้าห้องค่ะ” เด็กหญิงคนนั้นพูดไปหอบไป
อาจารย์ใส่แว่น เกล้ามวยที่ยืนอยู่หน้าห้องพยักหน้าช้าๆ
“เอ๊ะ .. นี่เธอเด็กใหม่ใช่ไม๊” อาจารย์พูดขณะที่เด็กหญิงเดินผ่านหน้าตัวเองไป หลังแข็งตรง
“เออะ .. ใช่” เด็กหญิงคนนั้นหยุด แล้วหันตัวเข้าหาอาจารย์ “..ค่ะ”
“เธอชื่ออะไร” อาจารย์ผมมวยถามอย่างวางท่า .. ก่อนที่จะหยิบเอกสารบางบนโต๊ะขึ้นมาดู “วิ – โหะ ...”
“วิหค ค่ะ” เด็กหญิงคนนั้นพูดแทรกขึ้น
มีเสียงฮือฮาเกิดขึ้นภายในห้อง .. ไม่เคยมีใครกล้าพูดแทรกอาจารย์ผมมวยคนนี้มาก่อน อาจารย์ผมมวยสะดุ้งตัว .. ก่อนจะวางท่า และสีหน้าโหดเหี้ยมแบบเดิม ก่อนจะพูดว่า
“ทำไมถึงพูดแทรกชั้น”
“ขอโทด .. ค่ะ เอ่อ หนูแค่จะแนะนำตัว” วิหคพูด แล้วหันไปยิ้มให้กับเพื่อนใหม่ในห้อง ก่อนจะหันกลับมาสบตากับอาจารย์ผมหมวย ที่ตอนนี้หน้าบูดบึ้งมาก
“งั้นเหรอ .. “อาจารย์พูด แล้วเดินไปจนสุดกระดานอีกด้าน ก่อนจะเดินกลับมาหน้าวิหค “ไหนลองเล่าซิ ว่าวันนี้ทำไมเธอถึงมาโรงเรียนสาย”
“เฮือกกกก .. “เสียงเพื่อนร่วมชั้นดังขึ้นไปทั้งห้อง .. ก่อนจะเกิดความเคลื่อนไหว เสียงกระซิบกระซาบขึ้นเล็กน้อย
“ปึ้ง ปึ้ง ปึ้ง” เสียงทุกอย่างเงียบลง .. เมื่ออาจารย์ผมมวยเอาหนังสือทุ่มโต๊ะ 2-3 เล่ม “เชิญ” ประโยคสุดท้าย เทอหันไปพูดกับวิหคที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ตรงนั้น
ในสมองของเทอกำลังคิดวกไปวนมาถึงเหตุการณ์ต่างๆตอนเช้า .. ‘อ๋อ นึกออกแล้ว ..’
“เชิญ”เสียงแข็งๆของอาจารย์ผมมวยพูดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง
วิหคกลับหลังหันมาสบตากับเพื่อนๆทุกคน .. ก่อนจะก้มลงสวัสดีอย่างงามที่สุด เพื่อนๆในห้องต่างอึ้งกันเป็นแถว ..
“เฮ้ย .. ยัยบ๊องนั่นสวัสดีพวกเราทำไมวะ .. อยากให้อายุสั้นหรอไง” เด็กชายคนหนึ่งที่นั่งหลังห้องกระซิบกับเพื่อน เป็นเสียงกระซิบที่ได้ยินไปทั้งห้อง เสียงหัวเราะดังขึ้น
วิหคหันขวับไปที่ต้นตอของเสียง .. ทำหน้าค้อนใส่ไป 2 –3 วง
“เปล่า ..” วิหคพูด สบตาเด็กชายคนนั้นเขม็ง “สวัสดี .. เพื่อนๆทุกคน” ก่อนจะหันไปพูดกับเพื่อนๆ ในห้อง “เราชื่อ วิ – โหะ ..”
“555”เสียงหัวเราะดังขึ้น .. เสียงหัวเราะมาจากปากของเด็กชายคนมะกี้ “ชื่อคนหรอวะ”
“มาวิน !!!” เสียงนั้นมีอำนาจพอที่จะทำให้เด็กชายคนนั้นหยุดพูดได้ แม้ปากจะอ้าอยู่ก็ตาม “ออกมาหน้าห้องเดี๋ยวนี้”
มาวินทำหน้าจ๋อย .. หันซ้าย หันขวา สบตาเพื่อน ก่อนจะลุกเดินออกมาหน้าห้อง มีความไม่พอใจอยู่บนใบหน้า ..
