ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ทำไมพ่อเป็นหยั่งงี้
              หลังจากกินมาม่าครึ่งซองในคืนนั้นเราสามคนมีความสุขมาก แต่พอพ่อกลับมา เอ๊อออ 
แอ็ดดด พ่อเปิดประตูเข้าบ้านมา
\" อ้าว พ่อกลับมาแล้วหรอฮะ \"ผมถาม
\" ยังมั้ง \" พ่อสวน
\" งั้นอ๋อ อ๊ะกินเสร็จแล้วก็ไปได้แล้วพี่แค่ครึ่งซองกินอยู่ได้ตั้ง สองนาทีสี่สิบแปดวิ อะโด่เอย\" ผมกวนพี่ต่อ
\" นี่ แกจะย้อนพ่อแล้วเกี่ยวอะไรกับพี่ อย่านึกนะว่าพี่ไม่รู้ว่าแกกินกี่นาที\" ไอท้า
\" เวลาเท่าไหร่อ่ะ ถ้ารู้จริงต้องกล้าบอกดิ\" ผมท้าเช่นกัน
\" ก็ หนึ่งนาทีห้าสิบเก้าวิไง\"
\" O0O!! \"ผมรวบรวมสติได้ก็พูดต่อ
\" ไปเรียนจับเวลามาจาไหนปกติไม่เห็นฉลาดอย่างนี้นิ\"(ปกติฟาย)
\" อะ อะ อะ อะ พอได้แล้วเลิกเถียงกันสักที\" พ่อเอ่ย
\" พ่อสรุปให้ละกันถ้ามาม่าครึ่งซองพ่อกินแค่ นาทีครึ่ง ก็สรุปว่าพ่อชนะ\" (^0^)
\" พ่อชะ ชะนะหรอไม่ได้ไม่ได้ เพราะผมกินไอติมเร็วกว่าพ่อนะ\"ผมไม่ยอม
\" ไม่เอา ไม่เอา พ่อกินโมจิเร็วกว่านะ\"พ่อก็ไม่ยอม
\" นี่หรอมาเฟียไหญ่\" ไอกระซิบกับแอล
\" OK งั้นพ่อชนะ\"ผมพูดออกไป
\" เย้ย เย้ยย เย้ยยย เห็นมะเห็นมะคุณผมชนะลูก\" พ่อพูดเสียงดัง
\" โห่ พ่อเบาๆหน่อย อะไรกันนักกันหนาก็อีแค่ครั้งเดียว เถียงกันร้อยหนแอลชนะเก้าสิบเก้าหน\"ไอโพล่ง
\" ถึงเป็นหยั่งงั้นพ่อก็ภูมิใจเพราะมันชนะย๊าก ยากนะไอ้ไอ\"พ่อพูด
\" พ่อ พ่อชนะผมแล้วอ่ะ ผมขออย่างได้ป่ะนะ นะ นะ นะ นะ\"แอลพูด (@_@)
\" ได๋ อะไรอ่ะ\"พ่อถาม
\" ผมอยากไปเรียนที่ต่างจังหวัด\"
\" ทำไมแกถึงจะไปเรียนที่นั่นฮึ\"
\" เย่ พ่อกลับเป็นคนอีกครั้ง\"เสียงไอดังแว่วมา
\" ผมคิดว่าที่ในเมืองน่ะผมกับพี่จะหาความรู้ได้ไม่ค่อยดี อยู่ที่โรงเรียนก็มีแต่จะจ้องท้าดวนผมกับพี่ จริงไหมพี่ไอ\"
\" ครับจริงอย่างที่แอลพูด\" ไอตอบเห็นด้วย
แอ็ดดด พ่อเปิดประตูเข้าบ้านมา
\" อ้าว พ่อกลับมาแล้วหรอฮะ \"ผมถาม
\" ยังมั้ง \" พ่อสวน
\" งั้นอ๋อ อ๊ะกินเสร็จแล้วก็ไปได้แล้วพี่แค่ครึ่งซองกินอยู่ได้ตั้ง สองนาทีสี่สิบแปดวิ อะโด่เอย\" ผมกวนพี่ต่อ
\" นี่ แกจะย้อนพ่อแล้วเกี่ยวอะไรกับพี่ อย่านึกนะว่าพี่ไม่รู้ว่าแกกินกี่นาที\" ไอท้า
\" เวลาเท่าไหร่อ่ะ ถ้ารู้จริงต้องกล้าบอกดิ\" ผมท้าเช่นกัน
\" ก็ หนึ่งนาทีห้าสิบเก้าวิไง\"
\" O0O!! \"ผมรวบรวมสติได้ก็พูดต่อ
\" ไปเรียนจับเวลามาจาไหนปกติไม่เห็นฉลาดอย่างนี้นิ\"(ปกติฟาย)
\" อะ อะ อะ อะ พอได้แล้วเลิกเถียงกันสักที\" พ่อเอ่ย
\" พ่อสรุปให้ละกันถ้ามาม่าครึ่งซองพ่อกินแค่ นาทีครึ่ง ก็สรุปว่าพ่อชนะ\" (^0^)
\" พ่อชะ ชะนะหรอไม่ได้ไม่ได้ เพราะผมกินไอติมเร็วกว่าพ่อนะ\"ผมไม่ยอม
\" ไม่เอา ไม่เอา พ่อกินโมจิเร็วกว่านะ\"พ่อก็ไม่ยอม
\" นี่หรอมาเฟียไหญ่\" ไอกระซิบกับแอล
\" OK งั้นพ่อชนะ\"ผมพูดออกไป
\" เย้ย เย้ยย เย้ยยย เห็นมะเห็นมะคุณผมชนะลูก\" พ่อพูดเสียงดัง
\" โห่ พ่อเบาๆหน่อย อะไรกันนักกันหนาก็อีแค่ครั้งเดียว เถียงกันร้อยหนแอลชนะเก้าสิบเก้าหน\"ไอโพล่ง
\" ถึงเป็นหยั่งงั้นพ่อก็ภูมิใจเพราะมันชนะย๊าก ยากนะไอ้ไอ\"พ่อพูด
\" พ่อ พ่อชนะผมแล้วอ่ะ ผมขออย่างได้ป่ะนะ นะ นะ นะ นะ\"แอลพูด (@_@)
\" ได๋ อะไรอ่ะ\"พ่อถาม
\" ผมอยากไปเรียนที่ต่างจังหวัด\"
\" ทำไมแกถึงจะไปเรียนที่นั่นฮึ\"
\" เย่ พ่อกลับเป็นคนอีกครั้ง\"เสียงไอดังแว่วมา
\" ผมคิดว่าที่ในเมืองน่ะผมกับพี่จะหาความรู้ได้ไม่ค่อยดี อยู่ที่โรงเรียนก็มีแต่จะจ้องท้าดวนผมกับพี่ จริงไหมพี่ไอ\"
\" ครับจริงอย่างที่แอลพูด\" ไอตอบเห็นด้วย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น