เรากะแก

ลำดับตอนที่ #1 : เกินเลย

“กริ๊ง   กริ๊ง”  เสียงโทรศัพท์ดังลั่นห้องของ ฮินาโกะ



“ฮัลโหล”เสียงปลายสายพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ บวกกับหน้าตาชวนหาเรื่องของเธอ  ทำให้เธอดูเท่ไม่เบาเลย  



ถ้าใครมาเห็นเธอตอนนี้ละก้อ  คงยากที่จะห้ามใจไม่ให้ปลื้มได้



“ฮัลโหล  ฮินาโกะเหรอ”เสียงปลายสายเอ่ยอย่างร่าเริง  ท่าทางดูครึกครื้น



“อ้าว  มิยูเหรอ  โทดทีที่ตะโกนพอดีกำลังง่วงมีไรโทมาแต่เช้าเลย”



“เฮ้ย  เช้าบ้าเช้าบอไรล่ะ  ฮินาโกะ  นี่มัน7.45 แล้วนะ  เปิดเทอมวันแรกด้วย  เนี่ยทุกคนมากันหมดเหลือแต่แกนี่



แหละโทเข้ามือถือก้อปิด  ว่าแล้วว่าแกต้องยังไม่ออกจากบ้าน”เสียงมิยูพูดอย่างไม่สบอารมณ์นัก



“อ้าว  เฮ้ย  เหรอ เออ  งั้นแค่นี้นะ……….ตู๊ด  ตู๊ด...........”โทรศัพท์ถูกวางลงอย่างไม่ใยดี  สร้างความไม่พอใจ



กับคนปลายสายเล็กน้อย



“เฮ้ย ....เดี๋ยว  .....ตู๊ด    ...ตู๊ด...”



“เฮ้ยแกหลุดไปแล้วว่ะ”มิยูหันไปพูดกับ  เพื่อนๆอีก 3 คน ของเธออย่างไม่สบอารมณ์



“เอาอีกแล้ว ยัย ฮินาโกะ  ตื่นสายตามเคย  นี่ขนาดวันนี้เปิดเทอมวันแรกนะเนี่ย  พวกเราต้องย้ายห้องด้วย” โนอะ



สาวสวยเซ็กซี่ประจำโรงเรียนและประจำกลุ่มบ่น



“อือ  ว่าแต่โชดดีเนอะที่ได้อยู่ห้องเดียวกันอ่ะ  โทโมโกะพูดขึ้น”



“ช่ายๆ  เราเห็นด้วย”  อามิพูดขึ้นหลังจากเงียบไปนานเพราะเธอกินขนมอยู่เต็มปากนั่นเอง



“เฮ้ย  แกเคี้ยวดีๆดิเลอะเราหมดแล้ว”โทโมโกะ ซึ่งเวลาคนภายนอกมองเธอจะคิดว่าเธอเงียบ  แต่อยู่ในกลุ่มจะบ้า



บอทีเดียวบ่น  พร้อมปัดกระโปรงที่มีเศษขนมของอามิอยู่



“อามิ  กินมากขนาดนั้นเดี๋ยวก้ออ้วนหรอก  เสียภาพพจน์  คนสวยประจำโรงเรียนนะเว้ย”โนอะบ่นนิดๆ  เธอสวย



อยู่แล้ว ยิ่งเวลาพูดยิ่งทำให้ดูมีเสน่ห์เข้าไปใหญ่



“เออ  แล้วดูท่าแกกินดิ   หมดงามเลย”มิยูเริ่มบ่นบ้าง



“เออ  ช่างชั้นเหอะ”อามิ  ไม่สนกินขนมของเธอต่อไป



กลุ่มนี้คบกันมาตั้งแต่อยู่ปะถมแล้ว  พวกเธอสนิทกันมาก..............รักกันมาก  และเป็นห่วงกันมาก  และความเป็น



เพี่อนที่แสนร้ายกาจนี้เอง  ที่ทำให้พวกเธอใกล้ชิดกัน.......  จนเกินไป   จนทำให้..............บางคนคิดกับเพื่อนสนิท



เกินกว่านั้น









15 นาที  ผ่านไป เป็นเวลา 8.00 น



“หวัดดีทุกคน”  ฮินาโกะทักทายอย่างแจ่มใส  ในปากของเธอคาบขนมปังมาด้วย  ส่วนมืออีกข้างถือกระเป๋าเป้สี



ดำพาดบ่าไว้ทำเอาบรรดา  สาวๆ แฟนคลับแทบเป็นลม



“หวัดดี  ฮินาโกะ  ขนมปังแกดูน่าอร่อยว่ะ กินมั่งดิ”โทโมโกะ  ทักอย่างร่าเริง



“อือ  เอาไปดิ”ฮินาโกะ  พูดอย่างลำบากเพราะปากเธอคาบขนมปังอยู่     พร้อมทั้ง  อ้าปากที่เคี้ยวขนมปัง  หงับๆ  



ให้กว้างพอที่ขนมปังจะหลุดได้  ยื่นให้โทโมโกะ



“อือ  อร่อยดีอ่ะ หงับๆ  ทาเนยใส่น้ำตาล  ราดนม” โทโมโกะรับขนมปังจากปลายอีกด้านของปากฮิโรโกะอย่าง



ไม่รังเกียจ   ทำเอาแฟนคลับทั้งของฮินาโกะ  และ  โทโมโกะ  สลบไปตามๆกัน  ที่จริงกลุ่มนี้ค่อนข้างป๊อป



โทโมโกะจะเป็นขวัญใจของผู้ชายที่เป็นผู้ดีเพราะเธอดูสง่า  ส่วนฮินาโกะจะเป็นขวัญใจไปทางเด็กสาวซะมากกว่า  



โนอะนั้นเซ็กซี่จึงเป็นขวัญใจของผู้ชายทั่วไป   ส่วนมิยูและอามิจะเป็นคนน่ารัก  จึงมักเป็นที่หมายปองของพวก



รุ่นพี่และเพื่อนชาย  



“อ้าว  เศษหนมปังติดปาก  แกแน่ะ  ฮินาโกะ”  มิยูเอามือป้าย  เศษขนมปังจากปากของฮินาโกะแล้วเอามากินอย่าง



ไม่ถือ



“อ้าวเหรอ  เออ  ขอบใจนะ”ฮินาโกะเลียรอบปากอย่างเอร็ดอร่อย



ตอนนี้แฟนๆของทั้ง  5  สาว  อยากจะเข้าไปคุยกะพวกเธอเหลือเกินแต่ใครจะไปกล้าล่ะ



“เฮ้ยอามิ  แกกินหนมอะไรวะ  เลอะปากแน่ะ”ฮินาโกะ ไม่พูดเฉย  แถมยังไปเลียข้างๆปาก อามิอีกต่างหาก  



“เออ  อร่อยดีว่ะ  55++”ฮินาโกะหัวเราะ  โดยที่ไม่ทันสังเกตุว่าอามิ  หน้าแดงเถือก

“เฮ้ยๆ  โทโมโกะ   นี่ไอ้ฮินาโกะ  มันยังไม่รู้อีกเหรอว่าอามิ  แอบชอบ..........มันอ่ะ”โนอะ  กระซิบกับโทโมโกะ



เบาๆ



“เออ  มันยังไม่รู้หรอก   คนอย่างมันอ่ะจะไปคิดมากอะไร”



“แกอย่างนี้น่าสงสาร  อามิเนอะ”



“เออ  แล้วจะให้ทำไง  มันดันไปรักของมัยเองเฮ้อ  เพื่อนหนอเพื่อน”



“แฮ่ม  แฮ่ม  นินทาไรคะ”ฮินาโกะพูดอย่างรู้ทัน



“เปล่าๆ” โทโมโกะแก้ตัวทันที



“แน่ใจนะ”



“อืม”



“เฮ้ยจะ 8. 15 แล้วไปเข้าแถวเหอะ” มิยูรู้ตัวคนแรก



“เออจริงด้วยไปเหอ”ฮินาโกะ  คว้าแขนเสื้อของอามิและโนอะที่อยู่ใกล้ๆไปด้วย  และเริ่มวิ่ง



