ตำนานผู้กล้าลาจีเนส

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทตำนานสฟีด้า

บทเริ่มต้นอีกครั้ง

คุณรู้จักโลกแฟนตาซีบ้างไหม? คุณเชื่อไหมว่าโลกแห่งความฝันนั้นมีอยู่จริง ถ้าถามว่าโลกแห่งแฟนตาซีนั้นเป็นเช่นไร? ผมก็เชื่อว่าทุกคนเคยเห็นกันแล้ว ในรูปแบบต่างๆ ในเกม นิยาย การ์ตูน และภาพยนต์หรือแม้กระทั่งเมื่อเราฝัน ซึ่งล้วนขึ้นอยู่กับจินตนาการของผู้สร้าง



คุณลองคิดดูสิ ถ้ามีคนสร้างโลกแฟนตาซีขึ้นมาได้ล่ะ คุณคิดว่า เขาคือพระเจ้าไหม แต่นั้นไม่ใช่คำถามที่ผมอยากรู้หรอกนะ



ที่ผมอยากรู้จริง ถ้าเราได้อยู่ที่โลกแห่งความฝันนั้นจริง  มันก็ไม่ใช่โลกแห่งความฝันแล้วล่ะสิ  คุณคิดว่าผมพูดถูกไหมล่ะ แล้วมันจะมีถามตามมาอีกว่า ในโลกแบบนั้น เราจะมีบทบาทชีวิตต่อไปยังไง



พวกคุณคงสงสัย ว่าทำไม ผมถึงคิดเช่นนั้น เหมือนกับว่าผมได้ไปโลกนั้นมาแล้ว นั่นสินะถ้าเกิดว่าคุณได้เป็นผู้กล้า ตัวเอกในเกมเพื่อกอบกู้โลก คุณจะรู้สึกอย่างไร ถ้าคุณคิดในแง่ดีล่ะก็ อ่ะๆ ผมคงบอกคุณได้เลยว่าคุณคิดผิด ถ้าได้สัมผัสและรับรู้เหมือนกับผม แต่ก็อย่าเพิ่งเชื่อผมนะ ผมอาจจะคิดผิดก็ได้



โลกแฟนตาซีที่ผมอยากจะเล่าให้คุณฟัง สำหรับผมแล้วมันเป็นโลกแห่งความจริง ไม่สิมันเป็นความฝัน ฝันร้ายที่ผมไม่อยากให้มันเป็นความจริง  ซึ่งผมยังคงวนเวียนชะตากรรมที่นั่นอยู่  โลกแห่งความฝันที่ผมกล่าว มีนามว่า “สฟีด้า”



                  สงครามคือการแก้ไขปัญหาในยามนั้น เมื่อเกิดสงครามย่อมที่จะเกิดวีรบุรุษ ราเอล ลาจีเนสคือผู้กล้าคนแรกที่รวบรวมทุกเผ่าพันธุ์ เข้าร่วมกันต่อสู้กับราเฟรอสผู้นำความโลภมาสู่ดวงดาวนี้ เป็นเวลากว่า200ปี ที่โลกยังคงสงบสุข แต่ราเฟรอสก็กลับมาอีกครั้ง ไม่มีใครรู้ว่าทำไมราเฟรอสยังไม่ตาย แล้วคราวนี้มันได้ปรากฏตัวในรูปร่างมนุษย์



                  ท้องฟ้าที่มีเมฆครึ้ม เป็นยามที่ความชั่วร้ายได้ปกคลุมไปทั่ว ช่วงเดียวด้วยกันกับที่สายฟ้าแลบวูบวาบสบถเสียงคำรามครืนครืนทั่วนภา แสงที่วูบวาบเป็นระยะๆ ของฟ้าที่ผ่าลงมา ฉายให้เห็นใบหน้าของหญิงสาวผู้หนึ่ง นางมีผมที่ดำแตกปลายทุกเส้น ทั่วร่างเต็มไปด้วยบาดแผลและคราบเลือด  นางยืนอยู่บนลานไร้ซึ่งเพดานปกคลุม คล้ายกับว่ายอดปราสาทได้ถูกทำลายไป ข้างหน้าใบหน้าของนาง มีชายคนหนึ่งนั่งพิงผนังอยู่ ทั่วร่างเขามีบาดแผลที่เลือดสีแดงไหลไม่ยอมหยุด เขายังนั่งก้มหน้าหายใจหอบเพราะฤทธิ์บาดแผลตามตัว ทันใดนั้นเองที่ดาบสีเงินเล่มยาวปรากฏขึ้นที่มือขาวของนาง   ซึ่งนางชี้ปลายดาบๆไปที่หน้าฝ่ายชายที่ก้มศรีษะอยู่อย่างช้าๆ



“ยังไงเจ้าก็ไม่กล้าฆ่าข้าสินะ ผู้กล้าลาจีเนส”ชายคนนั้นกระซิบอย่างไร้เรี่ยวแรง



“หากเป็นไปได้ข้าต้องฆ่าเจ้าแน่ ราเฟรอส”นางกล่าวเรียบๆ ใบหน้านางเหม่อมองลงต่อร่างตรงหน้าอย่างเย็นชา



“ถ้าเช่นนั้น เจ้าก็คงทำแบบเดียวกับที่ราเอลเคยทำกับข้าเล่าสิ”ราเฟรอสเริ่มหัวเราะด้วยความรู้สึกยินดี “แต่ถึงเช่นไร ตราบที่ชื่อราเฟรอสผู้นี้ยังอยู่ชะตากรรมสายเลือดอย่างพวกเจ้าจะต้องพบแต่การสูญเสียและความทุกข์ทรมานตลอดไป……จงจำไว้ แอริธ ตำนานนี้จะไม่มีวันจบ”



“ผิดแล้ว มันต้องจบแน่  ถึงจะไม่ใช่ข้า แต่สักวัน……ต้องมีผู้ที่ทำให้ตำนานชะตากรรมนี้จบลง” แอริธพูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มแข็ง  แล้วนางก็แทงดาบลงสู่ร่างชายผู้นั้น  เกิดแสงสีขาวมากมายโอบล้อมไปทั่วปราสาทแห่งความมืด เป็นสัญญาณที่ความสงบจะได้กลับมาเยือนดวงดาวนี้อีกครั้ง โดยที่ผู้คนต่างคิดว่าจะไม่มีราเฟรอสอีกตลอดกาล



                  สงครามระหว่างความดีและความชั่วจบลง แต่หลังจากนั้น แอริธ ลาจีเนส วีรสตรีคนแรกได้หายสาปสูญไป ทำให้สายเลือดลาจีเนสต้องสาปสิ้นไปตามกัน ถึงอย่างไรผู้คนก็ยังคงยกย่องให้สายเลือดลาจีเนส คือตระกูลผู้กล้าแห่งสฟีด้า เมื่อใดที่ความสิ้นหวังมาเยือน พวกเขาก็จะขอวิงวอนต่อสวรรค์ให้ผู้ที่มีเลือดลาจีเนสกลับมาลบล้างอีกครั้ง



หลายปีต่อมา……ว่ากันว่าได้มีคนเอ่ยคำทำนายอย่างหนึ่งเอาไว้ เมื่อใดที่ความสิ้นหวังในอดีตกลับมา….ตำนานแห่งผู้กล้าจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง