ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 ต่อสู้เดิมพันชีวิต : นักเชิดเงา
บทที่ 4 ต่อสู้เดิมพันชีวิต : นักเชิดเงา
ริคจ้องมองไปยังมือสังหารอีกสามคนที่เหลือ พวกมันล้วนสงบนิ่ง ไม่มีผู้ใดคิดที่จะลงมือ แต่ในความสงบนิ่งของพวกมันนั้นคล้ายแฝงความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา
ดาร์กโซล และดาบประหารฟ้านั้นกำลังเผชิญหน้ากันอยู่ ทั้งคู่ก็ล้วนยังสงบนิ่งอยู่เช่นกัน แต่รังสีการฆ่าฟันกลับพุ่งพวยออกมาอย่างไม่ขาดสาย
“ เฮอะ ที่แท้คนแคระเยี่ยงเจ้าก็เป็นแค่คนขี้กลัว มิกล้าลงมือต่อผู้คน ”
ดาร์กโซล กล่าว คำพูดของมันนั้น ตั้งใจแทงใจดำของดาบประหารฟ้า
การทำให้คู่ต่อสู้เสียสมาธิก็เป็นหลักอย่างหนึ่งในการต่อสู้
ยิ่งหากว่าคู่ต่อสู้ที่มีฝีมือสูสีกันละก็ หากฝ่ายใดสูญเสียความเยือกเย็นก่อนละก็ ฝ่ายนั้นต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้แน่นอน
และท่าทีของดาบประหารฟ้าก็เปลี่ยนไป มันคล้ายสูญเสียความเยือกเย็นไปหลายส่วน
“ เจ้า ! บังอาจนัก ”
พริบตานั้นดาบยักษ์ในมือของมันก็ถูกสะบัดออกแล้ว การชิงลงมือของมันแม้รวดเร็ว แต่ก็เป็นที่คาดคำนวณได้ นั่นเพราะมันได้สูญเสียความเยือกเย็นไปส่วนหนึ่งแล้ว
ประกายดาบวูบขึ้น ดาร์กโซลแม้มั่นใจในฝีมือของมันเอง แต่ก็ยังมิกล้าที่จะปะทะกับดาบยักษ์เล่มนี้ตรงๆ อาศัยวิชาตัวเบาตีลังกาถอยหลังหลบรัศมีการทำลายล้างอย่างรวดเร็ว
มิคาดประกายดาบวูบหนึ่งเพียงครั้งเดียว กำแพงที่อยู่ข้างๆ ตรอกนั้นกลับปรากฏรอยดาบยาว ลึกยิ่ง นับว่าพลังการทำลายล้างของมันนั้นสูงยิ่ง หากโดนฟันเข้าละก็ต้องถูกผ่าออกเป็นสองส่วนแน่นอน
ดาบประหารฟ้านั้นแม้ตัวเล็ก แต่การควบคุมพลังของดาบนั้นใช้ออกมาได้อย่างคล่องแคล่วนับว่ามันสมกลับฉายานี้จริงๆ
ดาร์กโซลขณะหมุนตัวหลบคมดาบยักษ์ของดาบประหารฟ้าอยู่นั้น ก็รีบตะโกนบอกแก่ริค
“ ท่านยังมิไปอีก หากอยู่ต่อละก็ข้าจะลงมือต่อท่านแล้ว ”
ริคเมื่อได้ยินเช่นนี้ ก็กัดฟันอุ้มชายหนุ่ม และเตรียมตัวหลบหนีแล้ว
“ ข้าจะกลับมาช่วยท่าน ! ”
มันกล่าวพร้อมกับพุ่งตัวออกไป ท่าร่างของริคในคราวนี้นั้นรวดเร็วยิ่งนัก นั่นเพราะมันรู้ว่า หากช้ากว่านี้แล้วละก็ ย่อมมิสามารถหลบหนีจากยอดฝีมืออีกสามคนได้แน่
แต่ถึงแม้ความเร็วของริคจะรวดเร็วเพียงใดก็ตาม ย่อมมิอาจหนีพ้นคนทั้งสามได้แน่
มือสังหารทั้งสามที่นิ่งอยู่บัดนี้ได้เคลื่อนไหวแล้ว !
ดาร์กโซลเมื่อเห็นมือสังหารทั้งสามตามริคไป ก็พยายามเพื่อที่จะเข้าไปขัดขวางมือสังหารทั้งสามคนนั้น แต่ประกายดาบที่วูบขึ้นตลอดเวลาของดาบประหารฟ้านั้น ทำให้มันมิอาจแบ่งสมาธิไปช่วยเหลือริคได้เลย
“ เห็นทีข้าคงจะต้องฆ่าเจ้าก่อนกระมัง ”
มันกล่าว พร้อมกันนั้นก็เริ่มเปลี่ยนแปลงท่าร่างของมัน มันหมุนตัวพุ่งเข้าหาดาบประหารฟ้าด้วยความรวดเร็วยิ่ง มันคิดที่จะใช้ท่าร่างนี้พุ่งเข้าสังหารดาบประหารฟ้าในเพียงกระบวนท่าเดียว !
