:@: มะนาว......จืด :@:

ลำดับตอนที่ #1 : ฆ่าตัวตาย

มะนาวกำลังก้าวขาลงจากฟุตบาททั้ง ๆ ที่รู้ว่ารถสิบล้อกำลังแล่นมา มะนาวไม่สนใจ มะนาวมองไปข้างหน้า รู้สึกถึงความตายที่รออยู่ รถวิ่งเข้ามาใกล้ ๆ ด้วยความเร็ว มะนาวกำลังจะวางเท้าลงบนริมถนน แต่ก็เหมือนมีอะไรมากระชากเธอให้พ้นจากถนน รถสิบล้อบีบแตรดังลั่น พร้อมกับเสียงเบรคที่ดังสนั่น

“ อยากตายรึไงยัยหนู “ ผู้ชายอายุประมาณสามสิบกว่า ๆ โผล่หน้าออกมาด่า

“ ค่ะ หนู…หนูอยากตาย “ มะนาวบอกอย่างเร่งรีบ ชายคนนั้นมองเธออย่างงง ๆ แล้วร้องบอกคนที่กำลังจับมือเธอไว้ว่า

“ เฮ้ย ไอ้หนุ่ม ดูน้องสาวแกหน่อยนะ “ บอกจบก็ขับรถจากไป มะนาวรู้สึกตัวว่ามือของคนที่ดึงเธอยังไม่ปล่อย มะนาวหันไปมองชายคนนั้น เขาเป็นหนุ่มร่างสูง ดวงตากลมโตถูกล้อมกรอบด้วยแว่นตา เขาดูจะอายุมากกว่ามะนาว ชายคนนั้นมองหน้าเธอแล้วถามเสียงกระด้าง

“ จะฆ่าตัวตายรึไง “

“ ใช่ ฉันอยากตาย ฉันอยากไปให้พ้น ๆ โลกนี้ “ มะนาวพูดแล้วสะอื้นไห้ น้ำตาไหลเป็นทาง

“ คุณเป็นใคร “

“ ผมเหรอ “ เขามองมะนาวแล้วหันไปมองถนนฝั่งตรงข้าม

“ ผมชื่ออะไรมันก็ไม่สำคัญหรอก ผมเรียนปี 3 คุณคงจะประมาณ…เอ่อ…ม.4 ซินะ “ เขามองชุดนักเรียนมะนาว

“ บ้า ฉันน่ะม.6 แล้วย่ะ แต่ว่าฉันนะสูงได้แค่นี้แหละ “ มะนาวบอกเสียงเบา ความเตี้ยมันเป็นปมด้อยของเธอมั้ง

“ ฉันชื่อมะนาวนะ “ เขาพยักหน้าแล้วเริ่มก้าวเดิน

“ อ้าว จะไปไหนล่ะ “ มะนาวถามพลางวิ่งตามเขาให้ทัน

“ จะกลับ “ เขาบอกสั้น ๆ มะนาวมองหน้าเขาแล้วดึงแว่นออกจากตา ชายหนุ่มหยุดเดินทันที

“ พี่เนี่ยถอดแว่นแล้วหล่อดีนะ “ มะนาวใช้สรรพนามแทนเขาว่า พี่ อย่างสุภาพ มองหน้าชายหนุ่มแล้วยิ้มเซียว ๆ

“ เอาแว่นฉันมา “ บอกเรียบ ๆ แต่น้ำเสียงแฝงไปด้วยความโกรธ มะนาวยื่นแว่นให้ พี่ ของเธอ

“ พี่จะไปไหนเหรอ ที่บอกว่าจะกลับน่ะ “

“ จะไปทำงาน “

“ อ้าว ไหนบอกว่าเรียนปี 3 “

“ งานพิเศษ เพิ่มรายได้ “ เขาเริ่มเดินไปช้า ๆ มะนาวเดินตามหลังเขา

“ พี่ พี่ชื่อไรอ่ะ “

“ จะรู้ไปทำไม “ ชายหนุ่มหยุดเดินมองหน้ามะนาว

“ อ้าว ก็พี่น่ะ ทำให้แผนฆ่าตัวตายของฉันพังรู้ไหม พี่ต้องรับผิดชอบ “

“ ไม่เห็นเกี่ยวกับเรื่องชื่อเลย “

“ ก็รู้ชื่อพี่ไว้ไง จะได้เรียกพี่ถูก แต่ว่าพี่เนี่ย น่ารักดีเนอะ “ มะนาวชมตรง ๆ ชามหนุ่มก้มมองเท้าตัวเอง

“ อยากรู้ชื่อพี่จริง ๆ เหรอ “

“ ใช่ “ มะนาวพยักหน้า

“ อย่าหัวเราะน่ะ “

“ ชื่อพี่มันตลกขนาดนั้นเลยเหรอไง “ มะนาวถาม

“ จืด “

“ อะไรอ่ะพี่ จืดไร “

“ พี่ชื่อจืด แล้วนี่ก็เลิกเดินตามได้แล้ว พี่จะไปแล้ว หวังว่าเราคงไม่เจอกันอีกนะ “ จืดพูดจบก็รีบวิ่ง ส่วนมะนาวก็ยืนหัวเราะก๊าก ๆ อยู่บนฟุตบาท

“ คนอะไรน่าจืดแล้วยังชื่อจืดอีก ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า “ มะนาวหัวเราะเสร็จก็เงยหน้า ก่อนจะรีบวิ่งตามจืด

“ ยังไงพี่ก็ทำแผนฆ่าตัวตายของมะนาว ใช่ไหม เอ่อ..มะนาวพัง พี่คงต้องรับผิดชอบ งั้นพี่จะเลี้ยงไอติมเธอ “

“ จริงเหรอพี่ “ มะนาวถาม จืดพยักหน้าช้า ๆ มะนาวทำหน้าดีใจแต่จริง ๆ ยังอยากตายอยู่

******************************************************************

/////////////////////////////////



โปรดติดตามตอนต่อไป เป็นไงบ้างอ่ะ คือ เราไม่รู้จะตั้งชื่อว่าอะไรแล้ว คิดไม่ออกง่ะ ชื่อเรื่องแปลก ๆ เนอะ



//////////////////////////////////////////////////////     ////////////////////////////////////////////////////