ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อรุณสวัสดิ์
          ตอนที่1  อรุณสวัสดิ์
  วันนี้ประมาน 10.30 น. ฉัน < บี > และพี่ชายฝาแฝดของฉัน < แบ็ค > ชวนกันไปเล่นว่าวที่สนามเด็กเล่นแห่งหนึ่ง  ขณะที่พี่ชายเล่น
ว่าวอยู่นั้น    ว่าวของฉันก็ลอยไปติดบนต้นไม้ซะนี่  “ พี่ชาย “ฉันจึลเรียกพี่ชายให้มาช่วยเก็บว่าวให้ฉันแต่กลับมีเสียงหนึ่งเรียกมาที่ฉัน
แทน “ นี่เทอ  ว่าวนี่ของเทอใช่ปะ “ฉันจึงมองหาต้นเสียงก้อต้องประหลาดใจ เนื่องจากคนที่เรียกฉันคือเด็กผู้ชายวัยเดียวกับฉันนั่งอยู่บน
ต้นไม้ถือว่าวของฉันไว้ในมือ  “ใช่”สิ้นสุดเสียงตอบเขาก้อปีนลงมาจากต้นไม้พร้อมกับยื่นว่าวให้ฉันด้วยสีหน้าที่ยิ้มแป้นสว่างสไวราวกับพระ
อาทิตย์ “อะ”  “ขอบใจจ๊ะ”  ฉันตอบพร้อมยิ้มกลับ
10 ปีต่อมา
“กิ๊งๆๆๆ”  เสียงอะไรเอ่ย นาลิกาปลุกฉันเอง “บีตื่นได้แล้วยัยขี้เซา” แบ็คพี่ชายฝาแฝดของฉันพยายามปลุกฉันให้ตื่นซักที
“ แบ็ค”
“ ก้อใช่อะดิ ตื่นได้แล้วนี่มัน 8.50 แล้วนะ”
“ แปดโมงครึ่ง......จิงอะตายแล้ว!!” โรงเรียนของฉันเข้าเรียน 9 โมง
“เฮ้อ ยังไม่ตายซักหน่อย”
ฉันรีบลุกจากเตียงอาบน้ำแต่งตัวแล้ววิ่งออกจากบ้านทันที  เนื่องจากพ่อแม่ของฉันต้องไปทำงานที่ต่างประเทศอีกนานเลยถึงจะกลับฉันจึงอยู่
กลับแบ็ค 2 คน
“ ดี”  เสียงเพื่อนข้างบ้านของฉันซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก “นายริว”
“อือดี ยังไม่ไปร.ร. หรอเดียวสายหรอก” ฉันถามขึ้นอย่างสงสัยว่าทำไมวันนี้ริวไม่ไปร.ร.ก่อนละรึว่ารอเรา โอะๆ ไม่หรอกน่าแต่วันนี้เปิดเทอม
วันแรกนี่นา งงอะ ? 
“คิดไรอยู่คุนนายตื่นสายไปกันได้แล้ว” พูดจบริวก้อคว้าแขนฉันพร้อมออกสตาร์ทวิ่งทันที
“ติ๊งต๊อง”เสียงออดร.ร.เข้าฉิวเฉียดกับเวลาที่ฉันกับริวมาพอดีเลย
  วันนี้ประมาน 10.30 น. ฉัน < บี > และพี่ชายฝาแฝดของฉัน < แบ็ค > ชวนกันไปเล่นว่าวที่สนามเด็กเล่นแห่งหนึ่ง  ขณะที่พี่ชายเล่น
ว่าวอยู่นั้น    ว่าวของฉันก็ลอยไปติดบนต้นไม้ซะนี่  “ พี่ชาย “ฉันจึลเรียกพี่ชายให้มาช่วยเก็บว่าวให้ฉันแต่กลับมีเสียงหนึ่งเรียกมาที่ฉัน
แทน “ นี่เทอ  ว่าวนี่ของเทอใช่ปะ “ฉันจึงมองหาต้นเสียงก้อต้องประหลาดใจ เนื่องจากคนที่เรียกฉันคือเด็กผู้ชายวัยเดียวกับฉันนั่งอยู่บน
ต้นไม้ถือว่าวของฉันไว้ในมือ  “ใช่”สิ้นสุดเสียงตอบเขาก้อปีนลงมาจากต้นไม้พร้อมกับยื่นว่าวให้ฉันด้วยสีหน้าที่ยิ้มแป้นสว่างสไวราวกับพระ
อาทิตย์ “อะ”  “ขอบใจจ๊ะ”  ฉันตอบพร้อมยิ้มกลับ
10 ปีต่อมา
“กิ๊งๆๆๆ”  เสียงอะไรเอ่ย นาลิกาปลุกฉันเอง “บีตื่นได้แล้วยัยขี้เซา” แบ็คพี่ชายฝาแฝดของฉันพยายามปลุกฉันให้ตื่นซักที
“ แบ็ค”
“ ก้อใช่อะดิ ตื่นได้แล้วนี่มัน 8.50 แล้วนะ”
“ แปดโมงครึ่ง......จิงอะตายแล้ว!!” โรงเรียนของฉันเข้าเรียน 9 โมง
“เฮ้อ ยังไม่ตายซักหน่อย”
ฉันรีบลุกจากเตียงอาบน้ำแต่งตัวแล้ววิ่งออกจากบ้านทันที  เนื่องจากพ่อแม่ของฉันต้องไปทำงานที่ต่างประเทศอีกนานเลยถึงจะกลับฉันจึงอยู่
กลับแบ็ค 2 คน
“ ดี”  เสียงเพื่อนข้างบ้านของฉันซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก “นายริว”
“อือดี ยังไม่ไปร.ร. หรอเดียวสายหรอก” ฉันถามขึ้นอย่างสงสัยว่าทำไมวันนี้ริวไม่ไปร.ร.ก่อนละรึว่ารอเรา โอะๆ ไม่หรอกน่าแต่วันนี้เปิดเทอม
วันแรกนี่นา งงอะ ? 
“คิดไรอยู่คุนนายตื่นสายไปกันได้แล้ว” พูดจบริวก้อคว้าแขนฉันพร้อมออกสตาร์ทวิ่งทันที
“ติ๊งต๊อง”เสียงออดร.ร.เข้าฉิวเฉียดกับเวลาที่ฉันกับริวมาพอดีเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น