หากคู่มือของดาร์กโซลในวันนี้มิใช่ดาบประหารฟ้า คู่มือของมันต้องตายไปแล้วแน่
ดาร์กโซลนั้นแม้เป็นนักฆ่าที่มีฝีมือสูงเยี่ยมแต่คู่ต่อสู้ของมันก็มิใช่ชนชั้นธรรมดา การจะสังหารมันได้ในกระบวนท่าเดียวย่อมมิใช่เรื่องง่ายดาย
แต่การพุ่งท่าร่างของดาร์กโซลในครั้งนี้ เรียกได้ว่ามันใช้พลังลมปราณในตัวของมันอย่างเต็มที่ก็ว่าได้
หากจะบรรยายความรวดเร็วของเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้นั้นย่อมยากที่จะบรรยายได้
อีกเพียงไม่เท่าไหร่ก็จะถึงตัวของดาบประหารฟ้าแล้ว ตอนนี้ขอเพียงดาร์กโซลใช้กระบี่ของมันออกก็สามารถปลิดชีพของดาบประหารฟ้าได้แล้ว
แต่ทันใดนั้นเอง
“ ฟ้าววว ! ”
ประกายดาบยักษ์กลับวูบขึ้น
ดาบประหารฟ้านั้นอาศัยจังหวะที่ดาร์กโซลชะล่าใจ แกล้งเปิดโอกาสให้มันจู่โจมเข้ามา ทันทีที่มันกำลังจะใช้สภาวะกระบี่ของนั้นดาบประหารฟ้าก็ชิงลงมือ
การใช้แผนล่อดาร์กโซลในครั้งนี้นั้นมิเพียงแต่ต้องอาศัยความกล้า แต่ยังต้องอาศัยการคาดคำนวณที่แม่นยำมากด้วย
หากคาดคำนวณในการชิงลงมือพลาดแม้แต่เพียงนิดเดียวชีวิตของมันก็ต้องจบสิ้นลงแล้ว
ดาร์กโซลนั้นแรกกำลังจะใช้ออกด้วยกระบี่ แต่เมื่อมันรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามก็รู้ว่ามันพลาดเสียแล้ว
มันอาศัยความรวดเร็ว ใช้ออกด้วยกระบี่ในทันที !
“ เช้ง ! ”
กระบี่ที่มันใช้ออกนั้นมิได้ใช้สังหารดาบประหารฟ้า แต่ใช้เพื่อป้องกันการโจมตีของดาบประหารฟ้า
กระบี่สีดำเข้มของดาร์กโซลผ่านการฆ่ามานักต่อนัก บัดนี้สามารถปะทะกับดาบยักษ์ของดาบประหารฟ้าได้ทันถ่วงที นับว่าสมแล้วที่มันสามารถอาศัยกระบี่สีดำเข้มเล่มนี้รอดชีวิตมาได้ถึงตอนนี้
แต่ดาบยักษ์ของดาบประหารฟ้ามิใช่ดาบทั่วไป
มันคือ ดาบที่สามารถประหารได้แม้แต่ฟ้า ดิน !
แล้วกระบี่ของดาร์กโซลเล่าใช่ ยิ่งใหญ่กว่าฟ้า ดิน หรือไม่ ?
