ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เจอกันครั้งแรก
p.1 ^^เจอกันครั้งแรก^^
“เฮ้ย! ระวังงงงงงงงงงง”
เอี๊ยดดด! ตูมมมม!
“โอ้ย ขับรถระวังมั้งซิวะ ไอ้คนขับหน้าเซ่อ”
“เฮ้ย พูดดีๆ ใครหน้าเซ่อฮะ ยายปลาเก๋า”
“หา นี่แกว่าใครหน้าปลาเก๋าฮะ แกหัดแหกตาดูวะมั้งเซ่ ก่อนจะว่าใครน่ะ ฉันเป้นถึงดาวโรงเรียน ดาวโรงเรียนเชียวนะเฟ้ย”
“เทอนั่นแหละมาว่าใครหน้าเซ่อฮะ ฉันนะเป็นถึงหนุ่มฮอตของร.ร.เชียวนะเฟ้ย”
“แฮะ อารายก๊าน หนุ่มฮอตของร.ร. คนในร.ร.นายไม่บ้าก็คงตาบอดวะให้นายเป็นหนุ่มฮอตเนี่ย”
“เฮอะ ชั้นว่าหน้าจะเป็นคนร.ร.เทอมากกว่ามั้งฮะ เอ่อ เทอเรียนร.ร.ตาบอดใช่ม๊า 55+”
“นี่พี่ทายฉันชอบพี่อ่ะ”
“ล้อเล่นอีกอะดิ จะอำพี่เล่นใช่ม้า”
“ฉันชอบพี่จิงๆนะ”
“ขอโทดนะ แต่ว่าฉันไม่เคยคิดกับเทอเกินกว่าน้องสาวหรือเพื่อนเลย”
“ตื่นโฟ้ยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! มัวแต่หลับอยู่ได้” เสียง 300 เดซิเบลของท่านพี่ชั้นดังขึ้น
สาหวาดดีค่ะทุกๆคน ฮ้าวว ง่วงชิบ ปลุกทำไมเนี่ย ((ปลุกมาแนะนำตัวยะ แนะนำตัวซะสิยะ เร็วๆ—l_@@l<))
สาหวาดดีค่ะ ช้านชื่อ เนม ค่ะ ส่วนท่านพี่ท่านนั้นมีพระนามว่า นัท ค่ะ จบข่าว
“อ่า ตื่นแล้ว ปลุกเบาๆก็ได้”
“เอ่อ กว่าจะตื่น ถือว่าเป็นวันอาทิตย์เลยตื่นสายได้เรอะ ห๊า”
“หง่ะ พี่อ่ะ วันอาทิตย์ทั้งทีนิ ว่าแต่นี่กี่โมงแล้วอ่ะ”
“ 7 โมง ครึ่ง”
“ห๊า 7 โมงครึ่ง พูดจิงงะ”
“เอ่อเดะ”
“รีบปลุกทำไมอ่ะ เจ็ดโมงครึ่งอยู่เลย”
“ก็ปลุกแกไปเที่ยวกับฉันอะดิ”
“ไม่อาวอ่ะ ทำไมฉันต้องไปกะพี่ด้วย ไปกะพี่อะน่ะ สู้ไปกับผี ยางจะดีซะกว่า”
“แกว่าไงน่ะ ไอ้เนม”
“ป๊าวววววววว ไม่ได้พูดไร”ฉันพูดด้วยเสียงแหลมเปียบเลยหล่ะ เรื่องไรจะพูดอีกรอบ เดี่ยวก็โดนพี่มันฆ่าตายพอดี เหอะๆ
“แน่ใจ๋”
“แน่สิ ฉันไม่โกหกพี่หรอกน่า”
“ดี งั้นก็เร็วๆไป ไปอาบน้ำ แต่งตัวได้แล้วไป๊”
“หง่ะ เค้าไม่ไปอ่ะ”
“แก ต้องไป”
ToT ฮือๆๆ แงๆๆ ช้านอยากตาย ในที่สุดไอ้พี่บ้า ก็ลากให้ฉันไปกับมันจนได้ ช้านไม่อยากไปแกได้ยินไหม ไอ้พี่บ้า ยังไงมันก็คงไม่ได้ยินหรอก แงๆๆ มานจะพาช้านไปไหนฟะ ปลุกตั้งกะเช้า ช้านอยากตาย แต่ช่างเหอะ ได้ไปเที่ยวก็ดีเหมือนกัน ไม่ได้ออกไปไหนตั้งนานแล้ว((ไหงเปลี่ยนอารมณ์ง่ายจังฟะ—l_@@l<))
++หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จโดยใช้เวลาที่เร็วที่สุดกว่าที่เคย++
“เสร็จแล้วๆ”
“เอ่อ กว่าจะเสร็จ แม่-งช้าชิบ เดี่ยวก็ไปไม่ทันกันพอดี”
“ไม่ทันไรอ่ะ”
“เอ่อน่า เดี่ยวไปถึงแล้วเจอก็จะรู้เอง”
“หง่ะ”
“เอ่อน่า ช้านจะไปละนะ จับแน่นๆละ”
“เอ่อน่า รู้ละเฟ้ย”
หลังจากที่ฉันพูดเสร็จ พี่ชายสุดที่ร๊ากของฉันซึ่งมีพระนามว่านัท ก็ซิ่งรถมอไซค์แบบเร็วสุดขีด เพื่อที่จะไปให้ทันตามนัดของท่านพี่ ความจิงฉันก็ชินแล้วอะน่ะ เพราะนั่งมาบ่อยแล้ว แต่ว่า....... ยังไงฉันก็ยังรักตัวกลัวตายอยู่ดี ไอ้พี่บ้าขับช้าๆหน่อยเซ่ ToT
++ที่นี่ is A สาหนามบิน((สนามบิน))++
“พี่พาฉันมาทำไมที่สนามบินอ่ะ”
“เอ่อน่า เด๋วแกก็รู้”
“พี่ตอบอย่างนั้นตั้งกะเมื่อเช้าแล้วนะ -_-a”
“เอ่อน่า อย่าถามมากเด๋วแม่งพากลับบ้านเลย”
“ก็ดีดิ”
“แกว่าไงนะ”
“ป๊าววว”
“งั้นก็ดี”
“เฮ้ย พวกเราไอ้นัทมาแล้วเว้ย ทางนี้เว้ยทางนี้” และเสียงชายหนุ่มอายุรุ่นราวคราวเด๋วกับท่านพี่ฉันก็ตะโกนเรียกพร้อมกับเพื่อนที่ยืนอยู่อีกประมาน 10 กว่าคนได้
“ช้าสุดๆเลยนะเมิง มัวแต่ทำไรอยู่วะ” นี่คือเสียงของเพื่อนท่านพี่ผู้มีนามว่า โน้ต คนนี้ฉันเห็นชอบไปนั่งหม้อสาวกับพี่บ่อยๆ
“โทดวะ ก็ไอ้น้องบ้าของกูนี่ดิแม่งช้าสุดๆไปเลยเมิง” อ่าวเวน โทดกรูอีก
“เอ่อช่างเหอะ พวกเมิงหยุดเถียงกันได้แล้ว นั่นเครื่องบินลงแล้วเว้ย”ส่วนนี่คือเสียงท่านรองประธานนักเรียน ชื่อ เกมส์
“รีบไปเหอะวะ เร็วๆ เดี่ยวมันก็งงตายหรอก”
“เอ่อปะ” ละท่านพี่ก็ฉุด กระชาก ลาก และถุฉันไปเรื่อยๆ
“หวาดดีไอ้ท็อป” พี่ฉันทักใครเนี่ย หน้าตาคุ้นๆชอบกลแฮะ เหมือน......เหมือนครายหว่า อ๋อรู้ละเหมือนพี่ ทาย เลย แต่ว่าเตี้ยกว่าเยอะ
“ Hi! Good morning” โห ฟางม่ายรุ้เรื่องค่า ((แค่นี้ยางฟางไม่รู้เรื่อง—l_@@l<))
“เมิงพูดเป็นภาษาไทยดิวะไอ้ท็อปกูฟางไม่รู้เรื่อง”โห พี่ เหมือนกันเลย ((สมแล้วที่เป็นพี่น้องกัน ง่าว เหมือนกานเลย—l_@@l<))
“โทดคับพี่ แฮะๆ” อ่าว ก็นึกว่าเป็นฝรั่งซะอีก
“เอ่อๆก้เลย ว่าแต่ว่าเป็นไงมั่งวะ บายดีป่าว”
“ดีสุดๆเลยพี่ ยกเว้นตอนนั่งอยู่บนเครื่องบินอะ เวียนหัวมากๆเลย ขอบอก”