“ฮ่า ฮ่า สม”วิหคกระซิบใส่หู เมื่อมาวินมายืนข้างๆเธอ
“วันนี้เธอมาโรงเรียนกี่โมง” เสียงอาจารย์ผมหมวยถามขึ้น
“8 โมง 25 ค่ะ” วิหครีบตอบ .. ตาจ้องอยู่ที่นาลิกาหลังห้อง
“ชั้นยังไม่ได้ถามเธอ วิหค” เสียงหัวเราะดังขึ้นในห้อง
“ปึ้ง ปึ้ง ปึ้ง” ตามด้วยเสียงทุ่มหนังสืออีกครั้ง ..
“ฮ่า ฮ่า สม” มาวินพูดมั่ง
“มาวิน .. เธอจะตอบอาจารย์ได้รึยัง” มาวินสะดุ้งโหยง .. อาจารย์ถามเค้านี่นะ
“เอ่อ .. “คำทำท่าคิด “เออ ..” เค้าถึงกับพูดไม่ออก เมื่อนึกออกว่าตัวเองนั้นเพิ่งมาถึงก่อน ยัยบ๊อง วิหค เมื่อไม่กี่นาทีนี้เอง
“มาวิน !!!”
“ครับๆ” มาวินตกใจเล็กน้อย ด้วยเสียงอันมีพลังมหาศาล + กับน้ำลายฟองเบ่อเริ่มที่กระเด็นใส่ศีรษะของเขา “8 โมง 15 ครับ”
“ดีมาก .. ถือว่ามาสายไหม” อาจารย์ผมมวยพูดอย่างได้ที
“สะ – สายครับ” มาวินตอบ เขาหันไปมองข้างๆ เห็นวิหคกำลังทำหน้า กรอกลิ้น ปลิ้นตาล้อเลียนเค้าอยู่ “แต่มีคนสายกว่าผม”
“ชั้นรู้” อาจารย์ผมมวยพูด ก่อนจะเดินมายืนข้างหน้า มาวิน และ วิหค
“อย่าพูดอารัย เฉยไว้” ข้อความบนแผ่นกระดาษถูกชูขึ้นมาจากเด็กชายอีกคนที่นั่งคู่กับมาวิน พลางส่ายหน้าไปมา มาวินพยักหน้าตอบ
“วิหค เธอมาโรงเรียนกี่โมง” อาจารย์ผมมวยจ้องเขม็งไปยังวิหค
“หนูบอกครูไปแล้วค่ะ” วิหคพูด มองหน้าอาจารย์ผมมวยตอบ
“ฉันถาม ก็ตอบฉันอีก .. เธอมาโรงเรียนกี่โมง”
“8 โมง 15 ค่ะ”
“สายไหม”
“สายค่ะ /ครับ” มาวิน กับวิหค พูดพร้อมกัน วิหคหันไปมองหน้ามาวินอย่างโกดเคือง
“ฉันไม่ได้พูดกับเธอ และเธอ ..”อาจารย์ผมมวยพูด แล้วหันหลังไปหาเด็กหญิงผมบ๊อบคนหนึ่ง ใส่แว่นติดกิ๊บ ซึ่งนั่งแถวหน้า หน้าโต๊ะครูเลย “ฉันพูดกับ สายไหม”
“คะ อาจารย์” เด็กหญิงผมบ๊อบ นามว่าสายไหม กระตือรือร้นใหญ่เมื่ออาจารย์เรียกตัวเอง
“เก็บตังค์มาสายนายมาวิน 10 บาท วิหค 5 บาท โทษฐานมาโรงเรียนสาย” อาจาย์ผมมวยพูดอย่างมั่นใจ ก่อนจะหันหน้ามาสบตามาวิน กับวิหคอีก
“อ้าว อาจารย์ครับ ..ผมมาเช้ากว่ายัยนี่อีกนะ” มาวินประท้วง “เก็บผมมากกว่าได้ไง”
“ดีแล้วล่ะค่ะอาจารย์ หนูพึ่งมาโรงเรียนวันแรก หนูไม่รู้ค่ะว่าต้องมาตอน 8 โมง ตอนเช้ามีแต่เรื่องชุกระหุกค่ะ .. หนูเสียใจที่มาสายค่ะ เก็บนายนี่มากกว่าหนูดีแล้วค่ะ” วิหครีบพูด
“แต่โรงเรียนเค้าก็เข้าตอน 8 โมงกันส่วนใหญ่นะครับ .. ยัยนี่จงใจมาสายแน่นอนครับ อาจารย์ต้องเก็บยัยนี่มากกว่าผมนะครับ เพราะขนาดมาวันแรกยังมาสายเลย” มาวินรีบพูดใหญ่
“ไม่นะคะอาจารย์ .. หนูไม่รู้จริงๆค่ะ เอ่อ .. คือ ตอนเช้าหนูกระเป๋าสตางค์หายค่ะ ไม่มีตังค์มาโรงเรียนเลยสักบาทเดียว”
“อย่าไปเชื่อครับอาจารย์ .. จะหายกันง่ายๆได้ไงครับของแบบนี้”มาวินรีบพูด “ผมว่า ....”