คำตอบได้ออกมาแล้ว ทันทีที่ดาร์กโซลนั้นใช้กระบี่ของมันป้องกันดาบยักษ์ไว้ได้ แต่ก็ไม่สามารถป้องกันอานุภาพทำลายล้างของมันได้ ดาร์กโซลถูกแรงเหวี่ยงของดาบยักษ์กระเด็นชนกำแพงตรอกอย่างจัง
มันแม้กระเด็นชนกำแพงอย่างจัง แต่ก็มิได้ล้มลงอาศัยท่าร่างหมุนตัวกลับมายืนอยู่บนพื้นได้อีกครั้ง
เลือดทะลักออกจากปากของมันไม่น้อยทีเดียว นี่หรือพลังการทำลายล้างของดาบประหารฟ้า
สภาพการณ์ในตอนนี้มันเป็นฝ่ายเสียเปรียบ จากการกระทบกับกำแพงเมื่อสักครู่นี้ทำให้พลังลมปราณในร่างของมันเริ่มแตกซ่านแล้ว
“ ฮ่าๆๆ ดูท่าวันนี้เจ้าจะต้องตายอย่างอนาถเสียแล้ว มีอะไรจะสั่งเสียหรือไม่ ”
ดาบประหารฟ้าหัวเราะอย่างได้ใจ
ดาร์กโซลบ้วนเลือดในปากของมันออกก่อนที่จะกล่าวอย่างแข็งใจ ร่างกายของมันในตอนนี้นั้นหากไม่ใช่ฝึกปรือวิชาฝีมือมานาน คงจะต้องตายไปแล้ว
“ เฮอะ ข้ามิมีทางตายเพราะคนแคระอย่างเจ้าหรอก ”
“ ไม่อยากเชื่อว่า มือกระบี่ปีศาจที่แท้ก็เป็นคนที่ดีแต่ปากอย่างนี้ ยังมีหน้าจะมาพูดอีกหรือ เจ้าลองดูกระบี่ในมือเจ้าเสียก่อน ”
ดาร์กโซลเหลียวมองกระบี่สีดำเข้มที่มือของมันก็ถึงกับต้องตะลึง กระบี่สีดำเข้มของมันในตอนนี้นั้นเหลือเพียงไม่ถึงครึ่งเล่มเสียแล้ว
การใช้กระบี่ป้องกันการโจมตีเมื่อสักครู่นี้ของมันนั้น ทำให้แม้แต่กระบี่คู่ใจของมันก็ต้องหักครึ่งลง ความรู้สึกของดาร์กโซลในตอนนี้นั้นยากที่จะบรรยายได้
หากมือกระบี่ผู้หนึ่งสูญเสียกระบี่ของตนเอง นั่นก็เท่ากับว่ามือกระบี่ผู้นั้นได้ตายไปแล้ว
ที่ตายไปอาจมิใช่คนใช้กระบี่ แต่เป็นจิตใจของผู้ใช้กระบี่ !
จิตใจดาร์กโซลใช่ได้ตายไปแล้วด้วยหรือไม่ ?
ริคแม้อาศัยท่าร่างเคลื่อนที่ด้วยความรวดเร็วอย่างสุดกำลังแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถหนีพ้นจากการติดตามของมือสังหารทั้งสามได้
ริคนั้นมิใช่คนที่ชอบหนีแต่อย่างใด แต่คู่ต่อสู้ของมันในครั้งนี้มิใช่คนที่มันจะต่อกรด้วยได้
การหลบหนีของมันในครั้งนี้ ดูไร้จุดหมายยิ่งนัก นั่นก็เพราะมิว่ามันจะหนีไปที่ใด พวกมันล้วนติดตามมาทันเสมอ ซ้ำยังกระชั้นชิดเข้ามาเรื่อยๆ แล้ว
ดูท่าหากยังเป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ แล้วละก็ชีวิตของมีดสั้นสังหารจะต้องจบลงในคืนนี้แน่นอน
และในที่สุดมันก็ตัดสินใจได้แล้ว
ริคหยุดท่าร่างของมันลง พร้อมกับวางร่างของชายหนุ่มลง มันยิ่งสงบนิ่งอยู่บนหลังคาบ้านใหญ่หลังหนึ่ง
ไม่ทันไรเงาร่างของมือสังหารทั้งสามก็เคลื่อนที่มาล้อมริคไว้แล้ว
“ ท่านหยุดอยู่อย่างนี้ ดูท่าจะเข้าใจแล้วกระมัง ”
คนในเสื้อคลุมขาวกล่าวกับมันอย่างสุภาพเช่นเคย