“555+”นี่คือการประสานเสียงของท่านพี่และเพื่อนๆ
“หัวเราะไรอ่ะ”
“ป๊าวววว 555+”
“น้าน หัวเราะกันเข้าไป หัวเราะกันอีก หัวเราะกันเลย”
“55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555+++++++++++++” พอได้แล้วพี่
“พอได้แล้วเว้ย พวกเมิงอ่ะ”นี่คือเสียงของท่านประธานนักเรียน หรือ พี่เรียวนั่นเอง
“อ่าว ไอ้เรียวมาแล้วหรอวะ ช้าชิบ”
“เอ่อน่า ยางงายกรูก่มาแล้ว”
“เฮ้ย ท็อป ไปเที่ยวกันเหอะ เด๋วพี่เลี้ยงฉลองที่ไอ้ท็อปมาอยู่เมืองไทยโว้ยพวกเรา”
“อุตส่าห์เหาะมาจากฝรั่งเศสย้ายมาอยู่เมืองไทยทำไมวะ ที่นู่นไม่มีสาวๆสวยๆให้หม้อรึไงห๊ะ” ท่านพี่ไอ้คำถามช่วงแรกๆก็ดีอยู่หรอก แต่ตั้งกะไอ้หม้อสาวนี่ดิ มันชักจะไงๆอยู่น้า
“เอ่อ ก็คงงั้นละวะ แม่-ง ที่โน่นหาสวยๆไม่ได้เล๊ย มีไรมันโชว์หมด แม่-งไม่รู้จักเก็บให้มันตื่นเต้นหน่อยเล๊ย”
“55+ ก็งี้แหละวะ”
“ละว่าแต่มาเมืองไทยงวดนี้จะมานานขนาดไหนละ”ท่านพี่เกมส์ถามได้ดีม๊ากกกก ยังกะจะรีบไล่เค้างั้นแหละ
“ก้ยังไม่รู้เลยพี่ อาจจะอยู่ไปตลอกชีพเลยก็ได้งะ”
“เฮ้ยงั้นก็ดีดิวะ”
“เฮ้ย มัวแต่คุยกันอยู่น้านแหละ ไปเหอะปะๆ รีบไปกาน จะได้เลี้ยงฉลอง เบียร์ๆเหล้าๆ กะ สาวๆ กะลังรออยู่โว้ย”พี่คิว รู้สึกจะห่วงเบียร์เหล้าละก็สาวเป็นพิเศษนะ
“เอ่อปะ งั้นไป”
“เอ่อไปกาน”
++ร้านคาราโอเกะ++
“เฮ้ย มาร้องเพลงกานโว้ย ร้องเพลง ร้องเพลง ร้องเพลง”ไอ้พี่บ้านัท กระหายร้องเพลงขนาดนัก
“เอาเพลงไรดี เพลงไรดี๊ เพลงรายดีหว่า”อีกแล้วเอาอีกคนแล้วไอ้พี่ฟิล์ม
“เอาเพลง น้ำท่วม ดีไหม”<<ท่านนัท
“อะไรของแกวะ เพลงน้ำท่วม”<<ท่านเกมส์
“เอ้า แกไม่รู้จักหรอ เพลงน้ำท่วมก็เพลง MISS CALL ไง”<<ท่านนัท
“โห เพลงลาวมาก ตั้งกะชาติที่แล้วๆนะเนี่ย”<<ท่านฟิล์ม
“ก็ช้านอยากฟางอ่า”<<ท่านนัท
“ละแกจะร้องหรอ เพลง ผู้หญิงนะเฟ้ย”<<ท่านพี่โน้ต
“ครายว่าช้านจะร้อง ช้านจะให้ไอ้น้องเนมสุดที่ร๊ากช้านร้องตะหาก”<<ท่านนัท
“ห๊า ไม่อาวนะพี่เรื่องไรจะร้อง เอาเพลงนี้ดีฟ่า”<<ข้าพเจ้าเองจ้า
“เพลงอารายอะ”<<ท่านนัท
“เพลงนี้เลย เพลง รักแท้ดูแลไม่ได้ ของ โปเตโต้”<<ข้าพเจ้า
“งั้นเราร้องด้วย ร้องด้วย เราชอบเพลงนี้เพลงโปรดเราเลยนะเนี่ย”<<ท่านท็อป
“เอาเลยๆ พี่ขอแจมด้วยอีกคนพี่ก็ชอบเพลงนี้”<<ท่านเกมส์
“เอาไงดีรักสามเศร้าโว้ยพวกเรา 555+”<<ท่านนัท
“เฮ้ย รักสามเศร้าอะไรวะ”<<ท่านเกมส์
“อ่าวก็พวกแกแย่งกันรุมรักน้องข้า”<<ท่านนัท
“รุมรักบ้าอะไร ข้าแค่จะร้องเพลงด้วยเองนะโฟ้ย”<<ท่านท็อป
“นั่นดิๆ”<<ท่านเกมส์
“ช่างเหอะๆพวกพี่ๆ ไม่ต้องไปสนใจไอ้พวกพี่บ้านั่นหรอก เรามาหรอกเพลงกันดีฟ่า โปเตโต้”<<ข้าพเจ้า
“เอ่อๆ ร้องเพลงๆ”<<ท่านท็อป
“เปิดเลยๆ หยอดเหรียญ โอ้เย้”<<ท่านเกมส์
ความรักของเธอ เสียงที่บอกฉันว่าเธอห่วงใย
มือนั้นของเธอ ที่แตะหน้าผากฉัน วันที่ฉันไม่สบาย
*(เพราะทุกฉาก) ทุกๆ ฉากทุกตอนไม่เคยจางหาย แม้จะผ่านเนิ่นนานเท่าไร
และทุกฉากทุกตอน นั้นคอยตอกย้ำสิ่งที่ฉันเป็น ตั้งแต่เสียเธอไป
**(ว่า) ฉัน (เป็น)(มัน) คนโง่เหนือใครๆ มีรักแท้อยู่ ดูแลไม่ได้
จะรู้ค่ามันก็สายเกินไป ปวดร้าวคิดอยากย้อนเรื่องราวแค่ไหน ได้แต่ฝัน
ต่อจนเหมือนเดิม รูปเมื่อก่อนนั้นที่มันขาดไป
แต่ทางของเรา จะต่อดีอีกไหม หรือว่าฉันต้องทำใจ
( * / ** )
บอกหน่อยที่ไหนพอจะมีประตู
ให้ฉันย้อนไปคืนวันที่ฉันมีเธออยู่ จะขอดูแลอีกครั้ง....
(Solo) ( ** )
“เฮ้ย! ระวังงงงงงงงงงง”
เอี๊ยดดด! ตูมมมม!
“โอ้ย ขับรถระวังมั้งซิวะ ไอ้คนขับหน้าเซ่อ”
“เฮ้ย พูดดีๆ ใครหน้าเซ่อฮะ ยายปลาเก๋า”
“หา นี่แกว่าใครหน้าปลาเก๋าฮะ แกหัดแหกตาดูวะมั้งเซ่ ก่อนจะว่าใครน่ะ ฉันเป้นถึงดาวโรงเรียน ดาวโรงเรียนเชียวนะเฟ้ย”
“เทอนั่นแหละมาว่าใครหน้าเซ่อฮะ ฉันนะเป็นถึงหนุ่มฮอตของร.ร.เชียวนะเฟ้ย”
“แฮะ อารายก๊าน หนุ่มฮอตของร.ร. คนในร.ร.นายไม่บ้าก็คงตาบอดวะให้นายเป็นหนุ่มฮอตเนี่ย”
“เฮอะ ชั้นว่าหน้าจะเป็นคนร.ร.เทอมากกว่ามั้งฮะ เอ่อ เทอเรียนร.ร.ตาบอดใช่ม๊า 55+”
“นี่พี่ทายฉันชอบพี่อ่ะ”
“ล้อเล่นอีกอะดิ จะอำพี่เล่นใช่ม้า”
“ฉันชอบพี่จิงๆนะ”
“ขอโทดนะ แต่ว่าฉันไม่เคยคิดกับเทอเกินกว่าน้องสาวหรือเพื่อนเลย”
“ตื่นโฟ้ยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! มัวแต่หลับอยู่ได้” เสียง 300 เดซิเบลของท่านพี่ชั้นดังขึ้น
สาหวาดดีค่ะทุกๆคน ฮ้าวว ง่วงชิบ ปลุกทำไมเนี่ย ((ปลุกมาแนะนำตัวยะ แนะนำตัวซะสิยะ เร็วๆ—l_@@l<))
สาหวาดดีค่ะ ช้านชื่อ เนม ค่ะ ส่วนท่านพี่ท่านนั้นมีพระนามว่า นัท ค่ะ จบข่าว
“อ่า ตื่นแล้ว ปลุกเบาๆก็ได้”
“เอ่อ กว่าจะตื่น ถือว่าเป็นวันอาทิตย์เลยตื่นสายได้เรอะ ห๊า”
“หง่ะ พี่อ่ะ วันอาทิตย์ทั้งทีนิ ว่าแต่นี่กี่โมงแล้วอ่ะ”
“ 7 โมง ครึ่ง”
“ห๊า 7 โมงครึ่ง พูดจิงงะ”
“เอ่อเดะ”
“รีบปลุกทำไมอ่ะ เจ็ดโมงครึ่งอยู่เลย”
“ก็ปลุกแกไปเที่ยวกับฉันอะดิ”
“ไม่อาวอ่ะ ทำไมฉันต้องไปกะพี่ด้วย ไปกะพี่อะน่ะ สู้ไปกับผี ยางจะดีซะกว่า”
“แกว่าไงน่ะ ไอ้เนม”
“ป๊าวววววววว ไม่ได้พูดไร”ฉันพูดด้วยเสียงแหลมเปียบเลยหล่ะ เรื่องไรจะพูดอีกรอบ เดี่ยวก็โดนพี่มันฆ่าตายพอดี เหอะๆ
“แน่ใจ๋”
“แน่สิ ฉันไม่โกหกพี่หรอกน่า”
“ดี งั้นก็เร็วๆไป ไปอาบน้ำ แต่งตัวได้แล้วไป๊”
“หง่ะ เค้าไม่ไปอ่ะ”
“แก ต้องไป”
ToT ฮือๆๆ แงๆๆ ช้านอยากตาย ในที่สุดไอ้พี่บ้า ก็ลากให้ฉันไปกับมันจนได้ ช้านไม่อยากไปแกได้ยินไหม ไอ้พี่บ้า ยังไงมันก็คงไม่ได้ยินหรอก แงๆๆ มานจะพาช้านไปไหนฟะ ปลุกตั้งกะเช้า ช้านอยากตาย แต่ช่างเหอะ ได้ไปเที่ยวก็ดีเหมือนกัน ไม่ได้ออกไปไหนตั้งนานแล้ว((ไหงเปลี่ยนอารมณ์ง่ายจังฟะ—l_@@l<))
++หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จโดยใช้เวลาที่เร็วที่สุดกว่าที่เคย++
“เสร็จแล้วๆ”
“เอ่อ กว่าจะเสร็จ แม่-งช้าชิบ เดี่ยวก็ไปไม่ทันกันพอดี”
“ไม่ทันไรอ่ะ”
“เอ่อน่า เดี่ยวไปถึงแล้วเจอก็จะรู้เอง”
“หง่ะ”
“เอ่อน่า ช้านจะไปละนะ จับแน่นๆละ”
“เอ่อน่า รู้ละเฟ้ย”
หลังจากที่ฉันพูดเสร็จ พี่ชายสุดที่ร๊ากของฉันซึ่งมีพระนามว่านัท ก็ซิ่งรถมอไซค์แบบเร็วสุดขีด เพื่อที่จะไปให้ทันตามนัดของท่านพี่ ความจิงฉันก็ชินแล้วอะน่ะ เพราะนั่งมาบ่อยแล้ว แต่ว่า....... ยังไงฉันก็ยังรักตัวกลัวตายอยู่ดี ไอ้พี่บ้าขับช้าๆหน่อยเซ่ ToT
++ที่นี่ is A สาหนามบิน((สนามบิน))++
“พี่พาฉันมาทำไมที่สนามบินอ่ะ”
“เอ่อน่า เด๋วแกก็รู้”
“พี่ตอบอย่างนั้นตั้งกะเมื่อเช้าแล้วนะ -_-a”
“เอ่อน่า อย่าถามมากเด๋วแม่งพากลับบ้านเลย”
“ก็ดีดิ”
“แกว่าไงนะ”
“ป๊าววว”
“งั้นก็ดี”
“เฮ้ย พวกเราไอ้นัทมาแล้วเว้ย ทางนี้เว้ยทางนี้” และเสียงชายหนุ่มอายุรุ่นราวคราวเด๋วกับท่านพี่ฉันก็ตะโกนเรียกพร้อมกับเพื่อนที่ยืนอยู่อีกประมาน 10 กว่าคนได้
“ช้าสุดๆเลยนะเมิง มัวแต่ทำไรอยู่วะ” นี่คือเสียงของเพื่อนท่านพี่ผู้มีนามว่า โน้ต คนนี้ฉันเห็นชอบไปนั่งหม้อสาวกับพี่บ่อยๆ
“โทดวะ ก็ไอ้น้องบ้าของกูนี่ดิแม่งช้าสุดๆไปเลยเมิง” อ่าวเวน โทดกรูอีก
“เอ่อช่างเหอะ พวกเมิงหยุดเถียงกันได้แล้ว นั่นเครื่องบินลงแล้วเว้ย”ส่วนนี่คือเสียงท่านรองประธานนักเรียน ชื่อ เกมส์
“รีบไปเหอะวะ เร็วๆ เดี่ยวมันก็งงตายหรอก”
“เอ่อปะ” ละท่านพี่ก็ฉุด กระชาก ลาก และถุฉันไปเรื่อยๆ
“หวาดดีไอ้ท็อป” พี่ฉันทักใครเนี่ย หน้าตาคุ้นๆชอบกลแฮะ เหมือน......เหมือนครายหว่า อ๋อรู้ละเหมือนพี่ ทาย เลย แต่ว่าเตี้ยกว่าเยอะ
“ Hi! Good morning” โห ฟางม่ายรุ้เรื่องค่า ((แค่นี้ยางฟางไม่รู้เรื่อง—l_@@l<))
“เมิงพูดเป็นภาษาไทยดิวะไอ้ท็อปกูฟางไม่รู้เรื่อง”โห พี่ เหมือนกันเลย ((สมแล้วที่เป็นพี่น้องกัน ง่าว เหมือนกานเลย—l_@@l<))
“โทดคับพี่ แฮะๆ” อ่าว ก็นึกว่าเป็นฝรั่งซะอีก
“เอ่อๆก้เลย ว่าแต่ว่าเป็นไงมั่งวะ บายดีป่าว”
“ดีสุดๆเลยพี่ ยกเว้นตอนนั่งอยู่บนเครื่องบินอะ เวียนหัวมากๆเลย ขอบอก”
“555+”นี่คือการประสานเสียงของท่านพี่และเพื่อนๆ
“หัวเราะไรอ่ะ”
“ป๊าวววว 555+”
“น้าน หัวเราะกันเข้าไป หัวเราะกันอีก หัวเราะกันเลย”
“55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555+++++++++++++” พอได้แล้วพี่
“พอได้แล้วเว้ย พวกเมิงอ่ะ”นี่คือเสียงของท่านประธานนักเรียน หรือ พี่เรียวนั่นเอง
“อ่าว ไอ้เรียวมาแล้วหรอวะ ช้าชิบ”
“เอ่อน่า ยางงายกรูก่มาแล้ว”
“เฮ้ย ท็อป ไปเที่ยวกันเหอะ เด๋วพี่เลี้ยงฉลองที่ไอ้ท็อปมาอยู่เมืองไทยโว้ยพวกเรา”
“อุตส่าห์เหาะมาจากฝรั่งเศสย้ายมาอยู่เมืองไทยทำไมวะ ที่นู่นไม่มีสาวๆสวยๆให้หม้อรึไงห๊ะ” ท่านพี่ไอ้คำถามช่วงแรกๆก็ดีอยู่หรอก แต่ตั้งกะไอ้หม้อสาวนี่ดิ มันชักจะไงๆอยู่น้า
“เอ่อ ก็คงงั้นละวะ แม่-ง ที่โน่นหาสวยๆไม่ได้เล๊ย มีไรมันโชว์หมด แม่-งไม่รู้จักเก็บให้มันตื่นเต้นหน่อยเล๊ย”
“55+ ก็งี้แหละวะ”
“ละว่าแต่มาเมืองไทยงวดนี้จะมานานขนาดไหนละ”ท่านพี่เกมส์ถามได้ดีม๊ากกกก ยังกะจะรีบไล่เค้างั้นแหละ
“ก้ยังไม่รู้เลยพี่ อาจจะอยู่ไปตลอกชีพเลยก็ได้งะ”
“เฮ้ยงั้นก็ดีดิวะ”
“เฮ้ย มัวแต่คุยกันอยู่น้านแหละ ไปเหอะปะๆ รีบไปกาน จะได้เลี้ยงฉลอง เบียร์ๆเหล้าๆ กะ สาวๆ กะลังรออยู่โว้ย”พี่คิว รู้สึกจะห่วงเบียร์เหล้าละก็สาวเป็นพิเศษนะ