“หยู๊ดดดด ... หยุด กันทั้งสองคน เงียบเดี๋ยวนี้” อาจารย์ผมมวยกรีดเสียงร้องขึ้น หลังจากทนฟังเด็ก 2 คนเถียงกันมาได้สักครู่ “เธอ และเธอ มาสายเสียคนละ 10 บาท แล้วตอนเย็นอยู่ทำเวรด้วย”
มาวิน และวิหค ต่างอึ้งไปกับคำพิพากษาของอาจารย์ผมมวย .. ก่อนที่จะทันได้พูดอะไร
“อย่าพูด .. เด๋วโดนหนักกว่าเดิม” ข้อความของกระดาษแผ่นที่สองถูกโบกขึ้นกลางอาการ หลังห้องเรียน จากคนๆเดิม มาวินอ่าน แล้วพยักหน้าอีกครั้ง
“อาจารย์ดูนั่น” วิหคพูดเสียงดัง แล้วชี้ไปยังกระดาษที่โบกสะบัดอยู่หลังห้อง
อาจารย์ผมมวยหันขวับไป .. ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีอะไรต่างไปจากเดิม เด็กชายคนที่ชูกระดาษกำลังนั่งเขียนอะไรอยู่ช้าๆ แล้วเงยหน้ามองอาจารย์ด้วยสีหน้า “ผมไม่รู้อะไรเลย”
“เธอจะให้ฉันดูอะไร” อาจารย์หันกลับมาด้วยความโกด “อย่ามาล้อเล่นกับฉันนะวิหค”
มาวินได้แต่แอบกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่เงียบ ’55 สมน้ำหน้า’ เขาได้แต่คิดในใจ
“ก็เมื่อกี้ .... “ วิหคทำท่าจะพูด แต่ก็เปลี่ยนใจ “ชี้ให้อาจารย์ดูเวลาค่ะ ว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว”
“งั้นหรอ ..” อาจารย์ผมมวยพูด แล้วหันไปดูนาลิกา เวลาครึ่งคาบหมดไปกับการดุด่าว่านักเรียน “เอาล่ะ อย่าลืมจ่ายเงินให้ห้อง คนละสิบบาท และตอนเย็นมาขอไม้กวาด ไม้ถูพื้น กับครู ..ไปนั่งที่ได้”
“ขอบคุณค่ะ/ครับ” มาวิน กับ วิหคพูดพร้อมกัน .. ก่อนที่จะมองสบตากันอย่างเคียดแค้น
มาวินเดินอาดๆไปหลังห้อง .. ส่วนวิหคก้มลงหยิบกระเป๋า แล้วเดินไป มองหาที่ว่างในห้องที่เธอพอจะนั่งได้ .. มีที่ว่างอยู่ที่นึง คนที่นั่งข้างๆนั้น เป็นผู้หญิงผมยาว สลวย รวมผมไว้ .. เธอคนนั้นหันมายิ้มกับเธอ
“นั่งนี่ก็ได้จ๊ะ” เธอคนนั้นพูด
“ขอบจัยนะ” วิหคพูด แล้วรีบจัดแจงนั่งลงข้างๆ .. “เราชื่อวิหค เรียกเราว่านกก็ได้นะ”
“จ๊ะ .. เราชื่อฟ้านะ” เด็กหญิงคนนั้นแนะนำตัว
การสนทนาของทั้ง 2 คนดำเนินไปภายในสายตาของ มาวิน และเพื่อนๆ
“เฮ้ย .. ยัยบ๊องนั่นไปนั่งข้างฟ้าได้ไงวะ” มาวินพูดอย่างประหลาดใจ
“ขวับ .. ฟิ้วว” เสียงชอล์คพุ่งผ่านอากาศ ไปจนผนังหลังห้อง
“มาวิน ! คุยอะไร อ่านหน้า 39 เดี๋ยวนี้” อาจารย์ผมมวยสั่งเสียงดัง
* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
To Be cOnTiNuE ----->
ยังไงก็ช่วย cOmMeNt กันหน่อยน๊าา อยากรู้ว่าแต่งเป็นยังไง แล้วควรปรับปรุงตรงไหนบ้าง
ThAnK yOu .. จ้าาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น