ไม่แปลกที่อุณหภูมิที่แขนเสื้อของอามิร้อนจัด  หน้าแดงจัดด้วย  แต่ไม่มีใครสังเกตุ



“เฮ้ยรอด้วย”มิยูและโทโมโกะรีบวิ่งตามไปทันที





ที่ห้องเรียน  ห้อง 744  หลังเข้าแถว



“เฮ้ยโทโมโกะ  แกจะนั่งไหนอ่ะ” อามิถาม



“เออ  เราว่าจะนั่งหน้าๆหน่อย  เวลา  ฟังครูสอนจะได้ไม่หลับ”



“งั้นเรานั่งกะแกนะ”



“อือ  ก้อได้…ว่าแต่.....แกไม่อยากนั่งข้างฮินาโกะเหรอ”



“ไม่อ่ะ  เราไม่อยากให้มันรู้ ......”



“อือ  เอางั้นก้อได้”



“อ้าว  ใครจะนั่งคนเดียวอ่ะ”โนอะพูดอย่างเรียบๆ

“เราเองก้อได้” ฮินาโกะตอบเปรยๆ  เพราะเธอชอบเสียสละแทนเพื่อนเสมอ  เพื่อนๆจึงรักเทอ



“เฮ้ย  นั่งได้แน่นะ” โนอะถามย้ำๆ



“เออ   ได้ก้อได้ดิ  นั่งมาตั้งหลายปีแล้ว”



สรุปที่นั่งดังนี้



อามินั่งคู่กะโทโมโกะด้านหน้า



ส่วนโนอะ  กะมิยูนั่งหลังใกล้ๆฮิโนโกะ  เพื่อที่ฮินาโกะจะได้มีเพื่อนคุย



“แกข้างๆแกนี่คนที่มานั่งจะเป็นหญิง  หรือ  ชายวะ”มิยูถาม



“ 55 เราว่าถ้าเป็นผู้หญิงคง  ไม่เป็นอันเรียนนั่งมองหน้าฮินาโกะทั้งวันแน่ๆ  แต่ถ้าเป็นผู้ชายก้อ คง  ........”โนอะ



หยุดพูดไปเฉยๆหลังจากเจอสายตาของฮินาโกะ



“คงอะไรวะ  พูดดีๆนะ  โนอะ”ฮินาโกะส่งสายตาค้อนๆให้โนอะ อย่าง  งอนๆ



“คง  ....โชคดีไงจ๊ะ  แฮ่ๆ”



“แล้วไป……”ฮินาโกะหัวเราะในความตลกของโนอะ



ไม่นานโทโมโกะ  กะ  อามิก็เดิมมาสมทบด้วย



“เฮ้ยแกเราเปลี่ยนใจแล้วไม่นั่งหน้าดีก่าย้ายมานั่งด้วยกันดีแล้ว”  โทโมโกะ  พูด



“แหมคิดถึงเราอะดิ 55”มิยูแซว



“แกเห็นเค้าว่าปีนี้มีหนุ่มหล่ออยู่ห้องนี้ด้วยว่ะ  เห็นว่าชื่อ ................”อามิ  นึกไม่ออก



“เรียวเฮ  ไง” โนอะตอบทันควัน



“โอ้โหคุณโนอะ  เร็วเชียวนะเรื่องแบบนี้”ฮินาโกะ  แซวทันที  



“55555  มันแน่อยู่แล้วย่ะ” โนอะยิ้มอย่างภูมิใจ



ขณะนั้นอามิก้อนั่งมองหน้า ฮินาโกะอย่างสนใจ



“อามิ  หน้าเรามีไรติดอยู่เหรอ”



“อ๋อ  ไม่มีหรอกจ๊ะ  เราว่าวันนี้แกดู  ขาวขึ้นไง55”



สายตาเพื่อนอีก 3 คนมองอย่างเป็นห่วง



*****************************





ก้อเพิ่งแต่งครั้งแรกนะคะ  ช่วยอ่านด้วยค่ะ  ขอบคุณมากที่แวะมานะคะ