“ พวกท่านอย่างเพิ่งเข้าใจผิด ที่ข้าหยุดตรงนี้นั้นก็เพราะข้าได้ตัดสินใจแล้ว ”
“ ท่านตัดสินใจอันใด ”
“ ข้าตัดสินใจแล้วว่า คงจะต้องต่อสู้กับพวกท่าน ”
“ การตัดสินใจของท่านนั้นก็ไม่นับว่าแย่เกินไป เพียงแต่ท่านคิดว่าท่านสามารถหรือ ”
“ เรื่องที่ข้าได้ตัดสินใจแล้วนั้น มิว่าสามารถหรือไม่สามารถข้าล้วนต้องกระทำ ”
“ กล่าวได้เยี่ยมสมกับเป็นมีดสั้นสังหารจริงๆ ท่านก่อนตายยังคงคิดจะสู้ ข้าเลื่อมใสในความกล้าหาญของท่านยิ่งนัก ”
คนในเสื้อขาวกล่าว พร้อมกับเริ่มหยิบพิณตั้งสายขนาดเล็กของมันขึ้นช้า อัศวินมารซามูเอลนั้นยืนสงบนิ่งอยู่ ผ้าคลุมดำของมันไหวต้องกับสายลม แต่ในดวงตาของมันนั้นแฝงแววพร้อมที่จะฆ่าฟันทุกเมื่อ มือสังหารเสน่ห์ก็เอามือไข้วหลังไว้พร้อมที่จะซัดอาวุธลับใส่ริคทุกเมื่อ
ดูท่าคราวนี้จะเป็นจุดจบของริคเสียแล้ว
ริคเองก็เตรียมพร้อมที่จะสู้แล้วเช่นกัน ในมือทั้งสองข้างของมันนั้นมิทราบปรากฏมีดสั้นขึ้นเมื่อไหร่ คราวนี้มีดสั้นของมันนั้นเปร่งประกายยิ่งกว่าเดิม เนื่องด้วยบริเวณที่มันอยู่นั้นมิได้ถูกเฆมบดบัง
มือสังหารทั้งสาม แม้เป็นสุดยอดฝีมือ ที่อาจจัดได้ว่ามีฝีมือสูงกว่าริคนั้น เมื่อเห็นมีดสั้นปรากฎขึ้นก็มิอาจเปลี่ยนท่าทางไปเล็กน้อย
มิว่าผู้ใดก็ตามเมื่ออยู่ต่อหน้ามีดสั้นของริคแล้วก็ต้องอดที่จะหวาดหวั่นมิได้
หากถามว่าทำไมริคไม่ตั้งหลักต่อสู้ที่ตรอกนั้นกับดาร์กโซลตั้งแต่แรกนั้น อาจสามารถตอบได้สองประการ
ประการที่หนึ่งมันรู้ว่า หากมันยังอยู่ดาร์กโซลย่อมมิสามารถต่อสู้ได้อย่างเต็มที่ และตัวมันเองด้วยเช่นกัน แต่ถ้าหากมันหนีมามือสังหารอีกสามคนจะต้องตามมาเป็นแน่ และโอกาสที่ดาร์กโซลจะรอดชีวิตย่อมมีมากกว่า
ประการที่สองนั้นบริเวณตรอกนั้นมืดสลัวยิ่งนัก ไม่เหมาะแก่การต่อสู้ตัดสินชะตากรรม มันจึงเลือกหนีมาหาที่ๆ สามารถมองเห็นได้ชัดเจนที่สุด ซึ่งก็คือที่ตรงนี้ ที่แสงจันทร์สาดส่องมาให้เห็นได้ชัดเจนพอดี
“ ข้ามีเรื่องที่คิดจะบอกท่านทั้งสามอย่างหนึ่ง ”
มือสังหารทั้งสามคนยืนนิ่ง แต่ก็หมายความว่าพร้อมที่จะรับฟัง
“ การสังหารของข้ามิเคยพลาดมาก่อน ! หากพวกท่านคิดลงมือก็เชิญได้ทุกเมื่อ ”
มันกล่าวเช่นนี้ ทั้งสามรู้ว่ามิใช่การข่มขู่แน่นอน นั่นเพราะการลงมือของมีดสั้นสังหารมิเคยพลาดมาก่อนจริงๆ
มือสังหารทั้งสามยังคงนิ่งเฉยอยู่เช่นเคย
“ หรือพวกท่านมิกล้าที่จะลงมือ การสังหารของข้าแม้ไม่เคยพลาดมาก่อน แต่การที่จะสังหารพวกท่านทั้งสามคนก็ไม่แน่ว่าอาจจะพลาดก็ได้ ”
“ พวกข้าแม้มิลงมือ แต่ท่านเองก็มิกล้าลงมือเช่นกันใช่หรือไม่ ?”
