เรื่องยุ่งๆของเด็กหนุ่มผู้อาภัพ

ลำดับตอนที่ #1 : ชีวิตที่เดินหลงทางมาโดยตลอด

                                                   เรื่อง  เรื่องยุ่งๆของเด็กหนุ่มผู้อาภัพ

                                    โปรดมีจิตใจที่เข้มแข็งพอที่จะสามารถรับได้กับเรื่องราวความเป็นจริง

                                                     ที่เกิดขึ้นจริงแต่คุณไม่เคยรู้



    กานต์ชายหนุ่มอายุ  16  ปี  รูปหล่อ  อาศัยอยู่ในสลัม ( โปรดใช้จินตนาการ )

บิดาของเขาเสียชีวิตไปนานแล้ว  เขาและแม่จึงขอดหัวหน้าครอบครัวซึ่งเป็นเหตุให้กานต์

และแม่ยากจนลง  จึงมาอาศัยอยู่ในสลัม  มารดาของกานต์มาประกอบอาชีพโสเภณี

ชีวิตของกานต์อาภัพมากเขาไม่ได้เรียนหนังสือและเขาคบเพื่อนในสลัม  มารดาของเขาทำงานตั้งแต่ 6 โมง ถึง 6 โมงเช้า  กลับถึงบ้านก็นอนพอตื่นมาก็ต้องออกไปทำงานอีกไม่มีวันหยุดเลย

( น่าสงสารเนาะ )    

    “เฮ้ยไอ้กานต์  แกจะนอนไปถึงไหนกันนี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว”  บาสเพื่อนของกานต์มาตะโตนเรียกอยู่หน้าบ้านในเวลาเช้าตรู่  “เออๆ  ตื่นแล้ว  รอก่อนนะเดี๋ยวขออาบน้ำก่อน”  กานต์ตื่นออกจากมุ้ง  ถอดเสื้อผ้า  แล้วเดินข้ามตัวแม่ของกานต์ที่เมาไม่ได้สตินอนหลับอยู่หน้าห้องน้ำ ( เป็นที่ประจำของแม่กานต์เขาแหละ )  หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เปิดประตูบ้านเดินออกมาแล้วปิดประตูเข้าเหมือนเดิม  เขาไม่ลืมที่จะกล่าวทักทายกับเพื่อนสนิทที่หน้าตาหล่อเหลาไม่แพ้กานต์  ทั้งสองเดินออกไปตามทางเดินของเขา “ว่าไงบาส  วันนี้จะไปไหนกันดีล่ะ”  พูดจบเขาก็หยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ  เมื่อบาสเห็นดังนั้น  รีบดึงบุหรี่ออกจากปากกานต์ทันที  “เฮ้ยไอ้บาสแกทำอะไรของแกเนี่ย”  กานต์บ่นในขณะที่มองไปที่บุหรี่ซึ่งกำลังถูกบดบี้ด้วยรองเท้าของบาส

“ก็การสูบบุหรี่มันไม่ดีต่อสุขภาพนายก็รู้”  “เฮ้ย!!!  แกเป็นไข้หรือเปล่าเนื่ยทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้ก็แกนั่นแหละที่สูบอยู่ทุกวัน”  “เรารู้แต่บุหรี่มันแค่ทำให้ปอดเสื่อมเองนี่นา  เราว่าลองนี่ดีกว่า

เสื่อมทั้งปอด  เสื่อมทั้งสมองดีกว่าเยอะ”  บาสหยิบยาบ้าขึ้นมาและส่งให้กานต์

“เออ  ขอบใจแล้วจะลองดู  ว่าแต่ว่าวันนี้เราจะไปเที่ยวที่ไหนกันดีล่ะ”

“เออน่า  ตามมาเดี๋ยวเราจัดให้”

    บาสพากานต์มาที่บ้านหลังหนึ่ง   ที่อยู่ห่างออกมาจากสลัมที่พวกเขาอยู่ไม่มากนัก

ซึ่งภายในบ้านหลังนี้มีการจัดงานเลี้ยงปาร์ตี้เล็กๆขึ้น  มีเหล่าวัยรุ่นจำนวนมากทั้งหญิงและชาย

มามั่วสุมกันอยู่ในบ้านหลังนี้ที่เปิดเพลงดังลั่นสนั่น

วัยรุ่นเหล่านั้นจับคู่กันทั้งชายและหญิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งชายกับชาย

ทั้งหมดจับคู่กันบ้างก็เสพยาดื่มเหล้าบ้างก็มั่วโลกีย์  แต่สำหรับในบ้านหลังนี้แล้วสิ่งเหล่านี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ

    กานต์กับบาสก็เป็นคู่ชายๆอีกคู่หนึ่ง(แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาเหล่านั้นเป็นเกย์)

ทั้งสองนั่งลงบนพื้นปูนบริเวณมุมห้อง  จากนั้นจึงทดลองเสพยา  กานต์รู้สึกว่าเขาล่องลอยไป

และมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก  บาสก็มีอาการเดียวกับกานต์  กว่าทั้งสองจะกลับมาเป็นปกติ

ก็กินเวลานานจนเกือบดึกแล้วเนื่องจากพวกเขาหลับไป  เมื่อตื่นมาทั้งคู่ก็สั่งเหล้ามาดื่มกัน

แบบเพียวๆ  เมื่อเมาได้ที่เขาก็เดินโซเซกลับบ้านไป  คืนนั้นทั้งคู่นอนหลับอยู่ที่บ้านของกานต์

อย่างหมดท่า

    รุ่งเช้า  ทั้งสองตื่นขึ้นมารีบใส่เสื้อผ้าทั้งๆที่ยังเมาค้างและยังไม่ได้อาบน้ำ

ในวันนี้สองเกลอตั้งใจไว้ว่าจะออกไปหางานทำ  พวกเขาออกตระเวนไปทั่วเมืองกรุง

แต่ว่าไม่มีสถานที่แห่งใดเลยที่รับพวกเขาเข้าทำงาน  เนื่องจากไม่มีการศึกษา  แต่งตัวมอซอ

กลิ่นเหล้ายาเหม็นหึ่ง  แต่ว่ามีสถานที่เดียวที่รับเขาเข้าทำงานเนื่องจาก  ทั้งคู่มีหน้าตาดี

สถานที่แห่งนั้นก็คือบาร์เกย์  ซึ่งกานต์ปฏิเสธเนื่องจากเขาไม่ชอบอาชีพเดียวกับแม่ของเขา

แต่ว่ากานต์ก็ไม่เคยดูถูกมารดาผู้ที่ให้กำเนิดเขาออกมา

    สรุปแล้ววันนี้ไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมาเลย  เมื่อตกดึกพวกเขาแยกย้ายกันกลับบ้าน  กานต์เดินไปตามซอยในสลัมที่มือและเปลี่ยว  และหักเลี้ยวไขกุญแจเข้าบ้านไป

เขาเตรียมตัวที่จะอาบน้ำ  แต่แล้วหัวใจของเขาแทบจะหยุดเต้น มารดาของเขาที่เขาคิดว่า

น่าจะอยู่ที่ทำงานแต่เดี๋ยวนี้ไม่  เธอกลับนอนไม่ได้สติจมกองเลือดอยู่ภายในห้องน้ำ

                        จะเป็นอย่างไรต่อไปเมื่อแม่ของเขาอยู่ในอาการเช่นนี้ชีวิตที่อาภัพของกานต์ซึ่งตอนนี้อาภัพยิ่งขึ้นไปอีก  

                                               ติดตามอ่านตอนต่อไปได้เร็วๆนี้นะครับ

                                                                   เนรมิต