“เอ่อปะ งั้นไป”
“เอ่อไปกาน”
++ร้านคาราโอเกะ++
“เฮ้ย มาร้องเพลงกานโว้ย ร้องเพลง ร้องเพลง ร้องเพลง”ไอ้พี่บ้านัท กระหายร้องเพลงขนาดนัก
“เอาเพลงไรดี เพลงไรดี๊ เพลงรายดีหว่า”อีกแล้วเอาอีกคนแล้วไอ้พี่ฟิล์ม
“เอาเพลง น้ำท่วม ดีไหม”<<ท่านนัท
“อะไรของแกวะ เพลงน้ำท่วม”<<ท่านเกมส์
“เอ้า แกไม่รู้จักหรอ เพลงน้ำท่วมก็เพลง MISS CALL ไง”<<ท่านนัท
“โห เพลงลาวมาก ตั้งกะชาติที่แล้วๆนะเนี่ย”<<ท่านฟิล์ม
“ก็ช้านอยากฟางอ่า”<<ท่านนัท
“ละแกจะร้องหรอ เพลง ผู้หญิงนะเฟ้ย”<<ท่านพี่โน้ต
“ครายว่าช้านจะร้อง ช้านจะให้ไอ้น้องเนมสุดที่ร๊ากช้านร้องตะหาก”<<ท่านนัท
“ห๊า ไม่อาวนะพี่เรื่องไรจะร้อง เอาเพลงนี้ดีฟ่า”<<ข้าพเจ้าเองจ้า
“เพลงอารายอะ”<<ท่านนัท
“เพลงนี้เลย เพลง รักแท้ดูแลไม่ได้ ของ โปเตโต้”<<ข้าพเจ้า
“งั้นเราร้องด้วย ร้องด้วย เราชอบเพลงนี้เพลงโปรดเราเลยนะเนี่ย”<<ท่านท็อป
“เอาเลยๆ พี่ขอแจมด้วยอีกคนพี่ก็ชอบเพลงนี้”<<ท่านเกมส์
“เอาไงดีรักสามเศร้าโว้ยพวกเรา 555+”<<ท่านนัท
“เฮ้ย รักสามเศร้าอะไรวะ”<<ท่านเกมส์
“อ่าวก็พวกแกแย่งกันรุมรักน้องข้า”<<ท่านนัท
“รุมรักบ้าอะไร ข้าแค่จะร้องเพลงด้วยเองนะโฟ้ย”<<ท่านท็อป
“นั่นดิๆ”<<ท่านเกมส์
“ช่างเหอะๆพวกพี่ๆ ไม่ต้องไปสนใจไอ้พวกพี่บ้านั่นหรอก เรามาหรอกเพลงกันดีฟ่า โปเตโต้”<<ข้าพเจ้า
“เอ่อๆ ร้องเพลงๆ”<<ท่านท็อป
“เปิดเลยๆ หยอดเหรียญ โอ้เย้”<<ท่านเกมส์
ความรักของเธอ เสียงที่บอกฉันว่าเธอห่วงใย
มือนั้นของเธอ ที่แตะหน้าผากฉัน วันที่ฉันไม่สบาย
*(เพราะทุกฉาก) ทุกๆ ฉากทุกตอนไม่เคยจางหาย แม้จะผ่านเนิ่นนานเท่าไร
และทุกฉากทุกตอน นั้นคอยตอกย้ำสิ่งที่ฉันเป็น ตั้งแต่เสียเธอไป
**(ว่า) ฉัน (เป็น)(มัน) คนโง่เหนือใครๆ มีรักแท้อยู่ ดูแลไม่ได้
จะรู้ค่ามันก็สายเกินไป ปวดร้าวคิดอยากย้อนเรื่องราวแค่ไหน ได้แต่ฝัน
ต่อจนเหมือนเดิม รูปเมื่อก่อนนั้นที่มันขาดไป
แต่ทางของเรา จะต่อดีอีกไหม หรือว่าฉันต้องทำใจ
( * / ** )
บอกหน่อยที่ไหนพอจะมีประตู
ให้ฉันย้อนไปคืนวันที่ฉันมีเธออยู่ จะขอดูแลอีกครั้ง....
(Solo) ( ** )
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น