คนในเสื้อคลุมขาวกล่าวอย่างเปิดเผย
“ และหากข้าทั้งสามลงมือพร้อมกันละก็ ท่านมั่นใจหรือไม่ว่าสามารถเอาชัยพวกข้าได้ ”
“ บอกตามตรงว่าข้ามิมั่นใจ แต่เมื่อพวกท่านลงมือก็คงจะทราบคำตอบเอง ”
กล่าวจบทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบ มือสังหารทั้งสามแม้มีฝีมือสูงส่งแต่ก็ยังมิมีผู้ใดกล้าที่จะเป็นฝ่ายลงมือก่อน
ริคกัดฟันของตัวเองแน่น พยายามควบคุมพลังสมาธิของตนเองให้นิ่งที่สุด ในตอนนี้หากมันเคลื่อนไหวเชื่องช้าไปเพียงส่วนหนึ่งละก็ชีวิตของมันจะต้องจบสิ้นลงแน่
นานเท่าไหร่มิทราบ ก็ยังไม่มีผู้ใดลงมือ หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ ริคจะต้องเป็นฝ่ายผ่ายแพ้แน่นอน นั่นก็เพราะเมื่อใดที่พลังสมาธิของมันถดถอยลงเรื่อยๆ จนใกล้หมดแล้วละก็เมื่อถูกลงมือตอนนั้นมันก็ไม่สามารถหลบหลีกได้แล้ว แต่หากให้มันลงมือในตอนนี้นั้นมันก็ต้องผ่ายแพ้เช่นกัน
ดาบประหารฟ้าเตรียมตัวที่จะลงมือแล้ว ดาร์กโซลในตอนนี้นิ่งเงียบไปแล้ว นั่นใช่เพราะกระบี่ของมันได้ถูกทำลายไปแล้วใช่หรือไม่
“ เจ้าตายซะ ! ”
มันกล่าวพร้อมกับกระโดตวัดดาบยักษ์ของมันออกอย่างสุดกำลัง การลงมือของมันในครั้งนี้ทุ่มกำลังออกอย่างสุดแรงหมายที่จะฟันร่างของดาร์กโซลในขาดครึ่งท่อนภายในดาบเดียว ดาร์กโซลนั้นคล้ายไม่คิดที่จะเคลื่อนไหวหลบ หรืออาจเป็นเพราะร่างกายของมันนั้นบอบช้ำจนไม่สามารถเกร็งพลังได้ทัน
เห็นแน่ชัดว่า ดาบยักษ์ต้องตัดร่างของดาร์กโซลขาดแน่นอน
แต่ทันใดนั้นเองประกายกระบี่สีดำเข้มก็วูบขึ้น
ประกายกระบี่ปีศาจที่แสนอำมหิตนั้นเอง
กระบี่สีดำเข้มครึ่งท่อนที่เหลือถูกซัดออกด้วยความรวดเร็วยิ่งนัก ตรงเข้าใส่ดาบประหารฟ้า พร้อมกันนั้นดาร์กโซลก็อาศัยพลังเฮือกสุดท้ายของมันหลังจากซัดกระบี่ใส่ดาบประหารฟ้าแล้วนั้น พุ่งตัวขึ้นหลบดาบยักษ์ในทันที
ดาบประหารฟ้าใช้กำลังออกอย่างสุดแรงสภาวะดาบของมันนั้นยากที่จะดึงกลับได้ทันถ่วงที เมื่อปรากฏประกายกระบี่วูบเข้าใส่มัน มันคิดหลบก็ไม่ทันถ่วงทีแล้ว
แต่มิคาดมันอาศัยวิชาปลดพลังที่เกร็งใส่ดาบยักษ์ เปลี่ยนสภาวะดาบของมันกลับฟันใส่กระบี่ที่ดาร์กโซลซัดมา กระเด็นหักออกเป็นสองท่อนอีกครั้ง !
แผนการที่ดาร์กโซลอุส่าห์ใช้พลังเฮือกสุดท้ายของมันนั้น เท่ากับว่าล้มเหลวแล้ว
“ ฮ่าๆๆ ลูกไม้ตื้นๆ หรือจะลวงข้าได้ ตอนนี้เจ้าไม่มีอาวุธแล้ว ทั้งยังใกล้ตายเต็มที่ ดูเหมือนว่าข้าจะเป็นฝ่ายชนะเสียแล้ว ”
มันกล่าวยังไม่ทันจบเงาร่างสายหนึ่งก็พุ่งขึ้นตรงไปยังกระบี่ที่กำลังกระเด็นขาดสองท่อนพอดี เงาร่างสายนั้นจับกระบี่ทั้งสองท่อนนั้นพร้อมกับพุ่งตรงเข้าหาดาบประหารฟ้า
เงาร่างนั้นอาศัยช่วงเวลาเพียงแค่เสี้ยววินาที วิ่งไต่ดาบยักษ์เล่มนั้นตรงเข้าหาดาบประหารฟ้า ตอนนี้ดาบประหารฟ้าคิดหลบหนีก็ไม่ทันแล้ว คิดจะใช้ดาบของมันออกนั้นก็ไม่ทันเช่นกัน นั่นเพราะดาบของมันถูกเงาร่างสายนี้ทิ้งน้ำหนักลงพร้อมวิ่งตรงเข้าหามันแล้ว
“ ฟ้าววววว ! ”
โลหิตกระเซ็นออกเป็นสาย ดาบประหารฟ้าถูกฟันใส่คอหอยอย่างจัง ช่างเป็นการลงมือที่แสนอำมหิตยิงนัก
เงาร่างสายนั้นเมื่อพุ่งเข้าสังหารดาบประหารฟ้าได้แล้ว ก็หมุนตัวลงกลับพื้น แต่พลังของมันนั้นแทบไม่มีเหลืออีกแล้ว ทำให้มันแทบไม่สามารถทรงตัวได้ ต้องชันเข่าข้างหนึ้งลงพร้อมกับหอบหายใจด้วยความเหนื่อยล้า
“ ปัง !! ”
ดาบยักษ์ของดาบประหารฟ้าร่วงลงกับพื้น แต่ร่างของดาบประหารฟ้ายังไม่ล้มลง
“ เจ้า เจ้า ! ”
มันเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว นั่นเพราะหลอดลมของมันถูกฟันขาดสะบัดไปแล้ว โลกของมันเริ่มมืดลงเรื่อยๆ สิ่งที่มันรู้สึกสุดท้ายก่อนตายก็คือ ประกายกระบี่ที่เย็นเฉียบ กระบี่ที่อำมหิตยิ่งนัก กระบี่ปีศาจ !
ร่างของดาบประหารฟ้าค่อยๆ ล้มลง มันตายแล้ว !
ที่แท้ดาร์กโซลในตอนแรกจงใจซัดกระบี่ออก โดยรู้อยู่แล้วว่าดาบประหารฟ้าต้องถอนสภาวะดาบของมัน จากนั้นดาร์กโซลก็อาศัยท่าร่างพุ่งตัวขึ้นพร้อมเตรียมตัวที่จะรับกระบี่ที่ดาบประหารฟ้าจะฟันออก เมื่อกระบี่สีดำเข้มของมันถูกฟันขาดเป็นสองท่อนมันก็พุ่งตัวเข้ารับกระบี่สองท่อนนั้นพร้อมอาศัยจังหวะที่สภาวะดาบนั้นไม่มีกำลังชั่วขณะวิ่งไต่ขึ้นบนดาบยักษ์พร้อมกับสังหารดาบประหารฟ้าในทันที
แผนการฆ่าของดาร์กโซลนั้นเรียกได้ว่า แม่นยำทีเดียว มิเพียงต้องอาศัยประสบการณ์ที่ผ่านมาอย่างโชกโชน ยังต้องอาศัยพลังสมาธิ และพลังฝีมืออย่างมากอีกด้วย
มือของมันนั้นยังคงกำกระบี่ของมันไว้แน่น แม้ว่าเลือดที่ออกมาจากมือทั้งสองข้างของมันนั้นจะมากเพียงใดก็ตาม
ในแววตาของมันนั้นคล้ายปรากฏคราบน้ำตาขึ้น
มันยังคงกำกระบี่ไว้แน่น คล้ายกับเป็นการไว้อาลัยสิ่งที่มันรักยิ่ง
ไม่นานนักมันก็ค่อยๆ ลุกขึ้นช้าๆ สภาพร่างกายของมันนั้นเรียกได้ว่า แค่ลุกขึ้นได้ก็ดีมากแล้ว เลือดทะลักออกจากปากของมันอีกครั้ง นั่นก็เพราะเมื่อครู่มันใช้พลังลมปราณไปมาก
มันค่อยๆ นำกระบี่ทั้งสี่ท่อนของมันสอดคืนฝักกระบี่ของมันอย่างดีที่สุด
หากเป็นผู้อื่น เมื่อตกอยู่ในสภาพเช่นนี้จะต้องรีบกลับบ้าน ไม่ก็ไปหาหมอแล้ว แต่มันทั้งยังไม่กลับบ้าน ทั้งไม่ไปหาหมอ มันค่อยๆ เดินตรงไปยังดาบยักษ์ของดาบประหารฟ้า
มิทราบว่ามันเอาแรงมาจากไหน มันค่อยๆ ยกดาบยักษ์เล่มนั้นขึ้น ดาบเล่มนี้มิเพียงหนักยิ่ง หากมิใช่ผู้ที่ฝึกปรือเพื่อที่จะใช้มานานละก็ ย่อมมิสามารถใช้ได้แน่นอน
แต่ดาร์กโซลกลับค่อยๆ ยกดาบนั้นขึ้นช้าๆ พร้อมกับเตรียมตัวที่จะใช้ดาบเล่มนี้แทนกระบี่ที่หักไปของมัน
ที่มันสามารถมีกำลังได้ถึงตอนนี้นั่นใช่เพราะ คำว่าสหาย ได้เริ่มเกิดขึ้นในจิตใจมันแล้วหรือไม่
ที่มันยังไม่สามารถพักได้ นั่นก็เพราะมันยังเหลือคนที่มันยังจะต้องไปช่วยเหลืออยู่ มีดสั้นสังหารนั่นเอง !
คนผู้หนึ่ง หากมันพร้อมที่จะทำเพื่อผู้อื่นแล้วละก็ คนผู้นั้นย่อมต้องมีพลังใจเหนือผู้อื่นแน่นอน
จากนั้นมันก็พุ่งตัวออกแล้ว การเคลื่อนไหวของมันแม้เชื่องช้าลงไปมากก็ไม่สำคัญ ที่สำคัญคือ มันยังคงเคลื่อนไหว มันยังคงไม่ยอมแพ้ นั่นเพราะจิตใจของมันยังคงมิได้ตายลง
คนผู้หนึ่งหากจิตใจยังคงไม่ยอมแพ้ คนผู้นั้นย่อมจะไม่มีวันพ่ายแพ้ !
ขณะที่มือสังหารทั้งสาม และริคนั้นยังคงอยู่ในสภาวะสงบนิ่งพร้อมที่จะลงมือนั้น ก็ปรากฏเสียงหนึ่งดังขึ้น เสียงที่แสนเย็นชา แต่เสียงที่แสนเย็นชานี้ กลับช่วยให้ความหวังที่หมดไปสำหรับริคกลับคืนมา
เสียงๆ นั้นเป็นเสียงของดาร์กโซลนั่นเอง !
“ พวกท่านทั้งสามคน รุมสังหารคนเพียงคนเดียว ยังนับว่าพวกท่านมีความละอายอยู่ด้วยหรือ ”
มือสังหารทั้งสามถึงกับจ้องมองไปยังเจ้าของเสียงเป็นสายตาเดียวกัน มือสังหารเสน่ห์ถึงกับต้องหลุดปาก
“ เจ้า ! เจ้ายังไม่ตาย ถ้าอย่างนั้นดาบประหารฟ้า หรือว่า ?! ”
“ เฮอะ ”
ดาร์กโซลไม่ตอบ แต่ดาบยักษ์ที่อยู่ในมือของมันนั้นได้แทนคำตอบแล้ว
ริคนั้นแย้มยิ้มออกมาเล็กน้อย มันทั้งดีใจที่ดาร์กโซลสามารถเอาชนะดาบประหารฟ้าได้ และยังสามารถมาช่วยเหลือมันได้อีก ดูท่าในวันเดียวมันจะติดหนี้บุญคุณคนไว้ไม่น้อยเลยทีเดียว
“ สมแล้วที่เป็นมือกระบี่ปีศาจ ไม่ทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ แต่ดูจากอาการของท่านนั้น ไม่ตายก็ไม่ต่างกับตายแล้วเท่าไหร่ ”
คนในเสื้อคลุมขาวยิ้มอย่างสุภาพ มันไม่ได้มีท่าทีตื่นเต้นเลยแม้แต่น้อย จากการปรากฎตัวขึ้นอีกครั้งของดาร์กโซล
“ ข้าจะเป็นคนส่งวิญญาณของท่านเองก็แล้วกันนะ ”
คนในเสื้อคลุมขาวกล่าวจบก็ไม่รอช้า มันเปลี่ยนพิณตั้งสายขนาดเล็กในมือของมันเป็นขลุ่ย พร้อมกับเป่าออกในทันที
ในทันทีที่มันเป่าขลุ่ยขึ้นนั้น ก็ปรากฏอาวุธลับหลายสายพุ่งพวยออกจากขลุ่ยของมัน
ดาร์กโซลนั้นร่างกายได้รับความบอบช้ำมากอยู่แล้ว ซ้ำยังถือดาบยักษ์ไว้ จะพุ่งหลบอาวุธลับหลายสายนั้นย่อมมิมีทางทันท่วงทีแน่นอน
ริคนั้นแม้จะช่วยเหลือตอนนี้ก็ไม่ทันเช่นกัน ที่สำคัญหากเขาพุ่งเข้าไปช่วยเหลือตอนนี้ละก็มือสังหารอีกสองคนจะต้องจัดการเขาแน่นอน
ดังนั้นตอนนี้ดาร์กโซลได้แต่ตายแล้ว !
“ เช้ง เช้ง เช้ง !!! ”
เสียงอาวุธลับหลายสายพุ่งเข้าใส่ดาบ
ที่อาวุธลับหลายสายนั้นพุ่งชนมิใช่ดาร์กโซล แต่เป็นดาบเล่มหนึ่ง
ดาบยักษ์ของดาบประหารฟ้านั่นเอง !
“ ท่านยังมีแรงที่จะลับอาวุธลับของข้าได้อีกหรือ ! ”
คนในเสื้อคลุมขาวกล่าวด้วยท่าทีเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ท่าทางของมันยังคงสงบนิ่งเช่นเคย
มิว่าใครก็มิอาจเชื่อได้ว่า ดาร์กโซลยังคงมีแรงเหลือพอที่จะยกดาบป้องกันอาวุธลับที่แสนอำมหิตเช่นนี้ได้ทัน ที่ไม่อาจเชื่อนั้นก็ไม่เพียงตัวมันเองด้วยเช่นกัน
มันจำไม่ได้ว่ามันได้ใช้ดาบป้องกันอาวุธลับนั้นไว้ด้วยตัวมันเอง
ลมพัดโชยมาวูบหนึ่ง ก็ปรากฏเสียงหัวเราะลอยตามลมมาด้วยเช่นกัน
“ ฮ่าๆๆๆ มือกระบี่ปีศาจไม่มีแรง แต่ข้ายังมีแรงเหลืออีกเยอะ ! ”
เสียงหัวเราะนี้มิทราบออกมาจากที่ใด รู้แต่เพียงว่าเสียงหัวเราะนี้แฝงพลังที่แข็งแกร่งมากมายไว้ขุมหนึ่ง
“ พวกท่านมีสามคนสู้กับคนสองคนจะสนุกได้อย่างไร เพิ่มข้าไปอีกสักคนหนึ่งสิ ถึงจะสนุก ”
พร้อมกันนั้นเงาร่างใหญ่สายหนึ่งก็ปรากฏขึ้นด้านหลังของดาร์กโซล เงาร่างสายนี้เพียงปรากฏตัวขึ้นท่าทีของมือสังหารทั้งสามก็ต้องเปลี่ยนไปแล้ว
“ ท่านหรือว่าท่านจะเป็น ! ”
มือสังหารเสน่ห์กล่าวด้วยความตกตะลึง
“ ใช่แล้ว ไม่ใช่ข้าแล้วจะเป็นผู้ใด ”
เงาร่างใหญ่ที่อยู่ด้านหลังของดาร์กโซลค่อยชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ กลับปรากฏเป็นชายชราท่าทางใจดีผู้หนึ่ง ผม และเคราของชายชราผู้นี้แม้จะเป็นสีขาวหมดแล้ว แต่ยังแฝงไว้ด้วยความมีชีวิตชีวาขุมหนึ่ง และที่ด้านข้างของชายชราผู้นี้คล้ายมีคนรูปร่างผอมสูงคนหนึ่งอยู่ แต่หากสังเกตดีๆ คนรูปร่างผอมสูงผู้นี้กลับไม่ใช่ผู้คน แต่เป็นหุ่นเชิด !
ดังนั้นเมื่อมองไกลๆ เวลาชายชราเคลื่อนไหวจึงเหมือนเป็นเงาร่างสายใหญ่นั่นเอง !
และที่ดาร์กโซลสามารถขยับดาบมาป้องกันอาวุธลับไว้ได้นั้นก็เพราะฝีมือของชายชราผู้นี้นั่นเอง
และคนผู้นี้ก็คือ ยอดฝีมือ ฉายา นักเชิดเงา นั่นเอง !
“ ไม่ได้พบกันนานเลยนะ ริค ”
นักเชิดเงากล่าวทักทายริค มิคาดว่าชายชราผู้นี้กลับรู้จักริคมาก่อน ซ้ำยังเรียกมีดสั้นสังหารว่า ริค อีกด้วย นั่นย่อมแสดงว่าคนทั้งสองนี้รู้จักกันอย่างสนิทสนมเลยทีเดียว
“ นั่นสินะครับ ท่านผู้อาวุโส ”
“ ดูเหมือนว่าวันนี้จะเกิดเรื่องเยอะเลยนะ ”
นักเชิดเงาจ้องมองไปยังมือสังหารทั้งสามคน ทำให้ทั้งสามอดที่จะหวาดหวั่นไม่ได้ สถาณการณืในตอนนี้ริคเริ่มเป็นฝ่ายได้เปรียบแล้ว
“ เอาละรีบจัดการเจ้าสามคนนี้ก่อนดีกว่านะ เรามีเรื่องที่จะต้องคุยกันอีกเยอะ ”
“ ครับ ”
นักเชิดเงากล่าวกับริคเสร็จก็หันมากระซิบกับดาร์กโซล
“ ข้าขอยืมตัวเจ้าเป็นหุ่นให้ข้าสักครุ่ก่อนนะ ”
“ ……….. ”
“ ฮ่าๆ ไม่น่าเชื่อจริงๆ ว่านักเชิดเงาที่หายตัวไปนานกลับปรากฏตัวขึ้นมาในวันนี้ แต่จะจัดการข้าทั้งสามคนได้นั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกนะ ”
คนในเสื้อคลุมขาวหัวเราะ มันคล้ายขาดความเยือกเย็นไปบ้างแล้ว
มันคล้ายกับแค้นตัวเองที่ไม่ยอมสังหารริคแต่แรก ปล่อยให้มีคนมาช่วยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
“ หึหึ เดี๋ยวเจ้าก็จะรู้เองละว่า ง่ายหรือไม่ ”
นักเชิดเงาหันไปมองริค ดาร์กโซล และหุ่นของเขา จากนั้นก็มองไปยังมือสังหารทั้งสามคนก่อนที่จะกล่าว
“ ถ้าพร้อมแล้วก็จะลงมือละนะ ! ”
__________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น